Strona 69 z 95
: wt 05 sty 2016, 18:18
autor: bachach
Witam,
Bardzo proszę o etymologię nazwisk z północnego Mazowsza:
Kisielewski - czyżby nazwisko pochodzilo od miejscowości Kisielewo?
Bralczyk - duże zagęszczenie nazwiska występuje w okolicach Ciechanowa
Dziękuję serdecznie
Baśka
: wt 05 sty 2016, 19:04
autor: Ewa_Szczodruch
Witam
Bralczyk - od
brać, brat, od imion złożonych typu
Bratumił.
Kisielewski - od nazwy miejscowej
Kisiele (piotrkowskie, gmina Rozprza),
Kisielewo (płockie, gmina Sierpc).
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
: wt 05 sty 2016, 19:11
autor: bachach
Dziękuję sedecznie za ekspresową odpowiedź
Etymologia nazwiska Bralczyk bardzo ciekawa. Widywałam też wersję Bralski, przypuszczalnie pochodzącą od podstawowej Bralczyk
Jeszcze raz dzięki
Baśka
Pochodzenie nazwiska Bralczyk - hipoteza.
: wt 05 sty 2016, 23:06
autor: ROMAN_B
Witam.
Widzę, że p. Ewa odpowiedziała już na pytanie dotyczące etymologii nazwiska Bralczyk i Kisielewski. Niemniej jednak dodam swoje trzy grosze do etymologii nazwiska Bralczyk.
Nazwisko Bralczyk, moim zdaniem, zbudowane jest z tematu nazwiska i sufiksu. Tematem nazwiska jest apelatyw „bral”, do którego dodano złożony sufiks –czyk ( bral + czyk = Bralczyk ).
Sufiks –czyk należy do przyrostków zdrobniających wyraz podstawowy. Powstał on z przyrostka -ik poprzez absorpcję z formacji zakończonych na –ec, na przykład chłopiec > chłopczyk albo kopiec > kopczyk. W ten sposób powstały też niektóre nazwiska, na przykład Młynarczyk. Wynika z tego, że nazwisko Bralczyk może być zdrobniałą formą nazwy osobowej Bral lub Brala. Przypuszczam, że nazwisko Bral, Brala powstało od staropolskiego wyrazu pospolitego brala, który znaczy broda. Apelatyw brala pochodzi od niemieckiego wyrazu bralle, który znaczy wełna niemyta.
Można postawić tezę mówiącą, że nazwisko Bralczyk jest zdrobniała formą nazwiska Brala ( Bral ).
Oczywiście powyżej przedstawione etymologia nazwiska Bralczyk jest tylko moją hipotezą, którą można brać lub nie brać pod uwagę.
Pozdrawiam – Roman.
Źródła:
Wielki słownik ortograficzny PWN,
Słownik języka polskiego PWN,
Słownik języka polskiego ( tak zwany warszawski, tom 1, strona 199 ).
Pochodzenie nazwiska Bralczyk - hipoteza.
: śr 06 sty 2016, 11:38
autor: bachach
Dziękuję sedecznie za nowe ciekawe informacje

: czw 07 sty 2016, 19:25
autor: krzysztof.czapnik
Witam.
Zwracam się z prośbą o sprawdzenie pochodzenia nazwiska Czapnik.
Moja rodzina od początku XVIII wieku mieszka w Popowie pod Łowiczem.
We wszystkich metrykach nazwisko zawsze jest pisane jako Czapnik, a w aktach ślubu kobiet Czapnikówna.
Moja rodzina nie zajmowała się rzemiosłem (wyrobem czapek).
Osoby z tym nazwiskiem znalazłem w Kutnie. Zajmowały się wyrobem właśnie czapek i byli to Żydzi.
Znalazłem również informację, że nazwisko może pochodzić z XV wieku z Poznania.
Z góry dziękuję za pomoc w wyjaśnieniu.
: czw 07 sty 2016, 19:49
autor: Szuwar
Witam!!!!
CZAPNIK
Nazwisko pochodzi od nazwy zawodu – czapnik to ‘rzemieślnik wyrabiający i sprzedający czapki’ – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 370
Etymologia opracowana przez dr hab. Alinę Naruszewicz-Duchlińską
Pozdrawiam
: czw 07 sty 2016, 19:57
autor: historyk1920
Witam

Oczywiście nazwisko może pochodzić od nazwy (wykonywanego zawodu) lub przezwiska

Pierwsze pisane wzmianki o nazwisku pochodzą z roku 1447. Pochodzić może od staropolskiego słowa "capac,czapać" co na język współczesny tłumaczy się "chwytać,pochwycić" Capa=czapa=czapka.
Co do zapisywania nazwisk kobiet , ten przyrostek -ówna był stosowany bardzo często
Pozdrawiam
: czw 07 sty 2016, 20:49
autor: Gawroński_Zbigniew
Nazwisko Czapnik powstałe w 17-18 wieku to "hodujący kozy". Koniec. Basta.
Capa = czapa = koza.
Ergo Czapnik = mniej więcej Koza, Kozicki, Koziński
Tak samo jak z owczarzem tj.
"hodującym owce" Ovilio który przekształcił się w Owczarza, Owczarka i podobnych.
Nazwisko historycznie zanotowane w połowie 15 wieku (Cap, Czapa) pochodzi raczej od stolca krokwi (nie wiem się to fachowo nazywa, chodzi o stemple podpierające krokwie przed zagięciem), elementu konstrukcyjnego dachów. Czapa to człowiek który umiał takie stemple zaciosywać, a samo zaciosywanie i umiejętność łączenia to capowanie = czapowanie. Zapewne stąd zrobiła się etymologia "chwytania, pochwytywania".
: czw 07 sty 2016, 20:52
autor: Mariok
Witam.
Proszę o sprawdzenie etymologia nazwiska Pakos cel Pakosz inazwiska Miazek. Woj. Łódzkie, parafia Łaznów.
Dziękuję
Mariusz
: czw 07 sty 2016, 21:14
autor: Gawroński_Zbigniew
Pakos to imię starosłowiańskie jest tożsame z Pakoszem, Pakosławem. Co imię znaczy? Nie wiem, później znajdę.

Miazek też poźniej znajdę bo żona na mnie krzyczy bym się w końcu umył...
-=-==-
Zatem wracając do imienia - nazwiska Pakos = Pakosz = Pakosław. To, jak wspomniałem starosłowiańskie imię zdaniowe które mniej więcej można przetłumaczyć jako: "Ten, który pragnie, dąży do większej sławy". Dosłownie Pak= zaś, tedy, więc + Sława. Oczywiście baaardzo stare, notowane od początków 13 wieku we wszystkich formach.
źródła: słownik staropolski, słownik najstarszych nazwisk polskich,
http://www.deon.pl/imieniny/ .
Nazwisko Miazek - to od miąższu albo jako cecha: miąższy. No i do tego miejsca wszystko było jasne. Rzecz w tym że przymiotnik miąższy, miąszy miał inne zasadnicze znaczenie (poza wnętrzem owocu), oznaczał mianowicie cechę charakteru:
pełen rozwagi, namysłu, niepowierzchowny
Miqsek, Miqsko, Miqsk: Kmetho Joh.
Mossek 1423 KoP I s. 454; Incol(a) de
Radzicowo ... Myasek 1427 Zakr I 2870;
Hortus Myaszek fabri 1470-1480 Dl-
Ben 1 s. 304; Contra nobil(em) ... Stanislaum
Myazek 1496 AC I11 534.
Cum Andrea Myansko 1421 Koch 2266;
Albertus Myan sko de Bodzanowsko 1480
AC 111 529; Inter Myaszko et inter Zoluch
1483 tNW 956; Circa Miqsko Stanislaum
1484 LNW 990; Nobilis Johannes
Myqsko, heres de Domanyesz 1494 AGZ
XIX 2382; A nobili Johanne Myqsko
1495 AGZ XI X 2430.
Cum Nicolao Myask 1423 Koch 2723;
Contra Nicolaum Myask 1423 Koch 2828;
Nicolaus Myask 1423 Koch 2959.
W cytacie mogą być drobne błędy OCR-owe
Pozdrawiam pięknie.
: czw 07 sty 2016, 21:59
autor: krzysztof.czapnik
Gawroński_Zbigniew pisze:Nazwisko Czapnik powstałe w 17-18 wieku to "hodujący kozy". Koniec. Basta.
Capa = czapa = koza.
Ergo Czapnik = mniej więcej Koza, Kozicki, Koziński
Tak samo jak z owczarzem tj.
"hodującym owce" Ovilio który przekształcił się w Owczarza, Owczarka i podobnych.
Nazwisko historycznie zanotowane w połowie 15 wieku (Cap, Czapa) pochodzi raczej od stolca krokwi (nie wiem się to fachowo nazywa, chodzi o stemple podpierające krokwie przed zagięciem), elementu konstrukcyjnego dachów. Czapa to człowiek który umiał takie stemple zaciosywać, a samo zaciosywanie i umiejętność łączenia to capowanie = czapowanie. Zapewne stąd zrobiła się etymologia "chwytania, pochwytywania".
Witaj. Dziękuję za informacje. Mam jeszcze pytanie, czy mamy pewność, że to nazwisko w tym znaczeniu powstało w XVIII wieku?
: czw 07 sty 2016, 22:14
autor: Gawroński_Zbigniew
krzysztof.czapnik pisze:
Witaj. Dziękuję za informacje. Mam jeszcze pytanie, czy mamy pewność, że to nazwisko w tym znaczeniu powstało w XVIII wieku?
Ha ha ha.
80%* nazwisk powstało w 18 wieku do Napoleona bo wtedy było już 100%. Nie dam sobie jednak wąsa ogolić ani nic ogolić za to że w tym konkretnym przypadku nie jest inaczej. Na takie pytanie nie ma odpowiedzi.
Pewność można uzyskać odnajdując w wywodzie jakiegoś przodka z 18 wieku, o którym skryba w akcie zapisał np
Mathaeus caprario albo bardzo podobnie. Wtedy będzie pewność, że owe
caprarius albo
caprarum pastor po prostu zapisano jako czapnik.
Pozdrawiam pięknie raz jeszcze.
*dane trochę z doświadczenia, trochę z sufitu.

: czw 07 sty 2016, 22:15
autor: Mariok
Panel Zbigniewie pięknie dziekuję. Z żoną może lepiej nie zadzierac
Mam tylko pytanie, skąd ten cytat? I też uciekam, zanim moja się zorientuje
Pozdrawiam
Mariusz
: czw 07 sty 2016, 22:18
autor: Gawroński_Zbigniew
MARIOK pisze:Panel Zbigniewie pięknie dziekuję. Z żoną może lepiej nie zadzierac
Mam tylko pytanie, skąd ten cytat? I też uciekam, zanim moja się zorientuje
Pozdrawiam
Mariusz
"Słownik staropolskich nazw osobowych" Witolda Taszyckiego.
Ssory. Bardzo często zdarza mi się pominać podanie źródeł.
