genealodzy.pl

Panie Zbigniewie, Panie Romanie- pięknie dziękuję za wyczerpującą informację o pochodzeniu tego nazwiska moich pra...pradziadkow .
Dziękuję

Witam,

Proszę o podanie etymologii nazwiska Stępnik.


Dziękuję

MARIOK pisze:Witam,
Proszę o podanie etymologii nazwiska Stępnik.
Dziękuję

Nazwisko Stępnik np. tutaj można przeczytać http://genealodzy.pl/index.php?name=PNp ... Apnik#4348

___
Krystyna

Witam,

odważę się wreszcie i zapytam: jaka może być etymologia nazwiska Finfando? Wszystkie żyjące osoby o tym nazwisku pochodzą od jednej osoby - Antoniego, syna Pauliny Finfando, ur. w 1861 Opartowie par. Rajgród.
W Genetece są już oba małżeństwa Antoniego:
http://geneteka.genealodzy.pl/index.php ... t&lang=pol
Mam ich w drzewie, ale nie byli to moi przodkowie.

Pozdrawiam
Magda

Finfando. Nazwisko bardzo trudne. To -ando możemy sobie odpuścić.

Zostaje Finfa = rodzaj fajki służącej do palenia papierosów,
albo tutka do puszczania dymu, albo wdychania tego dymu nosem
albo przenośnie:przytyk, przymówka, afront
albo kamuflet, policzek = rodzaj podkopu wojskowego (taki co Wołodyjowski robił żeby wysadzić wrogą machnę oblężniczą pod Zbarażem)
albo jedna z kilkunastu gier zręcznościowo-hazardowo-karcianych znanych w 17/18/19 wieku, kojarząca się ze słowem "pięć".
albo od niemiecko-pruskiego: "fynftel" = 1/5

Zapewne jest to jednak mniej aniżeli wstęp do możliwych etymologii nazwiska.

Ciekaw jestem co koledzy tutaj się wypowiadający napiszą. Ja - przyznaję się bez kozery - "wymiękam".

Bardzo dziękuję za zainteresowanie i propozycje wyjaśnienia tego nazwiska. Ponieważ wyłoniło się ono nagle, wcześniej nigdzie nie występowało, to podejrzewam, że z jakiś względów nie użyto właściwego nazwiska matki, tylko dziwnego słowa, które może miało być lekceważące? W końcu chodziło o dziecko nieślubne. Nie wiem, czy historia, jaką mi przekazano o tej rodzinie może rzucić światło na wyłonienie się tego nazwiska... Paulina ponoć była szlachcianką, a jej ojciec wysoko postawionym wojskowym w wojskach carskich. Mieszkali w Warszawie. Tam poznała obcokrajowca z Południa, podobno Hiszpana. Ponieważ nie uzyskali zgody na ślub, uciekli w okolice parafii Rajgród, gdzie panna miała rodzinę. Tymczasem Hiszpan musiał wrócić do siebie pozałatwiać swoje sprawy - i przepadł. A może uciekł? W każdym razie, zostawił narzeczoną, która była w ciąży. Urodziła syna, Antoniego i wkrótce później zmarła (brak aktu zgonu w parafii). Tę historię miała przekazać druga żona Antoniego Finfando.

Nie przyszło mi wcześniej do głowy szukać po słownikach "południowych" Tymczasem słowo "infando/infandus" jest we wszystkich tj. włoskim hiszpańskim i łacinie i wydaje się znaczyć mniej więcej: "nie godny wspomnienia", "szkaradny" - dotyczy to słowo: żalu, wspomnienia, cierpienia, czegoś co się odrzuca.

To "F" mógł dodać jakiś skryba żeby słowo z dzieckiem (infans) się nie kojarzyło. Może tu tkwi wytłumaczenie wszystkich niejasności.

Zaznaczam, że jest to jedynie spekulacja i mogę strzelać (jak i w poprzednim wpisie) kulą w płot.

dzicz pisze:[...] Paulina ponoć była szlachcianką, a jej ojciec wysoko postawionym wojskowym w wojskach carskich. Mieszkali w Warszawie. Tam poznała obcokrajowca z Południa, podobno Hiszpana. Ponieważ nie uzyskali zgody na ślub, uciekli w okolice parafii Rajgród, gdzie panna miała rodzinę.

Czy udał Ci się odszukac akt urodzenia Antoniego Finfando? W akcie slubu z 1905r miał lat 44, to akt jego urodzenia powinien być zapisany po polsku i, nazwisko Pauliny może było a może chrzestni byli z rodziny?

----
Krystyna

Wyjaśnienie na podstawie słowników "południowych" jest całkiem prawdopodobne. Oczywiście mam świadomość, że wciąż nie mamy pewności co do właściwego wyjaśnienia, ale wiem i tak więcej, bo znam możliwe ewentualności. Dziękuję!

kwroblewska pisze:Czy udał Ci się odszukac akt urodzenia Antoniego Finfando?

Oczywiście, mam ten akt i jest to pierwszy raz, kiedy nazwisko Finfando pojawiło się w księgach. Wszyscy o tym nazwisku pochodzą od Antoniego i jego matki Pauliny.

Magda

Witam!
Czy mogłabym prosić o etymologię nazwiska Kumorek?
Pozdrawiam.
Halina

Nazwisko oczywiście pochodzi od bzzzzzzzzzzz.... komara/kumora. Samo słowo kumorek/komarek/komarzyca/ kumorze ziele/ kumorka ...(i kilkanaście innych) jest popularnym od 300 lat określeniem dwóch gatunków roślin:
1. Plectranthus cośtam, które jest straszakiem na komary.
2. Jeden z gatunków geranium, nie chce mi się szukać dokładnej nazwy, ten, który ma charakterystyczny cytrynowy zapach i też służy odstraszaniu m.in. komarów.

Nazwisko w wersji podstawowej: Komor/Komorek jest jednym z najstarszych zanotowanych polskich nazwisk. Co my tu mamy 1136 i 1204 rok (za Taszyckim).

Moim zdaniem jednak trzeba bardzo uważać z etymologią tego nazwiska i uzależnić ją od konkretnego kontekstu, bowiem określenie "kumorek" może być zdrobnieniem od komornik/kumornik = stały pracownik najemny w folwarku. Jeśli konkretne nazwisko pojawiło się w okolicach napoleońskich i ciut wcześniej, to raczej będzie pochodzić właśnie od wskazanego w tym akapicie znaczenia.

Witam.
Widzę, że p. Zbigniew już omówił znaczenie nazwiska Kumorek. Niemniej jednak dodam do jego wypowiedzi moje kilka zdań.

Profesor Rymut o nazwisku Kumorek tak się wypowiedział – w grupie nazwisk od staropolskiego słowa komor ‘komar’.

Nazwisko derywowane jest przy pomocy sufiksu –ek od podstawy kumor [ Kumor + ek = Kumorek ]. Sufiks –ek należy do przyrostków zdrobniających; np. kotek < kot, Janek < Jan. W ten sposób powstały też niektóre nazwy własne, np. nazwiska Marcinek [ od imienia Marcin ], Pisarek [ od nazwy zawodu pisarz ], a także nazwy geograficzne Lwówek [ od Lwów ] oraz Kumorek [ od wyrazów pospolitych, w tym przypadku od nazwy owada ]. Zdrobnienia tworzy się po to aby nadać słowom bardziej emocjonalny wydźwięk, zwłaszcza w języku potocznym. Wyraz utworzony poprzez dodanie przyrostka zdrobniającego [np. –ek] zmienia nieco swoje znaczenie. Generalnie oznacza po prostu mniejszą osobę, mniejsze zwierzę, owada, roślinę albo mniejszy przedmiot. Zdrobnienie może jednak również nieco zmieniać zabarwienie emocjonalne słowa. W taki sposób możemy sprawić, że nasza wypowiedź lub nawet samo słowo zostaną odebrane pozytywnie, miło, dziecinnie, ale też negatywnie, pogardliwie lub lekceważąco. Wszystko to zależy od kontekstu naszej wypowiedzi. Zatem, Kumorek to ‘mały komar’. Ale jakie emocjonalne znaczenie [ pozytywne, negatywne ] posiada nazwa osobowa Kumorek tego nie wiem i chyba już się tego nie dowiemy? Tak samo dlaczego pierwsza osoba, otrzymująca to przezwisko [ późniejsze nazwisko ] go otrzymała. Można snuć przypuszczenia, mając na uwadze sposób zachowanie komara, ale to już pozostawiam Tobie. Przyrostek –ek pierwotnie mówił też o relacji ojciec > syn. Kumor [ Kumór ] ojciec, Kumorek syn [ mały Kumor, Kumór > Kumorek ]. Tak więc, nazwisko [ przezwisko ] Kumorek może być nazwiskiem [ przezwiskiem ] odojcowskim.
Nazwisko to oczywiście może mieć też za podstawę inny temat, w sensie znaczenia pojęciowego apelatywu kumorek. Wszystko zależy od gwary, miejsca i czasu powstania przezwiska Kumorek i co ono konkretnie znaczy w tym miejscu, czasie i w gwarze.

Na sam koniec dodam, że sufiks –ek może występować w funkcji neutralnej. Przykładem mogą być takie apelatywy jak: siostrzonek ‘siostrzeniec’, spodek ‘spód, dół’, zadek ‘tył’, bezuszek ‘nie mający uszu’, podsądek ‘zastepca sędziego’. Te wyrazy nie są zdrobnieniami i dlatego jak napisał p. Zbigniew apelatyw kumorek może mieć inne znaczenie niż przytoczyłem na samym początku.

Pozdrawiam – Roman.

Źródła:
Kazimierz Rymut: Nazwiska Polaków. Słownik historyczno – etymologiczny; Instytut Języka Polskiego PAN; Kraków 1999
Wielki słownik ortograficzny PWN
Słownik języka polskiego PWN pod red. Doroszewskiego
Słownik języka polskiego [ tak zwany warszawski ]

Halina,

nie podalas gdzie Twoj Kumorek mieszkal, ale mapy wskazuja, ze tam gdzie mieszkal Kumor - ojciec, mogl mieszkac
Kumorek - jego syn .

Wystepowanie nazwiska Kumor i Kumorek w Polsce;
http://www.moikrewni.pl/mapa/kompletny/kumor.html

To chyba wg;
K.Rymut; "Slownik nazwisk uzywanych w Polsce na poczatku XXI wieku" 2002.

Spojrzałem na linkowaną mapę. Wypada tylko "walnąć się w piersi". Znaczenie nazwiska jest jednak inne. Oceniam to po rozmieszczeniu nazwisk. "Golicja i Głodomeria" to obszar w którym kumorek/kumor/komorne/kumorne to "emerytura= dożywocie". To forma zapisu majątku na dzieci, w którym dziecko zobowiązywało się do udostępnienia izby i zapewnienia wiktu z opierunkiem swemu rodzicowi.

Na Ziemi Łódzkiej, Kujawach nazywało się toto wycug.

Dzięki serdeczne za odpowiedź!
Moi Kumorkowie wywodzili się jak najbardziej z Galicjii, bo z Dzierżanin, parafia Tropie, a od 1843 - parafia Paleśnica. I byli kmieciami "całą gębą". Po raz pierwszy nazwisko w formie Komorek pojawia się w księgach Tropia już w 1616. Ale w slowniku Taszyckiego nic nie znalazłam. Muszę przyznać, że z taką interpretacją spotykam się po raz pierwszy.
http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=44&sub=811
http://stary.genpol.com/modules.php?op= ... ls&id=2305
Pozdrawiam.
Halina