genealodzy.pl

Witam

Pani Ewo, bardzo proszę o wyjaśnienie pochodzenia nazwisk:

Woykowski
Rysiński
Rusciński
Szufladowicz
Dobrowolski

Pozdrawiam
Agnieszka Błońska

Witaj Agnieszko

Dobrowolski (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od nazw miejscowych Dobra Wola (kilka wsi) lub od wyrażenia dobra wola.

Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Rusciński (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od ruszt, rust ‘część paleniska; powała; krzywica’.

Rysiński (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od staropolskiego rys ‘rysa’ lub od nazwy miejscowej Rysiny (konińskie, gmina Kłodawa, Kramsk).

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d. n.

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Szufladowicz (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od szuflada ‘wysuwana część mebla’.

Woykowski, (Wojkowski 1398) – od nazw miejscowych Wojkowice, Wojkowo (kilka wsi).

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Witam

Pani Ewo, bardzo proszę o wyjaśnienie pochodzenia nazwisk:

Klimkowski
Bernacki
Boroch
Boruch
Czy te 2 ostatnie nazwiska mogą mieć wspólne pochodzenie ? Osób o nazwisku Boruch jest w Polsce 4 x więcej niż Boroch. W dokumentach z XIX w. nazwiska występują raz pisane przez O , a raz przez U. Jeśli mają wspólne pochodzenie , to które od którego pochodzi ?

Pozdrawiam
Marek Boroch

Witaj Marku

Bernacki (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od nazw miejscowych Biernacice, Biernaty, Biernatki (kilka wsi).

Boroch (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od imion złożonych typu Borzysław, Borzymir lub od apelatywu bór.

Boruch 1136 – w grupie nazwisk pochodzących od imion złożonych typu Borzysław, Borzymir lub od apelatywu bór, później od imienia żydowskiego Boruch.

Klimkowski 1691 – od nazwy miejscowej Klimkówka (krośnieńskie, gmina Rymanów).

Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Witam serdecznie! Czy mogłabym prosić o wyjasnienie pochodzenia nazwisk- Wolańczyk, Karulski, Świderski,Rytlewski ,Ellmann.Pozdrawiam serdecznie! Ewa

Witaj Ewo

Ellmann (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Elmann, ta od imienia germańskiego Athilman.

Karulski (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od imienia Karol. Imię pochodzenia germańskiego, od karl ‘mąż, małżonek’, notowane w Polsce od XIII wieku w formach Karol, Karl, Karul, a także bardziej spolszczonej Karzeł.

Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

c. d. n.

ciąg dalszy dla Ewy:

Rytlewski (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Rütel, ta od nazwy ter. Rütel, ze średnio-wysoko-niemieckiego riutili ‘małe karczowisko’.

Świderski 1410 – od nazw miejscowych Świder (część Otwocka, warszawskie), Świdry (częste).

Wolańczyk (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Voland, ta od imienia złożonego Volknand lub Fahland, ze średnio-wysoko-niemieckiego valant ‘diabeł’.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Ewa Szczodruch, powołując się na autorytet prof. Kazimierza Rymuta, napisała / pisze:Wolańczyk […] ze średnio-wysoko-niemieckiego valant ‘diabeł’.

Diabli nadali panu, być może, tego „Wolańczyka”, którego nazwisko też, zapewne, wywodzić można od wolanin ‘nowy osadnik na woli, kolonista’.
Wolanie, to nowi mieszkańcy ‘na jakiej osadzie’ zakładanej na zasadzie wolizny (wolnizny).
„Ktokolwiek na woli osiadł, a wysiedziawszy lata na wolność od robocizny lub czynszu naznaczone odszedł, powinien za wszystkie lata bez zapłaty wysiedziane zapłacić. […] Kiedy człowiek wolny przyszedł za którego pana i siadł na woli, a wysiedziawszy wolą, abo nie wysiedziawszy do końca, chciał przecz iść, tedy pierwej ma zasłużyć panu tyle, ile ich na woli siedział, a nie robił” (zob. Słownik języka polskiego, ułożony pod red. Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwiedzkiego. Warszawa 1919, t. VII. T-Y, s. 686).

Łączę pozdrowienia –
Virg@

Nazwisko WOLAŃCZYK może mieć pochodzenie wariantowe:
1. od nazwy osobowej (Wolimir,Voland),
2. od 'woleć', 'wola'
3. od nazwy miejscowej - liczne miejscowości z "Wola" i pochodnymi, w tym WOLANY (2 miejscowości w Polsce).
K. Rymut wymienia to nazwisko już w pracy z 1991 roku "Nazwiska Polaków"(str 296). Jest to "słownik gniazdowy" nazwisk, który w latach następnych był rozwinięty i wydany w 2001 roku już w postaci słownika etymologiczno-historycznego w 2 tomach.

Tadziu!
Jeśli o mnie idzie, to wolałbym abyś trochę ze mną podyskutował, bo czuję się tak, jak bym wysłał przetłumaczony akt (któryś z kolei), za który wysyłający już mi z góry i hurtem podziękował. Forum dyskusyjne zasadza się na dyskusji.
Eeee... tam....Mam chyba skrzywienie po pracy w Algierii. Tam, jak nie pogadasz, to nic nie kupisz ani nie załatwisz.

czy ... za oceanem też są jakieś opracowania dotyczące etymologii nazwisk - oczywiście naszych. A może Ci z USA- mają takie opracowania.

Byly i sa takie opracowania na bazie danych prof. K. Rymuta i innych.
N.p.;
http://www.polishroots.com/Resources/Su ... fault.aspx

Ciekawe dane etymologiczne ma Ancestry dla nazwisk z calego swiata;
http://www.searchforancestors.com/surnames/origin/

przyklad o nazwisku Kowalski;
http://www.ancestry.com/facts/kowalski- ... aning.ashx

czy rzeczywiscie jest takie pochodzenie nazwiska Kowalski ?
http://www.ancestry.com/facts/kowalski- ... rigin.ashx

Zatem wole korzystac z polskich zrodel.

Pozdrawiam,
Wladyslaw

Władziu i Tadziu,
Większość języków Starego Kontynentu, w tym i słowiańskie - a także część języków Indii oraz Iranu - wywodzi się od wspólnego przodka: języka praindoeuropejskiego, którym posługiwano się ok. 3000 r. przed Chr. w rejonie Morza Czarnego. Tego nikt już nie podważa. Współczesny polski wywodzi się ze staropolskiego, a ten z prasłowiańskiego, a prasłowiański z praindoeuropejskigo. Na przykład : staropolski GRÓD pochodzi z funkcjonujacego w języku praindoeuropejskiem czasownika gherdh- ('otaczać, ogradzać') oraz rzeczownika ghordhos ('ogrodzenie, zagroda'). Stąd w wielu językach indoeuropejskich wyrazy oznaczające miejsca ogrodzone lub obwarowane ( miasta, zamki czy zagrody lub sady) nazywane były za pomocą tego właśnie rdzenia : np. polski 'gród', ros. gorod, ukr. horod, czes. hrad , czy ang. garden 'ogród', łacińskie hortus 'ogród', greckie khortos ‘zagroda’, litewskie gardas ‘ogrodzenie’. Mogę podac inne przykłady.
W rodzinie języków słowiańskich jesteśmy równoprawnym członkiem, ale nie można zaprzeczyć, że wiele słów z innych języków przeniknęło do naszego, i odwrotnie. Nie byliśmy i nie jesteśmy izolowaną samotna wyspą. Niektóre języki zachowały więcej słów starszych, które u nas albo uległy daleko posuniętej ewolucji, lub zostały zapomniane i czasem pozostały tylko w regionalnych gwarach.

Przez porównanie warstwy słownej innych języków (tych, które znam) próbuję wyjaśnić zagadki pochodzenia niektórych nazw osobowych, co do których istniejące wytłumaczenie budzi moje wątpliwości. Nie można w tym doszukiwać sie tendencyjności. Jest to "dociekanie przez porównania". Są to tylko próby amatora i nie mam pretensji jeśli ktokolwiek nie zgadza się z moim zdaniem. Chętnie przyznam rację, jeśli ktoś inny ma lepsze argumenty (patrz Władku naszą niedawną dyskusję o nazwisku z okolic Augustowa).

Wrócę do tematu w poniedziałek, bo teraz mam trochę innych obowiązków. Mam coś nowego na temat PYSKŁO.

Witam!

Interesuje mnie pochodzenie nazwiska MIEREK, NYCZAK, PASIETA

Z góry dziękuje za odpowiedź

Witaj

Mierek 1585 – w grupie nazwisk pochodzących od mir ‘pokój’, od imion złożonych typu Mirosław lub od miara, mierzyć.

Nyczak (bez daty źródłowej) – w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię, pochodzenia greckiego od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj, Mikułaj, Nikołaj.

Pasieta - nie znalazłam; może od pas, paść.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001