Boroski - od imion złożonych typu Borzysław, Borzymir lub od apelatywu bór.
Hudzieczko - od chudy.
Kantor 1388 - od kantor ‘śpiewak kościelny’, też ‘biuro’.
Kędzior 1695 - od podstawy kędr-, por. gwarowe kędry ‘włosy panny młodej po obcięciu’, kędzior ‘lok’, kędzierzawy.
Łysek 1481 - od łysy ‘pozbawiony włosów’ lub od staropolskiego łysek ‘obelżywie: człowiek łysy’.
Paduch 1389 - od padać ‘upadać, wywracać się’ lub od staropolskiego paduch ‘rozbójnik; morderca’.
Słowioczek (Śl) - od Słowak, dawniej ‘Słowianin’, od XV wieku ‘mieszkaniec dzisiejszej Słowacji’.
Skandera - od niemieckiej nazwy osobowej Schander, ta od nazwy miejscowej Schandau.
Tomanek - od imienia Tomasz, notowanego w Polsce od XII wieku w dwu postaciach: Tomasz i Toma. Imię wywodzi się z aramejskiego toma ‘bliźniak’. Od formy greckiej Thomăs utworzono postać łacińską Thomas, w Kościele prawosławnym Foma, Choma.
Wiszczor - od staropolskiego wiskać ‘wybierać’, wisk ‘pisk’.
Wojtas 1776 - od imienia Wojciech, także od wójt.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko,
Ewa Szczodruch
