genealodzy.pl

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Tomkowiak - od imienia Tomasz, notowanego w Polsce od XII wieku w dwu postaciach: Tomasz i Toma. Imię wywodzi się z aramejskiego toma ‘bliźniak’. Od formy greckiej Thomăs utworzono postać łacińską Thomas, w Kościele prawosławnym Foma, Choma

Trzcinski 1485 - od nazw miejscowych Trzciana, Trzcieniec, Trzcianka (kilka wsi).

Trzpil - od podstawy trzpi-, por. trzpić ‘swędzieć’, trzpień ‘sworzeń’, od staropolskiego trzpiota (się) ‘machać skrzydłami (o ptakach)’.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Witam,
Proszę teraz o pochodzenie nazwisk:
URBANOWICZ, URBAŃSKI, WACIKOWSKI, WALEŃSKI, WASZKIEWICZ, WAWRZYNIAK, WEJNERT, WIECZOREK, WIŚNIEWSKI, WNUK, WOJTALIK, WOJTERA, WŁOSZCZYN, WRZESZCZYŃSKI, WYDRA, WYDURSKI, WYSOCKI, WYSZOMIRSKI, WYŻYKOWSKI
Z góry pięknie dziękuję.

Witaj Agnieszko

Urbanowicz 1416 - od imienia Urban, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego – Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’.

Urbański 1634 - od imienia Urban, notowanego w Polsce od XIII wieku, pochodzenia łacińskiego – Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’ lub od nazwy miejscowej Urbanice (sieradzkie, gmina Wieluń).

Wacikowski - od imienia Wacław, które stanowi nowszą postać imienia złożonego Więcesław, Więcław. Zmiana nastąpiła w okresie średniowiecza pod wpływem języka czeskiego (od imion Wacław, Wasyl, Wawrzyniec).

Waleński - od imion na Wal-, typu Walenty, Walerian lub od walić ‘burzyć, rozwalać; uderzać, sunąć powoli, ociężale’.

Waszkiewicz - od waski ‘jeden z was’ lub od waska ‘szaflik’, od nazw osobowych na Wasz- lub od niemieckiej nazwy osobowej Waske.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d. n.

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Wawrzyniak - od imienia Wawrzyniec, od łacińskiego Laurentius, to od nazwy miasta Laurentum. W Polsce imię znane do XIII wieku, polonizowane jako Ławrzyniec, Wawrzeniec, Wawrzyniec.

Wejnert - od niemieckiej nazwy osobowej Weiner, ta od Wagner lub Wein-.

Wieczorek 1435 - od wieczór.

Wiśniewski 1471 - od nazw miejscowych Wiśniewo, Wisniowa, Wiszniowa (częste).

Wnuk 1423 - od wnuk, ze staropolskiego wnęk ‘dziecko w stosunku do dziadkow’, dawniej też ‘bratanek, siostrzeniec’.

Wojtalik 1764 - od imienia Wojciech, także od wójt.

Wojtera - od imienia Wojciech, także od wójt.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001


c. d. n.

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Włoszczyn - od imion złożonych typu Włościbor.

Wrzeszczyński - od wrzask ‘głośny, przeraźliwy krzyk’, wrzeszczeć; od wrzeszcz ‘krzykacz’.

Wydra 1447 - od wydra ‘zwierzę z rodziny kunowatych’, też od wydrzeć, wydrzyć ‘zabrać coś siłą, podrzeć, zniszczyć’.

Wydurski - od wydra ‘zwierzę z rodziny kunowatych’, też od wydrzeć, wydrzyć ‘zabrać coś siłą, podrzeć, zniszczyć’.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d.n.

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Wysocki 1399 - od nazwy miejscowej Wysoka (częste).

Wyszomirski - od nazwy miejscowej Wyszomierz, dawniej Wyszemirz (łomżyńskie, gmina Szumowo).

Wyżykowski - od gwarowego wyż, wyża ‘wysokość’.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Witam,
Proszę o etymologię nazwisk:
Zalewski, Załoga, Zbyczyński, Zembrzuski, Ładziński, Śliwiński,Świątek, Żbikowski, Żurawski
Z góry dziękuję.

Witam

Zalewski - od nazwy miejscowej Zalew (sieradzkie, gmina Lutomiersk).

Załoga 1401 - od załoga ze staropolskiego ‘fundament; pożyczka; zastaw; ozdoba kobieca’, też ‘podstęp’, założyć.

Zbyczyński - zapewne - od staropolskich imion złożonych typu Zbygniew, Zbylut.

Zembrzuski - od nazwy miejscowej Zambrzus (ciechanowskie, gmina Czernice Borowe).

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d. n.

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Żbikowski 1411 - od nazwy miejscowej Żbiki (kaliskie, gmina Czermin).

Żurawski 1447 - od nazwy miejscowej Żuraw, dawniej Żoraw też Żurawia, Żurawica (kilka wsi).

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d. n.

ciąg dalszy dla Agnieszki:

Ładziński - od ładzić ‘porządkować’, ładny, od staropolskiego okrzyku łado, łada; od nazwy miejscowej Ładzin, dziś Ladzin (krośnieńskie, gmina Rymanów).


Śliwiński 1641 - od nazwy miejscowej Śliwiny (kilka wsi), Śliwno (poznańskie, gmina Kuślin).

Świątek 1634 - od imion złożonych typu Świętobor, Świętosław lub od święty.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Witam,
Bardzo proszę o etymologię nazwisk:
Radzimirski/Radzimierski
Serdecznie dziękuję. Jarek

Witam

Radzimirski, Radzimierski - nazwisk w źródłach nie znalazłam; mogą pochodzić od imion złożonych typu Radosław, Radomir, też od rady ‘zadowolony’, rada, radzić.

Witam

Bardzo proszę o etymologię nazwiska:
Fiecek,Ficek, Fietzek
Z góry dziękuję. Wiesław

Witam

Fiecek - od niemieckiej nazwy osobowej Fitzi, od imienia Vincentius, od ficać ‘skakać, wierzgać’.

Ficek 1490 - od niemieckiej nazwy osobowej Fitzi, od imienia Vincentius, od ficać ‘skakać, wierzgać’.

Fietzek - od niemieckiej nazwy osobowej Fitzi, od imienia Vincentius, od ficać ‘skakać, wierzgać’.

Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Witam,
Proszę o etymologię nazwisk:
Ampulska, Andryszkiewicz, Banalska, Bancerz, Bielasty, Bielińska, Bieńkowska, Bogucka, Borowska, Danielczyk, Dąbrowska, Dembkowska,Derkowska, Domańska.
Z góry dziękuję.