genealodzy.pl

Proszę o przetłumaczenie łacińskiego słowa-"dedit".Z góry dziękuję .Jerzy z Łodzi

dabit qui dedit [dabit kwi dedit] (łc.) kto dał, da (ponownie).

Hasło opracowano na podstawie „Słownika Wyrazów Obcych, cz. 2 - Sentencje, Powiedzenia, Zwroty” Wydawnictwa Europa, pod redakcją naukową prof. Ireny Kamińskiej-Szmaj, autorzy: Mirosław Jarosz i zespół. ISBN 83-87977-08-X. Rok wydania 2001.
pozdrawiam
Jola

deditio, deditionis, f - poddanie (się)/kapitulacja (walczących/miasta); zrzeczenie się prawa/tytułu

Jol_Kla pisze:dabit qui dedit [dabit kwi dedit] (łc.) kto dał, da (ponownie).

Hasło opracowano na podstawie „Słownika Wyrazów Obcych, cz. 2 - Sentencje, Powiedzenia, Zwroty” Wydawnictwa Europa, pod redakcją naukową prof. Ireny Kamińskiej-Szmaj, autorzy: Mirosław Jarosz i zespół. ISBN 83-87977-08-X. Rok wydania 2001.

lub

uni dedit quinque talenta, alii autem duo, alii vero unum łac., dosł. 'dał jednemu 5 talentów, drugiemu zaś dwa, a trzeciemu jeden' (każdemu wg zdolności).
Etym. - z Wulgaty (Ew. wg Mat., 25, 15).


pozdrawiam
Jola

chciałam zmienić i dodać a nacisnełam cytuj
Jola

dabit qui dedit [dabit kwi dedit] (łc.) kto dał, da (ponownie).

Ale słowko "dedit" nie oznacza - jak można sądzić z tego tłumaczenia - "da [ponownie]".
Dosłownie tłumacząc tę sentencję: da [ponownie], kto [już] dał.

tomek

dedit - dał, -a, -o
dabit - da

Dziękuję za pomoc.Dedit wystepowało przy liście studentów na UJ rok 1453. Dosłownie:Jacobus Nicolai de Lichawa d.2gr.(może dał 2 grosze czesnego?).Pozdrawiam-Jerzy PS d.-to skrót dedit.

Proszę o wyjaśnienie co znaczy łaciński zwrot "generum suum"

z góry dziekuję za pomoc
Zofia

W zależności od kontekstu: gener, generi = zięć, szwagier
Zaimek dzierżawczy trzeciej osoby: suus = swój, własny
suum -i = swoje, swoja własność, swoje mienie, właściwy, należny, dogodny, sam sobie pan

Przy takich sporadycznych tekstach łacińskich radzę skorzystać z linku do "Forum Latinum" (pomoc w tłumaczeniu Łac>Pol)
http://lacina.info.pl/forum/viewforum.php?f=29
Ale tam Regulamin działu ustala konieczność podania min.: pełnego tekstu lub zdania, jeśli cytat to skąd , nie zaczynania tekstu od "Uprzejmie proszę"....etc.

Witaj,

Nie znam łaciny ale z tego co da się wyguglować to chyba znaczy "zięć jego"

Qui veniens ilico Ricimerem generum suum contra Alanos direxit, virum egregium et paene tunc in Italia ad exercitum singularem.
Upon his arrival he sent against the Alans his son-in-law Riqi-mer {"Darkness-famed," "Dark-renown"}, who was an excellent man and almost the only one in Italy at that time fit to command the army

skorzystałam z linku do słownika lacińsko – polskiego na forgen

http://stronyslawka.ovh.org/lacina/
gener , generi - zięć Rzeczownik: deklinacja II, rodzaj męski (masculinum)
suus , sua , suum - jego, ich (Zaimek: )

Pozdrawiam
Krystyna

Wszystko zależy od kontekstu: Może być "zięć", a może też być "szwagier". To jednak wyraźna różnica. Trzeba podawać całe zdanie, aby uchwycić ten tzw "kontekst".

Gener – zięć, szwagier lub narzeczony (!) wnuczki (!!!).

Słówko „suum” bywa sprawcą zabawnych pomyłek, jako że „sus” to świnia i to nie byle jaka, bo odmieniająca się według trzeciej deklinacji Stąd na przykład po wyrwaniu z kontekstu zwrotu "suum" niekiedy nie sposób dociec, czy piszący miał na myśli pewien obiekt pozostający doń w relacji pokrewieństwa czy własności (czyjego? suum - swojego), czy może trzodę (kogo? czego? suum - świń), jakiegoś świnopasa (pastor suum).

Dziekuję za pomoc a zapis w Tekach Dworzaczka był nastepujący:

dz-c G......a p. kośc. pw Xaweremu Ł......... "generum suum", iż. ten w r. 1770. 28/10 Kunegundę z ol. Teresy T.............. z manifestującym się zrodzoną córkę starszą z jej rzeczami wywiózł, gdy zezn. spał, do D........, tam ją zgwałcił i zaślubił....

wyglada jakby porywający był pozywany przez ojca porwanej, ale ciekawe o co? jak to można sprawdzić w Tekach Dworzaczka? czy jest taka mozliwość? z innych zapisów u Dworzaczka wynika, że wziął posag za porwaną więc o co mógł pozywany? mam jeszcze jedno pytanie, może nie w tym dziale, ale czy w 1770 roku 35 tysięcy złotych i 100 talarów węgierskich to było dużo? co można było za to kupić? czy np. wieś?

Dziekuję za pomoc
Zofia

Wspomniany przez Ciebie zapis wynotował Dworzaczek, jak sprawdziłem, z księgi relacji z grodu wschowskiego - stara sygnatura 188, nowa sygnatura "Wschowa Gr. 221". Protokolon tej księgi jest przechowywany w Archiwum Państwowym w Poznaniu - tam możesz uzyskać wgląd do oryginału, względnie listownie lub telefonicznie zamówić jego cyfrowe zdjęcie (koszt max. kilkanaście złotych). Podajesz wtedy nową sygnaturę, rok, nr folio (od 238v do 241v - przy założeniu a) że na pośrednich stronicach nie znalazła się inna nie wynotowana przez Dworzaczka relacja b) że od lat 70-tych nie zmieniono foliacji) i na wszelki wypadek zaznaczasz, gdzie dokładnie u Dworzaczka znalazłaś tę wzmiankę (+cytat).

Profesor sporządzając ten wypis był świadom różnych możliwości interpretacji owego "genera", stąd zastosował tu brzmienie oryginału, zainteresowanym pozostawiając przyjemność samodzielnej analizy przebiegu całej sprawy.


Pozdrawiam

Witam. Często spotykam w księdze zgonów zwroty. Np. "in cametario s. Sebastian" , " ad odes s. Sebastian" i " de Śledzienice ibid". Nie jestem pewien sensu tych zwrotów. Może ktoś potrafi to przetłumaczyć z sensem.
Pozdrawiam
Rzepecki

in caemeterio... - na cmentarzu [przy kościele/kaplicy] św. Sebastiana

ad aedes... - przy kościele św. Sebastiana

Trzeci zwrot bez fotki i kontekstu nie do rozczytania (przynajmniej przeze mnie).