A, informacje ode mnie, to do tej pory nie są umieszczone na stronie:
https://genealogia.okiem.pl/powstancy-s ... a=Kostecki
Na szczęście wysłałem je z przypisami do prof. W. Cabana, który bardzo mi za nie podziękował. Mam nadzieję, że nie przepadną dla wieczności.
W różnych okresach, w tym niedawno, wysyłałem uzupełnienia i sprostowania, ale nadaremnie, tak jakby napływ informacji przerósł możliwości prowadzącego stronę. Podobnie, co niektórzy zarzucają witrynie MJM. To samo jest na innych stronach genealogicznych. Tak jakby prowadzący mieli zapał, a później ten animusz osłabł lub wygasł.
Zresztą można samemu porównać ze stroną:
• Józef Kostecki herbu Leszczyc, dziedzic części majątku Osmikowicze w powiecie włodzimierskim dawnego województwa wołyńskiego, ożenił się z Anną Zielińską. Jego synem był Paweł, który z Tekli Mołczan miał syna Stefana Adolfa, ochrzczonego 18.09.1819 r. w Wońkowcach. Stefan Adolf Kostecki, zesłaniec na Sybir po powstaniu styczniowym, żonaty z Izabelą Straszewską, miał synów: Wiktora (chrzest 26.02.1846 Kiślak – †Kniaża), administratora majątków i Józefata (*10.01.1842), właściciela Kniaży w powiecie sołucewskim.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Grzegorz Kostecki herbu Dąbrowa, dziedzic części wsi Malewice w ziemi bielskiej województwa podlaskiego miał syna Józefa, sekretarza Dumy Wasilków, żonatego z Marianną Aleksandrowicz. Ich synami byli: Izydor Konstanty Józef (*23.03.1816 Białystok ); Feliks Michał Franciszek(*16.01.1821 Zawyki – †?).
- Izydor Konstanty Józef Kostecki po ukończeniu gimnazjum w Białymstoku, wstąpił na służbę państwową. W latach 1832-1840 był kancelistą w Białostockiej Izbie Skarbowej, a w latach 1840-1844 pracował jako sekretarz Dumy w Brańsku. W 1849 roku został funkcjonariuszem Białostockiej i od 1855 roku Grodzieńskiej Policji Miejskiej. W 1859 roku mianowano go komisarzem policji powiatu brzeskiego. W 1860 roku otrzymał stopień urzędnika tytularnego. W trakcie trwania powstania styczniowego nadal pełnił urząd komisarza policji. Jednak w związku z podejrzeniem o "polityczną niepoprawność" oddalono ze służby państwowej w Brześciu. W 1864 roku został osądzony pod zarzutem wspierania powstańców. Wyrokiem sądu został poddany dozorowi policyjnemu. Na koniec kariery zawodowej został rejentem w Brześciu i ostatecznie prezydentem Miasta Brześć. Jego dwóch synów, brało czynnie udział w powstaniu styczniowym. Z Franciszki Sztejner, szlachcianki, miał synów: Ottona Józefa (*22.03.1838 Białystok – †02.03.1898 Rosja);Józefa Kazimierza (*22.03.1840 Białystok – † Rosja).
- Feliks Michał Franciszek Kosteckiw 1857 roku w Białymstoku poślubił Julię Latkowską. Miał dzieci: Lenę i Franciszka (*1863 Grodno). Będąc leśniczym w powiecie sokolskim guberni grodzieńskiej, jako osoba „nieprawomyślna pod względem politycznym” oraz za wspieranie powstańców, w 1864 roku został zesłany do guberni woroneskiej pod nadzór policyjny. Po zwolnieniu w 1871 roku z dozoru policyjnego i powrocie z zesłania, emigrował do Szwecji.
- Otton Józef Kostecki, student warszawskiej Szkoły Głównej. W czasie powstania styczniowego, został adiutantem Jana Edwarda Wańkowicza, a potem adiutantem Romualda Traugutta. Za przynależność do oddziału rewolucyjnego oraz posługiwanie się cudzym paszportem, został zesłany do guberni tomskiej. Na zesłanie wyruszył z Warszawy 10.11.1863 r. Do Maryńska w guberni tomskiej przybył w marcu 1864 roku. Potem przebywał w Tiumeniu w guberni tobolskiej, gdzie w 1871 roku został zwolniony z dozoru policyjnego, bez prawa powrotu do kraju. W 1885 roku mieszkał w Kamyszłowie koło miasta Irbit. Ożenił się w Rosji i miał dwoje dzieci: córkę i syna.
- Józef Kazimierz Kostecki był w oddziale powstańczym Krakowskiego w powiecie pińskim. Sądzony w Wilnie, został skazany na konfiskatę mienia i zesłany na osadzenie do guberni tobolskiej z pozbawieniem praw stanu. Józef Kazimierz był odesłany do Pińska, a w kilka dni po przybyciu do Tobolska, w dniu 30.08.1864 r. wyruszył do Tomska i stamtąd został odesłany do gminy kołyońskiej w okręgu maryńskim. W 1873 roku został zwolniony z dozoru policyjnego, ale bez prawa powrotu do kraju. Pozostał kawalerem.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Tadeusz Kostecki, „obywatel dziedziczny” i ławnik w Łaskarzewie, poślubił Józefę Mróz. Jego synem był Jan Kostecki, ekonom w majątku Wodynie, w powiecie siedleckim. Z żony Franciszki Paplińskiej miał syna Emiliana Ignacego(*09.02.1829 Wodynie ). Emilian Ignacy Kostecki brał udział w Powstaniu Styczniowym, walczył w oddziale pod dowództwem Wacława Szteinkelera. W trakcie bitwy w dniu 08.02.1863 r. pod miejscowością Podoś w powiecie mławskim, został ranny i wzięty do niewoli, gdzie prawdopodobnie zmarł z ran.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Franciszek Kostecki (*ok. 1835), mieszczanin z Maciejowic, kawaler; za udział w powstaniu styczniowym sądzony w Lubelskim Oddziale Wojskowym. Został uwięziony w cytadeli warszawskiej i w dniu 14.05.1864 r. wysłany do Pskowa. Na mocy decyzji MSW na 4 lata skierowany do Kurskiej Kompanii Aresztanckiej.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Walenty Kostecki, włościanin, z drugą żoną Józefą Marczak, miał syna Józefa (*1838, par. Nadarzyn), gospodarza we wsi Mroków. Józef Kostecki w 1863 roku był w oddziale powstańczym. Został skazany w Warszawie na 2 lata roty aresztanckiej i na mocy decyzji MSW zesłany w dniu 29.09.1864 r. w 41 partii do orłowskiej roty aresztanckiej. Pozostawił żonę Zofię Karolak i synaSzczepana (*26.12.1863 Mroków ).
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Jan Kostecki(*1823 Suraż), syn Mikołaja i Marianny Hryniewieckiej, drobny szlachcic z Suraża, za udział w powstaniu styczniowym od 01.11.1865 r. do 01.12.1865 r. przebywał na osadzeniu w gm. Pokrowskaja guberni tomskiej. Z zesłania nie powrócił. Carat po 1863 roku skonfiskował jego majątek. Pozostawił żonę Weronikę Narewską z domu Dmochowską oraz syna Józefa (*1851 Suraż).
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Jan Kanty Albert Kostecki (*ok. 1823), uczestnik powstania styczniowego, emigrant, członek Towarzystwa Demokratycznego Polskiego we Francji; członek loży masońskiej „des Philadelphes”; w 1873 roku aresztowany i odstawiony do Szwajcarii; w tym też roku działał w Galicji, ale nie podjął tam próby zorganizowania loży.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Michał Kostecki (*25.08.1842 Potok, gub. lubelska),syn Michała i Józefy Janowskiej. Uczestnik powstania styczniowego. Podczas internowania w 1864/1865 roku w Austrii założył dla współtowarzyszy niedoli Zgromadzenie w Telczy i Ołomuńcu. Po wyjeździe do Francji został prezesem Towarzystwa Polskiego im. gen. Bosaka w Nancy. W dniu 8 maja 1871 roku w mieście Chaumont poślubił Eufemię Klemensę Vial, krawcową, z którą miał córki: Marię Adelinę(*11.01.1869 Chaumont) oraz Marię Łucję (*22.03.1872 Chaumont). Przez Carat, jakakolwiek komunikacja z krajem ojczystym była mu całkowicie zakazana. W 1886 roku był profesorem języka niemieckiego w college w Commercy. Gorliwy patriota, po kilkunastu latach pracy we Francji w zawodzie nauczycielskim zachorował, wskutek czego stracił posadę nie doczekawszy emerytury. Rząd francuski wyznaczył mu 600 franków renty, z czego nie mógł się utrzymać. W 1902 roku miał około 70 lat, był wdowcemi mieszkał w Commercy.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Bonawentura Kostecki urodził się w dniu 15 lipca 1841 roku w osadzie Kozłowizna (obecnie część Nowej Wsi), parafia Lubień, gmina Lubień Kujawski, powiat włocławski. Był synem niezamężnej Marianny Kosteckiej, wyrobnicy. W 1863 roku poszedł do Powstania Styczniowego. Po upadku Powstania zamieszkał we wsi Krągola, gmina Stare Miasto, powiat koniński. W dniu 8 maja 1865 roku we wsi Modła, mając 25 lat, jako kawaler poślubił Józefę z Maciejewskich Pachulską. Kolejną żoną Bonawentury była Apolonia z Wróblewskich Cywińska. Bonawentura Kostecki mieszkając w Krągoli i Modle Królewskiej prowadził kuźnię. Mieszkał też w Mycielinie i w Stawiszynie, gdzie prowadził restaurację i kuźnię oraz w Grodźcu. Na koniec osiadł we wsi Królików k/Konina. Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości, jako uczestnik Powstania Styczniowego, na mocy ustawy z dnia 18 grudnia 1919 roku, otrzymał honorowy tytuł podporucznika weterana. Bonawentura Kostecki zmarł w dniu 4 lutego 1926 roku w Królikowie i został pochowany na miejscowym cmentarzu. Na jego grobie umieszczono inskrypcję „Niech ma Ojczyzna zawsze wolną będzie”.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Józef Kostecki (*ok. 1843/1846 folwark Hornoszczyzna-Grzybów, par. Śleszyn – †1927 par. pw. św. Ducha w Łowiczu, akt nr 52), syn Mateusza i Marianny Czubińskiej. Józef Kostecki, uczestnik powstania styczniowego, walczył w oddziale Kazimierza Milęckiego. Z drugiego małżeństwa z Marianną z Bednarskich Mamińską miał synów: Andrzeja (*31.10.1879 Gruszkowizna – †05.07.1903 Śleszyn); Stanisława (*16.04.1890 Zarębów); Józefa (*01.09.1897 Zarębów).
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Kosteccy, bracia, powstańcy styczniowi, pochodzący lub ukrywający się w Lesku.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Jakub Kostecki (*1834 Gorlice), kupiec. Pracował w organizacji narodowej w Radomiu. Aresztowany i skazany na śmierć przez powieszenie. Ułaskawiony i wysłany na 10 lat katorgi. W Sybirze odbył 5 lat ciężkiej katorgi w Piotrowskim i Siewiakowej pod Czytą. Powrócił w 1869 roku.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Kazimierz Aleksander Bogumił Kostecki (*05.03.1817 Łosice), syn Jana i Apolonii Wierzbickiej, grekokatolik. W dniu 24.05.1864 r. aresztowany w Łosicach, jako tzw. żandarm narodowy „wieszatiel”. W dniu 25 stycznia 1865 roku sądzony przez Audytoriat Polowy. Więzień cytadeli warszawskiej. Brak wyroku. Musiał być jednak zwolniony z więzienia, skoro w 1873 roku w Łosicach był świadkiem na chrzcie swojego krewnego.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Platon Kostecki (*02.07.1832 Więckowice, pow. samborski–†01.05.1908 Lwów), syn Jana i Teresy Fedorowicz, grekokatolik. Uczestnik powstania styczniowego, poeta, publicysta i literat. W lutym 1863 roku ożenił się z Marią Ładzieńską. Miał dwójkę dzieci, które zmarły w dzieciństwie. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Mówił o sobie z dumą: „Gente rutenus natione Polonus” (tłum. „Z pochodzenia Rusin narodowości Polak”).
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
• Wincenty Kostecki, mieszczanin, właściciel cukierni w Kamieńcu Podolskim. Za „nieprawomyślność” pod względem politycznym zesłany na podstawie rozporządzenia generała-gubernatora Kraju Południowo-Zachodniego do guberni ołonieckiej na zamieszkanie pod dozorem policji. Od dnia 25.06.1866 r. mieszkał w Powieńcu w Karelii. Został przeniesiony do Warszawy, zapewne nadal pod dozór policji. Zmarł w Warszawie.
Najstarszy mój bart wysłuchał wielu przekazów ustnych Stefana, dotyczących Władysława. 
