genealodzy.pl

Dzień dobry,

powyższe zapytanie jest nieścisłe, ponieważ nie wiadomo, czy wskazana osoba zamieszkiwała w Królestwie Polskim, czy też na terenie Cesarstwa Rosyjskiego.

Znalazłem tylko następujących Sienkiewiczów:

Сенкевич Доменик – муж., условия ссылки не известны, находился в Томской губ., в 1867 г. умер (горячка) — ГУ ГАОО. ф. 3 Оп. 4. д. 5745. Л. 57 об.

Сенкевич Иосиф – муж., 21 год на 1868 г., условия ссылки не известны, с 1864 г. находился в Мариинском округе, взял пособие на домообзаводство, при нем жена — ГУ ГАОО. ф. 3. Оп. 6. д. 8960.

Сенкевич Ромуальд – муж., 38 лет на 1868 г., чиновник Гродненской губ., сослан без лишения прав на жительство, с 1864 г. находился в Томском округе, работал на складе, семьи не имеет — ГУ ГАОО. Ф. 3. Оп. 6. д. 8960. 10388. Л. 181-182.

Сенькевич Казимир – муж., 24 года на 1868 г., сослан на водворение, с 1864 г. находился в Мариинском округе, взял пособие на домообзаводство, семьи не имеет — ГУ ГАОО. Ф. 3. Оп. 6. д. 8960.

Znalazłem też:
Козер Юлиан Антониевич Место рождения: Радомская губ, г. Кельце. Крестьянин. За участие в мятеже выслан в Архангельскую арестантскую роту на 3 года. Зачислен в роту 15.08.1864. 5.08.1866 отправлен в Сибирь на водворение.; ГААО. Ф.1. Оп.4. Т.5а. Д.671; Ф.9. Оп.1. Д.187; Д.219. Л.122об.

Warto przeglądnąć: M. Janik, Dzieje Polaków na Syberii, Kraków 1928.

Robert

P.S.

Czy ktoś może mi pomóc umiejscowić następującego powstańca:

Jan Kostecki (*ok. 1836), syn Piotra, włościanin, urodzony we wsi Roszak (ros. Рошак) (Ruszków?), powiat gostyniński (gostyński?), gubernia warszawska; kawaler, w 1864 roku liczący 28 lat; był w oddziale Dobrowolskiego i Pawełka; skazany w Warszawie na 2 lata rot aresztanckich, wysłany w dniu 15.07.1864 r. do Pskowa, a w dniu 18.10.1864 r. wcielony do archangielskiej roty aresztanckiej; w dniu 26.08.1866 r. odprawiony na Sybir na osadzenie.

Źródło:
AGAD w Warszawie, ZGP, t. 10/7481, t. 13, k. 315v-316; ГААО. Ф.1. Оп.4. Т.1. Д.1726; Т.5а. Д.671; Ф.9. Оп.1. Д.187; Д.219. Л.139об.

Trojanowska_Renata pisze:Dzień dobry, szukam informacji o Janie Sienkiewiczu, zesłany do Irkucka, zmarł tam w 1868 roku.
Pozdrawiam
Renata

Proszę spróbować poszukać:

Irkuck
http://pribaikal.ru/irkutsk-memlist-2011-03-11.html

https://nprh3.ujk.edu.pl/?page_id=140
Sienkiewicz-zesłani
https://rosgenea.ru/familiya/senkevich/page_2

Sam trochę poszukałem i wyszukałem, że być może ów Jan Kostecki (*ok. 1836), syn Piotra, powstaniec styczniowy urodzony w powiecie gostynińskim jest tożsamy z Janem [Ewangelistą] Kosteckim, synem z pierwszego małżeństwa Piotra i Jadwigi Różyckiej. Powiat się zgadza, data roczna urodzenia też, tylko skąd ta nazwa wsi - Roszak? Chyba, że jest to zniekształcona nazwa wsi Buszków?!

Poniżej genealogia jednej z rodzin Kosteckich. Może się komuś przyda.

Łukasz Kostecki (*ok.1732 – †1802 parafia Żychlin ) i Gertruda Domańska mieli córkę Mariannę (*ok.1766 Sołek – †31.08.1818 Borów), która poślubiła Augustyna Białkowskiego. Piotr Kostecki (*ok.1801 Sołek, powiat kutnowski, do 1835 roku parafia na miejscu, później par. Śleszyn – †22.01.1856 Borówek ), syn Józefa i Katarzyny, zmarłych w Sołku, najpierw propinator w Sędkach, później w Buszkowie, Borówku i Orątkach. Z żoną Jadwigą Różycką (†02.03.1841 Buszkówek), miał synów: Franciszka (*ok.1831 – †23.10.1849 Buszków ); Szymona (*02.10.1834 Sędki); Jana [Ewangelistę] (*20.12.1836 Orątki). Piotr 18.10.1842 r. w parafii Żychlin poślubił wdowę Salomeę z Ostrowskich Sułkowską (*ok. 1812 Śleszynek). Ich dziećmi byli: Karol (*01.10.1843 Buszków); Marianna (*29.12.1845 Kaczkowizna), zam. Zamojska; Emilia (*05.05.1849 Buszków – †28.12.1854 Dębowa Góra); Piotr (†1848 Sołek); Bronisława (*25.12.1853 Dębiowa Góra), zam. Sikorski. Po śmierci Piotra Kosteckiego Salomea z Ostrowskich poślubiła Józefa Popławskiego. Szymon Kostecki, karczmarz w Borówku, w 1856 roku w parafii Oszkowice poślubił Apolonię Krauze. Ich dziećmi byli: Józef (*luty 1858 – †07.03.1858 Plecka Dąbrowa); Antonina (*21.04.1861 Karsznice); Florentyna (*04.05.1864 Karsznice); Stanisław (*30.04.1869 Ambrożew); Franciszka (*18.09.1871 Borszyn – †05.11.1874 Borszyn ); Bronisław (*23.09.1873 Borszyn – †02.05.1875 Borszyn ); Władysław (*11.06.1875 Borszyn ), który w 1902 roku w parafii Dalików poślubił Małgorzatę Michalak; Kazimiera (*ok. 1879 Sarnowo), która w 1896 roku w parafii Dalików poślubiła Antoniego Pierzchałka.
Karol Kostecki (*01.10.1843 Buszków), był młynarzem w Szydłowie, stolarzem. W dniu 13.11.1864 r. w parafii Solca Wielka (łódzkie) poślubił Eleonorę Patora vel Patorską. Drugą jego żoną była Zofia Krajewska, którą poślubił w dniu 10.02.1896 r. w parafii Dalików. Jego dziećmi byli : Waleria (*25.11.1865 Orłów); Leon (*13.04.1868 Krzemieniew), wyjechał do USA; Bolesław (*30.10.1870 Chrosno), w dniu 10.02.1900 r. w Łodzi poślubił Emilię Adler; Roman (*28.02.1873 Szydłów), szewc w Łodzi, w dniu 19.01.1897 r. w Łodzi poślubił Bronisławę Gawłowską; Stefania (*1875 – †03.09.1877 Kowalówka); Julian (*1878 – †08.02.1878 Kowalówka); Konstancja (*11.03.1880 Dzierżanów – †13.03.1880 Dzierżanów ); Leokadia (*1887 – †03.07.1892 Brudnów); Feliks (*15.06.1889 Brudnów – †20.01.1980 Warszawa), policjant, w dniu 03.10.1920 r. w Warszawie poślubił Annę Rzempała; Julia (*1897 – †25.09.1898 Brudnów).

Robert

Witam. Próbuję znaleźć informację o zasłanym na Syberię (prawdopodobnie do Pskowa) po powstaniu styczniowym, Wiktorze Szczuckim. Proszę o wskazówki. Pozdrawiam serdecznie.

Salve cbozenno,

W ksiazce Zofii Strzyzewskiej "Zeslancy Powstania Styczniowego z Krolestwa Polskiego", Warszawa 2001 jest tylko wspomniany Szcucki Adam na liscie osob zeslanych na Syberie na osiedlenie i katorge.

Moze to brat?

Pozdrawiam,

Rafael

Najpełniejszym zbiorem wydają się być kartoteki zesłańców przechowywane w Instytucie Historii PAN w Warszawie. Trzeba tylko napisać lub pojechać osobiście.

W. Śliwowska, Kartoteka uczestników powstania styczniowego w Instytucie Historii PAN, [w:] Powstanie Styczniowe 1863–1864. Walka i uczestnicy. Represje i wygnanie. Historiografia i tradycja, red. W. Caban, W. Śliwowska, Kielce 2005, s. 11–19.

Robert

https://rosgenea.ru/familiya/schutskij

https://genealogia.okiem.pl/powstanies/ ... o=Szczucki

Dzień dobry
Ponawiam prośbę
Bardzo proszę o sprawdzenie nazwiska Zaniewski z Zaniewicz z obwodu grodzieńskiego .

Dziękuję
Pozdrawiam
Magdalena

Dobry wieczór,

https://rosgenea.ru/familiya/zanevich

https://rosgenea.ru/familiya/zanevskij

Adam Zaniewski, syn Bolesława (*1898 Grodno - 1938.11.02), majster w zakładzie, mieszkaniec miasta Gorkowo, rozstrzelany 1938.11.02.
Bolesław Zaniewski, syn Józefa (*1878 Indura, powiat grodnieński - 1937.11.01), bagażowy stacji Leningrad, rozstrzelany 1937.11.01.
Jan Zaniewski, syn Daniela (*1904 Krzywiec, gubernia grodnieńska - 1937), żył w mieście Chabarowsku,aresztowany 1937.08.25, uwolniony spod dozoru.
Franciszek Zaniewski, syn Piotra (*1888 w okręgu grodnieńskim - 1937), mieszkał w Старая Русса, obwód Новгородский, aresztowany 1937.10.29, skazany na 10 lat łagru.

https://rosgenea.ru/familiya/zanevskij-miganovich

https://rosgenea.ru/familiya/zanevskaya

Pozdrawiam

Robert

Dzięki za informacje. Pozdrawiam serdecznie. Bożena

Uprzejmie proszę o sprawdzenie poszukiwanego przeze mnie Antoniego Sędrowskiego/Sendrowskiego.

https://forum.svrt.ru/topic/9171-%D0%BF ... B8/?page=5
Определенно, Антоний Сендровский с памятника в Чмелюве (Ćmielowie) - это тот самый ваш предок или кем он вам там приходится. Другого репрессированного за то восстание тезки у него в базе ссыльных нет, да еще из того же города, который достаточно определенно читается в русском документе.
На 99 процентов можно гарантировать что запись о рождении Антония Сендровского в Денкуве в 1832 году - тоже к нему относится. Год совпал в точности с вычисленным по русскому документу по количеству полных лет, и какой-то другой Антоний однофамилец (близкий родственник), родившийся в тот же самый год в родовой деревне Сендровских едва ли найдется.
Насчет его отца, которым мог бы быть Матиус (в метрической книге написано по-латински, также как у нас попы грецизировали имена, а дома по-любому звали по-польски Матеуш) Сендровский 1799 г. р., это всего лишь подходящий вариант, но недоказуемый без изучения оригиналов метрических книг. Под знаком вопроса.

Drzewo genealogiczne od Sędrowskiej, prawdopodobnie bliskiej krewnej Sędrowskiego:
https://jpegshare.net/images/f7/28/f728 ... 8a15e7.png

На роль отца Антона подходят два Матиуса:
http://www.geneteka.genealodzy.pl/index ... t&lang=eng



28 1799 0 Mathias Sędrowski Denkуw Place: Denkуw
Remarks: ur. 20.02.1799, Denkуw, Rodzice: Magdalena Sędrowska Indeks dodał pronobis
29 1787 0 Mathias Sędrowski Denkуw Place: Denkуw
Remarks: Miejsce Denkуw 23.02.1787 rodzice Jacek Franciszka Indeks dodał pronobis
UPD:
Известно (правда, не подтверждено официально), что у Антона Сандровского в Польше оставалось два сына. На эту роль подходят:
http://www.geneteka.genealodzy.pl/index ... _date=1865

Отличный результат экспромт - поиска. В документе Ф И 152 оп. 8, д. 34, файл 5. Дело о политссыльных А. Сендровском и И. Левчуке, в письме- запросе Канцелярии Варшавкого Генерал Губернатора от 22 мая 1875 года за № 13323 Господину Начальнику Тобольской губернии, указывается, цитирую:
…..Ишимского округа на водворение, ссыльный политический преступник, проживавший в м. Чмелеве мещанин м. Денкова Опатовского уезда Радомской губернии Антон Сендровский

Статейный список о ссыльном Антон Сендровский
Составлен в Псковском Губернском Правлении мая 5 дня 1867 года, №44.

Антоний, безусловно, лгал. Человек, свободно владеющий, по крайней мере, двумя разговорными языками - польским и русским (в семье, в школе - при костеле и общеобразовательной, к тому же наверняка учил и латынь, какой-нибудь иностранный язык; в городах безусловно, преподавались, основы русского), быть грамотным на одном языке не мог по определению. Русское письмо, еще будучи в Польше, Сендровский видел ежедневно, на каждом шагу. В России, даже в сибирской ссылке, аналогично - хотя бы таблички на волостном правлении, сельской лавке, школе. Дело в ином - в среде, в которой рос, воспитывался и жил в юности этот человек (в период между двумя польскими восстаниями), признание поляка благородного происхождения в умении читать по-русски было, по меньшей мере, поводом для общественного бойкота данного лица - как явного коллаборациониста и предателя. Это в легком варианте. А вообще можно было и нож в спину получить. От народных мстителей в черных плащах. В столице, более-менее космополитичной и современной, до такого фанатизма, разумеется, редко доходило. Разве что в период самих восстаний. Но в провинции... Угрозы расправы с каждым из граждан, кто хотя бы в мелочах приемлет, не отрицает всем своим существом и поведением российскую власть и всё российское, были обыденной повседневной реальностью. Сендровский отказывался от умения читать по-русски по принципиальным мотивам. Он до конца жизни - и поселившись в России - оставался католиком, даже не имея возможности посещать костела. То есть, принципиально и однозначно идентифицировал себя как поляка, не поддающегося русификации. Нежелание его признаваться в грамотности на русском языке, как и объявление, что он не имеет никакой профессии, следует понимать как отказ от любой работы на пользу российским властям любого уровня. Естестественно, для человека европейского такую работу нашли бы не то что в селе, но и даже в уездном городе. И в любом другом месте по окончании ссылки. Но позволить себе работать на российские власти, оставаясь при этом патриотом Польши в своих глазах и наплевав на мнение застрявших в средневековье фанатиков, в те времена умели люди с более широким кругозором, нежели глубокопровинциальный обедневший шляхтич, вынужденный оставить родовое гнездо и заниматься в соседнем городке ремеслом. Оторвавшись от Польши еще в молодости, Сендровский до конца жизни жил с патриотическими понятиями конца 18-го - первой половины - середины 19 века, в самой Польше со временем почти изжитыми, реанимированными заново лишь австрийско-прусскими поляками, наводнившими "русский забор" в годы Первой мировой войны. Не удивительно, что вернувшись в изменившуюся Польшу, Антоний не узнал ее и, будучи чужим дома, предпочёл добровольно возвратиться в российскую глушь, где не меняется ничего. Не он один. Людям, возомнившим себя мучениками, наверняка тяжело было видеть, что их подвиг на родине неоценен и они там никому не нужны и не интересны. Начало героизации событий январского восстания и изменение отношения в обществе к его участникам пришлись в Привислянском крае на его 40 и 50-летние юбилеи.

Что касается поисков следов деятельности на родине многократно упоминавшегося в теме польского ссыльного в Уктуз Антония Сендровского, нашел любопытный факт. В келецком журнале "Swietokrzyskie" - wydanie specjalnie: Powstanie styczniowe. 150 rocznica, 22 stycznia 2013" ("Свентокшыжское воеводство - спецвыпуск: 150 годовщина Январского восстания" от 22 января 2013 года, с. 97 - в поисковике 99 из 144) этот Антоний Сендровский упоминается в числе лиц, вовлеченных в заговор одним из представителей польского революционного правительства - самим "несгибаемым борцом польского народа" пробощем (приходским священником) чмелювским ксендзом Кацпером Котковским (который революционным правительством был назначен гражданским руководителем Сандомирского воеводства, полномочным комиссаром Национального правительства в Сандомирском и Краковском воеводствах - naczelnik cywilny wojewodztwa sandomierskiego i komisarz pełnomocny na wojewodztwo sandomierskie i krakowskie; представителем военной власти на той же территории был генерал Юзеф Гауке-Босак; ксендз Котковский принадлежал к группировке так называемых "Красных" революционеров - левой революционной партии, противостоящей сторонникам "Белой" диктатуры; после поражения восстания Котковский сумел бежать за границу и умер в нищете и забвении в Антверпене в 1875 году). При этом Антоний Сендровский, сказавшийся в России простым ремесленником, назван автором данной работы в числе "влиятельных горожан Чмелюва":
Zaprzysiężonymi przez kanonika byli znaczący obywatele Ćmielowa jak Antoni Buszkiewicz (1840-1912), Jan Cielecki, Stanisław Gromek i Antoni Sendrowski.

https://forum.svrt.ru/topic/9171-%D0%BF ... B8/?page=8

itd.

Z tego wszystkiego, to chyba najistotniejsze dla Ciebie wiadomości:
- w dokumencie Fond I 152 op. 8, dieło 34, akt 5, Sprawa więźniów politycznych A. Sendrowskiego i I. Lewczuka, w piśmie z zapytaniem do Kancelarii Warszawskiego Generała Gubernatora z dnia 22 maja 1875 r. pod nr 13323 skierowanym do naczelnika guberni tobolskiej:
... do Iszimskiego Okręgu na osiedlenie, wygnany przestępca polityczny, który mieszkał w mieście Ćmielowie, mieszczanin miasta Denkowa, powiatu opatowskiego, guberni radomskiej Antoni Sendrowski.
- wykaz artykułów na temat zesłanego Antoniego Sendrowskiego,
Sporządzono w Pskowskim Gubernialnym Zarządzie w dniu 5 maja 1867 r., Nr 44.

Iszymski Okręg to na Uralu:
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%98%D1 ... 1%83%D0%B3

Robert

Co do forum svrt, to tak, jestem tam i dziś odezwała się do mnie kobieta będąca potomkiem Antoniego Ale dziękuję! Bo akurat informacje o tych dokumentach o sprawie więźniów politycznych (jeśli są z tego samego forum) gdzieś mi umknęły

Dzień dobry,
Może powinienem założyć oddzielny temat ale spróbuję zapytać w tym miejscu. Poszukuje informacji o kilku osobach zesłanych na Syberie, którzy końcowo po 1865 r. trafili do Irkucka, tam założyli swoje rodziny, końcowo niektórzy z nich powrócili do kraju. A wiec interesowały by mnie również metryki jak i inne informacje o pobycie itp. Swego czasu zwróciłem się z zapytaniem do tamtejszego archiwum. Została przeprowadzona kwerenda ale niestety z powodu różnic systemów bankowych przelew nie doszedł do skutku i końcowo archiwum przestało juz odpowiadać na moje emaile. Być moze metryki są juz na FamiliSearch, natomiast nie bardzo wiem jak dotrzeć inną drogą do archiwum w Irkucku. Szukałem instytucji polonijnych w tamtym regionie, znalazłem niestety moje maile pozostały bez odpowiedzi
Prosze o pomoc jak podejść do tematu, może jakieś spisy lub fora internetowe gdzie mógłbym zapytać, poszukać?
P. Robert Kostecki podzielił się informacją że Instytut Historii PAN posiada kartoteki zesłańców. Czy ktoś z forumowiczów zwracał się z zapytaniem do tej instytucji?

pozdrawiam
Jacek

Dzień dobry.

Polecam publikację:

Henryk Cederbaum: Powstanie styczniowe. Wyroki audytoryatu polowego z lat 1863, 1864, 1865 i 1866; Warszawa – Lublin – Łódź – Kraków 1917.

Link do elektronicznego wydania przedmiotowej publikacji:
http://bc.wbp.lublin.pl/dlibra/docmetad ... =&lp=9&QI=

Pozdrawiam – Roman.

Dziekuje. Przejże.
Wlasnie znalazłem na FS metryki z Irkucka - oczywiscie kopie z centralnego archiwum Białorusi w Mińsku. Podaje DGS: 7766505, 7766485, 7766486 lata 1850-1905