xtedek pisze:Romanie swego czasu napisałeś mi wręcz elaborat odnośnie pochodzenia nazwiska Tetkowski/Tetek
Od tego czasu pojawiło się u mnie kilka hipotez i jedną z nich jest znalezione w XVII i XVIII wiecznych metrykach nieco inne nazwisko:
Keccak, Ketcak, Kietek, Ketek
Później nazwisko to nie występuje. Czy jest możliwe, że wyewoluowało ono do postaci Tetek? Mam w tej chwili kilka takich śladów.
Witaj Kamilu!
Sprawdziłem, faktycznie skreśliłem kilka zdań na temat ewentualnej genezy tego nazwiska.
http://genealodzy.pl/index.php?name=PNp ... 455#407455
Z Twojego obecnego postu wyczytałem, że jednak zapoznałeś się moja wcześniejszą odpowiedzią na Twoją prośbę, choć wcześniej nie zauważyłem żadnej reakcji z Twojej strony.
Kamilu, pytasz mnie czy nazwisko zapisywane w metrykach pod postaciami: Keccak, Ketcak, Kietek, Ketek mogło przekształcić się w postać Tetek? W XVII i XVIII wieku ludność mieszkająca na obszarach wiejskich [ i nie tylko ] zazwyczaj nie potrafiła czytać i pisać. Przeważnie mówiła ona miejscową gwarą a nazwiska były zapisywane ze słuchu. Pisarz jak słyszał tak zapisał nazwisko. Często bywało, że osoby piszące metryki i inne dokumenty popełniały błędy lub przekręcały nazwiska. Bywało też, że same źle usłyszały brzmienie nazwiska i w zmienionym brzmieniu zapisały go w metryce. Czasami urodzenie dziecka zgłaszały inne osoby niż jego rodzice i takie osoby mogły błędnie wymówić nazwisko dziecka a pisarz zapisał go pod taką postacią. To samo mogło dotyczyć i innych przypadków, np. zgonów czy ślubów. Jak zauważyłeś mogło być wiele przyczyn zamiany nazwiska z jednego na drugie. Lista przyczyn może być dłuższa. Ja, wymieniłem tylko niektóre z nich. Ludzie przemieszczali się z miejsca na miejsce a i czasami zmieniały się też osoby sporządzające metryki i tym samym nazwy osobowe mogły zmieniać swój zapis graficzny. Tak więc przyczyn, które mogły spowodować zmianę graficznego obrazu jakiegokolwiek nazwiska mogło być wiele. Moim zdaniem tylko wszechstronna kwerenda genealogiczna, badanie historycznych dokumentów oraz inne pośredczone dowody mogą, choć nie muszą, potwierdzić lub zaprzeczyć wymianę jednej na drugą formę zapisu graficznego nazwiska, przezwiska czy przydomka.
Kamilu, jak wiesz ludzie mają różne wady wymowy, które spowodowane są różnymi przyczynami. Dawno temu nikt za bardzo takimi przywarami się nie przejmował i ich nie likwidował [ leczył, usprawniał ], jak dana osoba mówił tak mówiła. Czasami takie cechy były podstawą do nadawania różnych prześmiesznych przezwisk, które później stawały się nazwiskami. Tak też mogło być w przypadku nazwiska Tetek.
Wada wymowy, błędna wymowa, błędna wymowa jakieś głoski może być przyczyną, iż nazwisko ma inne brzmienie niż jego rzeczywiste brzmienie. Takie zjawisko mogło zaistnieć w przypadku nazwiska Ketek, które przeszło w brzmienie Tetek. Jest wada wymowy, która mogła spowodować zamianę jednego nazwiska w drugie. Wada ta nazywana się kappacyzm. Kappacyzm jest wadą artykulacyjną, w której zaburzona jest wymowa głoski k i k’. Deformacja polega na zamianie zwarcia językowo – podniebiennego zwarciem więzadeł głosowych, co powoduje powstanie brzmienia przypominającego spółgłoskę k. Wyraża ona się też zamianą głoski k na głoskę t, lub jej opuszczeniem. Oto kilka przykładów zmiany głosek k, k’ na t, t’:
• kura > tura,
• kiełbasa > tabasa,
• kogut > togut,
• kot > tot.
Może jedna z osób, która nosiła nazwisko Ketek miała powyżej wspomnianą wadę wymowy i zamiast wymawiać swoje nazwisko w brzmieniu Ketek wymawiała je w brzmieniu Tetek. I tym sposobem Ketek stała się Tetkiem. Hipotetycznie jest to jak najbardziej możliwe, ale czy tak było? Tego niestety nie wiem. Potwierdzenie czy zaprzeczenie każdej hipotezy wymaga wszechstronnej weryfikacji popartej dokumentami, które uwiarygodnią genealogicznie taką zamianę nazwisk. Niestety dokumenty nie powiedzą nam czy osoba ta miała wadę wymowy ale powiedzą nam, że taka zamiana miała miejsce.
Tak na szybko dodam, że bardzo często osoby spisujące metryki pomijały znaki diakrytyczne dostawiane do litery [ znak diakrytyczny, np. przecinek, ogonek lub kropka, dostawiany do litery ]. Taki znaki niosą ze sobą informację o sposobie wymawiania głoski oznaczonej tą literą. Może osoba o nazwisku zapisanym pod graficzną postacią Ketek w rzeczywistości nazywała się Kętek. Istnieje nazwisko Kętek. Kętek to zdrobnienie utworzone za pomocą przyrostka -ek od podstawy kęt [ kęt + ek = kętek ]. Słowo kęt pochodzi od słowa kąt albo od staropolskiego apelatywu kętny ‘kątowy’. Wśród wspomnianych przez Ciebie nazwisk są też takie: Keccak, Ketcak. Te nazwy osobowe zakończone są formatek -ak. Sufiks -ak w zasadzie tworzył nazwy istot małych, niedorosłych oraz młodych, na przykład: pisak, kociak, szczeniak, uczniak. W ten sposób powstały też niektóre nazwy własne, na przykład nazwiska Antoniak lub Baraniak. Sufiks -ak tworzył też odczasownikowe formacje mutacyjne, to jest derywaty należące do kategorii osobowych nazw wykonawców czynności. Kąt to też słowo oznaczające wieś, miejsce oddalone, odludne. Może osoba o nazwisku Keccak, Ketcak zajmowała się wymierzaniem miejsca na nowopowstające wsie, nazywane Kątami. Inną cechą przyrostka -ak jest to, iż był i jest on wykorzystywany do tworzenia nazw osobowych od miejsca pochodzenia czy zamieszkania, np. poznaniak, warszawiak oraz Wołyniak, Spiszak, Ślązak jak też Mazurczak, Mazurak. Jest w Polsce kilka miejscowości o nazwie Kęty. Może od tej miejscowości pochodzą nazwiska Keccak, Ketcak.
Nic nie wspomniałeś z jakiego regionu Polski pochodzą nazwiska na K oraz czy nie były one zapisane łaciną. Miana typu Keccak, Ketcak mogą być zamazurzonymi nazwani osobowymi. Z tego co pamiętam, a pamięć może być zawodna, to przy pomocy dwuznaku „cc” w łacinie oddawano polskie „cz”. Zatem nazwisko Ketcak powinno wymawiać się Ketczak, może Kętczak albo Kątczak.
Przyrostek -ek, -ak, z tego co już wiemy tworzył nazwy istot małych, młodych i niedorosłych. Tak więc pełnił też funkcję patronimiczną i tworzył odojcowskie nazwy osobowe. Zatem, w grę mogą wchodzić imiona, przezwiska, przydomki: Kecz, Ketcz, Kiet, Ket. Wśród wymienionych nazw jest i miano Kiet. W języku staropolskim wstępował apelatyw kieta, który znaczy „łańcuch”.
Kończąc, wspomnę tylko, że w grę może wchodzić niemieckojęzyczne pochodzenie nazwiska na K. Nazwy osobowe na K. mogą pochodzić od niemieckich nazwisk typu:
• Ketel, które pochodzi od średnio – dolno – niemieckiego apelatywu ketel [ kettel, kotel ] ‘kocioł’;
• Ketler, które pochodzi od średnio – dolno – niemieckiego Kettler w znaczeniu ‘kotlarz’.
Kamilu, to tylko są luźne rozważania, daleko idące przypuszczenia, luźne hipotezy, które mogą mieć coś wspólnego z nazwami osobowymi Keccak, Ketcak, Kietek, Ketek. Z drugiej strony te miana mogą nie mieć nic wspólnego z przedstawionymi przeze mnie informacjami. Wszystko wymaga sprawdzenia, szczegółowej weryfikacji i dodatkowych informacji. To już pozostawiam Tobie, oczywiście gdy uznasz moje rozważania za choć trochę prawdopodobne. Może przedstawione przeze mnie informacje przydadzą Ci się do dalszych badań i stawiania dalszych hipotez.
Pozdrawiam – Roman.