Rozmowa przez telefon

[Barbara_Rajska]

Ja również podzielę się informacją ,jak rozwiązałam problem kontaktu z bratankiem mojego nieżyjącego dziadka.Jako,ze jest specyficzną osobą (naukowiec) trzeba było do niego odpowiednio podejść ,żeby nie rzucił słuchawką. Napisałam list opisując dokładnie kim jestem,co robię i co mnie interesuje .Podałam w liście ,że skontaktuję się z nim w przyszłym miesiącu.Dałam mu po prostu czas do namysłu i jak się pózniej okazało sprawdzenia wiarygodności mojej osoby.Oczekiwał na mój telefon i podzielił się swoimi informacjami. Moim skromnym zdanie to nie działać z zaskoczenia,bo ludzie różnie reagują.
pozdrawiam
Barbara

[tobiaszboksik]

Moja rozmowa z przyszywanym "dziadkiem" skończyła się fiaskiem, wiedział doskonale z kim rozmawia, byłem niejako polecony przez członków rodziny. Potraktował mnie oschle, nie chciał wierzyć , że informacje zbieram do pisanej właśnie rodzinnej kroniki. Obiecała podesłać jakieś zdjęcia ale na obietnicy się skończyło. Po roku większa cześć kroniki była ukończona, wydrukowałem ją i wysłałem, Natychmiast po otrzymaniu zadzwonił do mnie , ze w ciągu dwóch nocy ja przeczytał. Bardzo mi dziękował, że podjąłem się utrwalenia losów rodziny. Awansowałem na "szanownego Jarosława" najukochańszego jego wnuka i kazał mi mówić do siebie per dziadek. Już nie było kłopotów ze zdjęciami, informacjami, stał się najlepszym recenzentem powstającej książki, która w międzyczasie rozrosła się do 600 stron A4. Żałował bardzo , że zignorował moje pierwsze prośby. Cieszę się, że przed śmiercią w wieku 95 lat zdążył ją przeczytać w finalnej wersji. Rozmawialiśmy niestety tylko telefonicznie - przez ostatnie dwa lata Jego życia.

Jarek

[Michał_Bąbol]

Cóż, dziękuję Wam wszystkim za pomoc! W tym tygodniu będę się kontaktować z dziadkiem, zapytam jak się na to zapatruję, mam nadzieję, że zadzwoni do tych państwa wcześniej niż dopiero podczas świąt