Nazwisko: Machczyński/machciński Józef
Moderatorzy: Galinski_Wojciech, maria.j.nie, adamgen
-
Komentarze
- Posty: 4721
- Rejestracja: ndz 02 lip 2006, 14:34
Nazwisko: Machczyński/machciński Józef
Wątek ten zawiera informacje na temat <A HREF="index.php?name=Nazwiska&file=index&nid=8763&ez=2 target=_top">tego nazwiska</A> i osób je noszących
Nazwisko: Machczyński/machciński Józef
Machciński. Notowania od 1497
od n.m. Machcin (leszcz.,gm.Śmigiel;rad., gm. Chynów),Machcino (płoc., gm. Bielsk): Machczyński. Kazimierz Rymut. Słownik historyczno-etymologiczny . wyd Kraków 2001.
od n.m. Machcin (leszcz.,gm.Śmigiel;rad., gm. Chynów),Machcino (płoc., gm. Bielsk): Machczyński. Kazimierz Rymut. Słownik historyczno-etymologiczny . wyd Kraków 2001.
Nazwisko: Machczyński/machciński Józef
Teki Dworzaczka
Metrykalia > Katolickie > Część 9
56377 (Kuchary)
1788.15/6. G. Wawrzyniec Piechowski mł., chor. wojsk kor., s. Szymona x N. i Spect. Agn. Okalińska, c. Adama O. ob. kalis. -- G. Roch Machciński ek. w Kuch., D. Paweł Koszewski
Gazety > XVIII wiek
359 (Kuryer Polski) 1758
Z Warsz. 22 marca. Chor. zawskrz. (po śm. Ant. Zakrzewskiego) nadane Stan. Dembowskiemu, podcz. tej ziemi. Warsz. 29 marca. Obozieństwo W. K. (po śm. Prokopa Lipskiego) -Michał Wielohorski, Star. sielecki star. kowalskie grod. (po śm. Kretkowskiego ....) -Michał Zboiński, gen. maj. wojsk. kor. Podcz. zawskrz. -(po j. w.) -Kaz. Machczyński (nr. 13) Kaszt. ciechan. (po śm. Grzegorzewskiego ....) -Jan Nowosielski, star. łukowski Podkom. wschowskie (po śm. Franc. Garczyńskiego) -Ignacy Nieżychowski Skarbn. wiślickie (po śm. Mich. Chronowskiego -Józ. Laskowski Asesorstwo sądów zadw. kor. -Winc. Zawisza (nr. 15)
Machalascy - Małachowscy
Machczyńscy, Machcińscy
Jan Machciński z wojew. płockiego, w 1596 r. plenipotent Jana Rambielińskiego (I. Kal. 63 k. 178). Mateusz Machciński sprzedał był część w Gorzechowie z. dobrzyń. Dadźbogowi Karnkowskiemu, ale 1617 r. otrzymał od niego te dobra z powrotem (R. Kal. 9 k. 16v). Jakub Machciński 1714 r. wziął w zastaw na trzy lata od Mikołaja Umińskiego, skarbnika brzeskiego-kuj., i Jadwigi z Modlibowskich za 8.000 złp. wieś Birzyno p. przedec. (I. Kal. 159 s. 212). "Ur." Hieronim Machczyński miał w r. 1745 sprawę w Trybunale z pozwu Mierzewskich (I. Kon. 77 k. 375v)
Machalascy - Małachowscy
Machczyńscy, Machcińscy
Machczyńscy, Machcińscy z Machczyna cz. Machcina w p. płoc. Siedzieli również w z. dobrzyń. Boniecki pierwszym daje h. Dołęga, zaś M-cy z z. dobrzyń. legitymowali się w XIX w. w Królestwie Polskim z h. Jastrzębiec. W stosunku do tych kilku M-ch, których znam z akt sądowych wielkopolskich jakakolwiek segregacja herbowa byłaby całkowicie dowolna.
Jan Machciński z wojew. płockiego, w 1596 r. plenipotent Jana Rambielińskiego (I. Kal. 63 k. 178). Mateusz Machciński sprzedał był część w Gorzechowie z. dobrzyń. Dadźbogowi Karnkowskiemu, ale 1617 r. otrzymał od niego te dobra z powrotem (R. Kal. 9 k. 16v). Jakub Machciński 1714 r. wziął w zastaw na trzy lata od Mikołaja Umińskiego, skarbnika brzeskiego-kuj., i Jadwigi z Modlibowskich za 8.000 złp. wieś Birzyno p. przedec. (I. Kal. 159 s. 212). "Ur." Hieronim Machczyński miał w r. 1745 sprawę w Trybunale z pozwu Mierzewskich (I. Kon. 77 k. 375v)
Roch ("urodzony"), ekonom w Kucharach, świadkował 15.VI.1788 r. (LC Kuchary).
Metrykalia > Katolickie > Część 9
56377 (Kuchary)
1788.15/6. G. Wawrzyniec Piechowski mł., chor. wojsk kor., s. Szymona x N. i Spect. Agn. Okalińska, c. Adama O. ob. kalis. -- G. Roch Machciński ek. w Kuch., D. Paweł Koszewski
Gazety > XVIII wiek
359 (Kuryer Polski) 1758
Z Warsz. 22 marca. Chor. zawskrz. (po śm. Ant. Zakrzewskiego) nadane Stan. Dembowskiemu, podcz. tej ziemi. Warsz. 29 marca. Obozieństwo W. K. (po śm. Prokopa Lipskiego) -Michał Wielohorski, Star. sielecki star. kowalskie grod. (po śm. Kretkowskiego ....) -Michał Zboiński, gen. maj. wojsk. kor. Podcz. zawskrz. -(po j. w.) -Kaz. Machczyński (nr. 13) Kaszt. ciechan. (po śm. Grzegorzewskiego ....) -Jan Nowosielski, star. łukowski Podkom. wschowskie (po śm. Franc. Garczyńskiego) -Ignacy Nieżychowski Skarbn. wiślickie (po śm. Mich. Chronowskiego -Józ. Laskowski Asesorstwo sądów zadw. kor. -Winc. Zawisza (nr. 15)
Machalascy - Małachowscy
Machczyńscy, Machcińscy
Jan Machciński z wojew. płockiego, w 1596 r. plenipotent Jana Rambielińskiego (I. Kal. 63 k. 178). Mateusz Machciński sprzedał był część w Gorzechowie z. dobrzyń. Dadźbogowi Karnkowskiemu, ale 1617 r. otrzymał od niego te dobra z powrotem (R. Kal. 9 k. 16v). Jakub Machciński 1714 r. wziął w zastaw na trzy lata od Mikołaja Umińskiego, skarbnika brzeskiego-kuj., i Jadwigi z Modlibowskich za 8.000 złp. wieś Birzyno p. przedec. (I. Kal. 159 s. 212). "Ur." Hieronim Machczyński miał w r. 1745 sprawę w Trybunale z pozwu Mierzewskich (I. Kon. 77 k. 375v)
Machalascy - Małachowscy
Machczyńscy, Machcińscy
Machczyńscy, Machcińscy z Machczyna cz. Machcina w p. płoc. Siedzieli również w z. dobrzyń. Boniecki pierwszym daje h. Dołęga, zaś M-cy z z. dobrzyń. legitymowali się w XIX w. w Królestwie Polskim z h. Jastrzębiec. W stosunku do tych kilku M-ch, których znam z akt sądowych wielkopolskich jakakolwiek segregacja herbowa byłaby całkowicie dowolna.
Jan Machciński z wojew. płockiego, w 1596 r. plenipotent Jana Rambielińskiego (I. Kal. 63 k. 178). Mateusz Machciński sprzedał był część w Gorzechowie z. dobrzyń. Dadźbogowi Karnkowskiemu, ale 1617 r. otrzymał od niego te dobra z powrotem (R. Kal. 9 k. 16v). Jakub Machciński 1714 r. wziął w zastaw na trzy lata od Mikołaja Umińskiego, skarbnika brzeskiego-kuj., i Jadwigi z Modlibowskich za 8.000 złp. wieś Birzyno p. przedec. (I. Kal. 159 s. 212). "Ur." Hieronim Machczyński miał w r. 1745 sprawę w Trybunale z pozwu Mierzewskich (I. Kon. 77 k. 375v)
Roch ("urodzony"), ekonom w Kucharach, świadkował 15.VI.1788 r. (LC Kuchary).
B R O N O S Z E W I C E
Pierwotnie ta miejscowość miała zupełnie inną nazwę, zwała się Koskowo lub Kuskowo. Powstała jeszcze w średniowieczu. Pierwsze dane źródłowe pochodzą z 1405 roku. Miejscowi rycerze herbu Dołęga przyjęli z czasem nazwisko Koskowscy (Kuskowscy). Dosyć popularne wśród nich było imię Bronisz. Już w początkach XV wieku wymienia się Bronisza z Kuskowa.
Ród był dosyć liczny i wieś uległa podziałowi. Od imion poszczególnych rycerzy powstały mniejsze osady zwane Bogusządy (Bogusądy), Trojany (do Trojana żyjącego w końcu XV wieku), Stradzewo oraz Bronisze od imienia Bronisz. W XVI wieku ten podział był już bardzo wyraźny i został usankcjonowany przez ówczesne spisy podatkowe.
Tabella miast i wsi Królestwa Polskiego z 1827 roku wymienia następujące wioski w tej okolicy: Kuskowo bogusędy, Kuskowo bronoszewice (6 domów i 40 mieszkańców), Kuskowo bzury, Kuskowo glinki, Kuskowo kmiece i Kuskowo stradzewo. Każda z nich miała od 3 do 12 domów.
Wieś ta była typową osadą zamieszkałą przez drobną szlachtę pełną niewielkich, drewnianych dworów. Budownictwo szlacheckie było głównie drewniane, poszyte słomą, jednak obszernością i wyposażeniem wyróżniało się od chat chłopskich. W środku zazwyczaj znajdowała się sień, a po bokach dwie izby, z których jedna była alkierzem. Wyposażenie w sprzęty było ubogie. Całość ogradzano płotem z chrustu lub żerdzi. W pobliżu takiego dworu stały zazwyczaj chałupy o czterech izbach, zwane czworakami. Mieszkali tam poddani chłopi i służba. Oto jak opisuje chaty ubogiej szlachty XVIII-wieczny pamiętnikarz J. Kitowicz: „Małej szlachty mieszkania nie różniły się od chłopskich chałup, snopkami częstokroć poszywane. W tym tylko różnica była, iż przed szlacheckim dworkiem musiały być koniecznie wrota wysokie, choć podwórze całe było płotem chruścianym ogrodzone, i druga, że dworek szlachcica miał dwie izby po rogach a sień w środku, gdy przeciwnie u chałupy chłopskiej sień jest z czoła a za nią izba, a w tyle komora”.
Przez wieki mieszkali tu głównie Kuskowscy, dziedziczyli tu również: Męczyńscy, Strusińscy, Janczewscy i Myszewscy. W pierwszej połowie XIX wieku jeden z Koskowskich, Jan Bronisz Koskowski (zm. 1830) zdołał wykupić więcej działów ziemi i utworzył tu większy folwark. Po jego śmierci te dobra przejęła córka Koskowskiego, która przekazała je Józefie z Koskowskich, żonie Józefa Myślińskiego. W 1849 roku nastąpiła licytacja tych dóbr, kupił je Teofil Cieszewski. Cieszewski w 1855 roku sprzedał Bronoszowice Pawłowi Starorypińskiemu, żonatemu z Józefą z Koskowskich. Majątek liczył wtedy około 150 ha. Tak więc, obok kilku dworów drobnoszlacheckich powstał tu większy majątek zamieszkały przez chłopów. W czasie uwłaszczenia powstało 8 gospodarstw na 14 morgach ziemi. W końcu XIX wieku było tu 5 domów i 75 mieszkańców. W sumie uprawiano w tej miejscowości 334 morgi, z czego miejscowy folwark zajmował 250 mórg (należała do niego również pusta osada Trojany).
Jak wspomniano folwark Bronoszewice często zmieniał właścicieli i nie był to koniec zmian własnościowych. W 1875 roku Koskowo-Bronisze kupił Franciszek Żółtowski, który sprzedał go Aleksandrowi Zabłockiemu w 1884 roku. W 1894 roku właścicielem został Antoni Gościcki, który rok później sprzedał go Teodorowi Lasockiemu. W 1899 roku majątek odziedziczył brat Lasockiego, Franciszek. W 1911 roku kolejnym właścicielem został Józef Machciński, syn Jana. W tym czasie za długi folwark został przejęty przez Towarzystwo Kredytowe Ziemskie. W 1929 roku majątek został zlicytowany, kupił go Jan Miachczyński i w 1939 roku sprzedał braciom Brudnickim, Teodozjuszowi i Bronisławowi. Byli to ostatni właściciele folwarku Koskowo-Bronoszewice.
Przed II wojną światową używano nazwy Kuskowo-Bronoszewice. Miejscowość dzieliła się na wieś i folwark. We wsi naliczono w 1921 roku 2 domy i 15 mieszkańców. W folwarku natomiast 4 domy i 78 mieszkańców. Miejscowość należała do gminy Lelice w powiecie płockim.
D Z I Ę G I E L E W O
W 1240 roku książę Konrad I wydał dokument w którym wymieniono wsie należące do biskupstwa płockiego. Wymienia się tam również Dingilow. Nazwa pochodzi od dawnego imienia Dzięgil.
Jeszcze w XIII wieku biskupi płoccy posiadali w tym rejonie wiele wsi. Z czasem pozbyli się tych dóbr wyprzedając je okolicznym rycerzom. Tak też było z tą miejscowością.
Nie wiadomo kiedy dokładnie ta wieś przeszła na własność rycerstwa. Wzmianka z 1305 roku, kiedy to tą miejscowość przyłącza się to parafii Gozdowo, nie informuje o stosunkach własnościowych. Wydarzyło się to zapewne na początku XIV wieku, ponieważ właśnie w tym czasie notuje się w tej okolicy rycerzy herbu Bolesta, którzy dziedziczyli również w tej wsi. W 1408 roku książę Siemowit IV nadał rycerzom z Dzagyelowa (Bogusław, Świętosław i Wawrzyniec) prawo nieodpowiednie oraz zwolnienie od kar.
W pierwszej połowie XV wieku wielu rycerzy z tej wsi osiedliło się na nie zaludnionych do tej pory obszarach wschodniego Mazowsza (ziemia wiska i liwska).
W 1427 roku oskarżono Adama z Dzięgielewa o nie szlacheckie pochodzenie. Była to największa zniewaga dla szlachcica i tenże przedstawił świadków: trzech Janów, Macieja i Staśka właśnie z tej wsi, którzy zaświadczyli o jego dobrym urodzeniu.
W latach trzydziestych XV stulecia notuje się w tej wsi: Stanisława, Jana, Wieśka, Macieja, Imbrama i Michała. W następnych latach w dokumentach pojawia się też Szczepan z Dzięgielewa. Miejscowi szlachcice nie należeli do elity, ale też nie byli ubogimi szlachcicami. W końcu XV wieku pojawiają się zapiski, iż wysyłali swoich synów na studia do Krakowa.
Szlachta z tej miejscowości przyjęła nazwisko Dzięgielewskich herbu Jastrzębiec-Bolesta. Na początku XVI wieku większa część (ok. 100 ha) należało do Wawrzyńca Dzięgielewskiego, mniejsza do Bogusława Dzięgielewskiego. Bogusław miał 8 synów i dlatego w końcu XVI wieku jego część podzielona była między wielu rycerzy, jego synów i wnuków. Część Wawrzyńca nie uległa podziałowi i należała do jego wnuków jako całość. Liczni Dzięgielewscy używali przydomków: Rzepka, Wojewodka i Wąwrzątka. W pobliżu Dzięgielewa jeszcze w XVII wieku istniała zagroda zwana Modrzyno, która później zanikła. Od 1612 roku pewne działy w tej wsi posiadała rodzina Machcińskich, była to bogatsza szlachta. W połowie XVII wieku utrwalił się podział wsi na część folwarczną (bogatszą) i zagrodową. Folwarczna należała do Machcińskich, a zagrodowa do Dzięgielewskich (szlachta zagrodowa).
W 1662 roku właścicielem folwarku był Paweł Machciński syna Pawła, posiadał 15 poddanych kmieci i 2 osoby z czeladzi. Po Pawle dziedziczył jego syn Jan, następnie w 1737 roku majątek objął Ludwik Machciński, w 1762 roku folwark przejął brat Ludwika, Ignacy Machciński.
Tymczasem część zagrodowa należała do Dzięgielewskich. W końcu XVII wieku mieli oni tu 5 zagród, nie było tu kmieci, dwie zagrody należały też do ich ubogich krewnych, Krajewskich.
Na początku XIX wieku Dzięgielewo podzielono było na trzy części. Większość wsi wykupił pruski baron Pudlitz (od Machcińskich). Pozostałe dwie części należały do drobnej szlachty. Po wojnach napoleońskich baron uciekał i tymi opuszczonymi dobrami zarządzał kurator Tomasz Gutkowski w imieniu barona. W 1817 roku w całej wsi (część Pudlitza oraz w części zagrodowej) było 13 dymów i 68 mieszkańców.
W 1822 roku Bank Berliński wystawił na sprzedaż dobra Dzięgielewo powodem były długi Pudlitza. Kupił je Franciszek Sinarski, który zmarł w 1842 roku (50 lat). Dobra odziedziczyła wdowa Marianna z Nickich oraz jego dzieci. W końcu majątek przejęła jego córka Emilia żona Antoniego Żochowskiego. Córka Żochowskich, Wanda wyszła za mąż za Władysława Rościszewskiego, syna Jakuba. Rościszewski już wcześniej wykupił inne części Dzięgielewa stając się głównym właścicielem wsi, aż w 1872 roku Rościszewski wykupił ostatnią część od Teofila Dzięgielewskiego majątek liczący 22 ha, stając się jedynym właścicielem całego folwarku.
Według opisu wsi z 1882 roku Dzięgielewo należało do gminy Lisewo i parafii Gozdowo. Liczyło 8 domów i 105 mieszkańców. W czasie uwłaszczenia powstało tu 18 gospodarstw (osad chłopskich) na 26 morgach ziemi. Miejscowy folwark (Rościszewskich) liczył 525 mórg, z czego było 422 morgi ziemi uprawnej. W folwarku było 8 drewnianych budynków i 3 murowane. Obok istniał niewielki folwark Dzięgielówka.
W 1905 roku Władysław Rościszewski sprzedał ten majątek Augustowi Cyprysińskiemu, który w 1926 roku częściowo rozparcelował te dobra między okolicznych chłopów. W 1935 roku pozostałe 232 ha sprzedał Bankowi Gospodarstwa Krajowego. Od banku kupił ten majątek Ignacy Bojanowski. Był to ostatni właściciel ziemski w Dzięgielowie.
W czasie spisu powszechnego z 1921 roku wyróżniano następujące miejscowości: Dzięgielewo folwark z 3 domami i 88 mieszkańcami (1 prawosławny), Dzięgielewo wieś liczącą 8 domów i 37 mieszkańców (2 ewangelików). Była też osada Dzięgielewko z 1 domem i 12 mieszkańcami.
Według Zabytków Architektury w Polsce w tej miejscowości zachowały się szczątki parku dworskiego z połowy XIX wieku.
G N A T Y
Pierwotnie ta miejscowość zwana była Rycharcice Gnaty (Richarczice Gnaty). Powstała na początku XVI wieku poprzez wyodrębnienie się z obszaru Rycharcic. Powodem było to, że w odróżnienia od zaściankowych Rycharcic, tu powstał folwark i wieś zamieszkała przez kmieci. W latach 1532-1572 ten obszar należał do bogatego Filipa Machcińskiego, następnie przejął ten majątek jego syn Walenty. Po Walentym Machcińskim ta część przeszła na własność rodziny Dzięgielewskich ,a w 1629 roku na własność Sudraskich. W drugiej połowie XVII wieku Rycharcice Gnaty podzieliły się na dwie części. W jednej dziedziczyła rodzina Grabi (4 poddanych) i następnie Cieszewskich, dziedziców Rycharcic Drozdów. Drugi dział należał do Koskowskich (4 poddanych i 2 osób czeladzi).
W XVIII wieku dziedziczyli tu wspomniani Cieszewscy piszący się z Rycharcic-Gnatów, w drugiej części wsi, w połowie XVIII wieku, dziedziczył Kazimierz Koskowski, następnie jego syn Józef. Następnie Gnaty przeszły na własność jego brata Jana Koskowskiego, który wykupił pozostałe części wsi tworząc większy folwark liczący 157 ha. W 1817 roku w Gnatach było 4 domy i 25 mieszkańców. Natomiast w 1827 roku naliczono 4 domów i 44 mieszkańców.
Jan Koskowski miał aż sześciu synów i córkę Balbinę. Rodzeństwo wspólnie zarządzało majątkiem.
W końcu XIX wieku miejscowy folwark liczył 280 mórg, był przy nim również las. W folwarku znajdowało się sześć drewnianych budynków. W tym czasie we wsi naliczono już 6 domów i 77 mieszkańców. Następnie Koskowscy rozparcelowali ten majątek między chłopów tworząc kolonię.
W okresie międzywojennym nazwę zapisywano jeszcze jako Rycharcice Gnaty. Miejscowość dzieliła się na wieś i kolonię. We wsi w czasie spisu powszechnego z 1921 roku zanotowano 14 domów i 82 mieszkańców. W kolonii natomiast 2 domy i 20 mieszkańców. Miejscowość należała do gminy Lelice.
K O L C Z Y N
Wśród archeologów Kolczyn znany jest ze znaleziska z połowy XIX wieku. Na polu dworskim przypadkowo podczas wybierania kamieniu natrafiono na skarb monet. Monety pochodziły z czasów końca XI wieku, dwie srebrne monety pochodziły z czasów rzymskich.
Kolczyn znany był już w początkach XIV wieku. W 1305 roku włączono go (Colczino) do parafii Gozdowo. Była to siedziba rodu rycerskiego herbu Rogala, zwali się Kolczyńskimi. Był to bardzo liczny ród i już w XV wieku w kronikach pozostały zapiski o kilkudziesięciu rycerzach z Kolczyna. Mnogość rycerzy powodowała, że używali oni bardzo wielu przydomków. Ród Kolczyńskich dziedziczył też w innych okolicznych wsiach. Tworzyli oni tu tak zwaną „okolicę szlachecką”, poszczególne wioski zwano od przydomków głównych rycerzy. Dominujący był ród pochodzący od Marcina zwanego Jawny, żyjącego w końcu XIV wieku. Jego potomkowie zwali się Kolczyńskimi Jawnymi. Poza Kolczyńskimi Jawnymi byli też w tej okolicy inni rycerze noszący przydomki: Podkonicz, Opęchała, Trąbka, Grad, Malisz i Rogala.
W XVI wieku istniał podział na Kolczyno-Jawne, Kolczyno Opęchały, Kolczyno Malisze, Kolczyno Lunie oraz Kolczyno Cholewice. Kolczyńscy Jawni i Kolczyńscy Rogalowie dziedziczyli też w Zakrzewiu. Z racji rozległości i mnogości wsi nie wszystkie należały do jednej parafii. Na przykład część wsi Kolczyno Lunie należała do parafii Bądkowo, liczyła ona 1 włókę ziemi.
W XVII wieku utrzymywał się podział na mniejsze części w Kolczynie. W tym czasie dziedziczyły tu rodziny: Kolczyńskich, Włoczewskich, Cybulskich i Gajewskich. Z większych części wsi można wymienić część Kazimierza Gajewskiego posiadającego w Kolczynie Lunie 5 poddanych. Jego wnuczką była Marianna z Gajewskich wdowa po Janie Starorypińskim, dziedziczka działu w Kolczynie w 1751 roku. Jej synem był z kolei Paweł, dziedzic w 1777 roku Kolczyna Małego. W 1817 roku ta część należała do Kajetana Kozłowskiego i liczyła 10 dymów i 62 mieszkańców. Była to część wspólna z Czarnominem Rynkami.
Na przełomie XVIII i XIX wieku utrwalił się podział na dwie części, na Kolczyno Małe (Kolczynko) i Kolczyno (Kolczyno Wielkie, powstałe z gruntów Kolczyna Jawnego). W następnych latach spotyka się zapis Kolczyno Pierwsze i Kolczyno Drugie. Taki zapis można odnaleźć w Tabelli Miast i Wsi z 1827 roku. W tym czasie 1827 Kolczyno Pierwsze liczyło 12 domów i 76 mieszkańców. Natomiast Kolczyno Drugie 2 domy i 10 mieszkańców.
Część Kolczyna, w tym grunty Kolczyno Jawny, należały do wspólnego dziedzictwa z sąsiednim Zakrzewkiem. W 1719 roku dziedzicem był Andrzej Zakrzewski syn Jana żonaty z Katarzyną Machcińską. W latach 1814-1817 części Zakrzewka (litera A) oraz Kolczyno Wielkie kupił Stefan Winnicki. Od niego te dobra wyprocesował Franciszek Sinarski, następnie dziedziczyła tu córka Emilia, żona Antoniego Żochowskiego, która w 1871 roku kupiła dalsze części w Kolczynie od Ludwiki Charzyńskiej.
W końcu XIX wieku wsie nazywano: Kolczyno Duże i Małe. W 1882 roku było w Kolczynie Dużym 17 domów i 136 mieszkańców. We wsi było 532 morgi ziemi, w tym 480 mórg ziemi folwarcznej i tylko 56 mórg ziemi chłopskiej (włościańskiej). Kolczyno Małe (z osadą Wiskitno) stanowiło wieś i folwark. We wsi w 1864 roku (uwłaszczenie) powstało 13 gospodarstw na 33 morgach ziemi. W folwarku było 780 mórg ziemi.
W początkach XX wieku majątek Kolczyn należał do Henryka Tańskiego w 1939 roku właścicielem był Jan Krajewski z żoną Martą Wiercińską. Część Kolczyna Wielkiego wchodziła też w skład dóbr w Będorzynie i należała w 1830 roku do Tomasza Burskiego, następnie od 1843 roku jego sukcesorów.
W czasie spisu powszechnego z 1921 roku wyróżniano dwie miejscowości: Kolczyn Mały folwark (2 domy i 97 mieszkańców) oraz Kolczyn Wrzosy wieś z 7 domami i 36 mieszkańcami, w tym było 12 ewangelików. Miejscowości należały do gminy Lisewo.
Zabytkiem Kolczyna jest park dworski pochodzący z pierwszej połowy XIX wieku.
Ks. Marian Obojski zbudował nowy dom parafialny i rozpoczął w 1990 r. budowę kaplicy w Kolczynie. Ukończył ją obecny proboszcz ks. Stanisław Opolski, a poświęcenia dokonał 23 czerwca 2002 r. bp Stanisław Wielgus.
Z A K R Z E W K O
Z 1263 roku pochodzi dokument w którym opisywano cuda związane ze śmiercią biskupa Wernera. Cuda te miały dziać się przy jego grobie. W tym dokumencie jest fragment w którym napisano „femina de Zacrzew”. Trudno ustalić czy zapis ten dotyczy tego właśnie Zakrzewka. Niektórzy historycy wysuwają taką ewentualność. Raczej nie, ponieważ kolejny zapis kronikarski pochodzi dopiero z 1497 roku. Wtedy to król Jan Olbracht skonfiskował dobra Zakrzevo należące do Marcina Czedara oraz Jakuba i Katarzyny. Wieś nadano rodzinie Czachorowskich.
Spis podatkowy z 1531 roku pokazuje, iż Zakrzewko było podzielone na dwie części, jedna należała do Andrzeja i Jakuba Rogalów, a druga do Kaspra. Podział na dwie części utrzymywał się w kolejnych latach.
Wieś liczyła w XVI wieku około 40 ha i podzielona była na dwie części (siedliska), był to właściwie przysiółek Kolczyna. Pochodziła stąd rodzina Zakrzewskich. W Polsce jest wiele rodów o tym nazwisko, ale są nie one ze sobą spokrewnione. Zakrzewscy byli ubogą szlachtą zaściankową. W 1662 roku były tu dwa gospodarstwa należące do Kolczyńskich, z których Andrzej miał 5 poddanych, a Jakub 3 poddanych. W 1712 notuje się tu gospodarstwa Kolczyńskich i Zakrzewskich. W następnych latach Zakrzewscy ostatecznie opuścili wieś, zamieszkali tu Kotarscy i Machczyńscy.
W 1789 roku w tej wsi były trzy działy. Jeden z nich posiadał Kazimierz Kotarski posiadający 4 dymy i 19 mieszkańców, kupił go od Pawła Machczyńskiego w 1785 roku. Drugi dział w tej wsi posiadał Mikołaj Kotarski posiadający 2 dymy i 5 poddanych. Trzeci należał do Mateusza Zgorzelskiego, tu był 1 dym i 2 osoby czeladzi.
W latach 1814-1817 wykupił poszczególne części wsi Stefan Winnicki, który kupił też działy w Kolczynie. Dobra te liczyły w sumie 168 ha. Winnickiemu nie najlepiej szło gospodarowanie i w 1840 roku na licytacji kupił te dobra Franciszek Siniarski.
Według danych z 1827 roku naliczono tu zaledwie 5 domów i 40 mieszkańców.
W 1847 roku odziedziczyła Zakrzewko jedna córek Siniarskiego, Emilia żona Antoniego Żochowskiego. Spłaciła rodzeństwo i sprzedała Zakrzewko w 1849 roku Janowi Dochowiczowi, zostawiając sobie część folwarku Zakrzewko (ok. 30 ha). W 1852 roku te dobra kupił od Dochowicza Kwiryn Cholewiński. Za jego czasów przeprowadzono tu uwłaszczenie ziemi dworskiej. W 1908 roku właścicielem folwarku Zakrzewka był Konstanty Piętka, syn Ludwika, który ten majątek rozparcelował między chłopów.
Jak wiadomo pewna część Zakrzewka (ok. 30) należała do Żochowskich. Posiadali oni tą ziemię jeszcze w 1877 roku, następnie ta część została sprzedana Władysławowi Karwoskiemu, a ten je rozprzedał (rozparcelował) między chłopów.
Według danych z ostatnich lat XIX wieku Zakrzewko to była wieś i folwark w gminie Lisewo. W 1885 roku miejscowy folwark liczył 407 mórg. W folwarku było 5 murowanych budynków i 7 drewnianych. Miejscowi chłopi posiadali tylko 19 mórg ziemi. W 1895 roku w tej wsi było 6 domów i 83 mieszkańców.
Zakrzewko w czasie spisu powszechnego z 1921 roku dzieliło się na wieś i folwark. We wsi było 13 domów i 93 mieszkańców. W folwarku 2 domy i 33 mieszkańców.
W okresie międzywojennym we wsi był wiatrak, widać go na ówczesnych mapach. Jego właścicielem był Cz. Resuniger.
Pierwotnie ta miejscowość miała zupełnie inną nazwę, zwała się Koskowo lub Kuskowo. Powstała jeszcze w średniowieczu. Pierwsze dane źródłowe pochodzą z 1405 roku. Miejscowi rycerze herbu Dołęga przyjęli z czasem nazwisko Koskowscy (Kuskowscy). Dosyć popularne wśród nich było imię Bronisz. Już w początkach XV wieku wymienia się Bronisza z Kuskowa.
Ród był dosyć liczny i wieś uległa podziałowi. Od imion poszczególnych rycerzy powstały mniejsze osady zwane Bogusządy (Bogusądy), Trojany (do Trojana żyjącego w końcu XV wieku), Stradzewo oraz Bronisze od imienia Bronisz. W XVI wieku ten podział był już bardzo wyraźny i został usankcjonowany przez ówczesne spisy podatkowe.
Tabella miast i wsi Królestwa Polskiego z 1827 roku wymienia następujące wioski w tej okolicy: Kuskowo bogusędy, Kuskowo bronoszewice (6 domów i 40 mieszkańców), Kuskowo bzury, Kuskowo glinki, Kuskowo kmiece i Kuskowo stradzewo. Każda z nich miała od 3 do 12 domów.
Wieś ta była typową osadą zamieszkałą przez drobną szlachtę pełną niewielkich, drewnianych dworów. Budownictwo szlacheckie było głównie drewniane, poszyte słomą, jednak obszernością i wyposażeniem wyróżniało się od chat chłopskich. W środku zazwyczaj znajdowała się sień, a po bokach dwie izby, z których jedna była alkierzem. Wyposażenie w sprzęty było ubogie. Całość ogradzano płotem z chrustu lub żerdzi. W pobliżu takiego dworu stały zazwyczaj chałupy o czterech izbach, zwane czworakami. Mieszkali tam poddani chłopi i służba. Oto jak opisuje chaty ubogiej szlachty XVIII-wieczny pamiętnikarz J. Kitowicz: „Małej szlachty mieszkania nie różniły się od chłopskich chałup, snopkami częstokroć poszywane. W tym tylko różnica była, iż przed szlacheckim dworkiem musiały być koniecznie wrota wysokie, choć podwórze całe było płotem chruścianym ogrodzone, i druga, że dworek szlachcica miał dwie izby po rogach a sień w środku, gdy przeciwnie u chałupy chłopskiej sień jest z czoła a za nią izba, a w tyle komora”.
Przez wieki mieszkali tu głównie Kuskowscy, dziedziczyli tu również: Męczyńscy, Strusińscy, Janczewscy i Myszewscy. W pierwszej połowie XIX wieku jeden z Koskowskich, Jan Bronisz Koskowski (zm. 1830) zdołał wykupić więcej działów ziemi i utworzył tu większy folwark. Po jego śmierci te dobra przejęła córka Koskowskiego, która przekazała je Józefie z Koskowskich, żonie Józefa Myślińskiego. W 1849 roku nastąpiła licytacja tych dóbr, kupił je Teofil Cieszewski. Cieszewski w 1855 roku sprzedał Bronoszowice Pawłowi Starorypińskiemu, żonatemu z Józefą z Koskowskich. Majątek liczył wtedy około 150 ha. Tak więc, obok kilku dworów drobnoszlacheckich powstał tu większy majątek zamieszkały przez chłopów. W czasie uwłaszczenia powstało 8 gospodarstw na 14 morgach ziemi. W końcu XIX wieku było tu 5 domów i 75 mieszkańców. W sumie uprawiano w tej miejscowości 334 morgi, z czego miejscowy folwark zajmował 250 mórg (należała do niego również pusta osada Trojany).
Jak wspomniano folwark Bronoszewice często zmieniał właścicieli i nie był to koniec zmian własnościowych. W 1875 roku Koskowo-Bronisze kupił Franciszek Żółtowski, który sprzedał go Aleksandrowi Zabłockiemu w 1884 roku. W 1894 roku właścicielem został Antoni Gościcki, który rok później sprzedał go Teodorowi Lasockiemu. W 1899 roku majątek odziedziczył brat Lasockiego, Franciszek. W 1911 roku kolejnym właścicielem został Józef Machciński, syn Jana. W tym czasie za długi folwark został przejęty przez Towarzystwo Kredytowe Ziemskie. W 1929 roku majątek został zlicytowany, kupił go Jan Miachczyński i w 1939 roku sprzedał braciom Brudnickim, Teodozjuszowi i Bronisławowi. Byli to ostatni właściciele folwarku Koskowo-Bronoszewice.
Przed II wojną światową używano nazwy Kuskowo-Bronoszewice. Miejscowość dzieliła się na wieś i folwark. We wsi naliczono w 1921 roku 2 domy i 15 mieszkańców. W folwarku natomiast 4 domy i 78 mieszkańców. Miejscowość należała do gminy Lelice w powiecie płockim.
D Z I Ę G I E L E W O
W 1240 roku książę Konrad I wydał dokument w którym wymieniono wsie należące do biskupstwa płockiego. Wymienia się tam również Dingilow. Nazwa pochodzi od dawnego imienia Dzięgil.
Jeszcze w XIII wieku biskupi płoccy posiadali w tym rejonie wiele wsi. Z czasem pozbyli się tych dóbr wyprzedając je okolicznym rycerzom. Tak też było z tą miejscowością.
Nie wiadomo kiedy dokładnie ta wieś przeszła na własność rycerstwa. Wzmianka z 1305 roku, kiedy to tą miejscowość przyłącza się to parafii Gozdowo, nie informuje o stosunkach własnościowych. Wydarzyło się to zapewne na początku XIV wieku, ponieważ właśnie w tym czasie notuje się w tej okolicy rycerzy herbu Bolesta, którzy dziedziczyli również w tej wsi. W 1408 roku książę Siemowit IV nadał rycerzom z Dzagyelowa (Bogusław, Świętosław i Wawrzyniec) prawo nieodpowiednie oraz zwolnienie od kar.
W pierwszej połowie XV wieku wielu rycerzy z tej wsi osiedliło się na nie zaludnionych do tej pory obszarach wschodniego Mazowsza (ziemia wiska i liwska).
W 1427 roku oskarżono Adama z Dzięgielewa o nie szlacheckie pochodzenie. Była to największa zniewaga dla szlachcica i tenże przedstawił świadków: trzech Janów, Macieja i Staśka właśnie z tej wsi, którzy zaświadczyli o jego dobrym urodzeniu.
W latach trzydziestych XV stulecia notuje się w tej wsi: Stanisława, Jana, Wieśka, Macieja, Imbrama i Michała. W następnych latach w dokumentach pojawia się też Szczepan z Dzięgielewa. Miejscowi szlachcice nie należeli do elity, ale też nie byli ubogimi szlachcicami. W końcu XV wieku pojawiają się zapiski, iż wysyłali swoich synów na studia do Krakowa.
Szlachta z tej miejscowości przyjęła nazwisko Dzięgielewskich herbu Jastrzębiec-Bolesta. Na początku XVI wieku większa część (ok. 100 ha) należało do Wawrzyńca Dzięgielewskiego, mniejsza do Bogusława Dzięgielewskiego. Bogusław miał 8 synów i dlatego w końcu XVI wieku jego część podzielona była między wielu rycerzy, jego synów i wnuków. Część Wawrzyńca nie uległa podziałowi i należała do jego wnuków jako całość. Liczni Dzięgielewscy używali przydomków: Rzepka, Wojewodka i Wąwrzątka. W pobliżu Dzięgielewa jeszcze w XVII wieku istniała zagroda zwana Modrzyno, która później zanikła. Od 1612 roku pewne działy w tej wsi posiadała rodzina Machcińskich, była to bogatsza szlachta. W połowie XVII wieku utrwalił się podział wsi na część folwarczną (bogatszą) i zagrodową. Folwarczna należała do Machcińskich, a zagrodowa do Dzięgielewskich (szlachta zagrodowa).
W 1662 roku właścicielem folwarku był Paweł Machciński syna Pawła, posiadał 15 poddanych kmieci i 2 osoby z czeladzi. Po Pawle dziedziczył jego syn Jan, następnie w 1737 roku majątek objął Ludwik Machciński, w 1762 roku folwark przejął brat Ludwika, Ignacy Machciński.
Tymczasem część zagrodowa należała do Dzięgielewskich. W końcu XVII wieku mieli oni tu 5 zagród, nie było tu kmieci, dwie zagrody należały też do ich ubogich krewnych, Krajewskich.
Na początku XIX wieku Dzięgielewo podzielono było na trzy części. Większość wsi wykupił pruski baron Pudlitz (od Machcińskich). Pozostałe dwie części należały do drobnej szlachty. Po wojnach napoleońskich baron uciekał i tymi opuszczonymi dobrami zarządzał kurator Tomasz Gutkowski w imieniu barona. W 1817 roku w całej wsi (część Pudlitza oraz w części zagrodowej) było 13 dymów i 68 mieszkańców.
W 1822 roku Bank Berliński wystawił na sprzedaż dobra Dzięgielewo powodem były długi Pudlitza. Kupił je Franciszek Sinarski, który zmarł w 1842 roku (50 lat). Dobra odziedziczyła wdowa Marianna z Nickich oraz jego dzieci. W końcu majątek przejęła jego córka Emilia żona Antoniego Żochowskiego. Córka Żochowskich, Wanda wyszła za mąż za Władysława Rościszewskiego, syna Jakuba. Rościszewski już wcześniej wykupił inne części Dzięgielewa stając się głównym właścicielem wsi, aż w 1872 roku Rościszewski wykupił ostatnią część od Teofila Dzięgielewskiego majątek liczący 22 ha, stając się jedynym właścicielem całego folwarku.
Według opisu wsi z 1882 roku Dzięgielewo należało do gminy Lisewo i parafii Gozdowo. Liczyło 8 domów i 105 mieszkańców. W czasie uwłaszczenia powstało tu 18 gospodarstw (osad chłopskich) na 26 morgach ziemi. Miejscowy folwark (Rościszewskich) liczył 525 mórg, z czego było 422 morgi ziemi uprawnej. W folwarku było 8 drewnianych budynków i 3 murowane. Obok istniał niewielki folwark Dzięgielówka.
W 1905 roku Władysław Rościszewski sprzedał ten majątek Augustowi Cyprysińskiemu, który w 1926 roku częściowo rozparcelował te dobra między okolicznych chłopów. W 1935 roku pozostałe 232 ha sprzedał Bankowi Gospodarstwa Krajowego. Od banku kupił ten majątek Ignacy Bojanowski. Był to ostatni właściciel ziemski w Dzięgielowie.
W czasie spisu powszechnego z 1921 roku wyróżniano następujące miejscowości: Dzięgielewo folwark z 3 domami i 88 mieszkańcami (1 prawosławny), Dzięgielewo wieś liczącą 8 domów i 37 mieszkańców (2 ewangelików). Była też osada Dzięgielewko z 1 domem i 12 mieszkańcami.
Według Zabytków Architektury w Polsce w tej miejscowości zachowały się szczątki parku dworskiego z połowy XIX wieku.
G N A T Y
Pierwotnie ta miejscowość zwana była Rycharcice Gnaty (Richarczice Gnaty). Powstała na początku XVI wieku poprzez wyodrębnienie się z obszaru Rycharcic. Powodem było to, że w odróżnienia od zaściankowych Rycharcic, tu powstał folwark i wieś zamieszkała przez kmieci. W latach 1532-1572 ten obszar należał do bogatego Filipa Machcińskiego, następnie przejął ten majątek jego syn Walenty. Po Walentym Machcińskim ta część przeszła na własność rodziny Dzięgielewskich ,a w 1629 roku na własność Sudraskich. W drugiej połowie XVII wieku Rycharcice Gnaty podzieliły się na dwie części. W jednej dziedziczyła rodzina Grabi (4 poddanych) i następnie Cieszewskich, dziedziców Rycharcic Drozdów. Drugi dział należał do Koskowskich (4 poddanych i 2 osób czeladzi).
W XVIII wieku dziedziczyli tu wspomniani Cieszewscy piszący się z Rycharcic-Gnatów, w drugiej części wsi, w połowie XVIII wieku, dziedziczył Kazimierz Koskowski, następnie jego syn Józef. Następnie Gnaty przeszły na własność jego brata Jana Koskowskiego, który wykupił pozostałe części wsi tworząc większy folwark liczący 157 ha. W 1817 roku w Gnatach było 4 domy i 25 mieszkańców. Natomiast w 1827 roku naliczono 4 domów i 44 mieszkańców.
Jan Koskowski miał aż sześciu synów i córkę Balbinę. Rodzeństwo wspólnie zarządzało majątkiem.
W końcu XIX wieku miejscowy folwark liczył 280 mórg, był przy nim również las. W folwarku znajdowało się sześć drewnianych budynków. W tym czasie we wsi naliczono już 6 domów i 77 mieszkańców. Następnie Koskowscy rozparcelowali ten majątek między chłopów tworząc kolonię.
W okresie międzywojennym nazwę zapisywano jeszcze jako Rycharcice Gnaty. Miejscowość dzieliła się na wieś i kolonię. We wsi w czasie spisu powszechnego z 1921 roku zanotowano 14 domów i 82 mieszkańców. W kolonii natomiast 2 domy i 20 mieszkańców. Miejscowość należała do gminy Lelice.
K O L C Z Y N
Wśród archeologów Kolczyn znany jest ze znaleziska z połowy XIX wieku. Na polu dworskim przypadkowo podczas wybierania kamieniu natrafiono na skarb monet. Monety pochodziły z czasów końca XI wieku, dwie srebrne monety pochodziły z czasów rzymskich.
Kolczyn znany był już w początkach XIV wieku. W 1305 roku włączono go (Colczino) do parafii Gozdowo. Była to siedziba rodu rycerskiego herbu Rogala, zwali się Kolczyńskimi. Był to bardzo liczny ród i już w XV wieku w kronikach pozostały zapiski o kilkudziesięciu rycerzach z Kolczyna. Mnogość rycerzy powodowała, że używali oni bardzo wielu przydomków. Ród Kolczyńskich dziedziczył też w innych okolicznych wsiach. Tworzyli oni tu tak zwaną „okolicę szlachecką”, poszczególne wioski zwano od przydomków głównych rycerzy. Dominujący był ród pochodzący od Marcina zwanego Jawny, żyjącego w końcu XIV wieku. Jego potomkowie zwali się Kolczyńskimi Jawnymi. Poza Kolczyńskimi Jawnymi byli też w tej okolicy inni rycerze noszący przydomki: Podkonicz, Opęchała, Trąbka, Grad, Malisz i Rogala.
W XVI wieku istniał podział na Kolczyno-Jawne, Kolczyno Opęchały, Kolczyno Malisze, Kolczyno Lunie oraz Kolczyno Cholewice. Kolczyńscy Jawni i Kolczyńscy Rogalowie dziedziczyli też w Zakrzewiu. Z racji rozległości i mnogości wsi nie wszystkie należały do jednej parafii. Na przykład część wsi Kolczyno Lunie należała do parafii Bądkowo, liczyła ona 1 włókę ziemi.
W XVII wieku utrzymywał się podział na mniejsze części w Kolczynie. W tym czasie dziedziczyły tu rodziny: Kolczyńskich, Włoczewskich, Cybulskich i Gajewskich. Z większych części wsi można wymienić część Kazimierza Gajewskiego posiadającego w Kolczynie Lunie 5 poddanych. Jego wnuczką była Marianna z Gajewskich wdowa po Janie Starorypińskim, dziedziczka działu w Kolczynie w 1751 roku. Jej synem był z kolei Paweł, dziedzic w 1777 roku Kolczyna Małego. W 1817 roku ta część należała do Kajetana Kozłowskiego i liczyła 10 dymów i 62 mieszkańców. Była to część wspólna z Czarnominem Rynkami.
Na przełomie XVIII i XIX wieku utrwalił się podział na dwie części, na Kolczyno Małe (Kolczynko) i Kolczyno (Kolczyno Wielkie, powstałe z gruntów Kolczyna Jawnego). W następnych latach spotyka się zapis Kolczyno Pierwsze i Kolczyno Drugie. Taki zapis można odnaleźć w Tabelli Miast i Wsi z 1827 roku. W tym czasie 1827 Kolczyno Pierwsze liczyło 12 domów i 76 mieszkańców. Natomiast Kolczyno Drugie 2 domy i 10 mieszkańców.
Część Kolczyna, w tym grunty Kolczyno Jawny, należały do wspólnego dziedzictwa z sąsiednim Zakrzewkiem. W 1719 roku dziedzicem był Andrzej Zakrzewski syn Jana żonaty z Katarzyną Machcińską. W latach 1814-1817 części Zakrzewka (litera A) oraz Kolczyno Wielkie kupił Stefan Winnicki. Od niego te dobra wyprocesował Franciszek Sinarski, następnie dziedziczyła tu córka Emilia, żona Antoniego Żochowskiego, która w 1871 roku kupiła dalsze części w Kolczynie od Ludwiki Charzyńskiej.
W końcu XIX wieku wsie nazywano: Kolczyno Duże i Małe. W 1882 roku było w Kolczynie Dużym 17 domów i 136 mieszkańców. We wsi było 532 morgi ziemi, w tym 480 mórg ziemi folwarcznej i tylko 56 mórg ziemi chłopskiej (włościańskiej). Kolczyno Małe (z osadą Wiskitno) stanowiło wieś i folwark. We wsi w 1864 roku (uwłaszczenie) powstało 13 gospodarstw na 33 morgach ziemi. W folwarku było 780 mórg ziemi.
W początkach XX wieku majątek Kolczyn należał do Henryka Tańskiego w 1939 roku właścicielem był Jan Krajewski z żoną Martą Wiercińską. Część Kolczyna Wielkiego wchodziła też w skład dóbr w Będorzynie i należała w 1830 roku do Tomasza Burskiego, następnie od 1843 roku jego sukcesorów.
W czasie spisu powszechnego z 1921 roku wyróżniano dwie miejscowości: Kolczyn Mały folwark (2 domy i 97 mieszkańców) oraz Kolczyn Wrzosy wieś z 7 domami i 36 mieszkańcami, w tym było 12 ewangelików. Miejscowości należały do gminy Lisewo.
Zabytkiem Kolczyna jest park dworski pochodzący z pierwszej połowy XIX wieku.
Ks. Marian Obojski zbudował nowy dom parafialny i rozpoczął w 1990 r. budowę kaplicy w Kolczynie. Ukończył ją obecny proboszcz ks. Stanisław Opolski, a poświęcenia dokonał 23 czerwca 2002 r. bp Stanisław Wielgus.
Z A K R Z E W K O
Z 1263 roku pochodzi dokument w którym opisywano cuda związane ze śmiercią biskupa Wernera. Cuda te miały dziać się przy jego grobie. W tym dokumencie jest fragment w którym napisano „femina de Zacrzew”. Trudno ustalić czy zapis ten dotyczy tego właśnie Zakrzewka. Niektórzy historycy wysuwają taką ewentualność. Raczej nie, ponieważ kolejny zapis kronikarski pochodzi dopiero z 1497 roku. Wtedy to król Jan Olbracht skonfiskował dobra Zakrzevo należące do Marcina Czedara oraz Jakuba i Katarzyny. Wieś nadano rodzinie Czachorowskich.
Spis podatkowy z 1531 roku pokazuje, iż Zakrzewko było podzielone na dwie części, jedna należała do Andrzeja i Jakuba Rogalów, a druga do Kaspra. Podział na dwie części utrzymywał się w kolejnych latach.
Wieś liczyła w XVI wieku około 40 ha i podzielona była na dwie części (siedliska), był to właściwie przysiółek Kolczyna. Pochodziła stąd rodzina Zakrzewskich. W Polsce jest wiele rodów o tym nazwisko, ale są nie one ze sobą spokrewnione. Zakrzewscy byli ubogą szlachtą zaściankową. W 1662 roku były tu dwa gospodarstwa należące do Kolczyńskich, z których Andrzej miał 5 poddanych, a Jakub 3 poddanych. W 1712 notuje się tu gospodarstwa Kolczyńskich i Zakrzewskich. W następnych latach Zakrzewscy ostatecznie opuścili wieś, zamieszkali tu Kotarscy i Machczyńscy.
W 1789 roku w tej wsi były trzy działy. Jeden z nich posiadał Kazimierz Kotarski posiadający 4 dymy i 19 mieszkańców, kupił go od Pawła Machczyńskiego w 1785 roku. Drugi dział w tej wsi posiadał Mikołaj Kotarski posiadający 2 dymy i 5 poddanych. Trzeci należał do Mateusza Zgorzelskiego, tu był 1 dym i 2 osoby czeladzi.
W latach 1814-1817 wykupił poszczególne części wsi Stefan Winnicki, który kupił też działy w Kolczynie. Dobra te liczyły w sumie 168 ha. Winnickiemu nie najlepiej szło gospodarowanie i w 1840 roku na licytacji kupił te dobra Franciszek Siniarski.
Według danych z 1827 roku naliczono tu zaledwie 5 domów i 40 mieszkańców.
W 1847 roku odziedziczyła Zakrzewko jedna córek Siniarskiego, Emilia żona Antoniego Żochowskiego. Spłaciła rodzeństwo i sprzedała Zakrzewko w 1849 roku Janowi Dochowiczowi, zostawiając sobie część folwarku Zakrzewko (ok. 30 ha). W 1852 roku te dobra kupił od Dochowicza Kwiryn Cholewiński. Za jego czasów przeprowadzono tu uwłaszczenie ziemi dworskiej. W 1908 roku właścicielem folwarku Zakrzewka był Konstanty Piętka, syn Ludwika, który ten majątek rozparcelował między chłopów.
Jak wiadomo pewna część Zakrzewka (ok. 30) należała do Żochowskich. Posiadali oni tą ziemię jeszcze w 1877 roku, następnie ta część została sprzedana Władysławowi Karwoskiemu, a ten je rozprzedał (rozparcelował) między chłopów.
Według danych z ostatnich lat XIX wieku Zakrzewko to była wieś i folwark w gminie Lisewo. W 1885 roku miejscowy folwark liczył 407 mórg. W folwarku było 5 murowanych budynków i 7 drewnianych. Miejscowi chłopi posiadali tylko 19 mórg ziemi. W 1895 roku w tej wsi było 6 domów i 83 mieszkańców.
Zakrzewko w czasie spisu powszechnego z 1921 roku dzieliło się na wieś i folwark. We wsi było 13 domów i 93 mieszkańców. W folwarku 2 domy i 33 mieszkańców.
W okresie międzywojennym we wsi był wiatrak, widać go na ówczesnych mapach. Jego właścicielem był Cz. Resuniger.
- Księga - Urodzenia (B)
L.p. Rok Poz. Imię Nazwisko Akt Miejscowość Uwagi Dodał
1 1848 139 Urszula Machcińska 52 Mokowo
Księga - Małżeństwa (S)
Lp. Rok Akt Imię Nazwisko Imię Nazwisko Miejscowość Uwagi Dodał
1 1830 9 Józef Grzybowski Urszula Machcinska Sobota
1. Wola wdowcy
Księga - Urodzenia (B)
L.p. Rok Poz. Imię Nazwisko Akt Miejscowość Uwagi Dodał
1 1811 666 Elzbieta Machcinski 47 Ciemniewko
2 1729 3527 Konstanty Machcinski 66 Szwelice
3 1724 494 Adam Machciński 0 Zakrzewo
4 1821 739 Balbina Barbara Machciński 41 Gralewo
5 1821 738 Bartłomiej Józef Machciński 26 Gralewo
6 1897 9831 bez imienia Machciński 31 Baboszewo
7 1889 9347 Edward Machciński 45 Baboszewo
8 1818 471 Franciszek Machciński 56 Gralewo
9 1821 742 Franciszek Wojciech Machciński 81 Gralewo
10 1819 563 Jan Kazimierz Machciński 88 Gralewo
11 1820 654 Józef Machciński 61 Gralewo
12 1866 6405 Julia Machciński 8 Płońsk
13 1868 6886 Katarzyna Machciński 68 Płońsk
14 1815 293 Klara Jadwiga Machciński 33 Gralewo
15 1824 1013 Kunegunda Machciński 22 Gralewo
16 1813 111 Łucja Otolia Machciński 63 Gralewo
17 1820 652 Marianna Machciński 46 Gralewo
18 1826 1096 Marianna Kolumba Machciński 50 Gralewo
19 1876 8595 Michalina Machciński 160 Płońsk
20 1827 1218 Paulin Jan Machciński 54 Gralewo
21 1815 294 Piotr Aleksander Machciński 26 Gralewo
22 1823 911 Rajmund Bernard Machciński 82 Gralewo
23 1884 8578 Wanda Machciński 106 Baboszewo
[1]
.: Geneteka :.
1. C. Stanisława
2. Ur. Latach 1729-1777
3. 17.05.1724 Jan i Agnieszka
4. Lub 1822 księga obejmuje okres od 1 V 1821 do 30IV 1822
5. Lub 1822 księga obejmuje okres od 1 V 1821 do 30IV 1822
6. Nieżywo urodzony
7.
8. Lub 1819 księga obejmuje okres od 1V 1818 do 30IV 1819
9. Lub 1822 księga obejmuje okres od 1 V 1821 do 30IV 1822
10. Lub 1820 księga obejmuje okres od 1V 1819 do 30IV 1820
11. Lub 1821 księga obejmuje okres od 1V 1820 DO 30IV 1820
14. księga obejmuje okres od 1V 1815 DO 30IV 1816
16.Szlachetna lub 1814 księga obejmuje okres od 1V 1813 DO 30IV 1814
17. lub 1821 księga obejmuje okres od 1V 1820 DO 30IV 1820
18. wieś Kiełbowo
20. wieś zaborowo
21. księga obejmuje okres od 1V 1815 DO 30IV 1816
Księga - Zgony (D)
L.p. Rok Poz. Imię Nazwisko Akt Miejscowość Uwagi Dodał
1 1883 3075 Antoni Machciński 97 Goszczyn
2 1835 828 Ewa Machciński 27 Gzy
3 1834 1574 Feliks Machciński 22 Baboszewo
4 1866 4933 Julia Machciński 14 Płońsk
5 1869 5388 Katarzyna Machciński 56 Płońsk
6 1829 1090 Marianna Machciński 23 Baboszewo
[1]
4. 3 tyg. córka Józefa i Leokadii
Księga - Małżeństwa (S)
Lp. Rok Akt Imię Nazwisko Imię Nazwisko Miejscowość Uwagi Dodał
1 1810 1 Piotr Bielecki Krystyna Machciński Pomiechowo
2 1866 11 Teofil Dmuchowski Zofia Machciński Płońsk
3 1830 10 Piotr Machcinski Wiktoria Wyczałkowski Gozdowo
4 1819 3 Antoni Machciński Bogumiła Kraśniewski Baboszewo
5 1902 6 Hipolit Machciński Cecylia Groszewska W-wa Wsz. Św.
6 1845 21 Ignacy Machciński Marianna Sieklucki Baboszewo
7 1826 7 Jakób Machciński Maryanna Dąbroska Wąsewo
8 1894 13 Marcin Machciński Balbina Dobrzeniecki Mochowo
9 1883 8 Marian Machciński Pelagia Poddębiewski Baboszewo
10 1837 24 Stanisław Machciński Antonina Gąsiorowski Pułtusk
11 1875 31 Stanisław Machciński Marianna Gwiazdowski Baboszewo
12 1871 28 Piotr Siemiontkowski Marianna Machciński Płońsk
13 1847 32 Grzegorz Szwejkowski Antonina Machciński Pułtusk
2. Kawaler panna
8. Dobrzenieski
12. kawaler panna
Księga - Urodzenia (B)
L.p. Rok Poz. Imię Nazwisko Akt Miejscowość Uwagi Dodał
1 1877 4370 Florentyna Machciński 143 Przedecz
2 1875 3937 Józef Machciński 103 Przedecz
3 1831 9503 Maryanna Machciński 14 Przedecz
[1]
Więcej danych z województwa wielkopolskiego znajdziesz na stronie Projektu Poznań
Księga - Zgony (D)
L.p. Rok Poz. Imię Nazwisko Akt Miejscowość Uwagi Dodał
1 1829 36 Antoni Machcinski 36 Przedecz
[1]
Więcej danych z województwa wielkopolskiego znajdziesz na stronie Projektu Poznań
Księga - Małżeństwa (S)
Lp. Rok Akt Imię Nazwisko Imię Nazwisko Miejscowość Uwagi Dodał
1 1850 17 Andrzej Machciński Dorota Fercz Poznań
2 1846 10 Thomas Machciński Francisca Wierzcholska Kostrzyń Wlkp.
1. On lat 24, ona lat 22 św. Jan Jerozolimski
2. On 26 lat, ona 22 lata
Księga - Zgony (D)
L.p. Rok Poz. Imię Nazwisko Akt Miejscowość Uwagi Dodał
1 1788 7674 Agnieszka Machcińska 42 Baboszewo
1. Ze Zbyszyńskich miejscowość Zbyszyno
Księga - Małżeństwa (S)
Lp. Rok Akt Imię Nazwisko Imię Nazwisko Miejscowość Uwagi Dodał
1 1830 9 Józef Grzybowski Urszula Machcinska Sobota
1. Wola wdowcy
I am including a list of all Machczynski/Machcinski
marriages listed for the Dobrzyn parish (1808- 1892)
12 Sept 1840 (Dobrzyn) Ludwik Biron, son of Fryderyk B
and Katarzyna, 39, born in Modzyszewo, Wol~ynsk
married Dorota Machcinska, daughter of Jan M and
Karolina Szyjkoska, 26, born in Nieszow Mazowiecki
16 May 1849 (Dobrzyn) Kandyd Machcinski, son of Jan M
and Karolina Wierzbicka, 22, born in Maszewo married
Maryanna Karaskiewicz, daughter of Melchior K and
Wiktorya Molska, 21, Dobrzyn;
21 Aug 1861 (Dobrzyn)Jozef Maron, son of Krystyan M
and Maryanna Czepow, 23, born in Obre,b married Jozefa
Machczynska, daughter of Karol M and Maryanna
Wl~oczewska, 20, born in Gl~uchowo;
8 Nov 1871 (Dobrzyn) Wladyslaw Lewinski , son of
Salomea L, 21, born in Sluczewo, Wl~ocl~awek married
Ludwika Machczynska, daughter of Kandyd M and
Marcyanna Karaskiewicz, 18, Dobrzyn;
14 Feb 1882 (Dobrzyn) Antoni Machczynski, son of
Kandyd M and Marcyanna Karaskiewicz, 25, born in
Dobrzyn married Emilia Grefkowicz, daughter of Feliks
G and Romualda L~opinska, 21, Dobrzyn;
29 Oct 1884 (Dobrzyn) Maksymilian Milguj, son of
Stanislaw M and Maria Grodecka,24, born in Torun
married Teodora Machczynska, daughter of Kandid M and
Marcyanna Karaskiewicz, 22, born in Dobrzyn;
From Rokicie parish:
30 Jan 1911 (Uniejewo) Jozef Machczynski, son of
Antoni M and Emilia Grefkowicz, 27, born in Dobrzyn
married Janina Garbatowska, daughter of Adam G and
Matylda Chylinska, age 18, born in Uniejewo.
marriages listed for the Dobrzyn parish (1808- 1892)
12 Sept 1840 (Dobrzyn) Ludwik Biron, son of Fryderyk B
and Katarzyna, 39, born in Modzyszewo, Wol~ynsk
married Dorota Machcinska, daughter of Jan M and
Karolina Szyjkoska, 26, born in Nieszow Mazowiecki
16 May 1849 (Dobrzyn) Kandyd Machcinski, son of Jan M
and Karolina Wierzbicka, 22, born in Maszewo married
Maryanna Karaskiewicz, daughter of Melchior K and
Wiktorya Molska, 21, Dobrzyn;
21 Aug 1861 (Dobrzyn)Jozef Maron, son of Krystyan M
and Maryanna Czepow, 23, born in Obre,b married Jozefa
Machczynska, daughter of Karol M and Maryanna
Wl~oczewska, 20, born in Gl~uchowo;
8 Nov 1871 (Dobrzyn) Wladyslaw Lewinski , son of
Salomea L, 21, born in Sluczewo, Wl~ocl~awek married
Ludwika Machczynska, daughter of Kandyd M and
Marcyanna Karaskiewicz, 18, Dobrzyn;
14 Feb 1882 (Dobrzyn) Antoni Machczynski, son of
Kandyd M and Marcyanna Karaskiewicz, 25, born in
Dobrzyn married Emilia Grefkowicz, daughter of Feliks
G and Romualda L~opinska, 21, Dobrzyn;
29 Oct 1884 (Dobrzyn) Maksymilian Milguj, son of
Stanislaw M and Maria Grodecka,24, born in Torun
married Teodora Machczynska, daughter of Kandid M and
Marcyanna Karaskiewicz, 22, born in Dobrzyn;
From Rokicie parish:
30 Jan 1911 (Uniejewo) Jozef Machczynski, son of
Antoni M and Emilia Grefkowicz, 27, born in Dobrzyn
married Janina Garbatowska, daughter of Adam G and
Matylda Chylinska, age 18, born in Uniejewo.
Pokrewieństwa:
Mikolaj Lutomirski Ewa Machcinska
b.
d. b.
d.
Children
Felix Lutomirski
Mikolaj Lutomirski
Antoni Chrzanowski
(1828 - )
Ewa Machcinska
Jozefa Rafalska
(1830 - 1897)
m. 22 Nov 1876, Mochowo, Poland
Felix Lutomirski Ludwika Chrzanowska
b. 1850
d. b. 1857
d.
Piotr Czachorowski
(1780 - 1845) Karol Machcinski
Antonina Turska
(1789 - 1856) Julianna
m. 9 Jul 1857, Sobowo, Poland
Wawrzyniec Czachorowski Joanna Machcinska
b. 8 Aug 1813, Wymyslin, Sobowo, Poland
d. 13 Nov 1880, Wymyslin, Skepe, Poland b. 1836, Wloczewo, Poland
d.
Spouses: 1, 2
Spouses: 1, 2
Children
Teodora Czachorowska
Antonina Czachorowska
Kazimierz Czachorowski
Julian Czachorowski
Ewa Czachorowska
Bronislawa Czachorowska
Ludwik Czachorowski
Zofia Czachorowska
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Joanna Machcinska
(1836 - )
Teodora Czachorowska
b. 1858, Wymyslin, Skepe, Poland
d. 1859
Jan Paprocki
(1823 - <1883) Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Katarzyna Strupczewska
(1834 - ) Joanna Machcinska
(1836 - )
m. 23 Feb 1881, Strupczewo Maly, Poland
Antoni Paprocki Antonina Czachorowska
b. 1862, Strupczewo Maly, Poland
d. b. 1860, Wymyslin, Skepe, Poland
d.
Children
Franciszek Paprocki
Helena Paprocka
Julian Paprocki
Maryanna Paprocka
Jozef Paprocki
Jozef Paprocki
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Joanna Machcinska
(1836 - )
Kazimierz Czachorowski
b. 1863, Wymyslin, Skepe, Poland
d.
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880) Jakob Zuchowicz
(1837 - )
Joanna Machcinska
(1836 - ) Kornela Tarnicka
(1844 - <1874)
m. 21 May 1889, Wymyslin, Sobowo, Poland
Julian Czachorowski Maryanna Zuchowicz
b. 1865, Wymyslin, Skepe, Poland
d. b. 1872, Chudzewo, Mokowo, Poland
d.
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Joanna Machcinska
(1836 - )
Ewa Czachorowska
b. 1871, Wymyslin, Skepe, Poland
d.
Ignacy Zochowski
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Konstancya Markomowska
Joanna Machcinska
(1836 - )
m. 27 Feb 1889, Wymyslin, Skepe, Poland
Jozef Zochowski Bronislawa Czachorowska
b. 1864, Turza Nowa, Poland
d. b. 1871, Wymyslin, Skepe, Poland
d.
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Joanna Machcinska
(1836 - )
Ludwik Czachorowski Scholastyka Budnicka
b. 22 Aug 1874, Wymyslin, Skepe, Poland
d. b. 1879
d.
Children
Helena Czachorowska
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Joanna Machcinska
(1836 - )
Zofia Czachorowska
b. 3 Jul 1877, Wymyslin, Skepe, Poland
d.
Kazimierz Gizinski
Karol Machcinski
Katarzyna Zglenicka
Julianna
m. 27 Feb 1889, Wymyslin, Skepe, Poland
Konstanty Gizinski Joanna Machcinska
b. 1829, Kurowo, Poland
d. b. 1836, Wloczewo, Poland
d.
Spouses: 1, 2
Leon Machcinski Ewa
b.
d. b.
d.
Children
Marcin Machcinski
Leon Machcinski
Antoni Trzcinski
(1800 - <1841)
Ewa
Konstancya Dobrzeniecka
(1804 - 1856)
m. 25 Nov 1894, Dobrzenice Duzy, Mochowo, Poland
Marcin Machcinski Maryanna Trzcinska
b. 1854, Kamionki, Poland
d. b. 1827, Dobrzenice Wielka, Mochowo, Poland
d.
Karol Machczynski
Leon Sulkowski
(1826 - )
Maryanna Wl~oczewska
Jozefa Winnicka
(1831 - <1859)
m. 15 Feb 1874, Borzewo, Poland
Maryan Machcinski Kazimiera Sulkowska
b. 1850, Liszewo, Gozdowo, Poland
d. b. 1856, Sulkowo Tyburach, Poland
d.
Karol Machczynski Maryanna Wl~oczewska
b.
d. b.
d.
Children
Jan Machczynski
Maryan Machcinski
Karol Machczynski
Wojciech Lisowski
(1821 - )
Maryanna Wl~oczewska
Alexandra Chudzynska
(1821 - )
m. 21 Nov 1876, Bendorzyn, Borzewo, Poland
Jan Machczynski Emilia Lisowska
b. 1852, Lisewo Wielkie, Gozdowo, Poland
d. b. 1847, Bendorzyn, Borzewo, Poland
d.
Children
Jozefa Machczynska
Jan Machczynski
(1852 - )
Emilia Lisowska
(1847 - )
Jozefa Machczynska
b. 28 Jan 1884, Agnieszkowo, Gojsk, Poland
d.
Katarzyna Machczynska
b.
d.
Children
Piotr Machczynski
Franciszek Wyczal~kowski
Katarzyna Machczynska
Katarzyna
m. 13 Oct 1830, Kowalewo Podborne, Gozdowo, Poland
Piotr Machczynski Wiktorya Wyczal~kowska
b. 1796, Lukoszyn, Poland
d. b. 1801, Wyczalkowo, Tluchowo, Poland
d.
Children
Urszula Machczynska
Franiszek Lissowski
(1803 - ) Piotr Machczynski
(1796 - )
Maryanna Wolska
(1815 - ) Wiktorya Wyczal~kowska
(1801 - )
m. 25 Nov 1863, Turza Wilcza (Tluchowo) Poland
Mateusz Lissowski Urszula Machczynska
b. 1842, Tluchowo, Poland
d. b. 1841, Turza Wilcza (Tluchowo) Poland
d. bef 1865
Piotr Smiechowski
Jan Machczynski
(1800 - )
Teressa Trzcinska
Honorata Kownacka
(1807 - )
m. 10 Feb 1857, Sulkowo Tyburach, Tluchowo, Poland
Franciszek Smiechowski Salomea Machczynska
b. 1838, Rumunki Turski, Tluchowo, Poland
d. b. 1836, Sulkowo Tyburach, Tluchowo, Poland
d.
Karol Machcinski Julianna
b.
d. b.
d.
Children
Joanna Machcinska
Karol Machczynski
Wojciech Lisowski
(1821 - )
Maryanna Wl~oczewska
Alexandra Chudzynska
(1821 - )
m. 21 Nov 1876, Bendorzyn, Borzewo, Poland
Jan Machczynski Emilia Lisowska
b. 1852, Lisewo Wielkie, Gozdowo, Poland
d. b. 1847, Bendorzyn, Borzewo, Poland
d.
Children
Jozefa Machczynska
Jan Machczynski
(1852 - )
Emilia Lisowska
(1847 - )
Jozefa Machczynska
b. 28 Jan 1884, Agnieszkowo, Gojsk, Poland
d.
Jozef Machczynski Ludwika Wolska
b.
d. b.
d.
Children
Jan Machczynski
Jozef Machczynski
Jan Kownacki
Ludwika Wolska
Malgorzata Bel~kowska
m. 27 Aug 1831, Tluchowierzewo, Tluchowo, Poland
Jan Machczynski Honorata Kownacka
b. 1800, Baryany, Mochowo, Poland
d. b. 1807, Makomzach, Ml~awa, Poland
d.
Children
Salomea Machczynska
Karol Machczynski Maryanna Wl~oczewska
b.
d. b.
d.
Children
Jan Machczynski
Maryan Machcinski
Karol Machczynski
Leon Sulkowski
(1826 - )
Maryanna Wl~oczewska
Jozefa Winnicka
(1831 - <1859)
m. 15 Feb 1874, Borzewo, Poland
Maryan Machcinski Kazimiera Sulkowska
b. 1850, Liszewo, Gozdowo, Poland
d. b. 1856, Sulkowo Tyburach, Poland
d.
Franciszek Wyczal~kowski
Katarzyna Machczynska
Katarzyna
m. 13 Oct 1830, Kowalewo Podborne, Gozdowo, Poland
Piotr Machczynski Wiktorya Wyczal~kowska
b. 1796, Lukoszyn, Poland
d. b. 1801, Wyczalkowo, Tluchowo, Poland
d.
Children
Urszula Machczynska
Mikolaj Lutomirski Ewa Machcinska
b.
d. b.
d.
Children
Felix Lutomirski
Mikolaj Lutomirski
Antoni Chrzanowski
(1828 - )
Ewa Machcinska
Jozefa Rafalska
(1830 - 1897)
m. 22 Nov 1876, Mochowo, Poland
Felix Lutomirski Ludwika Chrzanowska
b. 1850
d. b. 1857
d.
Piotr Czachorowski
(1780 - 1845) Karol Machcinski
Antonina Turska
(1789 - 1856) Julianna
m. 9 Jul 1857, Sobowo, Poland
Wawrzyniec Czachorowski Joanna Machcinska
b. 8 Aug 1813, Wymyslin, Sobowo, Poland
d. 13 Nov 1880, Wymyslin, Skepe, Poland b. 1836, Wloczewo, Poland
d.
Spouses: 1, 2
Spouses: 1, 2
Children
Teodora Czachorowska
Antonina Czachorowska
Kazimierz Czachorowski
Julian Czachorowski
Ewa Czachorowska
Bronislawa Czachorowska
Ludwik Czachorowski
Zofia Czachorowska
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Joanna Machcinska
(1836 - )
Teodora Czachorowska
b. 1858, Wymyslin, Skepe, Poland
d. 1859
Jan Paprocki
(1823 - <1883) Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Katarzyna Strupczewska
(1834 - ) Joanna Machcinska
(1836 - )
m. 23 Feb 1881, Strupczewo Maly, Poland
Antoni Paprocki Antonina Czachorowska
b. 1862, Strupczewo Maly, Poland
d. b. 1860, Wymyslin, Skepe, Poland
d.
Children
Franciszek Paprocki
Helena Paprocka
Julian Paprocki
Maryanna Paprocka
Jozef Paprocki
Jozef Paprocki
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Joanna Machcinska
(1836 - )
Kazimierz Czachorowski
b. 1863, Wymyslin, Skepe, Poland
d.
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880) Jakob Zuchowicz
(1837 - )
Joanna Machcinska
(1836 - ) Kornela Tarnicka
(1844 - <1874)
m. 21 May 1889, Wymyslin, Sobowo, Poland
Julian Czachorowski Maryanna Zuchowicz
b. 1865, Wymyslin, Skepe, Poland
d. b. 1872, Chudzewo, Mokowo, Poland
d.
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Joanna Machcinska
(1836 - )
Ewa Czachorowska
b. 1871, Wymyslin, Skepe, Poland
d.
Ignacy Zochowski
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Konstancya Markomowska
Joanna Machcinska
(1836 - )
m. 27 Feb 1889, Wymyslin, Skepe, Poland
Jozef Zochowski Bronislawa Czachorowska
b. 1864, Turza Nowa, Poland
d. b. 1871, Wymyslin, Skepe, Poland
d.
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Joanna Machcinska
(1836 - )
Ludwik Czachorowski Scholastyka Budnicka
b. 22 Aug 1874, Wymyslin, Skepe, Poland
d. b. 1879
d.
Children
Helena Czachorowska
Wawrzyniec Czachorowski
(1813 - 1880)
Joanna Machcinska
(1836 - )
Zofia Czachorowska
b. 3 Jul 1877, Wymyslin, Skepe, Poland
d.
Kazimierz Gizinski
Karol Machcinski
Katarzyna Zglenicka
Julianna
m. 27 Feb 1889, Wymyslin, Skepe, Poland
Konstanty Gizinski Joanna Machcinska
b. 1829, Kurowo, Poland
d. b. 1836, Wloczewo, Poland
d.
Spouses: 1, 2
Leon Machcinski Ewa
b.
d. b.
d.
Children
Marcin Machcinski
Leon Machcinski
Antoni Trzcinski
(1800 - <1841)
Ewa
Konstancya Dobrzeniecka
(1804 - 1856)
m. 25 Nov 1894, Dobrzenice Duzy, Mochowo, Poland
Marcin Machcinski Maryanna Trzcinska
b. 1854, Kamionki, Poland
d. b. 1827, Dobrzenice Wielka, Mochowo, Poland
d.
Karol Machczynski
Leon Sulkowski
(1826 - )
Maryanna Wl~oczewska
Jozefa Winnicka
(1831 - <1859)
m. 15 Feb 1874, Borzewo, Poland
Maryan Machcinski Kazimiera Sulkowska
b. 1850, Liszewo, Gozdowo, Poland
d. b. 1856, Sulkowo Tyburach, Poland
d.
Karol Machczynski Maryanna Wl~oczewska
b.
d. b.
d.
Children
Jan Machczynski
Maryan Machcinski
Karol Machczynski
Wojciech Lisowski
(1821 - )
Maryanna Wl~oczewska
Alexandra Chudzynska
(1821 - )
m. 21 Nov 1876, Bendorzyn, Borzewo, Poland
Jan Machczynski Emilia Lisowska
b. 1852, Lisewo Wielkie, Gozdowo, Poland
d. b. 1847, Bendorzyn, Borzewo, Poland
d.
Children
Jozefa Machczynska
Jan Machczynski
(1852 - )
Emilia Lisowska
(1847 - )
Jozefa Machczynska
b. 28 Jan 1884, Agnieszkowo, Gojsk, Poland
d.
Katarzyna Machczynska
b.
d.
Children
Piotr Machczynski
Franciszek Wyczal~kowski
Katarzyna Machczynska
Katarzyna
m. 13 Oct 1830, Kowalewo Podborne, Gozdowo, Poland
Piotr Machczynski Wiktorya Wyczal~kowska
b. 1796, Lukoszyn, Poland
d. b. 1801, Wyczalkowo, Tluchowo, Poland
d.
Children
Urszula Machczynska
Franiszek Lissowski
(1803 - ) Piotr Machczynski
(1796 - )
Maryanna Wolska
(1815 - ) Wiktorya Wyczal~kowska
(1801 - )
m. 25 Nov 1863, Turza Wilcza (Tluchowo) Poland
Mateusz Lissowski Urszula Machczynska
b. 1842, Tluchowo, Poland
d. b. 1841, Turza Wilcza (Tluchowo) Poland
d. bef 1865
Piotr Smiechowski
Jan Machczynski
(1800 - )
Teressa Trzcinska
Honorata Kownacka
(1807 - )
m. 10 Feb 1857, Sulkowo Tyburach, Tluchowo, Poland
Franciszek Smiechowski Salomea Machczynska
b. 1838, Rumunki Turski, Tluchowo, Poland
d. b. 1836, Sulkowo Tyburach, Tluchowo, Poland
d.
Karol Machcinski Julianna
b.
d. b.
d.
Children
Joanna Machcinska
Karol Machczynski
Wojciech Lisowski
(1821 - )
Maryanna Wl~oczewska
Alexandra Chudzynska
(1821 - )
m. 21 Nov 1876, Bendorzyn, Borzewo, Poland
Jan Machczynski Emilia Lisowska
b. 1852, Lisewo Wielkie, Gozdowo, Poland
d. b. 1847, Bendorzyn, Borzewo, Poland
d.
Children
Jozefa Machczynska
Jan Machczynski
(1852 - )
Emilia Lisowska
(1847 - )
Jozefa Machczynska
b. 28 Jan 1884, Agnieszkowo, Gojsk, Poland
d.
Jozef Machczynski Ludwika Wolska
b.
d. b.
d.
Children
Jan Machczynski
Jozef Machczynski
Jan Kownacki
Ludwika Wolska
Malgorzata Bel~kowska
m. 27 Aug 1831, Tluchowierzewo, Tluchowo, Poland
Jan Machczynski Honorata Kownacka
b. 1800, Baryany, Mochowo, Poland
d. b. 1807, Makomzach, Ml~awa, Poland
d.
Children
Salomea Machczynska
Karol Machczynski Maryanna Wl~oczewska
b.
d. b.
d.
Children
Jan Machczynski
Maryan Machcinski
Karol Machczynski
Leon Sulkowski
(1826 - )
Maryanna Wl~oczewska
Jozefa Winnicka
(1831 - <1859)
m. 15 Feb 1874, Borzewo, Poland
Maryan Machcinski Kazimiera Sulkowska
b. 1850, Liszewo, Gozdowo, Poland
d. b. 1856, Sulkowo Tyburach, Poland
d.
Franciszek Wyczal~kowski
Katarzyna Machczynska
Katarzyna
m. 13 Oct 1830, Kowalewo Podborne, Gozdowo, Poland
Piotr Machczynski Wiktorya Wyczal~kowska
b. 1796, Lukoszyn, Poland
d. b. 1801, Wyczalkowo, Tluchowo, Poland
d.
Children
Urszula Machczynska
1) Jan i Agnieszka Machcińscy
2) Marcin Machciński, syn Jana i Agnieszki, zmarł w 1783 roku w Kotlewie, żył 66 lat, ożeniony z Agnieszka Zawidzka, córka Jakuba Zawidzkiego i Zofii Siekluckiej
3) Paweł Machciński, syn Marcina i Agnieszki z Zawidzkich, urodzony w 1756 roku w Kotlewie, zmarł w 1810 roku w Kotlewie; ożeniony z Franciszka Karwowska (zm. 1815, Kotlewo), córką Pawła Karwowskiego i Marianny z Nadratowskich.
Dzieci Pawła i Franciszki z Karwowskich Machcińskich:
a) Aleksander Wiktor ur. 1790
b) Grzegorz ur. 1794
c) Józef ur. 1802
d) Tomasz ur. ok. 1808
e) Jan ur. ok. 1810
f) Konstancja ur. ok. 1796, mąż: Stanisław Charzyński;
g) Joanna Helena ur. 1798, mąż Kacper Zaborowski;
h) Teodozja Eufemia ur. 1800
i) Anastazja ur. ok. 1804
j) Elżbieta ur. ok. 1805.
4) Józefa Machciński, syn Pawła i Franciszki z Karwowskich Machcińskich, urodzony 1802, ożeniony z Agnieszka Dobrska (zm. 1835), powtórnie ożeniony z Franciszka Smolińska, córka Piotra Smolińskiego i Katarzyny z Paprockich; zmarł w 1886 roku w Kotlewie.
Córka Józefa Machcińskiego i Franciszki ze Smolińskich: Katarzyna Machcińska, urodzona 1846 Kotlewo, 1869 ożeniona z Hieronimem Rzeszotarskim.
2) Marcin Machciński, syn Jana i Agnieszki, zmarł w 1783 roku w Kotlewie, żył 66 lat, ożeniony z Agnieszka Zawidzka, córka Jakuba Zawidzkiego i Zofii Siekluckiej
3) Paweł Machciński, syn Marcina i Agnieszki z Zawidzkich, urodzony w 1756 roku w Kotlewie, zmarł w 1810 roku w Kotlewie; ożeniony z Franciszka Karwowska (zm. 1815, Kotlewo), córką Pawła Karwowskiego i Marianny z Nadratowskich.
Dzieci Pawła i Franciszki z Karwowskich Machcińskich:
a) Aleksander Wiktor ur. 1790
b) Grzegorz ur. 1794
c) Józef ur. 1802
d) Tomasz ur. ok. 1808
e) Jan ur. ok. 1810
f) Konstancja ur. ok. 1796, mąż: Stanisław Charzyński;
g) Joanna Helena ur. 1798, mąż Kacper Zaborowski;
h) Teodozja Eufemia ur. 1800
i) Anastazja ur. ok. 1804
j) Elżbieta ur. ok. 1805.
4) Józefa Machciński, syn Pawła i Franciszki z Karwowskich Machcińskich, urodzony 1802, ożeniony z Agnieszka Dobrska (zm. 1835), powtórnie ożeniony z Franciszka Smolińska, córka Piotra Smolińskiego i Katarzyny z Paprockich; zmarł w 1886 roku w Kotlewie.
Córka Józefa Machcińskiego i Franciszki ze Smolińskich: Katarzyna Machcińska, urodzona 1846 Kotlewo, 1869 ożeniona z Hieronimem Rzeszotarskim.
NADRATOWSKI WŁADYSŁAW KAJETAN (1892-1985)
adwokat, wioślarz, olimpijczyk z Paryża (1924), zasłużony działacz sportowy.
Urodzony 27 czerwca 1892 w majątku Czermin (pow. Rypin) w rodzinie ziemiańskiej jako syn Mariana i Julii z Machcińskich szkołę powszechną ukończył w Bielsku Płockim, a dalszą naukę kontynuował w Warszawie.
adwokat, wioślarz, olimpijczyk z Paryża (1924), zasłużony działacz sportowy.
Urodzony 27 czerwca 1892 w majątku Czermin (pow. Rypin) w rodzinie ziemiańskiej jako syn Mariana i Julii z Machcińskich szkołę powszechną ukończył w Bielsku Płockim, a dalszą naukę kontynuował w Warszawie.
DZIAŁALNOŚĆ ORGANIZACJI
Informacje i źródła dokumentacyjne – przewodnik po dokumentach
Sr. 252/50
W okresie od marca 1945r. do sierpnia 1946r działali w strukturach "Armii Polskiej" oraz "Organizacji Polskiej" także tworzyli struktury akademickie "Pokolenia Polski Niepodległej".
Skazani wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Poznaniu, dnia 26.06.50r.:
Wysocki Józef "Białozor", "Różański", Seidel Stefan "Stanisławski", Dubowski Adam, Hawelski Zdzisław, Rakowski Zygmunt, Machciński Ignacy
na karę od 5 do 8 lat więzienia
Informacje i źródła dokumentacyjne – przewodnik po dokumentach
Sr. 252/50
W okresie od marca 1945r. do sierpnia 1946r działali w strukturach "Armii Polskiej" oraz "Organizacji Polskiej" także tworzyli struktury akademickie "Pokolenia Polski Niepodległej".
Skazani wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Poznaniu, dnia 26.06.50r.:
Wysocki Józef "Białozor", "Różański", Seidel Stefan "Stanisławski", Dubowski Adam, Hawelski Zdzisław, Rakowski Zygmunt, Machciński Ignacy
na karę od 5 do 8 lat więzienia
Wywody kanoników katedralnych płockich
Wypisane przez Adama Pszczółkowskiego z Akt kapituły katedralnej płockiej (sygn. 8-25)
lp rok sygn/karta kanonik ojciec matka babka ojczysta babka macierzysta
122 1706 15 f. 7 Teodor Machciński [wszyscy z woj.płockiego] Paweł h. Dołęga Barbara Brochocka h. Prawdzic Elżbieta Samborska h. Jastrzębiec Zofia Roman h. Drogosław
Wypisane przez Adama Pszczółkowskiego z Akt kapituły katedralnej płockiej (sygn. 8-25)
lp rok sygn/karta kanonik ojciec matka babka ojczysta babka macierzysta
122 1706 15 f. 7 Teodor Machciński [wszyscy z woj.płockiego] Paweł h. Dołęga Barbara Brochocka h. Prawdzic Elżbieta Samborska h. Jastrzębiec Zofia Roman h. Drogosław
Płock-kanonik-16.259.23 Stanisław Machnacki z Machnatki h. Rogala * ca. 1503 † ca. 1558
Płock — oficjał- 16.259.23 Stanisław Machnacki z Machnatki h. Rogala * ca. 1503 † ca. 1558
Płock — pisarz ziemski- 16.255.6 Mikołaj Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1482 † ca. 1554
Płock — podstarości- 16.255.55 Filip Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1501 † ca. 1559
Płock — sędzia grodzki- 16.255.51 N. Machczyński z Machczyna h. Dołęga
Zawkrze — podczaszy-16.255.161 Kazimierz Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1723 † 1764
Zawkrze — skarbnik-16.255.161 Kazimierz Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1723 † 1764
Płock — kustosz- 16.255.154 Teodor Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1693 † ca. 1738
Płock — oficjał- 16.255.154 Teodor Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1693 † ca. 1738
Płock — oficjał- 16.259.23 Stanisław Machnacki z Machnatki h. Rogala * ca. 1503 † ca. 1558
Płock — pisarz ziemski- 16.255.6 Mikołaj Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1482 † ca. 1554
Płock — podstarości- 16.255.55 Filip Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1501 † ca. 1559
Płock — sędzia grodzki- 16.255.51 N. Machczyński z Machczyna h. Dołęga
Zawkrze — podczaszy-16.255.161 Kazimierz Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1723 † 1764
Zawkrze — skarbnik-16.255.161 Kazimierz Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1723 † 1764
Płock — kustosz- 16.255.154 Teodor Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1693 † ca. 1738
Płock — oficjał- 16.255.154 Teodor Machczyński z Machczyna h. Dołęga * ca. 1693 † ca. 1738