Pochodzenie nazwisk (cz.6)

[Jakubbb]

Witam szukam wszelkich informacji na temat nazwiska Bolko.Z góry dziękuję.

[Jakubbb]

Witam szukam wszelkich informacji na temat nazwiska Bolko.Z góry dziękuję.

[Płowik_Hubert]

Bolko - 1238 od imion złożonych typu Bolesław lub od ból, boleć.

[Gawroński_Zbigniew]

Bolko to oczywiście nazwisko od imienia Bolko.
I w zasadzie wszystko co łatwe w tym miejscu się kończy, bowiem imię Bolko jest zdrobnieniem od co najmniej 8 różnych imion słowiańskich : Bolebor, Boleczaj, Boleczest, Bolelut, Bolemir,Bolemysł, Bolesław, Bosław, ale również Bolęsa, Bolęta. Są "napółnocSudeckim" odpowiednikiem imion typu Wacław, Więcsław, Więch - tych też jest dwie garście i trochę.
Najstarszy znany z imienia to Bolesław, książę Mazowsza odnotowany w roku 1141. Natomiast imię w wersji skróconej Bolko po raz pierwszy zapisano w 1238 roku i odnosiło się do "szlachetnego męża, księcia Śląska". Etymologia imienia jest dość prosta "Bol" = więcej + "sław" = sławy, to znaczy: "ten u którego spodziewamy się więcej sławy". Jest to typowe prastare imię zdaniowe. Więcej informacji można znaleźć choćby na Wikipedii.

[Jakubbb]

Dziękuję za odpowiedź

[WinczewskaOlga]

Podepnę się...

Znaczenie nazwiska - Winczewski - ?? [/b]

[Gawroński_Zbigniew]

Zdaniem niekwestionowanego autorytetu w tej materii nazwisko pochodzi od imienia Wincenty. Więcej o tym imieniu można znaleźć choćby tu: http://www.deon.pl/imieniny/imie,3399,wincenty.html

[WinczewskaOlga]

Jednym słowem jestem stworzona do zwyciężania..... Dziękuję za info!

[Nanuk01]

"Zdaniem niekwestionowanego autorytetu"... Kiedy czytam niektóre wypociny tych "autorytetów" wzbiera we mnie chichot na wspomnienie ich "perełek" A może Winczewski, to spolonizowane nazwisko Winch jakiegoś Szkota, bądź Anglika?

Pozdrawiam
Waldemar

[/quote]

[maraug]

Andrasik wygląda jak zdrobnienie na polskim gruncie imienia András, tj węgierskiej wersji imienia Andrzej. Wymowa węgierska w przybliżeniu: a - wymawiane jest jak polskie a, ale z ustami ustawionymi do wymowy samogłoski o (dla uproszczenia można mówić o),
á - wymawiamy jak pełne polskie a , s - jak polskie sz.

Witam serdecznie, Jestem nowy na forum. Poszukuję etymologii nazwisk Androsz, Andrus. Przypuszczam, iż będzie to somo pochodzenie.
Pozdrawiam. Marek Augustyn

[Ewa_Szczodruch]

Witam

Rzeczywiście, etymologia obu nazwisk jest ta sama

Androsz 1493, Andrus - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

[Gawroński_Zbigniew]

"Zdaniem niekwestionowanego autorytetu"... Kiedy czytam niektóre wypociny tych "autorytetów" wzbiera we mnie chichot na wspomnienie ich "perełek" A może Winczewski, to spolonizowane nazwisko Winch jakiegoś Szkota, bądź Anglika?

Pozdrawiam
Waldemar

Jak by nie było "biblią" jeśli chodzi o interpretację znaczenia nazwisk jest cały czas suplement do tzw "Rymuta". Trudno z nim dyskutować. Najtrudniej jednak dyskutować z własnym doświadczeniem. Otóż faktycznie, jeśli mam wybór umiejscawiać znaczenie nazwiska w okolicy jakichś słów pospolitych i imienia zawsze wybiorę imię.

Prawdą jest jednak, że mnie również śmiać się chce z setek takich "perełek". No cóż studencik piszący zaliczeniówkę u Rymuta mógł nie znać regionalizmów i gwar z całej Polski i wypisywać zgodnie z dobrą wolą i z kompletnym brakiem sensu poczwary.

Wracając do nazwiska Winczewski. Dlaczego od Wincentego? Przedstawię swoją analizę, jakiej nie znajdzie w żadnym opracowaniu.
Imię Wincenty (współczesne) funkcjonowało w wymowie 200-300 lat temu identycznie jak dzisiaj z jedną różnicą, mówiło się Wincynty w większości gwar. Kłopot pojawiał się przy próbie zapisu tego imienia w języku łacińskim z zachowaniem polskiej wymowy. Otóż skryba w aktach i dokumentach zapisywał je nie tak jak dziś ale "Wienczenty/Wienczynty". Syn Wienczentego/Wienczyntygo to był Wienczek/Wienczyk [wymowa Winczek/Winczyk], a Wienczek, który przy okazji chrztu dał farorzowi więcej aniżeli regulaminowe "co łaska" stawał się w zapisie Wienczewskim [wymowa Winczewskim] bo w międzyczasie "c" zamieniło się w "cz".
To był proces językowy i osoby tłumaczące setki i tysiące aktów z łaciny na polski zapewne maja podobne do mich obserwacje.

Pozdrawiam pięknie.

[Nanuk01]

Witam

Rzeczywiście, etymologia obu nazwisk jest ta sama

Androsz 1493, Andrus - od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Witam.
Andrus, to jednak najczęściej spolszczony, angielski "Andrews".
Pozdrawiam
Waldemar

[Nanuk01]

"Zdaniem niekwestionowanego autorytetu"... Kiedy czytam niektóre wypociny tych "autorytetów" wzbiera we mnie chichot na wspomnienie ich "perełek" A może Winczewski, to spolonizowane nazwisko Winch jakiegoś Szkota, bądź Anglika?

Pozdrawiam
Waldemar

Jak by nie było "biblią" jeśli chodzi o interpretację znaczenia nazwisk jest cały czas suplement do tzw "Rymuta". Trudno z nim dyskutować. Najtrudniej jednak dyskutować z własnym doświadczeniem. Otóż faktycznie, jeśli mam wybór umiejscawiać znaczenie nazwiska w okolicy jakichś słów pospolitych i imienia zawsze wybiorę imię.

Prawdą jest jednak, że mnie również śmiać się chce z setek takich "perełek". No cóż studencik piszący zaliczeniówkę u Rymuta mógł nie znać regionalizmów i gwar z całej Polski i wypisywać zgodnie z dobrą wolą i z kompletnym brakiem sensu poczwary.

Wracając do nazwiska Winczewski. Dlaczego od Wincentego? Przedstawię swoją analizę, jakiej nie znajdzie w żadnym opracowaniu.
Imię Wincenty (współczesne) funkcjonowało w wymowie 200-300 lat temu identycznie jak dzisiaj z jedną różnicą, mówiło się Wincynty w większości gwar. Kłopot pojawiał się przy próbie zapisu tego imienia w języku łacińskim z zachowaniem polskiej wymowy. Otóż skryba w aktach i dokumentach zapisywał je nie tak jak dziś ale "Wienczenty/Wienczynty". Syn Wienczentego/Wienczyntygo to był Wienczek/Wienczyk [wymowa Winczek/Winczyk], a Wienczek, który przy okazji chrztu dał farorzowi więcej aniżeli regulaminowe "co łaska" stawał się w zapisie Wienczewskim [wymowa Winczewskim] bo w międzyczasie "c" zamieniło się w "cz".
To był proces językowy i osoby tłumaczące setki i tysiące aktów z łaciny na polski zapewne maja podobne do mich obserwacje.

Pozdrawiam pięknie.

Bardzo ciekawy wywód. Ma sens.
Pozdrawiam
Waldemar

[Sadaj_Ziółkowska]

Witam.
Proszę o wyjaśnienie pochodzenia nazwiska Ziółkowski.
Pozdrawiam
Katarzyna