Witam
Ciołek 1325 - od
cielę.
Czekaj - od staropolskiego
czakać, też
czekać.
Drzazga - od
drzazga, z gwarowego
drzyzga.
Frąckowiak - od imienia
Franciszek. Imię, znane w Polsce od XIII wieku, wywodzi się od nazwania Jana Bernardone, Francesco, znanego później jako św. Franciszek z Asyzu. Nazwanie pochodzi od franciscus ‘pochodzący z plemienia Franków’.
Gałka 1392 - od imienia
Gallus, znanego w Polsce od XII wieku. Imię miało w łacinie dwie postacie: Gallus, Gaulus. Pierwsza forma stała się podstawą dla polskiego przejęcia Gal, druga dla Gaweł. Niektóre nazwy osobowej mogą pochodzić też od g
alić ‘sprzyjać, służyć’,
gała, gałka, od prasłowiańskiego
galtii.
Grabczyński - od
grab ‘drzewo liściaste, też od
grabić ‘rabować’,
grabie.
Grabka 1399 - od
grab ‘drzewo liściaste, też od
grabić ‘rabować’, grabie, od
grabina ‘las grabowy’; od staropolskiego
grabka ‘’widelec’.
Jesion - od
jesion ‘drzewo z rodziny oliwkowatych’, także
jasion.
Kowalewski 1388 - od nazw miejscowych typu
Kowalewo, Kowalów, Kowalowice.
Kusiak – nie znalazłam

Pewnieod od
kęs ‘kawałek’,
kąsać ‘gryźć’; od
kusy.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Lipka 1396 - od l
ipka.
Pagórski - od
pagór, pagórek ‘wzniesienie, góra’.
Paś - od imion na
Pa-, typu
Paweł, Pakosław lub od apelatywów typu
pasza.
Skórzewski 1633 - od nazwy miejscowej
Skórzewo (poznańskie, gmina Dopiewo).
Skurzewski - od nazwy miejscowej
Skórzewo (poznańskie, gmina Dopiewo).
Sowijak - od imienia biblijnego
Sawa, to od aramejskiego saba ‘starzec, dziadek’, przejete do greckiego jako Sabas lub Sabbas, do łacińskiego Sabas, wschodniosłowiańskiego Sawa. W Polsce notowane od XIV wieku lub od
sowa ‘ptak’.
Żarnowski 1615 - od nazw miejscowych
Żarnowo, Żarnów (kilka miejscowości).
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko,
Ewa Szczodruch