genealodzy.pl

Najlepiej dojść też do aktu ślubu rodziców Julianny, w nim będzie pewne czy to ten sam przodek z aktu urodzenia z 1827 roku.

Bardzo dziekuje Panu za podpowiedz.

Witam kuzynkę
Tak się składa,że wśród moich przodków są też Lankiewicze z parafii Rdutów.
U mnie jest Teresa Lankiewicz córka Karola syna Jana i Apolonii z Banachów córki Benedykta urodzona w maju 1781 r (chrzest 02 maja). Twoim przodkiem jest Mateusz Lankiewicz brat Teresy urodzony we wrześniu 1790 r. w Rdutowie (chrzest 19 września). W akcie śluby Mateuszu jest błędna informacja co do imienia jego matki.
Jak chcesz mogę przesłać metrykę chrztu Mateusza Lankiewicza.
Pozdrawiam
Piotrek

Dzień dobry. Moja babcia z d. nazywa się Seferynowicz, szukając aktów natrafiłam na naszego przodka ur w 1823 w akcie urodzenia i małżeństwa widnieje jako Wawrzyniec Seweryn, jego syn w akcie urodzenia z 1854 widnieje już jako Antoni Seferynowicz, syn Wawrzyńca Seferynowicza. Czy ktoś ma jakiś domysł dlaczego i jakie znaczenie miało to przekształcenie nazwiska ?

witam,
pytanie -
jaka miejscowość jest podana w aktach z roku 1823 i 1854

Wieś Porąbki gmina Bieliny, Kieleckie cały czas

chyba wynika to z urzędowego stosowania 2 - innych języków w tych okolicach i w tym czasie

1795 - Gmina Bieliny w zaborze austriackim – urzędowy j.niemiecki

1865 - urzędowy j.rosyjski

Zmiany nazwisk jeszcze na początku XIX wieku to rzecz normalna i nie doszukiwałbym się czegoś szczególnego.
Generalnie Serwerynowicz to syn Seweryna. A wymiana W na F raczej nie wynika z języka.
Po rosyjsku Seweryn chyba tez pisało się, przez B czyli W a po niemiecku przez V.
Tu zmiana jest naprawde bardzo niewielka.

Pamietajmy, że większość populacji była niepiśmienna.
A nawet u piśmiennych nierzadko w jednym akcie nazwisko w treści jest napisane inaczej niż w podpisie.

Witam Aldona, gdybyś przeczytała wszystkie metryki tak jak ja, bo znam Starachowice, tam mieszkałem, a te parafie np. z Bielin, Daleszyc, Chęcin i pobliskie, tam są metryki moich przodków. Tam jest tak pisane od roku np. 1605, ze nazwisko ojca jest przykładowo ; Sowa, syn ma pisane ; Sowczyk, a córka ma pisane ; Sowionka.
W Twoim przypadku widzę dwa imiona jako nazwisko ; Wawrzyniec Seweryn, to po rosyjsku w zaborze tak pisali ; czyli Wawrzyniec syn Sewera, a ze pisali ze słuchu, zapisane jest nazwisko z błędem ; Seferynowicz.
Ale tak, czy siak, to jest ta sama rodzina i ciągłość genealogiczna. Żebym tylko ja miał takie błędy i wszystko w kieleckim, a tu Ukraina nie do zdobycia od lat ; pozdrawiam - Julian

Nazwisko Narzekalak z drobnymi odmianami nosi obecnie w Polsce bardzo niewiele osób. Ciekawostką jest, że niemal wyłącznie w powiecie kutnowskim. Czy nie powstało ono czasem przez przypadek lub pomyłkę?

Tak się składa, że wśród moich antenatów z parafii Łęki Kościelne w tym właśnie powiecie znajduje sie Antoni Narzekalak. Tutaj zaczynają się jednak schody. Nazwisko to pojawia się w parafii nagle i z niej znika by pojawić sie w innej (Kutno-Łąkoszyn) wraz z przeprowadzką Antoniego. To nic niezwykłego, jednak ponieważ pojawia się trzykrotnie w odstępach kilku lat i to nie w odniesieniu do jednej osoby (a po przeprowadzce Antoniego już tego nazwiska w Łękach nie ma) zacząłem się zastanawiać, czy podobnie jak w innym przypadku moich antenatów nie doszło do "zmiany" nazwiska. Na trop naprowadził mnie fakt, że w akcie małżeństwa mojego przodka Antoniego jako jego opiekun wymieniony jest szwagier Jacek Woźniak. W parafii rzeczywiście kilka lat wcześniej miała miejsce ślub Jacka Woźniaka, ale...sami osądźcie czy jest coś na rzeczy:
Fakty:
- 1811 – ślub Michała Kowalskiego (syna Wojciecha i Jadwigi) z Apolonią Strojkowną
- 1816 - ślub Michała Kowalskiego, wdowca po Apolonii (syna Wojciecha i Jadwigi) z Marianną Sobolowną
- 1820 – zgon Jana Narzekalaka (syna Wojciecha i Jadwigi) – świadkowie Michał i Mikołaj Narzekalak bracia
- 1821 - ślub Jakuba Kowalskiego (syna Wojciecha i Jadwigi) i Rozalii Mielczarek, świadkowie Mikołaj i Szymon Kowalscy, bracia młodego
- 1824 – urodziny Adama Szczepana Narzekała – syna Jakuba i Rozalii,
- 1826 - urodziny Marianny Kowalskiej – córki Jakuba i Rozalii,
- 1830 – urodziny Antoniego Narzekalaka – syna Michała i Marianny Suwalskiej, świadek Mikołaj Narzekalak
- 1831 – zgon Michała Kowalskiego, wdowa Marianna, zgłasza Jakub Kowalski,
- 1833 – ślub Jacentego Woźniaka z Magdaleną Kowalską (córką Michała i Apolonii Strojkowny)
- 1849 – ślub Antoniego Narzekalaka (syna zmarłych Michała i Marianny Suwalskiej), świadek Jacenty Woźniak szwagier

dodam, że wiek tych osób jeżeli był zapisany zdaje sie odpowiadać sobie wzajemnie - niejako wspierając teorię, że mamy do czynienia z rodziną.

Pytania:
- czy Jakub Kowalski to Jakub Narzekalak - ojciec Adama ale też Marianny?
- czy Michał Kowalski to Michała Narzekalak - ojciec Antoniego i Magdaleny?

Ciekaw jest co o tym myślicie. Może są wśród nas jacyć Narzekalakowie?

Witam Bartoszu, tak było w czasach zaborów, ludzie w biedzie nie piśmienni zatracali to co im było dane od pokoleń, czyli nazwisko i mowa polska, a przezwisko stało się nazwiskiem. A na ten temat mam o tym zapis ze tak było i podałem to w nowym pojęciu logarytmu, czyli tak w połowie tego forum i jest z dzisiejszego dnia zapis tu nas wszystkich, czyli w nazwisku ; Sawicki.
Jak widzę, to tez jest swego rodzju nas Polaków poniżanie i zażywanie psychiczne, do tego jak słysze w TV, ze Rosja ma pretensję o obalaniu pomników z żołnierzami radzieckich w Polsce, to niech postwaią na placu czerwonym pomnik marszaklka Józefa Piłsudskiego, a my Polacy nic a nic na to - pozdrawiam ; Julian

Tak. Wydaje się, że masz rację Bartoszchwiałkowski (nie podajesz imienia w podpisie, więc nie wiem jak się do Ciebie zwracać).
Czytając metryki z tamtych lat w innej parafii też spotykałam się z taki sprawami. Były to - moim zdaniem - przydomki dodane do nazwisk. Myślę, że chodziło o odróżnienie rodzin w przypadku, gdy danego nazwiska było za dużo. A Kowalski aż się prosi o przydomki z racji swojej powszechności.

Zgoda, że NARZEKALAK to przezwisko, zapewne konieczne dla odróżniena od innych, mocno rozrodzonych KOWALSKICH. Takie przezwiskowe wyróżnianie funkcjonowało i funkcjonuje nadal w różnych społecznościach, ale zawsze z nazwiskiem. Znam takie przykłady od XVIII w., po dzień dzisiejszy. Pytanie brzmi : jak doszło do takiej zamiany!? Odpowiedź nie musi być tak jednoznaczna jak poniżej. A tak w ogóle, to tych Narzekalaków jest wg Google całkiem nie mało !

Wojciech Szymański

Sawicki_Julian pisze:Witam Bartoszu, tak było w czasach zaborów, ludzie w biedzie nie piśmienni zatracali to co im było dane od pokoleń, czyli nazwisko i mowa polska, a przezwisko stało się nazwiskiem. A na ten temat mam o tym zapis ze tak było i podałem to w nowym pojęciu logarytmu, czyli tak w połowie tego forum i jest z dzisiejszego dnia zapis tu nas wszystkich, czyli w nazwisku ; Sawicki.
Jak widzę, to tez jest swego rodzju nas Polaków poniżanie i zażywanie psychiczne, do tego jak słysze w TV, ze Rosja ma pretensję o obalaniu pomników z żołnierzami radzieckich w Polsce, to niech postwaią na placu czerwonym pomnik marszaklka Józefa Piłsudskiego, a my Polacy nic a nic na to - pozdrawiam ; Julian

Witaj. Nie jesteś w tym osamotniony. Niestety nie pomogę Ci, sama mam tego typu przypadki (nie mówiąc o już o zmianie końcówek -uk na -yk, czy też zmianom przeobrażającym nazwisko z Abramowicz na Adamczyk). W drzewie mojego męża chciałabym również zrozumieć w jaki sposób od nazwiska Sanecki doszli do nazwiska Niedźwiadek lub też od Ożegowski do Narodowiec.
Pozdrawiam

Witam Wszystkich,

Czy ktos sie z Was juz kiedys spotkal z takim przypadkiem.
Moj przodek pierwotnie mial na imie Kurzawa a potem jego nazwisko jest Piernikowski. Czemu ludzie nieraz zmieniali nazwiska.

Z gory dziekuje i pozdrawiam,

Sandro