genealodzy.pl

Wladyslaw_Moskal pisze:

OchAdamek pisze:Witam
Czy można prosić o sprawdzenie nazwiska: Ochyra.
Według danych administracyjnych w Polsce jest około 282 osób o tym nazwisku lub pochodzi z rodziny o tym nazwisku.
Świadczy to, że wszystkie te osoby mają wspólne korzenie - przodków.
Główne sioło rodziny tzw. 'gniazdo' jest Rozbórz koło Przeworska obecnie woj. Podkarpackie w okresie zaborów była to Galicja.
Ponieważ obecna stolica województwa Podkarpackiego Rzeszów w XIX wieku był miasteczkiem powiatowym lub o jeszcze innym statusie więc chyba diecezja była chyba w Lwowie.
Proszę o pomoc w wyjaśnieniu pochodzenia nazwiska.
Pozdrawiam
Adam

Witam,
do wypowiedzi Ewy dodam, ze Ochyraea tatrensis jest rodzajem mchu,
a nazwiska Ochyl, Ochylski, pochodza od "ochylić" = okryć, otulić.
Wladyslaw

Być może nazwa nadana została na cześć odkrywcy tego egzemplarza fauny - takie obowiązują zwyczaje, profesora Instytutu Biologii, Botaniki i Fauny w Krakowie o nazwisku Ochyra. Badał i opisał florę i faunę polskich Tatr w swoich publikacjach - naukowiec o światowym poziomie. Światowej sławy polski szermierz (mistrz świata , Olimpijczyk) nieżyjący Emil Ochyra także należał do klanu 'Ochyra' Na pewno jest to jeden z wielu moich krewnych.
Nazwisko jest mało popularne i ma przypuszczam niepolskie korzenie a Rozbórz jest wsią/osadą skąd się wywodzimy.
Adam

OchAdamek pisze:

Wladyslaw_Moskal pisze:

OchAdamek pisze:Witam
Czy można prosić o sprawdzenie nazwiska: Ochyra.
Według danych administracyjnych w Polsce jest około 282 osób o tym nazwisku lub pochodzi z rodziny o tym nazwisku.
Świadczy to, że wszystkie te osoby mają wspólne korzenie - przodków.
Główne sioło rodziny tzw. 'gniazdo' jest Rozbórz koło Przeworska obecnie woj. Podkarpackie w okresie zaborów była to Galicja.
Ponieważ obecna stolica województwa Podkarpackiego Rzeszów w XIX wieku był miasteczkiem powiatowym lub o jeszcze innym statusie więc chyba diecezja była chyba w Lwowie.
Proszę o pomoc w wyjaśnieniu pochodzenia nazwiska.
Pozdrawiam
Adam

Witam,
do wypowiedzi Ewy dodam, ze Ochyraea tatrensis jest rodzajem mchu,
a nazwiska Ochyl, Ochylski, pochodza od "ochylić" = okryć, otulić.
Wladyslaw

Być może nazwa nadana została na cześć odkrywcy tego egzemplarza fauny - takie obowiązują zwyczaje, profesora Instytutu Biologii, Botaniki i Fauny w Krakowie o nazwisku Ochyra. Badał i opisał florę i faunę polskich Tatr w swoich publikacjach - naukowiec o światowym poziomie. Światowej sławy polski szermierz (mistrz świata , Olimpijczyk) nieżyjący Emil Ochyra także należał do klanu 'Ochyra' Na pewno jest to jeden z wielu moich krewnych.
Nazwisko jest mało popularne i ma przypuszczam niepolskie korzenie a Rozbórz jest wsią/osadą skąd się wywodzimy.
Adam

Adam,
niestety, nie zgadzam sie z Twoim pogladem, ze skoro nazwisko jest bardzo rzadkie, ma "niepolskie korzenie".
Wpisz nazwisko tutaj;
http://www.geneaservice.nl/navigator/
a zobaczysz, ze wszystkie kierunki prowadza do Polski. Slad Mormonow wskazuje na zabor rosyjski, ale imiona sa polskie, slad angielski, to lata po 1950.
Gdybym byl Toba, trzymalbym sie etymologii nazwiska od slowa "ochylić",
co zasugerowalem wg prof. K. Rymuta. Ochyl/Ochyla, moglo byc odczytane jako Ochyr /Ochyra i tak zostalo zapisane. Ochyra, to mogl byc ten, co lubil sie otulac sukmana itp.
Jest takze nazwa borowki bagiennej - łochynia a nazwisko Łochyniec, zostalo odnotowane w 1484, istnieje tez nazwisko Łochyn'. Moze w lokalnej gwarze, doszlo w ciagu setek lat do "przerobki" nazwy tej borowki do "ochyra" ??
Pozdrawiam,
Wladyslaw

Witam,
Proszę o etymologię nazwisk: Piotrkowski, Piskorz, Popielarski, Przasnyski, Pszczółłkowski, Purzycki
Z góry pięknie dziękuję.

Witam

Piotrkowski 1388 - od nazw miejscowych typu Piotrków, Piotrkowice.

Piskorz 1136 - od piskorz ‘gatunek ryby’.

Popielarski - od popiół.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d. n.

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Przasnyski - od nazwy miasta Przasnysz (ostrołęckie).

Pszczółłkowski - od pszczoła, za staropolskiego pczoła ‘ owad zbierający miód’; od pszczółka.

Purzycki - od pur ‘miara zboza’, purać ‘pierdziec’, od gwarowego purzyć ‘gniewać się’; może też od nazwy miejscowej Porzecze (kilka wsi).

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Witam ponownie,
Teraz bardzo proszę o etymologię nazwisk:
Rejniak, Reszka, Rogoziński, Rolczyński, Rosman, Rudziński, Rutkowski, Rzeźnik
Z góry ślicznie dziękuję

Witam

Rejniak - od niemieckiej nazwy osobowej Rein, ta od imion złożonych na Ragin-.

Reszka 1491 (Pom) - od imion złożonych typu Rasław, Radosław.

Rogoziński 1393 - od nazw miejscowych Rogoźno, Rogóźno, Rohoźno (kilka wsi).

Rolczyński - od niemieckiej nazwy osobowej Rölz, ta od imion złożonych na Hrod- .

Rosman 1733 - od niemieckiej nazwy osobowej Rößmann, ta od średniowysokoniemieckiego ros, ors ‘rumak’, od Rößmann ‘ten, co się zajmował lub handlował końmi’.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d. n.

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Rudziński 1616 - od nazw miejscowych Rudna, Rudno (częste).

Rutkowski 1462 - od nazwy miejscowej Rutki (częste), Rutkowice (kilka wsi).

Rzeźnik 1310 - od staropolskiego rzezać, rzazać ‘ciąć, zabijać’, rzezak, rzazak ‘dłuto’; od przymiotnika rzeźny ‘przeznaczony na ubój’; od rzeźnik.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Witam,
To znowu ja, teraz proszę o pochodzenie nazwisk:
Sałata, Siarnacki, Sieński, Smoliński, Sochaczewski, Sokołowski, Soroka, Sowiński, Spyra, Struziński, Szableski, Szczech, Szeluga, Szelążek, Szocik, Szulczak,Szympliński, Szypulski, Słomiński,
Z góry sładam podziękowania.

Witam, bardzo proszę o etymologię nazwisk: Maciejewski, Kaczmarek, Dochniak, Matusiak.

serdecznie pozdrawiam
Daniel Maciejewski

Witam

Sałata 1569 - od sałata, z gwarowego szałata ‘warzywo’.

Siarnacki - od sarna ‘ssak z rodziny jeleniowatych’.

Sieński 1394 - od nazw miejscowych Sieńsko, Sienno (kilka wsi).

Słomiński 1455 - od nazwy miejscowej Slomin (warszawskie, gmina Raszyn; plockie, gmina Wyszogród).

Smoliński 1432 - od nazw miejscowych Smoleń, Smoleńsk, Smolin (kilka miejscowości).

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d. n.

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Sochaczewski - od nazwy miasta Sochaczew (skierniewickie).

Sokołowski 1392 - od nazw miejscowych Sokołów, Sokołowice (częste).

Soroka 1417 (KrW) (z fonetyką wschodnioslowiańską) - od sroka ‘ptak z rodziny krukowatych’.

Sowiński 1432 - od nazw miejscowych Sowin, Sowiny, Sowiniec (kilka wsi).

Spyra - od szperać ‘szukać, gmerać, zgłębiać, badać coś’, por. też staropolskie i gwarowe szpera, spera ‘napiwek dla dozorcy’, szperka, sperka, spyrka ‘słonina’.


Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d. n.

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Struziński - od nazwy miejscowej Stróżna (nowosądeckie, gmina Bobowa).

Szableski - w grupie nazwisk pochodzących od szabla ‘broń sieczna o wygiętej klindze’; w pochodnych też od niemieckiej nazwy osobowej Schabel, Sabel.

Szczech 1621 - od nazwy osobowej Czech z przedrostkiem s-, też od nazw osobowych na Szcze-, typu Szczepan, Szczesny.

Szeluga - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy Szelig-, por. niemiecka nazwa osobowa Selig, ta od średnio-wysoko-niemieckiego selich ‘dobry, szczęśliwy’, od gwarowego szeliga ‘drążek’, seligać ‘przesuwać się na pośladkach’; był też herb Szeliga.


Szelążek 1692 - od szeląg ‘drobna moneta miedziana’.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d. n.

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Szocik - od socić ‘pchać, popychać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Schötz.

Szulczak - od niemieckiego apelatywu Schulze ‘wójt, sołtys’ i nazw osobowych Schultz, Schulz.

Szympliński - nie znalazłam

Szypulski 1762 - od nazwy miejscowej Szypułki (olsztyńskie, gmina Janowiec).

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Witam

Dochniak - od imion na Do-, typu Dobiemir, Dobrosław, Dominik.

Kaczmarek 1596 - od karczma ‘gospoda, zajazd’.

Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Maciejewski 1422 - od nazw miejscowych Maciejów, Maciejewice (kilka wsi), też od imienia Maciej.

Matusiak 1654 - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Maciej. W języku hebrajskim były dwa warianty imienia: mettithejah (u) i mattanejah (u) ‘dar Jahwe’, przejęte do greckiego jako Matthias, Matthauos, Maththaios, a do łacińskiego jako Matthias, Matthaeus. Z form łacińskich w języku polskim powstały trzy imiona: Maciej, Matyjasz [/i]oba pochodzące od wariantu Matthias i Mateusz, utworzone od Matthaeus. W Kościele prawosławnym od form greckich utworzone zostało imię Matwiej, wtórnie Matfiej. Te cztery imiona, a także ich skrócone formy Mat- i Mac- mieszały się w źródłach historycznych.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001