Pochodzenie nazwisk (cz.5)
Moderatorzy: elgra, Galinski_Wojciech, maria.j.nie
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
ciąg dalszy dla Agnieszki:
Tomkowiak - od imienia Tomasz, notowanego w Polsce od XII wieku w dwu postaciach: Tomasz i Toma. Imię wywodzi się z aramejskiego toma ‘bliźniak’. Od formy greckiej Thomăs utworzono postać łacińską Thomas, w Kościele prawosławnym Foma, Choma
Trzcinski 1485 - od nazw miejscowych Trzciana, Trzcieniec, Trzcianka (kilka wsi).
Trzpil - od podstawy trzpi-, por. trzpić ‘swędzieć’, trzpień ‘sworzeń’, od staropolskiego trzpiota (się) ‘machać skrzydłami (o ptakach)’.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Tomkowiak - od imienia Tomasz, notowanego w Polsce od XII wieku w dwu postaciach: Tomasz i Toma. Imię wywodzi się z aramejskiego toma ‘bliźniak’. Od formy greckiej Thomăs utworzono postać łacińską Thomas, w Kościele prawosławnym Foma, Choma
Trzcinski 1485 - od nazw miejscowych Trzciana, Trzcieniec, Trzcianka (kilka wsi).
Trzpil - od podstawy trzpi-, por. trzpić ‘swędzieć’, trzpień ‘sworzeń’, od staropolskiego trzpiota (się) ‘machać skrzydłami (o ptakach)’.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
-
Agnieszka_Piotrkowska

- Posty: 30
- Rejestracja: pt 30 sty 2009, 07:45
- Lokalizacja: Bielsko-Biała
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witaj Agnieszko
Urbanowicz 1416 - od imienia Urban, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego – Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’.
Urbański 1634 - od imienia Urban, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego – Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’ lub od nazwy miejscowej Urbanice (sieradzkie, gmina Wieluń).
Wacikowski - od imienia Wacław, które stanowi nowszą postać imienia złożonego Więcesław, Więcław. Zmiana nastąpiła w okresie średniowiecza pod wpływem języka czeskiego (od imion Wacław, Wasyl, Wawrzyniec).
Waleński - od imion na Wal-, typu Walenty, Walerian lub od walić ‘burzyć, rozwalać; uderzać, sunąć powoli, ociężale’.
Waszkiewicz - od waski ‘jeden z was’ lub od waska ‘szaflik’, od nazw osobowych na Wasz- lub od niemieckiej nazwy osobowej Waske.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
c. d. n.
Urbanowicz 1416 - od imienia Urban, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego – Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’.
Urbański 1634 - od imienia Urban, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego – Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’ lub od nazwy miejscowej Urbanice (sieradzkie, gmina Wieluń).
Wacikowski - od imienia Wacław, które stanowi nowszą postać imienia złożonego Więcesław, Więcław. Zmiana nastąpiła w okresie średniowiecza pod wpływem języka czeskiego (od imion Wacław, Wasyl, Wawrzyniec).
Waleński - od imion na Wal-, typu Walenty, Walerian lub od walić ‘burzyć, rozwalać; uderzać, sunąć powoli, ociężale’.
Waszkiewicz - od waski ‘jeden z was’ lub od waska ‘szaflik’, od nazw osobowych na Wasz- lub od niemieckiej nazwy osobowej Waske.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
c. d. n.
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
ciąg dalszy dla Agnieszki:
Wawrzyniak - od imienia Wawrzyniec, od łacińskiego Laurentius, to od nazwy miasta Laurentum. W Polsce imię znane do XIII wieku, polonizowane jako Ławrzyniec, Wawrzeniec, Wawrzyniec.
Wejnert - od niemieckiej nazwy osobowej Weiner, ta od Wagner lub Wein-.
Wieczorek 1435 - od wieczór.
Wiśniewski 1471 - od nazw miejscowych Wiśniewo, Wisniowa, Wiszniowa (częste).
Wnuk 1423 - od wnuk, ze staropolskiego wnęk ‘dziecko w stosunku do dziadkow’, dawniej też ‘bratanek, siostrzeniec’.
Wojtalik 1764 - od imienia Wojciech, także od wójt.
Wojtera - od imienia Wojciech, także od wójt.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
c. d. n.
Wawrzyniak - od imienia Wawrzyniec, od łacińskiego Laurentius, to od nazwy miasta Laurentum. W Polsce imię znane do XIII wieku, polonizowane jako Ławrzyniec, Wawrzeniec, Wawrzyniec.
Wejnert - od niemieckiej nazwy osobowej Weiner, ta od Wagner lub Wein-.
Wieczorek 1435 - od wieczór.
Wiśniewski 1471 - od nazw miejscowych Wiśniewo, Wisniowa, Wiszniowa (częste).
Wnuk 1423 - od wnuk, ze staropolskiego wnęk ‘dziecko w stosunku do dziadkow’, dawniej też ‘bratanek, siostrzeniec’.
Wojtalik 1764 - od imienia Wojciech, także od wójt.
Wojtera - od imienia Wojciech, także od wójt.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
c. d. n.
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
ciąg dalszy dla Agnieszki:
Włoszczyn - od imion złożonych typu Włościbor.
Wrzeszczyński - od wrzask ‘głośny, przeraźliwy krzyk’, wrzeszczeć; od wrzeszcz ‘krzykacz’.
Wydra 1447 - od wydra ‘zwierzę z rodziny kunowatych’, też od wydrzeć, wydrzyć ‘zabrać coś siłą, podrzeć, zniszczyć’.
Wydurski - od wydra ‘zwierzę z rodziny kunowatych’, też od wydrzeć, wydrzyć ‘zabrać coś siłą, podrzeć, zniszczyć’.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
c. d.n.
Włoszczyn - od imion złożonych typu Włościbor.
Wrzeszczyński - od wrzask ‘głośny, przeraźliwy krzyk’, wrzeszczeć; od wrzeszcz ‘krzykacz’.
Wydra 1447 - od wydra ‘zwierzę z rodziny kunowatych’, też od wydrzeć, wydrzyć ‘zabrać coś siłą, podrzeć, zniszczyć’.
Wydurski - od wydra ‘zwierzę z rodziny kunowatych’, też od wydrzeć, wydrzyć ‘zabrać coś siłą, podrzeć, zniszczyć’.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
c. d.n.
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
ciąg dalszy dla Agnieszki:
Wysocki 1399 - od nazwy miejscowej Wysoka (częste).
Wyszomirski - od nazwy miejscowej Wyszomierz, dawniej Wyszemirz (łomżyńskie, gmina Szumowo).
Wyżykowski - od gwarowego wyż, wyża ‘wysokość’.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Wysocki 1399 - od nazwy miejscowej Wysoka (częste).
Wyszomirski - od nazwy miejscowej Wyszomierz, dawniej Wyszemirz (łomżyńskie, gmina Szumowo).
Wyżykowski - od gwarowego wyż, wyża ‘wysokość’.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
-
Agnieszka_Piotrkowska

- Posty: 30
- Rejestracja: pt 30 sty 2009, 07:45
- Lokalizacja: Bielsko-Biała
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam
Zalewski - od nazwy miejscowej Zalew (sieradzkie, gmina Lutomiersk).
Załoga 1401 - od załoga ze staropolskiego ‘fundament; pożyczka; zastaw; ozdoba kobieca’, też ‘podstęp’, założyć.
Zbyczyński - zapewne - od staropolskich imion złożonych typu Zbygniew, Zbylut.
Zembrzuski - od nazwy miejscowej Zambrzus (ciechanowskie, gmina Czernice Borowe).
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
c. d. n.
Zalewski - od nazwy miejscowej Zalew (sieradzkie, gmina Lutomiersk).
Załoga 1401 - od załoga ze staropolskiego ‘fundament; pożyczka; zastaw; ozdoba kobieca’, też ‘podstęp’, założyć.
Zbyczyński - zapewne - od staropolskich imion złożonych typu Zbygniew, Zbylut.
Zembrzuski - od nazwy miejscowej Zambrzus (ciechanowskie, gmina Czernice Borowe).
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
c. d. n.
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
ciąg dalszy dla Agnieszki:
Żbikowski 1411 - od nazwy miejscowej Żbiki (kaliskie, gmina Czermin).
Żurawski 1447 - od nazwy miejscowej Żuraw, dawniej Żoraw też Żurawia, Żurawica (kilka wsi).
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
c. d. n.
Żbikowski 1411 - od nazwy miejscowej Żbiki (kaliskie, gmina Czermin).
Żurawski 1447 - od nazwy miejscowej Żuraw, dawniej Żoraw też Żurawia, Żurawica (kilka wsi).
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
c. d. n.
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
ciąg dalszy dla Agnieszki:
Ładziński - od ładzić ‘porządkować’, ładny, od staropolskiego okrzyku łado, łada; od nazwy miejscowej Ładzin, dziś Ladzin (krośnieńskie, gmina Rymanów).
Śliwiński 1641 - od nazwy miejscowej Śliwiny (kilka wsi), Śliwno (poznańskie, gmina Kuślin).
Świątek 1634 - od imion złożonych typu Świętobor, Świętosław lub od święty.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Ładziński - od ładzić ‘porządkować’, ładny, od staropolskiego okrzyku łado, łada; od nazwy miejscowej Ładzin, dziś Ladzin (krośnieńskie, gmina Rymanów).
Śliwiński 1641 - od nazwy miejscowej Śliwiny (kilka wsi), Śliwno (poznańskie, gmina Kuślin).
Świątek 1634 - od imion złożonych typu Świętobor, Świętosław lub od święty.
Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam
Fiecek - od niemieckiej nazwy osobowej Fitzi, od imienia Vincentius, od ficać ‘skakać, wierzgać’.
Ficek 1490 - od niemieckiej nazwy osobowej Fitzi, od imienia Vincentius, od ficać ‘skakać, wierzgać’.
Fietzek - od niemieckiej nazwy osobowej Fitzi, od imienia Vincentius, od ficać ‘skakać, wierzgać’.
Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Fiecek - od niemieckiej nazwy osobowej Fitzi, od imienia Vincentius, od ficać ‘skakać, wierzgać’.
Ficek 1490 - od niemieckiej nazwy osobowej Fitzi, od imienia Vincentius, od ficać ‘skakać, wierzgać’.
Fietzek - od niemieckiej nazwy osobowej Fitzi, od imienia Vincentius, od ficać ‘skakać, wierzgać’.
Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
-
Agnieszka_Piotrkowska

- Posty: 30
- Rejestracja: pt 30 sty 2009, 07:45
- Lokalizacja: Bielsko-Biała