ciąg dalszy dla Agnieszki:
Fijewski - od chwiać, chwiejać ‘poruszać, kołysać’; od fiać ‘chwiać’.
Fydrych 1653 - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Teodor, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia greckiego Theodoros, to od theos 'Bóg' + doron 'dar'. W okresie staropolskim adaptowane też jako Czader, Czedor, na Kresach wschodnich występowały natomiast formy wschodniosłowiańskie tego imienia Chodor, Fiedor też od niemieckiej nazwy osobowej Feder.
Gajewski 1372 - od nazw miejscowych Gajewo, Gaj (częste).
Garwacki 1531 - od nazwy miejscowej Garwacz (płockie, gmina Bodzanów).
Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Witam!
Moje panieńskie nazwisko brzmi Karatysz i podobno jest pochodzenia turecko-tatarskiego. Na ukrainie w okolicach Zaporoża jest rzeka o takiej nazwie, a mój tata z rodzicami przyjechał do Polski z terenów obecnej Białorusi okolice Baranowicz miejscowość Ruhajec lub Rugajec.
Barczo proszę o informacje na temat pochodzenia lub znaczenia nazwiska Karatysz.
Małecki 1464 - od nazwy miejscowej Małecz (piotrkowskie, gmina Lubochnia), Małki (kilka wsi).
Mańczak - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy Man-, por. imiona złożone typu Manomir, imiona na Ma-, typu Maria, Emanuel, wschodniosłowiańskie Maniło, niemieckie nazwy osobowe z członem man-, typu Herman, od niemieckiej nazwy osobowej Mann ‘człowiek, mężczyzna’.
Matwiej 1439 - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Maciej. W języku hebrajskim były dwa warianty imienia: mettithejah (u) i mattanejah (u) ‘dar Jahwe’, przejęte do greckiego jako Matthias, Matthauos, Maththaios, a do łacińskiego jako Matthias, Matthaeus. Z form łacińskich w języku polskim powstały trzy imiona: Maciej, Matyjasz oba pochodzące od wariantu Matthias i Mateusz, utworzone od Matthaeus. W Kościele prawosławnym od form greckich utworzone zostało imię Matwiej, wtórnie Matfiej. Te cztery imiona, a także ich skrócone formy Mat- i Mac- mieszały się w źródłach historycznych.
Mickiewicz - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001