Jak mogła być przyczyna zmiany nazwiska Unity w 1817 roku?

[olmek]

Kończąc temat, ostatecznie skłaniam się do tego, że zmiana podyktowana była chęcią spolszczania i "poprawienia" nazwiska. Zadałem sobie trud zbadania relacji społecznych w Międzyrzecu w tamtym okresie. Międzyrzec w 1817 roku był miastem prywatnym, należał do głównego klucza dóbr Księcia Adama Czartoryskiego. W wielkim skrócie mieszkańcy miasta mieli taką własność jak w dzisiejszych czasach najemca mieszkania. Mieszczanie Międzyrzeca mieli prawo do użytkowania domów, gruntów i placów za opłatą czynszową (dominum utile) a zwierzchność należała do właściciela miasta. Nie znalazłem informacji (jeszcze będę szukał) jak wyglądałaby sytuacja gdyby ktoś opuścił miasto bez zgody K.A.C. Powszechną praktyka było, że pozostawiony majątek ulegał konfiskacie na rzecz właściciela. Czy tak było w Miedzyrzecu nie wiem. Na przykład Księżna Anna Jabłonowska zezwalała na opuszczanie miast np. Siemiatycz. Nie robiła trudności ze sprzedażą majątku mieszczanina pod warunkiem opodatkowania takiej transakcji 1/6 podatku od transakcji. W swoich dobrach przyjmowała rozwiązania znacznie wyprzedzające czasu w których żyła - np. zlikwidowała cechy aby złamać monopol.... dzisiaj przydałoby się połamać monopole wielu kast..

Tak więc Jan Oleszczuk (1751-1812) gospodarz w Międzyrzecu osiadły miał syna Leona Oleszczuka (1797-?) który w 1817 roku jako młodzian na gospodarstwie w Miedzyrzecu osiadły poślubił Martę Oksiuta. Po niecałym roku urodziło im się dziecko i Leon stał się już Leonem Leszczyńskim na gospodarstwie rolnym zamieszkałym. Leonowi Leszczyńskiemu obywatelowi w Międzyrzecu zamieszkałemu w 1830 roku urodził się syn Jan. W 1848 roku Jan Leszczyński włościanin w Miedzyrzecu zamieszkały poślubił Kamilę Jurko. W 1860 roku Janowi Leszczyńskiemu, szynkarzowi z Wohynia urodziła się córka Petronela. W tym czasie Wohyń był miastem prywatnym córki hrabiego Zamoyskiego Elizy Brzozowskiej. Od Leona do Petroneli Leszczyńscy (Oleszczukowie) byli Unitami. W 1905 roku natychmiast po ukazie tolerancyjnym Cara Mikołaja II z 17/30 kwietnia 1905 Petronela wraz ze swoim mężem odnowiła ślub i chrzty sześciorga , już prawie dorosłych swoich dzieci. Pięknie udało mi sie wszystko domknąć.