Z jakiego języka pochodzą nazwiska z końcówką -yn?
Dziękuję.
Pochodzenie nazwisk (cz.6)
Moderatorzy: elgra, Galinski_Wojciech, maria.j.nie
Downar
Witam ponownie.
Panie Kamilu, zacznę od nazwiska Wileńczyć. Według Ewy Szczodruch, która opracowała etymologię nazwisk na portalu „Genealogia Stankiewicze z przyjaciółmi”, nazwisko:
• Wileńczyc - od niemieckiej nazwy osobowej Wieland, ta od germańskiego vël ‘kowal, kuć’;
• Wilenczyc - od niemieckiej nazwy osobowej Wieland, ta od germańskiego vël ‘kowal, kuć’.
http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=44&sub=781
Junosza to herb rodu Wileńczyc. Tu jest link do strony Wikipedii:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Junosza_(herb_szlachecki)
Wileńczyce mogli też posługiwać się innymi herbami ale to trzeba sprawdzić – to zostawiam dla Pana.
Jak Pan napisał, Antoni Downar ożenił się z córką Józefa Wileńczyc, który mieszkał we wsi Świerynowo w powiecie stołpeckim ( nie podał Pan imienia prababki ). W tej samej wsi mieszkał też Antoni Downar.
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego ( wydanego w latach 1880 – 1914 ) wieś Swierynowo al. Zwierynowo, wś nad Niemnem, pow. miński, w 3 okr. pol. kojdanowskim, gm. Świerżeń, ma 87 osad: grunta namułowe, urodzajne, w dalszej okolicy lasy znaczne; lud zajęty, oprócz rolnictwa, flisactwem; łąki obfite.” – Tom XI, str. 675.
http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geogra ... Tom_XI/675
Według informacji zawartej na stronie Baza Miejscowości Kresowych Wieś Swierynowo ( mylnie Świerynowo ) znajdowała się w gminie Świerżań Nowy, w powiecie stołpeckim, w województwie nowogródzkim i przynależała do rzymskokatolickiej parafii Mikołajewszczyzna ( obecnie pw. św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Apostoła ) http://www.kami.net.pl/kresy/
Natomiast informacje, zawarte na stronie „Radzima.net”, mówią nam, iż wieś Swierynowo w 1870 roku znajdowała się w guberni mińskiej, w powiecie mińskim, w wołost swierżeńska. Natomiast w roku 1923 jej przynależność administracyjna, to: województwo nowogródzkie, powiat stołpecki, gmina wiejska Świerżeń. Na tej samej stronie jest informacja o przynależności wsi Swierynowo do konkretnej parafii. W 1870 roku wieś ta podlegała cerkwi i parafii prawosławnej Mikołaja Cudotwórcy we wsi Mikołajewszczyzna ( eparchia mińska, dekanat Powiat Miński – 3. Dane na rok 1897 ). Parafia rzymskokatolicka dla tej wsi znajdowała się w miejscowości Świerżeń Nowy i była pod wezwaniem ŚŚ. App. Piotra i Pawła ( archidiecezja mohylewska, dekanat nadniemeński – dane na rok 1910 ).
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego ( wydanego w latach 1880 – 1914 ) „Mikołajewszczyzna, małe miasteczko poradziwiłłowskie u zbiegu Turczanki z Niemnem, w płd. krańcu powiatu mińskiego, pomiędzy miasteczkami Mohylno i Nowy Świerżeń, około 100 domów drewnianych, cerkiew przerobiona z kościoła parafialnego katolickiego ( dekanatu nadniemeńskiego ), fundacji radziwiłłowskiej, po 1866 skasowanego.” – Tom VI, strona 400.
http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geogra ... Tom_VI/400
Wynika z tego, że po 1866 roku w Mikołajewszczyznie nie było parafii i kościoła rzymskokatolickiego. Istniała tylko cerkiew prawosławna. Jakiego wyznania był Antoni Downar i jego żona? Jeżeli byli katolikami, to metryka ich małżeństwa powinna się znajdować w kościele i parafii Świerżeń Nowy. Jeżeli byli wyznania prawosławnego, to ich ślub odbył się w cerkwi w Mikołajewszczyźnie ( podobnego zdania jest Jerzy Jamiolkowski, pisał o tym wcześniej ). Niestety nie podał Pan żadnych dat, nawet przybliżonych. Na podstawie informacji, pochodzących z Pana postu, wnoszę, że ślub Antoniego Downar i panny Wileńczyc prawdopodobnie miał miejsce po 1915 roku. Przypuszczam, że Antoni Downar zmarł we wsi Swirynowo, akt zgonu też powinien być w parafii Świerżeń Nowy albo w Mikołajewszczyźnie ( jeżeli byli wyznania prawosławnego ). Można postawić tezę, że ślub i zgon Antoniego Downar miał miejsce w okresie dwudziestolecia międzywojennego? – niestety nie podał Pan dat.
Księgi metrykalne z parafii Świerżeń Nowy są przechowywane w NIAB w Mińsku oraz ZAGS w Stołpcach. Tam należy szukać metryk rodziny Downar i Wileńczyc ze wsi Swirynowo z parafii w Świerżeń Nowy.
Narodowe Archiwum Historyczne Białorusi w Mińsku po białorusku nazywa się Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі ( po rosyjsku Национальный исторический архив Беларуси ) – NIAB. Tu jest link do strony z danymi teleadresowymi:
http://archives.gov.by/eng/index.php?id=503226
ZAGS w Stołpcach ( Urząd Stanu Cywilnego w Stołpcach ) – ЗАГС Стоўбцы, po rosyjsku: Столбцы.
Na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Białoruskiej znajduje się adres Urzędu Stanu Cywilnego w Stołpcach – adres w języku rosyjskim: Tu jest link do strony ministerstwa: http://www.minjust.by/ru/info/minsk_obl/zags
Беларусская Республика
Отдел загса Столбцовского райисполкома
222665. г. Столбцы ( Стоўбцы ), ул. Социалистическая, 30.
т. 8 ( 01717 ) 5-56-58 ( telefon )
Telefon z Polska na Białoruś: 00375 ( 1717 ) 55658 – z komórki +375 ( 1717 ) 55658.
Aby rozpocząć poszukiwania dotyczące rodziny Downar powinien Pan, na samym początku, uzyskać akt ślubu Antoniego Downar z panną Wileńczyc, akt zgonu Antoniego Downar oraz akt urodzenia Wincentego Downar. W tych trzech metrykach powinny być informacje, które pozwolą ustalić Panu wiele interesujących danych ( data i miejsce urodzenia, pochodzenie społeczne, imiona rodziców, nazwiska świadków, nazwiska chrzestnych, miejsce zamieszkania itp. ) Wszystkie te informacje pozwolą Panu na wyznaczenie kierunków dalszych poszukiwań i rozpocząć swoją przygodę z genealogią – nie będzie to łatwa droga, raczej będzie trudna i najeżona przeszkodami. Powinien nastawić się Pan na długoletnie badania genealogiczne oraz cierpliwość chyba, że będzie miał Pan szczęście.
Aby uzyskać akt ślubu, akt zgonu oraz akt urodzenia powinien Pan zwrócić się do ZAGS w Stołpach i NIAB w Mińsku na Białorusi z prośbą o odszukanie tych metryk. Powinien Pan prosić nie o odpisy tylko o kserokopie, zdjęcia cyfrowe lub skany. Odpisy mogą zawierać błędy ( złe odczytanie nazw przez pracownika ). Uzyskanie kserokopii, zdjęcia cyfrowego pozwoli na wyeliminowanie ewentualnych błędów jakie może zawierać odpis.
Proponuję Panu w poszukiwaniach dotyczących rodziny Downar wziąć pod uwagę trzy miejscowości, to jest: Downary ( dwie wsie ) i Downarowszczyzna, które obecnie znajdują się na Białorusi.
Wieś Downary ( Довнары ) i Downarszczyzna znajdowała się w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim, w gminie wiejskiej Rubieżewicze. Obie te wsie przynależały do rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem Opieki Świętego Józefa w Rubieżewiczach ( Rubieżewicze – po białorusku Рубяжэвічы, [ Rubiażewiczy ] ).
Istniała też inna wieś Downary ( Доўнары ), która znajdowała się w województwie nowogrodzkim, w powiecie wołżyńskim, w gminie Bakszty. Wieś ta należała do rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem świętego Huberta w Baksztach ( Bakszty ).
Wszystkie powyżej wymienione wsie znajdują się niezbyt daleko wsi Swirynowo. Istnieje prawdopodobieństwo, że Antoni Downar mógł pochodzić z któreś z tych wsi.
Wspomniał Pan, że Pana dziadek Wincenty Downar miał kuzynów Downarów Zapolskich w Baranowyczach – nazwa przypomina nazwę ukraińską? Takiej miejscowości nie znalazłem na mapie Białorusi. Natomiast, na byłych kresach znajdowało się 9 miejscowości o nazwie Baranowicze. Prawdopodobnie chodzi o miejscowość Baranowicze a nie o Baranowycze. Tak więc:
1. Baranowicze ( inna nazwa Baranowicze Stare ) – miasto – gmina Baranowicze, powiat branowicki, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Baranowiczach. Obecnie miasto nazywa się Бара́навічы;
2. Baranowicze – wieś – gmina Traby, powiat wołożyński, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem NMP w Narwiliszkach ( Narwiliszki );
3. Baranowicze – okolica szlachecka – gmina Traby, powiat wołżyński, województwo nowogródzkie, parafia NMP w Narwiliszkach ( Narwiliszki );
4. Baranowicze – wieś – gmina Rajca, powiat nowogródzki, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem św. Anny w Worończej ( Worończa );
5. Baranowicze ( inna nazwa Бара́навічы ) – wieś – gmina Nowy Mysz, powiat baranowicki, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Nowej Myszy ( Nowa Mysz );
6. Baranowicze ( inna nazwa Бара́навічы ) – folwark – gmina Nowy Mysz, powiat baranowicki, województwo nowogródzkie, parafia Nowa Mysz pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego;
7. Baranowicze – wieś – gmina Postawy, powiat postawski, województwo wileńskie, parafia pod wezwaniem Niepokalanego poczęcia NMP w Pastawach ( Postawy );
8. Baranowicze – wieś – gmina Łabno, powiat augustowski, województwo białostockie, parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP w Adamowiczach ( Adamowicze );
9. Baranowicze Nowe – miasto – gmina Baranowicze, powiat baranowicki, województwo nowogródzkie, parafia branowicki, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski w Baranowiczach Nowych ( Baranowicze Nowe ) – obecna nazwa Бара́навічы.
Na podstawie wykazu miejscowości kresowych: http://www.kami.net.pl/kresy/
Najbliżej wsi Swirynowo, według mnie, znajdują się dwie miejscowości, to jest wieś i okolica szlachecka Baranowicze, które znajdowały się w gminie Traby, powiat wołożyński, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem NMP w Narwiliszkach ( Narwiliszki ) – pkt. 2. i pkt. 3.
Niedaleko tych miejscowości znajdowała się wieś Downary ( Доўнары ), która położona była w województwie nowogrodzkim, w powiecie wołżyńskim, w gminie Bakszty. Wieś ta należała do rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem świętego Huberta w Baksztach ( Bakszty ).
W zasadzie w każdej z 9 miejscowości, które wymieniłem powyżej, mogli zamieszkiwać kuzyni Pana Dziadka o nazwisku Downar – Zapolski. Dopiero badanie metryk, kwerenda genealogiczna oraz inne fakty i informacje pozwolą na stwierdzenie czy w tych miejscowościach mieszkali Downarowie – Zapolscy i czy Pana dziadek był z nimi spokrewniony i czy jego rodzina mieszkała lub/i pochodziła z tych lub innych miejscowościach.
Obok kwerendy genealogicznej można spróbować poszukać więzów rodzinnych między Downarami i Downarami – Zapolskimi trochę w inny sposób. W okresie II wojny światowej ( 1939 – 1945 ) na obszarze powiatu stołpeckiego działały oddziały Armii Krajowej, to jest Zgrupowanie Stołpecko – Nalibockie Armii Krajowej. Garść informacji o Downarach i Downarach – Zapolskich znajduje się w publikacji:
• Mariana Podgórecznego z 11 czerwca 2010 roku pt. Zgrupowanie Stołpecko – Nalibockie Armii Krajowej. Oszczerstwa i Fakty. Jest to wywiad z dowódcą Zgrupowania, cichociemnym, mjr Adolfem Pilchem ps. „Góra”, „Dolina”. Tu jest link do tego wywiadu: http://www.iwieniec.eu/AK/ZSN_AK-fakty.pdf
• Stanisława Karlika z 30 sierpnia 2012 roku pt. Partyzanci z Puszczy Naliborskiej 1939 – 1944. Tu jest link do artykułu:
http://kresy24.pl/30939/partyzanci-z-pu ... j-1939-44/
• Witolda Grzybowskiego pt. Spis żołnierzy Zgrupowania Stołpecko – Nalibockiego Armii Krajowej. Wydanie III – Warszawa 2014. Publikacja ta zawiera dane 1955 żołnierzy. Odnajdzie Pan w tej książce kilkanaście osób o nazwisku Downar i nazwisku Downar – Zapolski wraz z szczegółowymi danymi personalnymi – moim zdaniem jest to ważna pozycja do kwerendy genealogicznej. Tu jest link do opracowania:
http://www.iwieniec.eu/AK/ZS-N_AK.pdf
W Warszawie przy ul. Zielnej 39 ( dawny budynek Past - y ) ma swoją siedzibę Koło Środowiska Zgrupowania Stołpecko – Nalibockiego ŚZŻ AK jego prezesem jest syn ostatniego dowódcy Pan Maciej Downar – Zapolski. Jeżeli odnajdzie Pan swoich krewnych na liście żołnierzy tego Zgrupowania lub uzna Pan, że Pan Maciej Downar – Zapolski może być Pana krewnym, to może Pan się z nim skontaktować. Pełny adres do stowarzyszenia: Pan Maciej Downar – Zapolski Prezes Światowego Związku Żołnierzy AK Zgrupowania Stołpecko – Nalibockiego; ul. Zielna 39 ( budynek Past-y), piętro IX, 00-108 Warszawa. Tu jest link do strony internetowej tego środowiska: http://www.ak-kresy.pl/index.php
Wspomina Pan w swoim poście o różnych działaniach Józefa Wileńczyc, które związane były z plebiscytem i przyłączeniem Swirynowa do Polski, oraz o granicy Polsko – Białoruskiej, przebiegającej niedaleko Swirynowa. Znalazłem ciekawą informację związaną z ustaleniem i przebiegiem linii granicznej między Polską a Białorusią w okolicy wsi Swirynowo w czasie odzyskiwania niepodległości przez Polskę w 1919 roku. Otóż w 1938 roku w USA w magazynie Life z 29 sierpnia ukazał się artykuł pod tytułem „Poland: Rich Men, Poor Men in the Land of Fields” czyli „Polska: Bogaci i biedni w Krainie Pól”. Jak pisze Ziemowit Szczerek, który opracował polskie streszczenie i omówienie tego artykułu: „Autor rozpoczyna swój reportaż zdjęciem granicy sowiecko-polskiej. Po stronie „Kraju Rad” widać bramę powitalną i napis: „witajcie robotnicy zachodu”. Zamieszcza m.in. relację z leżącej na polsko-bolszewickiej granicy miejscowości Swierynowo. Jej mieszkańcy opowiedzieli autorowi reportażu – co ten chętnie, lecz z zapewne zbyt dobrą wiarą zanotował – że by znaleźć się po polskiej stronie granicy upili radzieckich strażników granicznych, a ci przesunęli swoje posterunki o kilkaset metrów. Granica Polski i ZSRR jest, jak pisze autor, „hermetycznie zamknięta”. Tu jest link do strony „Ahistoria.pl”, na której zamieszczony jest artykuł:
http://www.ahistoria.pl/index.php/2010/ ... ej-polski/
Polecam ten artykuł w polskiej i oryginalnej wersji, jest naprawdę bardzo ciekawy ponieważ zawiera opis Polski, widziany okiem amerykańskiego dziennikarza w 1938 roku, w szczególności: stosunki społeczne, gospodarcze, polityczne, religijne, wojskowe, międzynarodowe itp.
Napisał Pan, że jeden z Radziwiłłów pomagał Wileńszczcom i Downarom. W Narodowym Archiwum Historycznym Białorusi w Mińsku ( NIAB ) znajduje się zbiór, chyba największy, dokumentów dotyczących rodu Radziwiłłów i ich posiadłości. Może Pan zlecić kwerendę archiwalną, której celem będzie odnalezienie informacji o Pańskich przodkach z rodziny Wileńczyców i Downarów. Zapewne będzie ona płatna – bardzo droga?
Ze wszystkich informacji, zawartych w Pana postach wynika, że ród Downarów był pochodzenia szlacheckiego. W spisie szlachty wylegitymowanej w Królestwie Polskim w latach 1836 – 1861 ( 1867 ) nie znalazłem nazwiska Downar ani Wileńczyc. http://ornatowski.com/index/szlachta1836-1861.htm Nie oznacza to, że rodzina Downar i Wileńczyc nie była pochodzenia szlacheckiego. Według przepisów trzeba było spełnić określone wymagania aby być wpisanym do ksiąg szlachty. Rodziny te mogły nie muc wypełnić wymagań. Były zbyt biedne aby opłacić koszty, nie posiadały dokumentów potwierdzających szlachectwo albo nie chciały tego zrobić z jakiegoś powodu – przyczyn mogło być wiele. Nie oznacza to, że rodziny te nie posiadały herbu. Zaborcy stosowali polityką utrudniania lub wręcz uniemożliwiania wylegitymowania się ze szlachectwa. Według naukowców tylko 10 – 30% osób pochodzenia szlacheckiego zdołało się wylegitymować.
Jak pisałem w moim poprzednim poście, rodzina ( ród ) Downarów był rodem starodawnej szlachty i posługiwał się dwoma herbami, to jest herbem Nowina i Pobóg. Przynajmniej tak twierdzą rosyjscy autorzy stron:
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D0 ... 0%B0%D1%80
oraz
http://www.analizfamilii.ru/Dovnar/proishozhdenie.html
Na stronie „Szlachtamińska.eu” znajduje się Spis parafii ujętych w Podymnym Powiatu Mińskiego za rok 1791, w którym ujęci są posesjonaci i szlachta okoliczna. Spis ten wymienia 2 osoby o nazwisku Downar, w następujących parafiach:
• Parafia Uzieńska,
• Parafia Iwienicka.
http://www.szlachtaminska.eu/Podymne_1791.htm
http://www.szlachtaminska.eu
Jeżeli chodzi o nazwisko Downar – Zapolski, ród ten używał herbu Pobóg. Przynajmniej jeden z jego przedstawicieli, to jest Mitrofan Downar – Zapolski ( po białorusku Мітрафан Доўнар-Запольскі )
Tu jest link:
https://be-x-old.wikipedia.org/wiki/%D0 ... 0%BA%D1%96
Tu jest link do czasopisma Echa Polesia – Kwartalnik Polaków na Polesiu. Nr 2(42)2014 gdzie na stronie 8 znajduje się nota biograficzna, po polsku, o Mitrofanie Downarze – Zapolskim:
http://kresy24.pl/wp-content/uploads/20 ... 2_2014.pdf
O Downarach – Zapolskich napisał też w swoim poście Jerzy Jamiolkowski – powinien Pan też pamiętać o tych informacjach i brać je pod uwagę przy poszukiwaniach.
Jeżeli Downarowie – Zapolscy byli herbu Pobóg, to może i Downarowie też pieczętowali się tym herbem ( jak pan twierdzi Pański dziadek miał kuzynów [ krewnych ] o nazwisku Downar – Zapolski ). Downarowie też mogli używać herbu Nowina – wymaga to potwierdzenia i weryfikacji oraz dalszych badań.
Moim zdaniem, powinien też Pan wziąć poważnie pod uwagę możliwość pochodzenia rodu Downar z innej części dawnej Polski – Podlasie, tej bliżej Białegostoku ( Białystok ). Jak napisał Zygmunt Gloger w swoim opracowaniu „Dolinami Rzek – Opisy podróży wzdłuż Niemna, Wisły, Bugu i Biebrzy”, wydanym w 1903 roku w Warszawie – „Okolica Goniądza ( stanowiąca dziś północną część powiatu białostockiego ), była właśnie ważkim przesmykiem Podlasia, ciągnącego się z północy od Augustowa ku rzece Narwi i Bugowi - na południu. Obok rozległego starostwa Knyszyńskiego znajdowały się w tym przesmyku liczne wsie rozrodzonej, ale gniazdowej i starożytnej szlachty podlaskiej: Kramkowo, Niewiarowo, Świerzbienie, Ołdaki, Sobieszczki, Białosuknie, Downary i t. d. gniazda: Kramkowskich, Niewiarowskich, Świerzbieńskich, Ołdakowskich, Sobieszczków, Białosukniów, Downarów i Downarowiczów. Trzy wsie: Mońki, Moniuszki i Moniuszeczki, są pierwotnem gniazdem rodziny Moniuszków, z których Stanisław, dziad sławnego kompozytora, przeniósł był się z tutejszego Podlasia do ówczesnego województwa mińskiego.” ( rozdział „Biebrza” ). Tu jest link do tej publikacji:
http://literat.ug.edu.pl/gloger/index.htm
Jaki z tego płynie wniosek? Zatem, na Podlasiu znajdowała się wieś Downary, która była gniazdem starożytnego rodu szlacheckiego Downar i Downarowicz. Rodziny te były silnie rozrodzone. Skoro ród Downarów i Downarowiczów był silnie rozrodzony, bardzo liczny, to prawdopodobnie rozprzestrzeniał się i zajmował nowe tereny z uwagi na brak ziemi w pierwotnym gnieździe ( wieś Downary ). Może tak jak ród Moniuszków parł w stronę Białorusi, to jest w kierunku Mińska Białoruskiego. O takim kierunku rozprzestrzeniania się Downarów i Downarowiczów mogą świadczyć wsie o nazwie Downary ( Downarowszczyzna i/lub podobnie ), które znajdują się w okolicy Mińska ( obecnie na Białorusi ). Zazwyczaj jak rody szlacheckie zajmowały nowe tereny, po wyjściu z gniazda rodowego – wsi, to nowemu miejscu gdzie się osiedlali nadawali też nazwę wsi rodowej, z której się wywodzili.
Wywodzenie się pańskiej rodziny od Downarów z Podlasia ( wieś Downary, koło Goniądza ) wymaga badań genealogicznych ( porównywanie metryk urodzenia, ślubów, zgonów i innych źródeł faktograficznych ) – a może jest to właściwy kierunek?
Obecnie wieś Downary znajduje się w gminie Goniądz, w powiecie monieckim, w województwie podlaskim. Obecnie wieś należy do parafii w Downarach, która erygowana została w 1925 roku z obszaru parafii w Goniądzu. Przed 1925 rokiem Downary należały do parafii w Goniądzu.
Polecam zapoznanie się z opracowaniem Jarosława Kloza i Józefa Marozek pt. Dzieje Goniądza w 450 rocznicę praw miejskich. Publikacja została wydana w 1997roku. Książka zawiera informacje o wsi Downary, jej mieszkańcach itp. Tu jest link do opracowania: http://pbc.biaman.pl/dlibra/doccontent?id=13965&dirids=
Na obszarze Polski znajdowały się też inne miejscowości o nazwie Downary:
http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geogra ... Tom_II/136 z których mogą pochodzić Pana przodkowie.
Panie Kamilu, ustalenie w miarę obiektywnych danych ( historii ) o własnej rodzinie wymaga wiele czasu i ciężkiej pracy. Uzyskane informacje trzeba weryfikować i potwierdzać innymi źródłami. Tak więc, i moje informacje, które zamieściłem powyżej też podlegają weryfikacji – to pozostawiam Panu. Jeżeli jest Pan poważnie zainteresowany badaniami genealogicznymi własnej rodziny to czeka Pana ogrom pracy. Moim zdaniem powinien Pan zacząć od uzyskania metryki urodzenia Wincentego Downar, aktu Ślubu Antoniego Downar z panną Wileńczyc oraz aktu zgonu Antoniego Downar. Informacje zawarte w tych metrykach będą wyznaczać dalsze kierunki poszukiwań i prowadzonych badań. Proszę też liczyć się z kosztami, czasami są one małe a czasami wysokie.
Mam nadzieję, że trochę pomogłem.
Pozdrawiam i życzę wytrwałości oraz powodzenia – Roman.
Ps.
Proponuje przeczytać następujące opracowanie:
• Deklasacja drobnej szlachty na Litwie i Białorusi w XIX wieku autorstwa Jolanty Sikorskiej – Kulesza. Tu jest link do publikacji:
http://otworzksiazke.pl/images/ksiazki/ ... _wieku.pdf
Panie Kamilu, zacznę od nazwiska Wileńczyć. Według Ewy Szczodruch, która opracowała etymologię nazwisk na portalu „Genealogia Stankiewicze z przyjaciółmi”, nazwisko:
• Wileńczyc - od niemieckiej nazwy osobowej Wieland, ta od germańskiego vël ‘kowal, kuć’;
• Wilenczyc - od niemieckiej nazwy osobowej Wieland, ta od germańskiego vël ‘kowal, kuć’.
http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=44&sub=781
Junosza to herb rodu Wileńczyc. Tu jest link do strony Wikipedii:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Junosza_(herb_szlachecki)
Wileńczyce mogli też posługiwać się innymi herbami ale to trzeba sprawdzić – to zostawiam dla Pana.
Jak Pan napisał, Antoni Downar ożenił się z córką Józefa Wileńczyc, który mieszkał we wsi Świerynowo w powiecie stołpeckim ( nie podał Pan imienia prababki ). W tej samej wsi mieszkał też Antoni Downar.
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego ( wydanego w latach 1880 – 1914 ) wieś Swierynowo al. Zwierynowo, wś nad Niemnem, pow. miński, w 3 okr. pol. kojdanowskim, gm. Świerżeń, ma 87 osad: grunta namułowe, urodzajne, w dalszej okolicy lasy znaczne; lud zajęty, oprócz rolnictwa, flisactwem; łąki obfite.” – Tom XI, str. 675.
http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geogra ... Tom_XI/675
Według informacji zawartej na stronie Baza Miejscowości Kresowych Wieś Swierynowo ( mylnie Świerynowo ) znajdowała się w gminie Świerżań Nowy, w powiecie stołpeckim, w województwie nowogródzkim i przynależała do rzymskokatolickiej parafii Mikołajewszczyzna ( obecnie pw. św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Apostoła ) http://www.kami.net.pl/kresy/
Natomiast informacje, zawarte na stronie „Radzima.net”, mówią nam, iż wieś Swierynowo w 1870 roku znajdowała się w guberni mińskiej, w powiecie mińskim, w wołost swierżeńska. Natomiast w roku 1923 jej przynależność administracyjna, to: województwo nowogródzkie, powiat stołpecki, gmina wiejska Świerżeń. Na tej samej stronie jest informacja o przynależności wsi Swierynowo do konkretnej parafii. W 1870 roku wieś ta podlegała cerkwi i parafii prawosławnej Mikołaja Cudotwórcy we wsi Mikołajewszczyzna ( eparchia mińska, dekanat Powiat Miński – 3. Dane na rok 1897 ). Parafia rzymskokatolicka dla tej wsi znajdowała się w miejscowości Świerżeń Nowy i była pod wezwaniem ŚŚ. App. Piotra i Pawła ( archidiecezja mohylewska, dekanat nadniemeński – dane na rok 1910 ).
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego ( wydanego w latach 1880 – 1914 ) „Mikołajewszczyzna, małe miasteczko poradziwiłłowskie u zbiegu Turczanki z Niemnem, w płd. krańcu powiatu mińskiego, pomiędzy miasteczkami Mohylno i Nowy Świerżeń, około 100 domów drewnianych, cerkiew przerobiona z kościoła parafialnego katolickiego ( dekanatu nadniemeńskiego ), fundacji radziwiłłowskiej, po 1866 skasowanego.” – Tom VI, strona 400.
http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geogra ... Tom_VI/400
Wynika z tego, że po 1866 roku w Mikołajewszczyznie nie było parafii i kościoła rzymskokatolickiego. Istniała tylko cerkiew prawosławna. Jakiego wyznania był Antoni Downar i jego żona? Jeżeli byli katolikami, to metryka ich małżeństwa powinna się znajdować w kościele i parafii Świerżeń Nowy. Jeżeli byli wyznania prawosławnego, to ich ślub odbył się w cerkwi w Mikołajewszczyźnie ( podobnego zdania jest Jerzy Jamiolkowski, pisał o tym wcześniej ). Niestety nie podał Pan żadnych dat, nawet przybliżonych. Na podstawie informacji, pochodzących z Pana postu, wnoszę, że ślub Antoniego Downar i panny Wileńczyc prawdopodobnie miał miejsce po 1915 roku. Przypuszczam, że Antoni Downar zmarł we wsi Swirynowo, akt zgonu też powinien być w parafii Świerżeń Nowy albo w Mikołajewszczyźnie ( jeżeli byli wyznania prawosławnego ). Można postawić tezę, że ślub i zgon Antoniego Downar miał miejsce w okresie dwudziestolecia międzywojennego? – niestety nie podał Pan dat.
Księgi metrykalne z parafii Świerżeń Nowy są przechowywane w NIAB w Mińsku oraz ZAGS w Stołpcach. Tam należy szukać metryk rodziny Downar i Wileńczyc ze wsi Swirynowo z parafii w Świerżeń Nowy.
Narodowe Archiwum Historyczne Białorusi w Mińsku po białorusku nazywa się Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі ( po rosyjsku Национальный исторический архив Беларуси ) – NIAB. Tu jest link do strony z danymi teleadresowymi:
http://archives.gov.by/eng/index.php?id=503226
ZAGS w Stołpcach ( Urząd Stanu Cywilnego w Stołpcach ) – ЗАГС Стоўбцы, po rosyjsku: Столбцы.
Na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Białoruskiej znajduje się adres Urzędu Stanu Cywilnego w Stołpcach – adres w języku rosyjskim: Tu jest link do strony ministerstwa: http://www.minjust.by/ru/info/minsk_obl/zags
Беларусская Республика
Отдел загса Столбцовского райисполкома
222665. г. Столбцы ( Стоўбцы ), ул. Социалистическая, 30.
т. 8 ( 01717 ) 5-56-58 ( telefon )
Telefon z Polska na Białoruś: 00375 ( 1717 ) 55658 – z komórki +375 ( 1717 ) 55658.
Aby rozpocząć poszukiwania dotyczące rodziny Downar powinien Pan, na samym początku, uzyskać akt ślubu Antoniego Downar z panną Wileńczyc, akt zgonu Antoniego Downar oraz akt urodzenia Wincentego Downar. W tych trzech metrykach powinny być informacje, które pozwolą ustalić Panu wiele interesujących danych ( data i miejsce urodzenia, pochodzenie społeczne, imiona rodziców, nazwiska świadków, nazwiska chrzestnych, miejsce zamieszkania itp. ) Wszystkie te informacje pozwolą Panu na wyznaczenie kierunków dalszych poszukiwań i rozpocząć swoją przygodę z genealogią – nie będzie to łatwa droga, raczej będzie trudna i najeżona przeszkodami. Powinien nastawić się Pan na długoletnie badania genealogiczne oraz cierpliwość chyba, że będzie miał Pan szczęście.
Aby uzyskać akt ślubu, akt zgonu oraz akt urodzenia powinien Pan zwrócić się do ZAGS w Stołpach i NIAB w Mińsku na Białorusi z prośbą o odszukanie tych metryk. Powinien Pan prosić nie o odpisy tylko o kserokopie, zdjęcia cyfrowe lub skany. Odpisy mogą zawierać błędy ( złe odczytanie nazw przez pracownika ). Uzyskanie kserokopii, zdjęcia cyfrowego pozwoli na wyeliminowanie ewentualnych błędów jakie może zawierać odpis.
Proponuję Panu w poszukiwaniach dotyczących rodziny Downar wziąć pod uwagę trzy miejscowości, to jest: Downary ( dwie wsie ) i Downarowszczyzna, które obecnie znajdują się na Białorusi.
Wieś Downary ( Довнары ) i Downarszczyzna znajdowała się w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim, w gminie wiejskiej Rubieżewicze. Obie te wsie przynależały do rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem Opieki Świętego Józefa w Rubieżewiczach ( Rubieżewicze – po białorusku Рубяжэвічы, [ Rubiażewiczy ] ).
Istniała też inna wieś Downary ( Доўнары ), która znajdowała się w województwie nowogrodzkim, w powiecie wołżyńskim, w gminie Bakszty. Wieś ta należała do rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem świętego Huberta w Baksztach ( Bakszty ).
Wszystkie powyżej wymienione wsie znajdują się niezbyt daleko wsi Swirynowo. Istnieje prawdopodobieństwo, że Antoni Downar mógł pochodzić z któreś z tych wsi.
Wspomniał Pan, że Pana dziadek Wincenty Downar miał kuzynów Downarów Zapolskich w Baranowyczach – nazwa przypomina nazwę ukraińską? Takiej miejscowości nie znalazłem na mapie Białorusi. Natomiast, na byłych kresach znajdowało się 9 miejscowości o nazwie Baranowicze. Prawdopodobnie chodzi o miejscowość Baranowicze a nie o Baranowycze. Tak więc:
1. Baranowicze ( inna nazwa Baranowicze Stare ) – miasto – gmina Baranowicze, powiat branowicki, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Baranowiczach. Obecnie miasto nazywa się Бара́навічы;
2. Baranowicze – wieś – gmina Traby, powiat wołożyński, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem NMP w Narwiliszkach ( Narwiliszki );
3. Baranowicze – okolica szlachecka – gmina Traby, powiat wołżyński, województwo nowogródzkie, parafia NMP w Narwiliszkach ( Narwiliszki );
4. Baranowicze – wieś – gmina Rajca, powiat nowogródzki, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem św. Anny w Worończej ( Worończa );
5. Baranowicze ( inna nazwa Бара́навічы ) – wieś – gmina Nowy Mysz, powiat baranowicki, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Nowej Myszy ( Nowa Mysz );
6. Baranowicze ( inna nazwa Бара́навічы ) – folwark – gmina Nowy Mysz, powiat baranowicki, województwo nowogródzkie, parafia Nowa Mysz pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego;
7. Baranowicze – wieś – gmina Postawy, powiat postawski, województwo wileńskie, parafia pod wezwaniem Niepokalanego poczęcia NMP w Pastawach ( Postawy );
8. Baranowicze – wieś – gmina Łabno, powiat augustowski, województwo białostockie, parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP w Adamowiczach ( Adamowicze );
9. Baranowicze Nowe – miasto – gmina Baranowicze, powiat baranowicki, województwo nowogródzkie, parafia branowicki, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski w Baranowiczach Nowych ( Baranowicze Nowe ) – obecna nazwa Бара́навічы.
Na podstawie wykazu miejscowości kresowych: http://www.kami.net.pl/kresy/
Najbliżej wsi Swirynowo, według mnie, znajdują się dwie miejscowości, to jest wieś i okolica szlachecka Baranowicze, które znajdowały się w gminie Traby, powiat wołożyński, województwo nowogródzkie, parafia pod wezwaniem NMP w Narwiliszkach ( Narwiliszki ) – pkt. 2. i pkt. 3.
Niedaleko tych miejscowości znajdowała się wieś Downary ( Доўнары ), która położona była w województwie nowogrodzkim, w powiecie wołżyńskim, w gminie Bakszty. Wieś ta należała do rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem świętego Huberta w Baksztach ( Bakszty ).
W zasadzie w każdej z 9 miejscowości, które wymieniłem powyżej, mogli zamieszkiwać kuzyni Pana Dziadka o nazwisku Downar – Zapolski. Dopiero badanie metryk, kwerenda genealogiczna oraz inne fakty i informacje pozwolą na stwierdzenie czy w tych miejscowościach mieszkali Downarowie – Zapolscy i czy Pana dziadek był z nimi spokrewniony i czy jego rodzina mieszkała lub/i pochodziła z tych lub innych miejscowościach.
Obok kwerendy genealogicznej można spróbować poszukać więzów rodzinnych między Downarami i Downarami – Zapolskimi trochę w inny sposób. W okresie II wojny światowej ( 1939 – 1945 ) na obszarze powiatu stołpeckiego działały oddziały Armii Krajowej, to jest Zgrupowanie Stołpecko – Nalibockie Armii Krajowej. Garść informacji o Downarach i Downarach – Zapolskich znajduje się w publikacji:
• Mariana Podgórecznego z 11 czerwca 2010 roku pt. Zgrupowanie Stołpecko – Nalibockie Armii Krajowej. Oszczerstwa i Fakty. Jest to wywiad z dowódcą Zgrupowania, cichociemnym, mjr Adolfem Pilchem ps. „Góra”, „Dolina”. Tu jest link do tego wywiadu: http://www.iwieniec.eu/AK/ZSN_AK-fakty.pdf
• Stanisława Karlika z 30 sierpnia 2012 roku pt. Partyzanci z Puszczy Naliborskiej 1939 – 1944. Tu jest link do artykułu:
http://kresy24.pl/30939/partyzanci-z-pu ... j-1939-44/
• Witolda Grzybowskiego pt. Spis żołnierzy Zgrupowania Stołpecko – Nalibockiego Armii Krajowej. Wydanie III – Warszawa 2014. Publikacja ta zawiera dane 1955 żołnierzy. Odnajdzie Pan w tej książce kilkanaście osób o nazwisku Downar i nazwisku Downar – Zapolski wraz z szczegółowymi danymi personalnymi – moim zdaniem jest to ważna pozycja do kwerendy genealogicznej. Tu jest link do opracowania:
http://www.iwieniec.eu/AK/ZS-N_AK.pdf
W Warszawie przy ul. Zielnej 39 ( dawny budynek Past - y ) ma swoją siedzibę Koło Środowiska Zgrupowania Stołpecko – Nalibockiego ŚZŻ AK jego prezesem jest syn ostatniego dowódcy Pan Maciej Downar – Zapolski. Jeżeli odnajdzie Pan swoich krewnych na liście żołnierzy tego Zgrupowania lub uzna Pan, że Pan Maciej Downar – Zapolski może być Pana krewnym, to może Pan się z nim skontaktować. Pełny adres do stowarzyszenia: Pan Maciej Downar – Zapolski Prezes Światowego Związku Żołnierzy AK Zgrupowania Stołpecko – Nalibockiego; ul. Zielna 39 ( budynek Past-y), piętro IX, 00-108 Warszawa. Tu jest link do strony internetowej tego środowiska: http://www.ak-kresy.pl/index.php
Wspomina Pan w swoim poście o różnych działaniach Józefa Wileńczyc, które związane były z plebiscytem i przyłączeniem Swirynowa do Polski, oraz o granicy Polsko – Białoruskiej, przebiegającej niedaleko Swirynowa. Znalazłem ciekawą informację związaną z ustaleniem i przebiegiem linii granicznej między Polską a Białorusią w okolicy wsi Swirynowo w czasie odzyskiwania niepodległości przez Polskę w 1919 roku. Otóż w 1938 roku w USA w magazynie Life z 29 sierpnia ukazał się artykuł pod tytułem „Poland: Rich Men, Poor Men in the Land of Fields” czyli „Polska: Bogaci i biedni w Krainie Pól”. Jak pisze Ziemowit Szczerek, który opracował polskie streszczenie i omówienie tego artykułu: „Autor rozpoczyna swój reportaż zdjęciem granicy sowiecko-polskiej. Po stronie „Kraju Rad” widać bramę powitalną i napis: „witajcie robotnicy zachodu”. Zamieszcza m.in. relację z leżącej na polsko-bolszewickiej granicy miejscowości Swierynowo. Jej mieszkańcy opowiedzieli autorowi reportażu – co ten chętnie, lecz z zapewne zbyt dobrą wiarą zanotował – że by znaleźć się po polskiej stronie granicy upili radzieckich strażników granicznych, a ci przesunęli swoje posterunki o kilkaset metrów. Granica Polski i ZSRR jest, jak pisze autor, „hermetycznie zamknięta”. Tu jest link do strony „Ahistoria.pl”, na której zamieszczony jest artykuł:
http://www.ahistoria.pl/index.php/2010/ ... ej-polski/
Polecam ten artykuł w polskiej i oryginalnej wersji, jest naprawdę bardzo ciekawy ponieważ zawiera opis Polski, widziany okiem amerykańskiego dziennikarza w 1938 roku, w szczególności: stosunki społeczne, gospodarcze, polityczne, religijne, wojskowe, międzynarodowe itp.
Napisał Pan, że jeden z Radziwiłłów pomagał Wileńszczcom i Downarom. W Narodowym Archiwum Historycznym Białorusi w Mińsku ( NIAB ) znajduje się zbiór, chyba największy, dokumentów dotyczących rodu Radziwiłłów i ich posiadłości. Może Pan zlecić kwerendę archiwalną, której celem będzie odnalezienie informacji o Pańskich przodkach z rodziny Wileńczyców i Downarów. Zapewne będzie ona płatna – bardzo droga?
Ze wszystkich informacji, zawartych w Pana postach wynika, że ród Downarów był pochodzenia szlacheckiego. W spisie szlachty wylegitymowanej w Królestwie Polskim w latach 1836 – 1861 ( 1867 ) nie znalazłem nazwiska Downar ani Wileńczyc. http://ornatowski.com/index/szlachta1836-1861.htm Nie oznacza to, że rodzina Downar i Wileńczyc nie była pochodzenia szlacheckiego. Według przepisów trzeba było spełnić określone wymagania aby być wpisanym do ksiąg szlachty. Rodziny te mogły nie muc wypełnić wymagań. Były zbyt biedne aby opłacić koszty, nie posiadały dokumentów potwierdzających szlachectwo albo nie chciały tego zrobić z jakiegoś powodu – przyczyn mogło być wiele. Nie oznacza to, że rodziny te nie posiadały herbu. Zaborcy stosowali polityką utrudniania lub wręcz uniemożliwiania wylegitymowania się ze szlachectwa. Według naukowców tylko 10 – 30% osób pochodzenia szlacheckiego zdołało się wylegitymować.
Jak pisałem w moim poprzednim poście, rodzina ( ród ) Downarów był rodem starodawnej szlachty i posługiwał się dwoma herbami, to jest herbem Nowina i Pobóg. Przynajmniej tak twierdzą rosyjscy autorzy stron:
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D0 ... 0%B0%D1%80
oraz
http://www.analizfamilii.ru/Dovnar/proishozhdenie.html
Na stronie „Szlachtamińska.eu” znajduje się Spis parafii ujętych w Podymnym Powiatu Mińskiego za rok 1791, w którym ujęci są posesjonaci i szlachta okoliczna. Spis ten wymienia 2 osoby o nazwisku Downar, w następujących parafiach:
• Parafia Uzieńska,
• Parafia Iwienicka.
http://www.szlachtaminska.eu/Podymne_1791.htm
http://www.szlachtaminska.eu
Jeżeli chodzi o nazwisko Downar – Zapolski, ród ten używał herbu Pobóg. Przynajmniej jeden z jego przedstawicieli, to jest Mitrofan Downar – Zapolski ( po białorusku Мітрафан Доўнар-Запольскі )
Tu jest link:
https://be-x-old.wikipedia.org/wiki/%D0 ... 0%BA%D1%96
Tu jest link do czasopisma Echa Polesia – Kwartalnik Polaków na Polesiu. Nr 2(42)2014 gdzie na stronie 8 znajduje się nota biograficzna, po polsku, o Mitrofanie Downarze – Zapolskim:
http://kresy24.pl/wp-content/uploads/20 ... 2_2014.pdf
O Downarach – Zapolskich napisał też w swoim poście Jerzy Jamiolkowski – powinien Pan też pamiętać o tych informacjach i brać je pod uwagę przy poszukiwaniach.
Jeżeli Downarowie – Zapolscy byli herbu Pobóg, to może i Downarowie też pieczętowali się tym herbem ( jak pan twierdzi Pański dziadek miał kuzynów [ krewnych ] o nazwisku Downar – Zapolski ). Downarowie też mogli używać herbu Nowina – wymaga to potwierdzenia i weryfikacji oraz dalszych badań.
Moim zdaniem, powinien też Pan wziąć poważnie pod uwagę możliwość pochodzenia rodu Downar z innej części dawnej Polski – Podlasie, tej bliżej Białegostoku ( Białystok ). Jak napisał Zygmunt Gloger w swoim opracowaniu „Dolinami Rzek – Opisy podróży wzdłuż Niemna, Wisły, Bugu i Biebrzy”, wydanym w 1903 roku w Warszawie – „Okolica Goniądza ( stanowiąca dziś północną część powiatu białostockiego ), była właśnie ważkim przesmykiem Podlasia, ciągnącego się z północy od Augustowa ku rzece Narwi i Bugowi - na południu. Obok rozległego starostwa Knyszyńskiego znajdowały się w tym przesmyku liczne wsie rozrodzonej, ale gniazdowej i starożytnej szlachty podlaskiej: Kramkowo, Niewiarowo, Świerzbienie, Ołdaki, Sobieszczki, Białosuknie, Downary i t. d. gniazda: Kramkowskich, Niewiarowskich, Świerzbieńskich, Ołdakowskich, Sobieszczków, Białosukniów, Downarów i Downarowiczów. Trzy wsie: Mońki, Moniuszki i Moniuszeczki, są pierwotnem gniazdem rodziny Moniuszków, z których Stanisław, dziad sławnego kompozytora, przeniósł był się z tutejszego Podlasia do ówczesnego województwa mińskiego.” ( rozdział „Biebrza” ). Tu jest link do tej publikacji:
http://literat.ug.edu.pl/gloger/index.htm
Jaki z tego płynie wniosek? Zatem, na Podlasiu znajdowała się wieś Downary, która była gniazdem starożytnego rodu szlacheckiego Downar i Downarowicz. Rodziny te były silnie rozrodzone. Skoro ród Downarów i Downarowiczów był silnie rozrodzony, bardzo liczny, to prawdopodobnie rozprzestrzeniał się i zajmował nowe tereny z uwagi na brak ziemi w pierwotnym gnieździe ( wieś Downary ). Może tak jak ród Moniuszków parł w stronę Białorusi, to jest w kierunku Mińska Białoruskiego. O takim kierunku rozprzestrzeniania się Downarów i Downarowiczów mogą świadczyć wsie o nazwie Downary ( Downarowszczyzna i/lub podobnie ), które znajdują się w okolicy Mińska ( obecnie na Białorusi ). Zazwyczaj jak rody szlacheckie zajmowały nowe tereny, po wyjściu z gniazda rodowego – wsi, to nowemu miejscu gdzie się osiedlali nadawali też nazwę wsi rodowej, z której się wywodzili.
Wywodzenie się pańskiej rodziny od Downarów z Podlasia ( wieś Downary, koło Goniądza ) wymaga badań genealogicznych ( porównywanie metryk urodzenia, ślubów, zgonów i innych źródeł faktograficznych ) – a może jest to właściwy kierunek?
Obecnie wieś Downary znajduje się w gminie Goniądz, w powiecie monieckim, w województwie podlaskim. Obecnie wieś należy do parafii w Downarach, która erygowana została w 1925 roku z obszaru parafii w Goniądzu. Przed 1925 rokiem Downary należały do parafii w Goniądzu.
Polecam zapoznanie się z opracowaniem Jarosława Kloza i Józefa Marozek pt. Dzieje Goniądza w 450 rocznicę praw miejskich. Publikacja została wydana w 1997roku. Książka zawiera informacje o wsi Downary, jej mieszkańcach itp. Tu jest link do opracowania: http://pbc.biaman.pl/dlibra/doccontent?id=13965&dirids=
Na obszarze Polski znajdowały się też inne miejscowości o nazwie Downary:
http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geogra ... Tom_II/136 z których mogą pochodzić Pana przodkowie.
Panie Kamilu, ustalenie w miarę obiektywnych danych ( historii ) o własnej rodzinie wymaga wiele czasu i ciężkiej pracy. Uzyskane informacje trzeba weryfikować i potwierdzać innymi źródłami. Tak więc, i moje informacje, które zamieściłem powyżej też podlegają weryfikacji – to pozostawiam Panu. Jeżeli jest Pan poważnie zainteresowany badaniami genealogicznymi własnej rodziny to czeka Pana ogrom pracy. Moim zdaniem powinien Pan zacząć od uzyskania metryki urodzenia Wincentego Downar, aktu Ślubu Antoniego Downar z panną Wileńczyc oraz aktu zgonu Antoniego Downar. Informacje zawarte w tych metrykach będą wyznaczać dalsze kierunki poszukiwań i prowadzonych badań. Proszę też liczyć się z kosztami, czasami są one małe a czasami wysokie.
Mam nadzieję, że trochę pomogłem.
Pozdrawiam i życzę wytrwałości oraz powodzenia – Roman.
Ps.
Proponuje przeczytać następujące opracowanie:
• Deklasacja drobnej szlachty na Litwie i Białorusi w XIX wieku autorstwa Jolanty Sikorskiej – Kulesza. Tu jest link do publikacji:
http://otworzksiazke.pl/images/ksiazki/ ... _wieku.pdf
Pochodzenie nazwiska - Mieszkowicz
Dzień dobry,
Prosiłbym o sprawdzenie nazwiska Mieszkowicz.
W domu od zawsze żartujemy sobie, że od Bolesława Zapomnianego(Mieszkowica), ale jaka jest prawda?
Pozdrawiam
Patryk Mieszkowicz
Prosiłbym o sprawdzenie nazwiska Mieszkowicz.
W domu od zawsze żartujemy sobie, że od Bolesława Zapomnianego(Mieszkowica), ale jaka jest prawda?
Pozdrawiam
Patryk Mieszkowicz
Witam!!!
Pochodzenie nazwiska Mieszkowicz
w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.
opracowanie etymologii nazwisk - Ewa Szczodruch
Źródła
Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
b/ Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam !!!
Pochodzenie nazwiska Mieszkowicz
w grupie nazwisk pochodzących od podstawy miesz-, por. mieszać, mieszek, imiona złożone typu Miecisław.
opracowanie etymologii nazwisk - Ewa Szczodruch
Źródła
Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
b/ Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam !!!
Pochodzenie nazwiska - Leziński
Witam, chciałbym zapytać czy ktoś z Państwa wie coś na temat nazwiska Leziński. "Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych" podaje, że w Polsce mieszka 13 osób o tym nazwisku.( z roku 1993). Jednak w "Nazwiskach Polaków" nic nie znalazłem. Jakie może być pochodzenie tego nazwiska?
Pozdrawiam
Patryk
Pozdrawiam
Patryk
-
Haponiuk_Daniel
- Posty: 496
- Rejestracja: śr 10 sie 2011, 01:29
- Lokalizacja: Złocieniec
Pochodzenie nazwiska - Leziński
Witam,
,,Leziński - od leżeć'' - źródło http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=44&sub=543
W bazie www.straty.pl występuję kilku Lezińskich.
Pozdrawiam
Daniel
,,Leziński - od leżeć'' - źródło http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=44&sub=543
W bazie www.straty.pl występuję kilku Lezińskich.
Pozdrawiam
Daniel
-
Gawroński_Zbigniew
- Posty: 2694
- Rejestracja: wt 16 cze 2015, 13:29
Leziwo, lezy, lezajo to specjalne prymitywne pasy bezpieczeństwa wraz z odpowiednimi prymitywnymi dla czasów sprzed kilku wieków rakami zakładanymi na nogi, które razem służyły do wspinaczki na drzewa bartne. Niekiedy były to drabinki sznurowe, które za pomocą nabytej umiejętności wrzucano na takie drzewa. Lezik, Leziak i inne możliwe warianty w tym Leziński pochodzą od tej umiejętności, zawodu, albo od umiejętności wytwarzania leziwa.
Ewentualna druga, również możliwa etymologia.
Od przymiotnika określającego charakter: leźny, noleźny (należyty) = pilny, pracowity, dbały, baczny.
Od leżenia? Owszem możliwe. Jest tylko jeden problem. Wtedy nazwisk tych nie było by kilkanaście w Polsce, ale liche pół miliona...
Pozdrawiam pięknie.
Ewentualna druga, również możliwa etymologia.
Od przymiotnika określającego charakter: leźny, noleźny (należyty) = pilny, pracowity, dbały, baczny.
Od leżenia? Owszem możliwe. Jest tylko jeden problem. Wtedy nazwisk tych nie było by kilkanaście w Polsce, ale liche pół miliona...
Pozdrawiam pięknie.
Witam !!!
Etymologia nazwiska Lechowicz
Lechowicz - od imion złożonych typu Lścimir, możliwe też od Lach, lichy.
opracowanie etymologii nazwisk - Ewa Szczodruch
główne źródła:
a/ Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
b/ Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Może pochodzi od słowa lścić ‘działać chytrze, podstępnie’. Inne źródła
wskazuje na pochodzenie od staropolskiego imienia Lech, formą wyjściową było imię Leszek, które oznacza: sprytny, umiejący zwieść innych
Kojarzone także z dawnym określeniem Polaków, Lechitami.
Wtórnie ‘katolik’
Etymologia tak do końca niejasna.
Pozdrawiam
Etymologia nazwiska Lechowicz
Lechowicz - od imion złożonych typu Lścimir, możliwe też od Lach, lichy.
opracowanie etymologii nazwisk - Ewa Szczodruch
główne źródła:
a/ Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
b/ Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Może pochodzi od słowa lścić ‘działać chytrze, podstępnie’. Inne źródła
wskazuje na pochodzenie od staropolskiego imienia Lech, formą wyjściową było imię Leszek, które oznacza: sprytny, umiejący zwieść innych
Kojarzone także z dawnym określeniem Polaków, Lechitami.
Wtórnie ‘katolik’
Etymologia tak do końca niejasna.
Pozdrawiam
Witam !!!
Moim Skromnym zdaniem etymologia nazwiska Leziński
Leziński - od leżeć
opracowanie etymologii nazwisk - Ewa Szczodruch
główne źródła:
a/ Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
b/ Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
leża dawniej:
1. leże;
2. drewno leżące w lesie
leże
1. przestarzałe: miejsce do leżenia, spania; legowisko, posłanie;
2. miejsce snu, schronienie zwierząt; legowisko, nora;
3. kwatera, stanowisko wojska
leżeć
1. spoczywać (leżąc)
2. zajmować miejsce, znajdować się gdzieś, być położonym, usytuowanym
3. być odłożonym, niewykonywanym
4. pot. znajdować się w sytuacji bez wyjścia
w/g Słownik Języka Polskiego SJP
umiejętność wytwarzania leziwa /zajmujący się wytwarzaniem Leziwa to
bartnik
Moim Skromnym zdaniem etymologia nazwiska Leziński
Leziński - od leżeć
opracowanie etymologii nazwisk - Ewa Szczodruch
główne źródła:
a/ Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
b/ Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
leża dawniej:
1. leże;
2. drewno leżące w lesie
leże
1. przestarzałe: miejsce do leżenia, spania; legowisko, posłanie;
2. miejsce snu, schronienie zwierząt; legowisko, nora;
3. kwatera, stanowisko wojska
leżeć
1. spoczywać (leżąc)
2. zajmować miejsce, znajdować się gdzieś, być położonym, usytuowanym
3. być odłożonym, niewykonywanym
4. pot. znajdować się w sytuacji bez wyjścia
w/g Słownik Języka Polskiego SJP
umiejętność wytwarzania leziwa /zajmujący się wytwarzaniem Leziwa to
bartnik
-
Gawroński_Zbigniew
- Posty: 2694
- Rejestracja: wt 16 cze 2015, 13:29
Nie będę polemizował. SJP jest słabym źródłem:za nowy, za mały, za hermetyczny*. Odsyłam do tzw. "Słownika Warszawskiego", chyba z osiem razy większego od wymienionego i drugiego: "Słownika gwar polskich". Stamtąd zaczerpnąłem swoją tezę.Szuwar pisze:Witam !!!
umiejętność wytwarzania leziwa /zajmujący się wytwarzaniem Leziwa to
bartnik
Klepnę tylko jedno zdanie. Słowa bartnik i barć w znaczeniach naturalnych dziur w drzewach zasiedlanych przez pszczoły i i ich obsługi celem pozyskania miodu wymarły już najmniej 300 lat temu; barcie to kolonie kuszek, kłód, uli (co region to nazwa), ustawianych w lasach. Ergo : Bartnik raczej leziwa nie wytwarzał i nie używał, ba! wątpię czy którykolwiek bartnik wiedział co to słowo oznacza.
Pozdrawiam pięknie.
* dodałbym jeszcze: za bardzo "instytuto-herderowski".
Witam !!
Proszę o podanie autora opracowania na temat etymologi nazwiska Leziński
Stawianie własnych tez nie wnosi nic do informacji.
Jesteśmy tu z własnej nie przymuszonej woli.Jeżeli chcemy pomagać to róbmy to tak żeby nie wprowadzać zamętu swoimi tezami niczym nie popartymi.
Myśle że tyle polemiki wystarczy i w dalszej nie mam zamiaru brać udziału.
Pisze Pan
,,Klepnę tylko jedno zdanie. Słowa bartnik i barć w znaczeniach naturalnych dziur w drzewach zasiedlanych przez pszczoły i i ich obsługi celem pozyskania miodu wymarły już najmniej 300 lat temu; barcie to kolonie kuszek, kłód, uli (co region to nazwa), ustawianych w lasach. Ergo : Bartnik raczej leziwa nie wytwarzał i nie używał, ba! wątpię czy którykolwiek bartnik wiedział co to słowo oznacza. ,,
Leziwo, przyrząd bartniczy, za pomocą którego bartnik dostaje się łatwo na najgładsze drzewa i do najwyższych barci. Leziwo składało się z ławeczki do siedzenia i powrozów do niej przytwierdzonych a w pętlę zarzucanych. Powrozy te bywały dawniej łyczane, jak to widzimy ze Statutu litewskiego, który pisze: „Bartnikom, barci w cudzej puszczy mającym, wolno na leziwo łyk tyle, ile im potrzeba, wziąć“. Za naszej pamięci leziwa Kurpiów i bartników na Białej Rusi były z powrozów konopnych. Wacł. Potocki w XVII w. pisze: „Naraiłbym tej pannie bartnika i mocne leziwo“.
Encyklopedia staropolska
Autor Zygmunt Gloger
Pozdrawiam
Proszę o podanie autora opracowania na temat etymologi nazwiska Leziński
Stawianie własnych tez nie wnosi nic do informacji.
Jesteśmy tu z własnej nie przymuszonej woli.Jeżeli chcemy pomagać to róbmy to tak żeby nie wprowadzać zamętu swoimi tezami niczym nie popartymi.
Myśle że tyle polemiki wystarczy i w dalszej nie mam zamiaru brać udziału.
Pisze Pan
,,Klepnę tylko jedno zdanie. Słowa bartnik i barć w znaczeniach naturalnych dziur w drzewach zasiedlanych przez pszczoły i i ich obsługi celem pozyskania miodu wymarły już najmniej 300 lat temu; barcie to kolonie kuszek, kłód, uli (co region to nazwa), ustawianych w lasach. Ergo : Bartnik raczej leziwa nie wytwarzał i nie używał, ba! wątpię czy którykolwiek bartnik wiedział co to słowo oznacza. ,,
Leziwo, przyrząd bartniczy, za pomocą którego bartnik dostaje się łatwo na najgładsze drzewa i do najwyższych barci. Leziwo składało się z ławeczki do siedzenia i powrozów do niej przytwierdzonych a w pętlę zarzucanych. Powrozy te bywały dawniej łyczane, jak to widzimy ze Statutu litewskiego, który pisze: „Bartnikom, barci w cudzej puszczy mającym, wolno na leziwo łyk tyle, ile im potrzeba, wziąć“. Za naszej pamięci leziwa Kurpiów i bartników na Białej Rusi były z powrozów konopnych. Wacł. Potocki w XVII w. pisze: „Naraiłbym tej pannie bartnika i mocne leziwo“.
Encyklopedia staropolska
Autor Zygmunt Gloger
Pozdrawiam