genealodzy.pl

Dzień dobry

proszę o pomoc w ustaleniu pochodzenie nazwiska Pleśniak

serdecznie dziekuję
Anna Renata

Na podstawie "Nazwisk Polaków" Kazimierza Rymuta:
Amejko - nie znalazłam.
Ponieważ - od ponieważyć 'znieważać'.
Bęcławski - nie znalazłam.
Pleśniak - od pleśniak 'stary miód; rodzaj grzyba', pleśń.
Pozdrawiam

Kubryn to nazwisko bardzo stare, od miejsca. We wszystkich językach nadbałtyckich i kilku gwarach idących w głąb dzisiejszej Polski na wzgórek, pagórek zwłaszcza nad rzeką mówiono „kubris”, „kubra”. W dosłownej postaci „Kubra” nazwisko pojawiło się w zapisach w 1497 roku.
Co ciekawe – zauważył to p. Roman słowo „kudra” ma zbliżone znaczenie do „kubra” tylko w innych miejscach i czasie.
Podsumowując. Moim zdaniem obok podanych źródłosłowów równie prawdopodobna jest tożsamość znaczeniowa nazwiska Kudra i podobne z nazwiskami Wysoki, Wysocki. Nazwiska te właśnie określają miejsce zamieszkania: nad rzeką, na skarpie nad rzeką, na jakimś wzgórzu śródbagiennym, czy oblanym meandrem rzecznym.

---

Nazwiska Szeligo- i Seligopodobne to chyba po pierwsze:
od łacińskiego „beatus” pochodzą – tzn. Szeliga = Beatus = Szczęsny, Szczęśliwy. Środkowowysokoniemieckie sælec, sælic i środkowodolnoniemieckie sâlich, sêlich korespondują z błogosławionym = szczęśliwym.
i po drugie: od człowieka z orientalnymi rysami twarzy. Nazwiska Scheel / Scheele / Schäl / Schael / Schaele właśnie to „znaczą”
i po trzecie: W niemczyźnie dochodzi jeszcze nazwisko od miejscowości: Seelig – w jaki sposób spolszczone, trudno dociec.

---

Nazwiska paluso/baluso: podobne to dla mnie bez szukania pod słownikach i etymologiach niezmiennie kojarzą się ze stanicą na wodzie albo na bagnach wzniesioną. Wszystkie inne etymologie – uważam za drugorzędne.

---

Zdecydowane votum separatum stawiam natomiast co do rymutowo-stankiewiczowo-szczodruchowej etymologii nazwiska Mela i podobnych. Uważam, że jest strzał kulą w płot, pójście na łatwiznę bez dociekania jakiejkolwiek etymologii.
Nazwisko w istocie ma przynajmniej dwa znaczenia podstawowe choć i te od mąki i Melchiora są możliwe. Podstawowe zaś są następujące: Borówka czarna jagoda to mela. Koniec. Reszta dyskusji jest w zasadzie zbędna. Wszystko co jest niebieskie, niebieskawe, błękitne na całej Prusi, Jaćwieży, Prusi zachodniej, Kurpiach, Żmudzi i Litwie miało podstawę „mela”. „Meline, melne” to określenie kolorów, ciemnoniebieski siny, i podobne, ale także w znaczeniu rzeczownikowym: siniak, modrak. Meletete, Tete Melu, Meletette to określenie… bogini błękitnych owoców lasu, albo raczej bogini strzegącej leśnych jagód.
Drugie znaczenie to „jęzornik obrzydły”* = kłamczuch = mela (jęzor), melis ( kłamczuch), mellat (kłamać), melas (złośliwiec)
*cytat za Edwardem Stachurą

--

Nazwisko Amejko. Moim zdaniem ma dwie możliwe podstawy znaczeniowe: pierwsza to jedno z setki nazwisk od imienia Emilian=Ameleius=Amilius=Aemilius=Emilopodobne imię.
Jeśli by się uparł a w dociekaniach genealogicznych doszedł do 9 wieku i wcześniej zaczynają się z tym nazwiskiem cuda. Praojciec, praprzodek, antenat (Amala Amali, Amaler). Nazwisko starsze jak ustawa przewiduje. Najstarsze zanotowane pochodzą z 811 roku. Żródłosłów przedsłowiański z gockiego ale też z terenów dzisiejszej Polski. Oczywiście proszę potraktować jedynie jako żart.

---

Nazwisko Ponieważ zawsze będzie budzić niepokój czy powstało w schyłku 18 wieku na terenie zaboru niemieckiego i pochodzi od spójnika ponieważ, czy też pochodzi z czasów znacznie starszych i pochodzi od czasownika ponieważyć, ponieważać: obrazić, spostponować, ubliżyć królowi, zlekceważyć, sponiewierać. Wtedy nazwisko będzie nie dużo ale o sto, dwieście lat starsze.

----
Pleśniak to chyba oprócz podanej wyżej od pleśni i wina od "glacy, łysiny"(plecha,plesza) pochodzić może.

Romanie, Zbigniewie
dziękuję pięknie za tak obszerne informacje.
Pozdrawiam

A co powiecie o możliwym pochodzeniu nazwiska Kulwicki?
Jak na razie znalazłem "od nazwy miejscowości Kulwy (Wileńszczyzna)", ale nie pasuje mi to. Kulwickich tam ani na lekarstwo (są Kulwiecie, Kulwińscy a Kulwickich zero). Największe skupisko w XVIII w to kujawsko-pomorskie (trójkąt Grudziądz-Lubawa-Toruń) - występowali najczęściej jako "wolni" co może sugerować jakieś pochodzenie od Prusów. Jest jeszcze odnoga "nobilis" w sandomierskim.
Znalazłem jeszcze coś takiego w "Zapiski Towarzystwa Naukowego w Toruniu, T. 4 nr 11, (1919)" ( http://www.kpbc.ukw.edu.pl/dlibra/docme ... =&lp=1&QI= )
"7. Zmiana o w u i a jest także jedną z cech charakterystycznych rozwoju naszych nazw. Mniej więcej do połowy 18 wieku mówiono a więc pisano Grobno, Nagoszewo, Bratoszewo, Groczno, Sobkowy, Płożnica, Płotowo, Gorzochowo i Kolwicki (nazwisko) i przemiana o na u w pierwszej zgłosce nastąpiła tak szybko, że pisownia Grubno, Gruczno i t. d. była już przed okupacją pruską, a więc bez jakiegokolwiek wpływu niemieckiego ustalona,"
Ale, że to jest rok 1919 nie wiem czy stan wiedzy się nie zmienił.

Dzień dobry
czy mogłabym prosić o podanie znaczenia/pochodzenia nazwiska Sztejuk?

uprzejmie dziękuję za okazaną pomoc i zaangażowanie
Pozdrawiam
Józefa

Witam

U Rynuta:

Kulwicki - od nazwy miejscowej Kulwy (Wileńszczyzna).

Sztejuk - od niemieckiej nazwy osobowej Stein, ta od Stein ‘kamień’. [/i]

Mela – 1469 w grupie nazwisk pochodzących od imion typu Melchior,
Seliga – w grupie nazwisk pochodzących od podstawy Szelig-

Mela - od niem. Meller
Seliga - od niem. Seliger

Pozdrawiam
Waldemar

Co do nazwiska Amejko, to nie twierdzę że to ten trop, ale mam w drzewkach kilka nazwisk dziś lub kiedyś zaczynających sie na A, a które utraciły/zyskały literkę przed tym A. Dla przykładu: Armaj, Charmaj, Harmaj.
Nazwisk z rdzeniem Cham-, Ham-, jest sporo, a i etymologia jakby łatwiejsza. Jak zwykle trza by dotrzeć najdalej jak się da i tam zobaczyć.

pozdrawiam

Podstawa Harm i Charm w nazwiskach pachnących niemczyzną pochodzi od imienia męskiego Herman (heri+mann = wojsko + mąż, mężczyzna) albo od gronostaja (Harm(e)). H pojawiające się w nazwiskach polskich jest bardzo często gwarowym dodatkiem, pozostałością po jerach, które zanikły, ale tkwią jeszcze w wymowie gwarowej w wielu regionach (arfa=harfa, afta = hafta, olendry=holendry). Oczywiście tak być nie musiało. Wariant nazwiska i trop ciekawy. Pan Roman - jako "szpec" z pewnością więcej nam na ten temat powie.

Panie Zbigniewie, napisał pan: „Pan Roman - jako "szpec" z pewnością więcej nam na ten temat powie.” Tak więc, wiele zależy od kontekstu i intencji wypowiedzi. Choć użył pan cudzysłowu w słowie „szpec”, to odbieram pana wypowiedz jako sarkazm skierowany do mojej osoby ponieważ słowa [ wyrazy ] mają swoje znaczenie. Wydaje się, że „osobiste wycieczki” są na tym forum niewskazane i najlepiej jest dyskutować merytorycznie.

Roman.

Witam

Czy może ktoś pomóc w ustaleniu bądź w przybliżeniu znaczenia takich nazwisk jak Buzun oraz Waszczeniuk?

Pozdrawiam
Wojciech

Witam

Z Rymuta:

Bazun - od imienia Bazyli, notowanego w Polsce od XIII wieku. Imię pochodzenia greckiego od basileus ‘wódz, król’. Na Rusi miało formę Wasilij, Wasyl.

Waszczeniuk - w grupie nazwisk pochodzących od waski ‘jeden z was’ lub od waska ‘szaflik’, od nazw osobowych na Wasz- lub od niemieckiej nazwy osobowej Waske.

Nie mógł Pan znaleźć bo nazwa z końcem XVII wieku zanikła , a miejscowość weszła w skład Turośni
http://www.testowy.minigo.pl/index.php/page/buzuny
a trudno przypuszczać aby odmiejscowe nazwisko i to chłopskie (jeśli w ogole akurat tam było) mogło przetrwać przez wieki .
Nie szukałbym odmiejscowej genezy tego nazwiska pochodzi ono raczej od jakiegoś jaćwieskiego? litewskiego ? znaczenia
przez wikipedie mozna znaleźć inną lokalizację
https://pl.wikipedia.org/wiki/Stra%C5%B ... y%E2%80%9D
sa chyba i inne także na Białorusi
Jeśli już jestem przy głosie to moim zdaniem nazwisko Waszczeniuk właśnie tu na Podlasiu ewidentnie pochodzi od imienia Wasyl na codzień używanego w rozlicznych zdrobnieniach Waśka ale i Waszko
Pozdrawiam

Dzień dobry,
proszę o pomoc w etymologii nazwisk Fudyma i Sarat.
Najstarszy znaleziony przeze mnie Jan Fudyma zm. w 1753, ślub 1722. Nazwisko występowało w 1 poł. XVIII wieku w kilku wsiach pod Tarnowem.
Sarat pisany też Sarad ur. ok 1750 młynarz, wędrował po Galicji (nie zlokalizowałam gdzie się urodził). Nazwisko w formie Sarat jest już końcem XVII wieku w Jodłowej (podkarpackie).
Pozdrawiam,
Paulina