Witam
Jerwoński - nie znalazłam

może od ros. jewriej - Żyd?
Jeżowicz 1492- od jeż ‘zwierzę’.
Jopek 1599 - od imienia Hiob, w staropolszczyźnie realizowane też jako Job, na Kresach Wschodnich Jow. Imie pochodzenia hebrajskiego, od iijoib ‘doświadczony przez Boga’.
Juzof - od imienia Józef. Imię pochodzenia hebrajskiego Joseph, oznaczające pierwotnie ‘niech Bóg pomnoży’. W Polsce imię popularne od średniowiecza. Adaptowane jako Ożep, Jożep, Jożef, na Kresach Wschodnich też jako Josyp, Hosyp, Jesyp, Josyf.
Kadłubiec 1508 - od kadłub ‘tułów’.
Kałuszka XV w. - od kalać, ze staropolskiego kalić ‘brudzić, plamić, okrywać hańbą’; od kał ‘odchody ludzkie lub zwierzęce; błoto, brud’.
Kantor 1388 - od kantor ‘śpiewak kościelny’, też ‘biuro’.
Kapsia - od kapsa, kabza, od gwarowego kabsa ‘sakiewka, kieszeń’.
Kędzior 1695 - od podstawy kędr-, por. gwarowe kędry ‘włosy panny młodej po obcięciu’, kędzior ‘lok’, kędzierzawy.
Kisiała - od kisieć, kisić, dawniej też od kisać ‘kwasić, fermentować’, w pochodnych też od imion na Ki-, typu Kilian.
Klimaszewski 1456 od nazw miejscowych Klimasze, Klimaszewnica (Maz).
Klimaszewski - od imienia Klemens. Imię, notowane w Polsce od początku XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od clemens, entis ‘łagodny, spokojny, cichy’.
Klimczak 1786 - od imienia Klemens. Imię, notowane w Polsce od początku XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od clemens, entis ‘łagodny, spokojny, cichy’.
Klimek 1385 - od imienia Klemens. Imię, notowane w Polsce od początku XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od clemens, entis ‘łagodny, spokojny, cichy’.
Klonowicz - od klon ‘gatunek drzewa liściastego’.
Kowalczyk 1427 - w grupie nazwisk pochodzących ze staropolskiego kować ‘kuć metal’, kowal.
Kozłowski 1386 - od nazw miejscowych Kozłów, Kozłowo (częste).
Krężelok - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.
Kretek 1464 - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.
Krzymucki - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.
Kuchejda - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kuch-, por. staropolskie kuch ‘rodzaj placka’, kuchnia, kuchta
Kukuczka 1633 - od gwarowego kukuczka ‘kukułka’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999