Myślę, że nie nam oceniać wybory innych. Każdy szuka swojej tożsamości sam, genealogia znakomicie w tym pomaga. Pozdrawiam

Bardzo zainteresowała mnie dyskusja o Ślązakach i kwestii polskości. Obrazek z lat minionych: jednostka wojskowa w Ciechanowie, rok 1975. Jeden z żołnierzy na tzw. zajęciach politycznych powiedział, że chociaż mówi po polsku i jest obywatelem Polski, to czuje się Ślązakiem i z takim Ciechanowem nie ...

Miałem na myśli raczej koła zainteresowań. Nikt oczywiście nie zmusi młodego człowieka do badań nad przeszłością swojej rodziny - ale można go przekonywać, że to ciekawe zajęcie. Sam zacząłem grzebać w przeszłości, bo mój Ojciec ubolewał, że znał tylko dziadków, a już pradziadkowie byli dla niego ...

Trochę mi szkoda, że tak ciekawy wątek szybko rozdrobnił się na wytykanie sobie błędów ortograficznych i drobne złośliwości.... Jaki mit w moim przypadku podważył kontakt z genealogią? Mit, że z podręczników do historii poznajemy Historię. Podręcznik uczy faktów, dat i ciągu przyczynowo-skutkowego ...

Czasem po prostu biorę aparat i fotografuję potrzebną stronę z monitora.

Wesołych, pogodnych i zdrowych Świąt! Niech przy świątecznym stole będą też z nami ci wszyscy przodkowie, którzy dzięki naszym poszukiwaniom zmartwychwstają z pożółkłych kart archiwów i rejestrów!

W rosyjskim internecie figurują tylko Mikuliszki, obecnie Białoruś. Jeśli chodzi o te w gminie Turgiele, to z perspektywy przodków pozdrawiam po sąsiedzku: mój dziadek ze strony matki urodził się w nieodległym zaścianku Kudziany.

W jednym z rejestrów trafiłem na adnotację "matka nieznana". Do dziś zastanawiam się nad tą zagadką. Ojciec jest, chrzestni są, a matki nie ma. Coś nieprawdopodobnego. 1812 rok, wojna, może jakiś zacny człowiek zaopiekował się porzuconym niemowlakiem?

Fakt. Trzeba by zobaczyć większy fragment strony dla porównania zapisów.

Kiedyś, dawno temu,bo jeszcze w latach 70-tych, napisałem cykl wierszy (chociaż poetą nie jestem), poświęconych Wilnu i swoim "wilniukom". Takie opisy rodzinnych zdjęć - istniejących i wyobrażonych - z tego Wilna, o którym od dziecka słuchałem w domu... Zostało to wydane w podziemnym kwartalniku ...

Dżeka mój dziadek przyniósł do domu jako szczeniaka jeszcze przed wojną. Miał to być kanapowy piesek... Z opowieści wynikało, że rzekomy "kanapowiec" wyrósł na ogromne czarne psisko rozmiarów cielęcia. Dziadkowie moieli dom na ul. Rossa, na górce. Kiedy dziadek wracał w stanie ciut wskazującym ...

Kiedy w Wilnie rozpoczynała się w 1944 r. operacja 'Ostra Brama" i Niemcy bombardowali miasto, dziadkowie uciekli na wieś. Zostawili w domu psa Dżeka, żeby pilnował chałupy i ogrodu. Wrócili po zakończeniu walk o miasto. Dżek przeżył bombardowania, ostrzał. Tyle że zwariował - cały osiwiał i ciągle ...

Najprawdopodobniej to skrót od dnia (łac. dies) śmierci danego miesiąca. Pismo jest wyblakłe, więc słabo widać, ale chyba chodzi o datę 4-go. W aktach zgonu z XVIII w. takie skróty są przy niemal wszystkich nazwiskach. Szukając "swoich" Jagiełłów widziałem je na każdej stronie rejestrów. Pozdrawiam

A niejaki Edward Liniewski tam nie figuruje? To mój dziadek ze strony matki
Pozdrawiam
Michał Jagiełło

Dzięki serdeczne! To bardzo cenne informacje. Po poszukiwaniach w księgach parafii Ejszyszki zorientowałem się, że "moich" Jagiełłów trzeba szukać gdzie indziej. Znalazłem tylko Klemensa Jagiełłę w 1847 r... "pracowitego" i do tego analfabetę :) Metryki Olkienik są, ale na razie mam problem z ...