Pochodzenie nazwisk (cz.5)
Moderatorzy: elgra, Galinski_Wojciech, maria.j.nie
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam
Idzikowski 1398 - od nazwy miejscowej Idzikowice (sieradzkie, gmina Dalików).
Kwapisz 1470-80 - od kwapić się ‘być skorym do czego’, od staropolskiego kwap ‘puch’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Idzikowski 1398 - od nazwy miejscowej Idzikowice (sieradzkie, gmina Dalików).
Kwapisz 1470-80 - od kwapić się ‘być skorym do czego’, od staropolskiego kwap ‘puch’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
-
Katarzyna_Para
- Posty: 1
- Rejestracja: pn 07 mar 2011, 12:40
-
Aleksy_Marus
- Posty: 5
- Rejestracja: wt 01 gru 2009, 11:54
- Lokalizacja: Petersburg
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam 
Czerwiakowski - od staropolskiego czerw ‘larwa owada; robak; pasożyt toczący drzewa, zwierzęta owoce’.
W odmiejscowych - brak.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Zgraja - od zgraja ‘ tłum, gromada; stado’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Czerwiakowski - od staropolskiego czerw ‘larwa owada; robak; pasożyt toczący drzewa, zwierzęta owoce’.
W odmiejscowych - brak.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Zgraja - od zgraja ‘ tłum, gromada; stado’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
-
Aleksy_Marus
- Posty: 5
- Rejestracja: wt 01 gru 2009, 11:54
- Lokalizacja: Petersburg
- ciupalska_maria

- Posty: 20
- Rejestracja: śr 02 mar 2011, 05:43
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam
Chrościcki XV w. - od nazwy miejscowej Chrościce, dziś Chruścice (kieleckie, gmina Pińczów).
Ciupalski - od ciupa ‘niedołęga, niezdara’, ciupać ‘lekko ciąć, uderzać’.
Dadzibowski - brak w słowniku; może od dada w języku dziecinnym ‘dziadek, babaka’ lub od gwarowego dadać ‘paplać, gaworzyć’.
Dyło - od dyl, ze staropolskiego del ‘gruba deska, bal’, był też słowiański rdzeń dyl- oznaczający ‘coś długiego’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Świder 1376 - od świder ‘narzędzie do wiercenia otworów’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Chrościcki XV w. - od nazwy miejscowej Chrościce, dziś Chruścice (kieleckie, gmina Pińczów).
Ciupalski - od ciupa ‘niedołęga, niezdara’, ciupać ‘lekko ciąć, uderzać’.
Dadzibowski - brak w słowniku; może od dada w języku dziecinnym ‘dziadek, babaka’ lub od gwarowego dadać ‘paplać, gaworzyć’.
Dyło - od dyl, ze staropolskiego del ‘gruba deska, bal’, był też słowiański rdzeń dyl- oznaczający ‘coś długiego’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Świder 1376 - od świder ‘narzędzie do wiercenia otworów’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
-
Marynicz_Marcin

- Posty: 2313
- Rejestracja: sob 20 cze 2009, 19:06
- Lokalizacja: Międzyrzecz
Proszę o sprawdzenie nazwisk:
*Marynicz
*Młodawski
*Sadzewicz
*Gmiterek
*Marynicz
*Młodawski
*Sadzewicz
*Gmiterek
Pozdrawiam,
Marcin Marynicz
Zapraszam na mojego bloga genealogicznego :
http://przodkowieztamtychlat.blogspot.com/
Marcin Marynicz
Zapraszam na mojego bloga genealogicznego :
http://przodkowieztamtychlat.blogspot.com/
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam
Gmiterek - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Marynicz 1428 - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.
Młodawski 1406 - od nazwy miejscowej Młodawsko, dziś Młodasko (poznańskie, gmina Kaźmierz).
Sadzewicz - w nazwiskach na Sad-, Szad- nastąpiło pomieszanie dwu baz: sad ‘ogród owocowy’, sadzać ‘pomagać komuś usiąść’, osad ‘resztki substancji osadzające się na dnie naczynia lub zbiornika’ i staropolskie szady ‘siwy; pokryty pleśnią; rozczochrany’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Gmiterek - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Marynicz 1428 - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.
Młodawski 1406 - od nazwy miejscowej Młodawsko, dziś Młodasko (poznańskie, gmina Kaźmierz).
Sadzewicz - w nazwiskach na Sad-, Szad- nastąpiło pomieszanie dwu baz: sad ‘ogród owocowy’, sadzać ‘pomagać komuś usiąść’, osad ‘resztki substancji osadzające się na dnie naczynia lub zbiornika’ i staropolskie szady ‘siwy; pokryty pleśnią; rozczochrany’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
-
Marynicz_Marcin

- Posty: 2313
- Rejestracja: sob 20 cze 2009, 19:06
- Lokalizacja: Międzyrzecz
Dziękuję bardzo
Pozdrawiam,
Marcin Marynicz
Czyli ja rozumiem, że ja w średniowieczu nazywałbym się Marcin Marcin ?Ewa_Szczodruch pisze:
Marynicz 1428 - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.
Pozdrawiam,
Marcin Marynicz
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam
Dróżdż - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.
Głuszek 1269 - od głuchy, też od głuszyć lub od głuszek ‘człowiek przygłuchy’.
Golubiński (pod wpływem czeskim) - od gołąb. Może być odmiejscowe.
Kisielewski - od nazwy miejscowej Kisiele (piotrkowskie, gmina Rozprza), Kisielewo (płockie, gmina Sierpc).
Kobalczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kob-, ta od prasłowiańskiego koba ‘wróżba z lotu ptaka’ lub od kob ‘chlew’ lub od imienia Jakob, dziś Jakub.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pacyniak - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Dróżdż - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.
Głuszek 1269 - od głuchy, też od głuszyć lub od głuszek ‘człowiek przygłuchy’.
Golubiński (pod wpływem czeskim) - od gołąb. Może być odmiejscowe.
Kisielewski - od nazwy miejscowej Kisiele (piotrkowskie, gmina Rozprza), Kisielewo (płockie, gmina Sierpc).
Kobalczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kob-, ta od prasłowiańskiego koba ‘wróżba z lotu ptaka’ lub od kob ‘chlew’ lub od imienia Jakob, dziś Jakub.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pacyniak - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch