Pochodzenie nazwisk (cz.2) [*]

[Ewa_Szczodruch]

Witaj Grzegorzu

Smardz 1767 – od smardz ‘grzyb jadalny’.

Wojtera, Wojtuniowski (bez dat źródłowych) – w grupie nazwisk pochodzących od imienia Wojciech, także od wójt.

Zając (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od zając, też zajc, z gwarowego zajk (genetycznie czeskie lub ukraińskie).

Żółciak (bez daty źródłowej) - w grupie nazwisk pochodzących od żółty.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

[Jarek.S]

witam ponownie! poproszę o "wyjaśnienie" nazwisk: Banaszek, Sołtan, Poniewozik, Jędruszko. z góry dziękuję:)
pozdrawiam Jarek S.

[Ewa_Szczodruch]

Witaj Jarku

Banaszek 1673 - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy ban-, od prasłowiańskiego banati ‘myć się, kąpać’, od bania, ban ‘namiestnik turecki’, może też od imienia Banadykt (= Benedykt).

Jędruszko 1545 - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Andrzej. Imię pochodzenia greckiego, od anér, genetycznie andrós ‘mąż’ lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII wieku też jako Jędrzej, Ondrzej.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

c. d. n.

[Ewa_Szczodruch]

ciąg dalszy dla Jarek S. :

Poniewozik - brak; prawdopodobnie od ponieważyć ‘znieważyć’.

Sołtan (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od sułtan, ze staropolskiego sołtan ‘władca panujący w krajach muzułmańskich’, też od białoruskiego sałton, sałtan.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

[Ewa_Szczodruch]

Witaj Sebastianie

Nie znalazłam etymologii tych nazwisk. Są one obecnie zbyt rzadko używane.

Zerknij: http://www.moikrewni.pl/mapa/kompletny/senetella.html

[gz9]

Witam srdecznie. Jakie jest pochodzenie nazwisk:
Czartek, Ejchorszt, Fic, Kawa, Kaźmierczak, Kilarski, Kinalski, Kaniecki, Pleciak, Płuciennik, Pomocka, Potasznik, Wawrzyniak

Pozdrawiam, zwłaszcza Panią Ewę, bardzo serdecznie. Grzegorz

[Ewa_Szczodruch]

Witaj Grzegorzu

Czartek 1389 – od czart ‘diabeł’.

Ejchorszt – nie znalazłam; może od niemieckiej nazwy osobowej Eichert ,ta od germańskiego Aigard, to od aig ‘posiadać’ + hard ‘mocny, silny’.

Fic 1742 - od niemieckiej nazwy osobowej Fitzi, od imienia Vincentius, od ficać ‘skakać, wierzgać’.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

c. d. n.

[Ewa_Szczodruch]

ciąg dalszy dla Grzegorza:

Kawa 1610 – w grupie nazwisk pochodzących od kawa ‘napój z ziaren krzewu kawowego’, też od gwarowego ‘ptak kawka; plotkarz’.

Kaźmierczak 1720 – w grupie nazwisk pochodzących od imienia Kazimierz. Imię, w średniowieczu brzmiące Kazimir, pochodzi od kazić + mir ‘pokój’.

Kilarski (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od niemieckich nazw osobowych Keller, Kieller, te od średniowysokoniemieckiego kellaere, kelnaere ‘piwniczny zarządca winnic i czynszu z nich’.

Kinalski (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od gwarowego kinil, kinal ‘wielki nos’.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

c. d. n.

[Ewa_Szczodruch]

ciąg dalszy dla Grzegorza:

Kaniecki (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od nazwy miejscowej Kanice (piotrkowskie, gmina Rzeczyca) lub od nazwy osobowej Kania.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Pleciak (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od pleść ‘łączyć pasma czegoś; mówić bez sensu’, plotę, plotka ‘niesprawdzona pogłoska’.

Płuciennik (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od płóciennik ‘zajmujący się płótnem, tkacz’, płótno, płócienny.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d. n.

[Ewa_Szczodruch]

ciąg dalszy dla Grzegorza:

Pomocka (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od pomocnik ‘ten, który pomaga’.

Potasznik (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od potaś, potasz, potaż ‘węglan potasu otrzymywany z popiołu drzewnego do celów przemysłowych’.

Wawrzyniak (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od imienia Wawrzyniec, od łacińskiego Laurentius, to od nazwy miasta Laurentum. W Polsce imię znane do XIII wieku, polonizowane jako Ławrzyniec, Wawrzeniec, Wawrzyniec.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

[cycybak]

Pani EWO i Panie WŁADYSŁAWIE bardzo DZIĘKUJĘ WAM za pomoc..w sprawie nazwiska Trybus...mam jeszcze jedną prośbę nazwisko Cebulski i Nawrocki jakie jest pochodzenie tych nazwisk i co znaczą?????
POZDRAWIAM BASIA...

[Ewa_Szczodruch]

Witaj Basiu

Cebulski 1448 – od nazwy miejscowej Cebulice (warszawskie, gmina Czosnów), Cybulina (płockie, gmina Bodzanów) lub od apelatywu cebula.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Nawrocki 1721 - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

[Virg@]

[...]
Nawrocki 1721 [...]
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Profesor Kazimierz Rymut podaje tym razem mylną datę (1721 rok) pojawienia się po raz pierwszy w Polsce, w dokumentach nazwiska Nawrocki. Pojawiło się ono znacznie wcześniej.

Otóż jak napisał Waldemar Fronczak w artykule O nazwiskach żydowskich, Cz. 3 - Nazwiska neofitów c.d.:
„W 1674 roku ochrzciła się w Warszawie Marianna Nawrocka […].
W roku 1656 w farze włocławskiej przyjęli chrzest małżonkowie Nawroccy z Dobrzynia z córkami”.

Również w dokumentach odrzykońskich pojawił się w roku 1698 Kazimierz Nawrocki, założyciel rodu, kiedy to rota husarska wojewody krakowskiego „na Consystecyą do Krosna idąca” dokonała szkód w Odrzykoniu, należącym do Jaśnie Wielmożnego Jego Mości Pana Jana z Dąbrowic Firleja, kasztelana sanockiego – o którym to fakcie pisałam w tym wątku.

Łączę serdeczne pozdrowienia –
Lidia

[eja78]

witam serdecznie
proszę o etymologie nazwiska Ryguła, Ałaszkiewicz
z góry dziękuje