Strona 95 z 118

: sob 26 sty 2019, 20:41
autor: marcin_kowal
Gawroński_Zbigniew pisze: Wańczyk, wańczos, wączos, wanszos, wandszos, wasiłek, wasiłka, szujka - to są nazwy specjalnie sporządzanych klepek służących do budowy beczek. Sporządzało się je z zewnętrznej przylegającej do kory drewna łupiąc drewno promieniście i odrzucając cały środek. Tak wybrane klepki gwarantowały beczkom, że te nie będą się rozsychały.
Moim zdaniem nazwisko Wańczyk to prosty apelatyw i może być przezwiskiem jakiegoś zdolnego bednarza. To oczywiście obok jedynej kanonicznej wersji etymologii tego nazwiska tj od imienia męskiego Jan/Iwan.

-=-=
Nazwiska/imiona z wilkiem w końcówce to moim zdaniem zeslawizowane imiona gockie. Problem w tym, że jeszcze do nich nie dotarłem a jest ich dokładnie 381. Słowo "wilk" w imieniu oznaczało pierwotnie posłannika Wodana/Odyna i oznacza dosłownie "srogi" = wojownik. Stręciwilk najszybciej pokrywa mi się to sensem i wymową z imieniem Storulf = Waleczny+ wojownik/wilk. Problem polega w tym że te imiona są bardzo do siebie podobne i z gockiego przenikały do nordyckich saksońskich francuskich i dookoła Macieju plącząc się między sobą w czasie i kulturach. To oczywiście tylko hipoteza.
Bardzo dziękuje za Wańczyka, jednak patrząc na rozmieszczenie wystepowania tego nazwiska w Polsce nie przekonuje mnie to wyjaśnienie.
Podobnie odnośnie Stręciwilka, to akurat moje po mieczu nazwisko i zadałem sobie trud prześledzenia skąd i gdzie powstało i okazało się ze wszyscy w Poslce i na świecie noszący to nazwisko (i jego pochodne - Streczywilk, Strenciwilk, Kreciwilk) pochodzą z Gózda (parafia Krzeszów/Huta Krzeszowska).

: sob 26 sty 2019, 21:41
autor: Gawroński_Zbigniew
Dwa lata temu padła etymologia rdzennie polska. (Zajrzałem w swoje ściągawki - tam wcześniej - pisałem o kalenicy. Teraz odgocka. Ja wymiękam.

Podkreślę jednak i powtórzę: uważam, że spora - nie wiem jaka ilość nazwisk/imion polskich uważanych za hipersłowiańskie są albo kalką albo kopią podobnych występujących w językach północnych. Przywołany do raportu postanowiłem zindeksować i "przetłumaczyć" wszystkie imiona/nazwiska germańskie z wilkiem w końcówce i w temacie. Koleżeństwo wtedy samo zapewne dostrzeże o jakie podobnieństwa mi chodzi.

Pochodzenie nazwiska Wańczyk.

: sob 26 sty 2019, 21:44
autor: Wladyslaw_Moskal
Witam,

oto moja hipoteza pochodzenia nazwiska Wańczyk.

Wystepowanie nazwiska Wańczyk w Polsce pokrywa sie z wystepowaniem nazwiska Wantuch w rejonie Nowego Sacza;
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... ko=Wantuch

Nazwisko Wantuch i bardzo rzadkie Wańtuch pochodza od slowiansko-celtyckiej nazwy grubego płótna lnianego lub konopnego.
Zatem Wantuch i Wańtuch to nazwa tkacza robiacego takie płótno, a Wańczykiem nazywano syna tkacza i nazwisko Wańczyk jest jednoznacznie polskie.

Nie wystepuje we Slowacji, jak ktos Panu sugerowal;
https://telefonny.zoznam.sk/Wańczyk/slovensko/
ale wystepuje tu nazwisko Vantuch;
https://telefonny.zoznam.sk/vantuch/slovensko/

Nazwisko Vantuch obok Slowacji, wystepuje w Czechach i Wegrzech;
https://forebears.io/surnames/vantuch
Nazwisko Vantuk wystepuje w Serbii i Ukrainie;
https://forebears.io/surnames/vantuch
Nazwisko Vantukh wystepuje na Ukrainie, w Rosji, Bialorusi i Hiszpani;
https://forebears.io/surnames/vantukh
Nazwisko Vantu jest znane w Rumunii i Turcji;
https://forebears.io/surnames/vantu

To Tureckie wystepowanie nazwiska Vantu powiazac mozna z wedrowka celtyckiego-slowianskiego plemienia Wilkow = Volcae Tectosages w rejon Sandomierza;
https://en.wikipedia.org/wiki/Volcae#/m ... tions).svg

Pozdrawiam - Wladyslaw

Pochodzenie nazwiska Wańczyk.

: sob 26 sty 2019, 23:13
autor: marcin_kowal
Bardzo dziękuję Panom za te głosy.

Pochodzenie nazwiska Wańczyk.

: ndz 27 sty 2019, 09:11
autor: Tomasz_Mierzejek
Proszę o informację o nazwisku Pisowłocki/Pisowłodzki.

: śr 30 sty 2019, 01:33
autor: bogomnocyrowni
Witam. Jak najwięcej chciałbym się dowiedzieć o nazwisku: Waszkiewicz,
bardzo proszę o wyjaśnienie tego nazwiska.

: śr 30 sty 2019, 12:51
autor: Gawroński_Zbigniew
bogomnocyrowni pisze:Witam. Jak najwięcej chciałbym się dowiedzieć o nazwisku: Waszkiewicz,
bardzo proszę o wyjaśnienie tego nazwiska.
http://www.ufolog.ru/names/order/Вашкевич

Rozważania o genezie miana Waszkiewicz.

: śr 30 sty 2019, 16:40
autor: ROMAN_B
Bogomnocyrowni, witaj.

Jak zauważyłem jest to Twój pierwszy post. Chyba nie przeczytałeś regulaminu naszego forum? Regulamin wymaga podpisywania postów przynajmniej imieniem.

Na forum w styczniu 2016 roku toczyła się już dyskusja o genezie nazwiska Waszkiewicz. Tu jest link do tego wątku gdzie przeczytasz etymologię nazwy osobowej Waszkiewicz:
https://genealodzy.pl/PNphpBB2-viewtopi ... 1080.phtml
Do poprzedniej i obecnej dyskusji o możliwym pochodzeniu nazwiska Waszkiewicz dodam moje „trzy grosze”.

Rozważania o etymologii nazwiska Waszkiewicz.

Każde przeszłe czy współczesne nazwisko to zagadka etymologiczna, w tym i nazwa osobowa Waszkiewicz, która kryje w sobie pochodzenie konkretnej nazwy [ wyrazu, nazwania ], jego źródłosłów oraz zmiany ich znaczenia i formy w miarę upływu czasu. Rozszyfrowanie polega na odtworzenie wyjściowej postaci wyrazu, wykrycie przypuszczalnego znaczenia pierwotnego, wyjaśnienie jego dalszego rozwoju semantycznego i objaśnienie struktury morfologicznej. Badania etymologiczne opiera się często na analizie porównawczej. Bywa, że nie da się jednoznacznie ustalić pochodzenia i znaczenia konkretnej nazwy osobowej i dlatego mogą istnieć obok siebie różne genezy tego samego miana. Czasami pomocna bywa ludowa etymologia, która zazwyczaj próbuje określać pochodzenie wyrazów na podstawie podobieństwa ich formy dźwiękowej [ wymowy, brzmienia ] do innych wyrazów.
Nielekko jest bez szerszego kontekstu lub innych dodatkowych informacji wnioskować o pochodzeniu nazwiska Waszkiewicz. W mojej ocenie tylko wszechstronna kwerenda różnych źródeł, w tym dokumentów historycznych, genealogicznych, słownikowych czy językoznawczych może, choć nie musi, odpowiedzieć na pytanie od kogo, od czego, w jaki sposób i kiedy powstała konkretna nazwa osobowa oraz rozwiać różne dylematy odnoszące się do pochodzenia społecznego albo etnicznego osób noszących miano Waszkiewicz. Bo jak mówił profesor Kazimierz Rymut: „By w sposób prawidłowy podać genezę konkretnego nazwiska, trzeba by śledzić historię danej rodziny. Tak samo brzmiące dzisiejsze nazwiska dwu rodzin mogą mieć bowiem dwie różne genezy”. Natomiast, profesor Aleksander Brückner wielokrotnie pisał, że „my dziś nie rozumiemy znaczenia różnych słów używanych dawniej”. Pamiętać też trzeba, że niektóre słowa mogą pochodzić z różnych historycznych dialektów języka polskiego, w tym i z gwary. Nie można też wykluczyć, iż wspomniane miano jest reliktem wywodzącym się z języka [pra]słowiańskiego albo staropolskiego. W grę mogą też wchodzić inne języki.

Według mnie miano Waszkiewicz jest derywatem, nazwiskiem sufiksalnym. Derywat, to jednostka złożona, o dwudzielnej budowie formalnej. Część zwana tematem słowotwórczym pokrywa się z wyrazem – bazą; pozostała część, czyli formant ( formatyw ), decyduje o różnicy między bazą a derywatem i sprawia, że derywat staje się strukturą. Derywat to też wyraz motywowany, składający się z podstawy słowotwórczej i formantu słowotwórczego; wyraz pochodny.
W przypadku nazwiska Waszkiewicz bazą jest temat słowotwórczy Wasz- a formatem jest -kiewicz. Zatem, wspomniane miano powstało na skutek połączenia dwóch wyrazów w wyniku czego zaistniał wyraz pochodny, który stał się jednorodną strukturą o nowym znaczeniu, innym niż temat [ baza ] nazwiska. Proces ten można zobrazować w następujący sposób: Wasz + kiewicz = Waszkiewicz.
Wiemy już jak jest zbudowana nazwa osobowa Waszkiewicz, pozostaje tylko ją rozkodować. Zacznijmy od przyrostka -kiewicz. Historia jego powstania jest bardzo ciekawa. Przyrostek -owicz oraz -ewicz pierwotnie zaliczany był do cząstek patronimicznych [ tworzył odojcowskie nazwy osobowe ] na przykład Domasławowicz to dawniej 'syn Domosława'. Sufiksy te w okresie staropolskim występowały w postaci -owic, -ewic [ po miękkich spółgłoskach -iewicz, na przykład Majiewic ]. Pod wpływem języka ruskiego [ język ukraiński, język białoruski ] cząstki te przyjęły formę -owicz, -ewicz, iewicz gdzieś około XV wieku. Przyrostek -kiewicz wykształcił się pod wpływem języka białoruskiego i powstał mniej więcej w XVI / XVII wieku. Format -kiewicz był dodawany do rdzenia o wschodnim pochodzeniu, na przykład w takich nazwiskach jak: Mic–kiewicz, Sien–kiewicz oraz był też przyłączany i do polskich rdzeni wyrazowych, na przykład takich jak: Brat–kiewicz, Kwiat–kiewicz, Mał–kiewicz, Drąż–kiewicz, Wit–kiewicz, Piet–kiewicz. W takim razie pierwotnie nazwisko Waszkiewicz mogło być odojcowską [ patronimiczną ] nazwą osobową powstałą od imienia, przezwiska, przydomka, zawodu lub/i (proto)nazwiska ojca. Z czasem sufiksy -owicz, -ewicz oraz -kiewicz utraciły swoje pierwotne znaczenie, to jest tworzenie nazwisk odojcowskich. Formaty te stały się tylko strukturalnymi [ nazwiskotwórczymi ] przyrostkami przy pomocy, których tworzono już strukturalne i modelowe nazwy osobowe od nazwisk, imion, przezwisk oraz innych pospolitych apelatywów. Takie postępowanie najczęściej wynikało z chęci upodobnienia dotychczasowej nazwy osobowej do tak zwanych „lepszych” nazwisk typu szlacheckiego. Dodam, że wspomniane sufiksy służyły też do polonizowania nazwisk niepolskich.
Tak więc, miano Waszkiewicz może być odojcowskim [ patronimicznym ] lub/i strukturalnym nazwiskiem albo spolszczonym mianem.
Podstawą słowotwórczą [ rdzeniem, tematem, bazą ] motywującą powstanie nazwiska Waszkiewicz jest rdzeń Wasz-. Baza Wasz- z dużą dozą prawdopodobieństwa może pochodzić od wschodniosłowiańskiego imienia:
1. Waszko / Waszko / Waśko a ono od cerkiewnego imienia Wasylij. Dodam, że imię Wasylij to inna forma imienia Bazyli. Imię Bazyli jest pochodzenia greckiego, które wywodzi się od słowa basileios [ królewski ] lub basileús, -eos [ król ]. Do Polski dotarło w średniowieczu z Bizancjum w formach Wasilios, Wasyl, Wasyli, Wasylij, Waszko, Wasko, Waśko później też w formie łacińskiej – Basilius.
2. Waszko a ono od Iwaszko, które wywodzi się od cerkiewnego imienia Ioann [ Иоанн ] – polskie imię Jan. Imię Iwaszko to polskie Janko, Ianko. Forma Waszko powstała na skutek usunięcia samogłoski nagłosowej [ Iwaszko > Waszko ].

Miano Waszko, Wasko / Waśko / Iwaszko moim zdaniem jest derywatem, mianem pochodnym [ co to jest derywat napisałem powyżej ]. Zbudowane ono jest z rdzenia Wasz-, Waś-, Was-, Iwasz- oraz sufiksu -ko. W języku polskim sufiks -ko tworzy zdrobnienia rzeczowników rodzaju nijakiego; na przykład szkiełko, pudełko, lusterko, uszko. Zatem, przyrostek ten tworzy nazwy rzeczy [ przedmiotów ] mniejszych od nazwy podstawowej. Poza tym przyrostek -ko tworzy derywaty [ pochodne ] od imion [ rzadko ]. Przykładem niech będą imiona: Jaśko < Jaś < Jan; Ignaśko < Ignaś < Ignacy; Staśko < Staś < Stanisław; Bolko < Bolesław [ od dwuczłonowego, słowiańskiego imienia Bolesław ]; Janko < Jan. Tak więc, tworzy też zdrobnienia imion. W przypadku zdrobnionego imienia Bolko przyrostek -ko w imieniu Bolko jest wynikiem latynizacji [ wpływu łaciny ] albo [ w innych wypadkach ] – wpływów Kresów Wschodnich. W Polsce jedynym oficjalnym imieniem z przyrostkiem -ko jest Mieszko [ współcześnie ponad 900 nosicieli ]. Etymologia [ pochodzenie ] tego imienia nie jest pewna.
Sufiks -ко występuje w nazwiskach ukraińskich, białoruskich. Zatem, występował na dawnych Kresach Polski. Nazwiskami ukraińskimi z tym sufiksem są nazwiska typu: Czako, Gajko, Kaśko, Poskrobko. Natomiast nazwiska białoruskie zakończone przyrostkiem -ko, to jedne z najczęściej spotykanych nazwisk: Aniśko, Chwiećko, Mojsiuszko, Panasko, Rećko. Przyrostek -ko pełnił też funkcję patronimiczną, to jest tworzenie przezwisk, nazwisk od nazwy osobowej ojca. Tak więc, przyrostek ten tworzy też pojęcie osoby mniejszej lub relacji przynależności między ojcem i synem. Przyrostek -ko w przezwiskach lub nazwiskach nie jest w zasadzie polskim sufiksem. Do języka polskiego nazwy zakończone na -ko [ oraz -o ] dostały się przez język ukraiński oraz białoruski [ Rusiński ]. W języku ukraińskim sufiks ten tworzy zdrobniałe formy imion, na przykład Pieczko – od imienia Piotr. Sufiks -ko uważany jest jako wariant polskiego przyrostka -ek. Widać jest to dobitnie w imieniu Krzys(z)tek oraz w imieniu Krzys(z)tko. Przyrostek -ek najczęściej występował w nazwach osobowych Małopolski a przyrostek -ko rozpowszechniony był na dawnych wschodnich ziemiach Polski. Można powiedzieć, że nazwiska z przyrostkiem -ko bardziej są pochodzenia ukraińskiego, białoruskiego niż polskiego. Zatem imiona, nazwiska i przezwiska zakończone sufiksem -ko w zasadzie pochodzą z terenów zamieszkałych przez Rusinów. Niemniej jednak w języku polskim, ukraińskim oraz białoruskim sufiks -ko ma utrwaloną pozycję w systemie słowotwórczym.
W takim razie Waszko z dużą dozą prawdopodobieństwa graniczącego z pewnością jest zdrobniałym imieniem. Na Kresach między XVI a XIX wiekiem najbardziej produktywnym sufiksem hipokorystycznym [ zdrobniającym ] był przyrostek -ko [ Rusiński -ко ].
Niemniej jednak pamiętać też należy, że miał on też drugą funkcję, funkcję tworzenia odojcowskich nazw osobowych. W takim razie Waszko może być patronimicznym mianem. Waszko – syn, Wasz – ojciec. Inaczej mówiąc Waszko to syn Wasza. Nazwa osobowa Waszko powstało od imienia Iwaszko [ pisałem o tym wcześniej ]. Imię Iwaszko powstało od wschodniosłowiańskiego imienia Iwasz a ono od wschodniosłowiańskiego imienia Iwan oraz hipokorystycznego sufiksu -ko [ Wasz + ko = Waszko ]. Imię Wasz mogło powstać w wyniku ucięcia samogłoski nagłosowej „I, i” w imieniu Iwasz.

Nazwisko Waszkiewicz może mieć związek, choć nie musi mieć takiego związku, z nazwą osobową Iwaszkiewicz . Miano Waszkiewicz mogło powstać na skutek ucięcia samogłoski nagłosowej „I, i „ w mianie Iwaszkiewicz w wyniku czego mogła powstać forma Waszkiewicz. Ale czy tak było?

Oczywiście to tylko moja robocza hipoteza, raczej moje rozważania na temat ewentualnej etymologii nazwiska Waszkiewicz. Uważam, że nazwisko to ma niezbyt jasną etymologię i trudną do jednoznacznego sprecyzowania.
Reasumując, nazwisko Waszkiewicz i pierwsza osoba je nosząca może mieć zarówno korzenie Polskie [ pogranicze ], Białoruskie, Ukraińskie [ Rusińskie ]. Ustalenie jaka jest prawda o etnicznym pochodzeniu nazwiska wymaga dokładnej kwerendy genealogicznej i trochę badań historycznych a ewentualną weryfikację hipotezy o pochodzeniu nazwiska pozostawiam Tobie.

Może moje informacje pomogą Ci w dalszych badaniach nad historią rodziny i pochodzeniem nazwiska Waszkiewicz.


Pozdrawiam – Roman.


Ps.

Trochę uzupełniających informacji umieściłem pod linkiem:
https://genealodzy.pl/PNphpBB2-viewtopic-t-77009.phtml

Roman.
01.02.2019 r.

Rozważania o genezie miana Waszkiewicz.

: śr 30 sty 2019, 19:17
autor: bogomnocyrowni
Dziękuję serdecznie za odpowiedzi, a szczególnie Tobie Roman, za tak wyczerpującą odpowiedź.
Dopiero wczoraj trafiłem na to forum, z czego bardzo się cieszę. To chyba najlepsze co spotkało mnie w tym roku.

Pozdrawiam, Sergiusz.

Pochodzenie nazwiska

: czw 31 sty 2019, 19:46
autor: igaigowska
poszukuję osoby o nazwisku Bogdan w powiązania w latach 1756-75 z Jakubem Klimontowiczem i dworem w Bockowie
Po Jakubie Klimontowiczu Bęćkowo przejął jego syn Wincenty, który po 6 latach zmarł na Wołyniu (22.07.1846). , czy ktoś wie coś na temat rodów z Wołowszczyzny w tym rejonie .

Etymologia nazwisk Żelazowski/Żelazowska, Szczypciak

: czw 31 sty 2019, 22:47
autor: kaka111
Witam,
Interesuje mnie etymologia dwóch nazwisk: Żelazowski/Żelazowska oraz Szczypciak. Będę wdzięczny za każdą teorie dotyczącą pochodzenia tych nazwisk.

Z góry dziękuję
Pozdrawiam
Karol

Re: Etymologia nazwisk Żelazowski/Żelazowska, Szczypciak

: pt 01 lut 2019, 03:04
autor: Wladyslaw_Moskal
kaka111 pisze:Witam,
Interesuje mnie etymologia dwóch nazwisk: Żelazowski/Żelazowska oraz Szczypciak. Będę wdzięczny za każdą teorie dotyczącą pochodzenia tych nazwisk.

Z góry dziękuję
Pozdrawiam
Karol
Witaj Karolu,

ponownie zaskakujesz mnie prosba o pochodzenie nazwiska Żelazowski i Szczypciak. Nazwisko Żelazowski pochodzi od nazwania Żelazo, tego ktory wytapial żelazo, Kujszczyk to ten, ktory kuł w kuźni żelazo, a Szczypciak przytrzymywal szczypcami żelazo na kowadle.

Tego rodzaju specjalisci byli tworcami swietokrzyskiego centrum metalurgicznego, ciekawie opisanego przez Wojciecha Wichnera;
https://www.academia.edu/18114340/Compa ... e_rzymskim

Wiele prac od III wieku p. n.e.[ok 300 lat przed narodzeniem Chrystusa] ktore nie wymagaly specjalizacji, wykonywala sezonowo miejscowa ludnosc, ktora przychodzila z roznych okolicznych miejscowosci, a na zime wracala do swoich siedzib.

Specjalisci przerabiajacy zelazo, mogli pracowac poza rejonem wytopu zelaza, gdzie mieli latwiejszy dostep do wegla drzewnego, bez stawania w konkurencje z wytapiajacymi zelazo potrzebujacymi duzej ilosci wegla takze do spiekania rudy.

Produkcja zelaza w tym centrum trwala az do przelomu II i III wieku nowej ery i w tym czasie, od III wieku p. n.e. do III wieku n.e. [okolo 600 lat], w tych okolicach powstaly Twoje slowianskie nazwiska, ktore przetrwaly do dzis.

To nie jest przypadek, ze te trzy rzadkie nazwiska wystepuja w tym samym rejonie;
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndi ... szczypciak
http://szlachtarp.pl/lista-nazwisk-s-z.html

Pozdrawiam - Wladyslaw

Re: Etymologia nazwisk Żelazowski/Żelazowska, Szczypciak

: pt 01 lut 2019, 09:29
autor: kaka111
Panie Władyslawie,

Serdecznie dziękuję za tak ciekawe informacje, zaczynam coraz bardziej rozumieć jak wyglądało życie moich dawnych przodków. Fakt, że wszyscy przodkowie (najstarszy znany mi to Mateusz Kujszczyk ur około 1790r - mój 4xpradziadek w linii prostej), których udało mi się odnaleźć łączy jeden region (wszyscy pochodzą z miejscowości położonych w obrębie Gór Świętokrzystkich), co tylko jeszcze bardziej potwierdza słuszność Pana teorii. Mateusz o którym wspomniałem poślubił Katarzyne zd Żelaszczyk. Czy słusznie wnioskuje, że etymologia nazwiska Żelazowski i Żelaszczyk jest podobna? Żelaszczyk równie rzadkie nazwisko i również występujące głownie w tym regionie.

Jeszcze raz bardzo dziękuje Panie Władysławie

Pozdrawiam
Karol

Szulgit, Cejcel..

: sob 02 lut 2019, 19:28
autor: Jankowski_K
Witam,
w mojej rodzinie występują dwa, dziwne, jak dla mnie, nazwiska:
Cejcel oraz Szulgit (Szulget).

Co powiedzielibyście o etymologii tych nazwisk?
Pozdrawiam,
Kamil

Re: Etymologia nazwisk Żelazowski, Żelaszczyk, Szczypciak

: ndz 03 lut 2019, 04:16
autor: Wladyslaw_Moskal
kaka111 pisze:Panie Władyslawie,

Serdecznie dziękuję za tak ciekawe informacje, zaczynam coraz bardziej rozumieć jak wyglądało życie moich dawnych przodków. Fakt, że wszyscy przodkowie (najstarszy znany mi to Mateusz Kujszczyk ur około 1790r - mój 4xpradziadek w linii prostej), których udało mi się odnaleźć łączy jeden region (wszyscy pochodzą z miejscowości położonych w obrębie Gór Świętokrzystkich), co tylko jeszcze bardziej potwierdza słuszność Pana teorii. Mateusz o którym wspomniałem poślubił Katarzyne zd Żelaszczyk. Czy słusznie wnioskuje, że etymologia nazwiska Żelazowski i Żelaszczyk jest podobna? Żelaszczyk równie rzadkie nazwisko i również występujące głownie w tym regionie.

Jeszcze raz bardzo dziękuje Panie Władysławie

Pozdrawiam
Karol
Witam,

popatrzac na mape wystepowania nazwiska Żelazowski, to widac, ze siega ono terenow, gdzie bylo wytapiane zelazo.

Nazwisko Żelaszczyk [nazwisko syna] ma inny zasieg wystepowania, bo ma inna etymologie - pochodzi od nazwiska Żelasko [nazwisko ojca], a to, od nazwy malego kowadelka "żelazka/żelaska", na ktorym klepano kosy po calym dniu koszenia. Tnaca czesc kosy po dniu koszenia robila sie polokragla i oselka juz nie pomagala. Po rozklepaniu kosy na "żelasku", dwa pociagniecia oselka, wystarczaly na dluzsze, latwiejsze koszenie, ale powoli kosa tepiala, oselkowanie mniej pomagalo i kosiarz mial coraz trudniejsze koszenie. Czasem pieniek drzewa z "zelazkiem" kosiarz nosil razem z mlotkiem i kosa.

Nazwisko Żelasko - tego co robil kowadelka wymarlo, a pozostalo nazwisko Żelaszczyk i mozesz z duzym prawdopodobienstwem przyjac, ze wszyscy Żelaszczykowie w tym rejonie sa bliskimi krewnymi.

Pozdrawiam - Wladyslaw