Pochodzenie nazwisk (cz.4)
Moderatorzy: elgra, Galinski_Wojciech, maria.j.nie
-
Rostek_Wioleta

- Posty: 32
- Rejestracja: pn 10 paź 2011, 23:41
- Lokalizacja: Warszawa / Stoczek Węgrowski
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam 
Gwardycha - nazwisko w tej formie nie jest już używane, ale z pewnością pochodzi od gwardian, staropolski gardian 'przełożony zakonu w niektórych klasztorach'.
Kaszczyniec - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Kanimir, Katarzyna, Kazimierz, a także od kasza.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Gwardycha - nazwisko w tej formie nie jest już używane, ale z pewnością pochodzi od gwardian, staropolski gardian 'przełożony zakonu w niektórych klasztorach'.
Kaszczyniec - w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Kanimir, Katarzyna, Kazimierz, a także od kasza.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam 
Buzuk - od buza ‘nagana’, buzować ‘łajać’.
Denis - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.
Grenda, Gręda 1619 - od staropolskiego grąd ‘wzniesienie’, pierwotnie ‘pierś’, też od gwarowego grędzić ‘kręcić się’, od staropolskiego gręda ‘bieg konia, trucht’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Paluch 1389 - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od paluch.
Rostek 1226 - od staropolskiego rost ‘rdza’, także od imion złożonych typu Rościsław.
Serszeń, Szerszeń - od szerszeń, sierszeń ‘owad z rodziny os’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Buzuk - od buza ‘nagana’, buzować ‘łajać’.
Denis - od imienia Dionizy, notowanego w Polsce od XII wieku, od łacińskiego Dionysius, z greckiego Diónysios ‘poświęcony bogu Dionizosowi’; w Kościele prawosławnym imię przejęte w formach Denis, Denisz, Dynisz.
Grenda, Gręda 1619 - od staropolskiego grąd ‘wzniesienie’, pierwotnie ‘pierś’, też od gwarowego grędzić ‘kręcić się’, od staropolskiego gręda ‘bieg konia, trucht’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Paluch 1389 - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy pal: od pal, palec, palić, pałać lub od paluch.
Rostek 1226 - od staropolskiego rost ‘rdza’, także od imion złożonych typu Rościsław.
Serszeń, Szerszeń - od szerszeń, sierszeń ‘owad z rodziny os’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
-
Rostek_Wioleta

- Posty: 32
- Rejestracja: pn 10 paź 2011, 23:41
- Lokalizacja: Warszawa / Stoczek Węgrowski
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam 
Chaja 1743 - od chajać ‘szukać, mieszać’ lub od Chaja ‘przezwisko Żyda’, od gwarowego chaja ‘śnieżyca, zadymka, awantura, bójka’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Sabat - od sabat, szabat, sabas ‘święto żydowskie’.
Siudak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy siud-, por. siudać ‘pędzić, usuwać’, siudy ‘nosidła do wody’.
Sulicki - od imion złożonych typu Sulisław, Sulimir.
Zych 1398 - od imion na Zy-, typu Zygmunt, ze staropolskiego Żygmunt, też od imion typu Żyrosław.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Chaja 1743 - od chajać ‘szukać, mieszać’ lub od Chaja ‘przezwisko Żyda’, od gwarowego chaja ‘śnieżyca, zadymka, awantura, bójka’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Sabat - od sabat, szabat, sabas ‘święto żydowskie’.
Siudak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy siud-, por. siudać ‘pędzić, usuwać’, siudy ‘nosidła do wody’.
Sulicki - od imion złożonych typu Sulisław, Sulimir.
Zych 1398 - od imion na Zy-, typu Zygmunt, ze staropolskiego Żygmunt, też od imion typu Żyrosław.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
prośba o pomoc
Witam, bardzo bym prosił o etymologię nazwiska Kolobius. Wydaje mi się że moze być to obcojęzyczne nazwisko ale szczerze niestety nie wiem.
Z góry bardzo serdecznie dziękuję.
Paweł Franczak
Z góry bardzo serdecznie dziękuję.
Paweł Franczak
prośba o pomoc
Bardzo dziękuję i pozdrawiam!
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam 
Bardzo piękne, stare, polskie nazwiska
Baryło 1442 - od baryła ‘beczka’.
b]Chałupka 1600[/b] - od chałupa, chałupka.
Cierpiał 1789 od - cierpieć.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Otręba 1553 - od otręba, otręby ‘łuski zboża oddzielone od mąki podczas mielenia’.
Protas 1471 - od imienia Protazy. Imię, w formie łacińskiej Prothasius, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia greckiego, od protásso ‘umieszczam na czele’.
Piwowar 1472 - od piwo; piwowar ‘zajmujący się warzeniem piwa’.
Wolniak - od imion złożonych typu Wolimir lub od woleć ‘dawać czemuś pierwszeństwo’, wola dawniej ‘zwolnienie od powinności wobec właściciela ziemi’, też ‘zdolność do świadomego wyboru’, w pochodnych też od wół ‘kastrowany byk hodowany jako zwierzę robocze’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Bardzo piękne, stare, polskie nazwiska
Baryło 1442 - od baryła ‘beczka’.
b]Chałupka 1600[/b] - od chałupa, chałupka.
Cierpiał 1789 od - cierpieć.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Otręba 1553 - od otręba, otręby ‘łuski zboża oddzielone od mąki podczas mielenia’.
Protas 1471 - od imienia Protazy. Imię, w formie łacińskiej Prothasius, notowane w Polsce od XIII wieku, jest pochodzenia greckiego, od protásso ‘umieszczam na czele’.
Piwowar 1472 - od piwo; piwowar ‘zajmujący się warzeniem piwa’.
Wolniak - od imion złożonych typu Wolimir lub od woleć ‘dawać czemuś pierwszeństwo’, wola dawniej ‘zwolnienie od powinności wobec właściciela ziemi’, też ‘zdolność do świadomego wyboru’, w pochodnych też od wół ‘kastrowany byk hodowany jako zwierzę robocze’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam 
Granis - od imiesłowu grany, od grań ‘lrawędź, ostry grzbiet górski’, od gran ‘wysuszone ziarenka owocu’.
Husar 1755 - od huzar ‘żołnierz lekkiej jazdy typu węgierskiego’, z gwarowego też ‘duży człowiek’.
Husejko, Husenko - od gęś.
Hyra1427 (KrW) - od staropolskiego gwarowego hyra ‘pycha, duma’; też ‘rozczochrana czupryna’, także od imienia Hyrwas, ukraińskiego Herwasij (= Gerwazy).
Hyrzyński - od nazwy miejscowej Chyrzyna (wieś zagrodowa w Poznańskiem).
Korcaba - od korzec ‘miara objętości’.
Kucaba - od gwarowego kuczaba, kuczab, kuczoba ‘kołek zabezpieczający koło u wozu’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pusio - od niemieckich nazw osobowych Puse, Puß, te od średnio-wysoko-niemieckiego Bub, Bube, a te od imion złożonych na Burg-.
Puzio - od puzo ‘brzuch zwierzęcy’.
Rusin1343, Rusinów - od Rusin ‘Ukrainiec’.
Til - od podstawy tyl , por. tyle, tył ‘część tylna czegoś, zadek’, otyły ‘tęgi’, od niemieckiej nazwy osobowej Till.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Granis - od imiesłowu grany, od grań ‘lrawędź, ostry grzbiet górski’, od gran ‘wysuszone ziarenka owocu’.
Husar 1755 - od huzar ‘żołnierz lekkiej jazdy typu węgierskiego’, z gwarowego też ‘duży człowiek’.
Husejko, Husenko - od gęś.
Hyra1427 (KrW) - od staropolskiego gwarowego hyra ‘pycha, duma’; też ‘rozczochrana czupryna’, także od imienia Hyrwas, ukraińskiego Herwasij (= Gerwazy).
Hyrzyński - od nazwy miejscowej Chyrzyna (wieś zagrodowa w Poznańskiem).
Korcaba - od korzec ‘miara objętości’.
Kucaba - od gwarowego kuczaba, kuczab, kuczoba ‘kołek zabezpieczający koło u wozu’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pusio - od niemieckich nazw osobowych Puse, Puß, te od średnio-wysoko-niemieckiego Bub, Bube, a te od imion złożonych na Burg-.
Puzio - od puzo ‘brzuch zwierzęcy’.
Rusin1343, Rusinów - od Rusin ‘Ukrainiec’.
Til - od podstawy tyl , por. tyle, tył ‘część tylna czegoś, zadek’, otyły ‘tęgi’, od niemieckiej nazwy osobowej Till.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch