Witajcie,
Zanim wątek rozwinie się w różne drożyny i kolejne zapytania, przyjmy jedną zasadę: konkretne nazwisko należy badać cierpliwie wykonywanym wywodem genealogicznym, tj od siebie samego, aż do najdalszych przodków - dane nazwisko mogło przez kolejne pokolenia ulegać zmianie, i to z rozlicznych przyczyn - a to urzędnik (a więc też parafialny) mógł wpisać do metryki nazwisko podane przez podających fonetycznie, a to podane przez zmieniających wiarę czy urzędników, a to przez dodanie końcówki -ski, -cki dla dodania prestiżu, czy tytułu szlacheckiego, i tak dalej i dalej. Tylko tak można dojść do pochodzenia swojego rodowego nazwiska.
A teraz powiem kilka zdań, mimo że będę sobie przeczył, to z chęci serdecznej pomocy na forum
Danielu,
"A co łączy Włodowice w Świętokrzyskim z Kamienicą w małopolskim i okolicami? Jakieś powiązania szlacheckie? Oppido w genetece jest. Nazwisko łacińskie? Jak to."
A któż to wie. Widzę, że przekopujesz Genetekę do głębi, ale w świetle mojego pierwszego zdania to tylko narzędzie pomocnicze. Na razie łączy je nazwisko Oppido i... w Małopolsce parafia Dobra i okolice (a tu wspomniane w tym wątku wcześniej nazwiska Opydo, Opyd, Opyt, doodałbym Kopyto, itd.) i Świętokrzyskie i Kunów - a tu np:
1622 4 Stanisław de Prawęcin Jadwiga de Oppidio Kunów Kunów Data ślubu 1622-00-00 Miejsce przechowywania ksiąg: Archiwum Państwowe w Kielcach ul. Janusza Kusocińskiego 57 25-045 KielceIndeks dodał: Krzysztof Fornalski
Krzysztof Fornalski? To jego przodkowie byli w Kunowie znamienitymi szlachcicami i kamieniarzami. Tu ciekawa informacja o tych kamieniarskich cechach, cyt. "...nazwiska kunowskich kamieniarzy już w XVII wieku. Byli to rzemieślnicy i osadnicy głównie pochodzenia niemieckiego i włoskiego...: - a więc czyżby Pietrek83 miał dobre przeczucie?
Ja jeszcze "dorzucę do ognia" kolejną myśl: możliwy jest lokalny wariant zgubienia przez nazwisko pierwszej litery, czyli K i zmiany fonetycznej - wtedy w źródle nazwiska jest Kopyto - a to już bardzo stare nazwisko/nazwanie notowane w Polsce od roku 1387 - "od kopyto - racica zwierzęca, lub kopyto szewskie - forma do obuwia", lub Kopytko not. od roku 1402 - Źródło: Słownik Najstarszych Nazwisk Polskich Pochodzenie Językowe (XII-XIV wiek) Zofia Kowalik-Kaleta, Leonarda Dacewicz, Beata Raszewsja-Żurek, Tom I, str. 72, od Sstp - odnoszenie do "Historia Nazwisk Polskich Na Tle Społecznym i Obyczajowym (XII-XV wiek) tom I - Zofia Kowalik-Kaleta, plus K. Rymut potwierdza: "Nazwiska Polaków Słownik Historyczno-Etymologiczny" Tom I, str. 438 - "Kopyto" notowane od 1243 roku, od strp słowa 'kopyto' - w gałęzi nazwisk też Kopyt.
Ale! Powtarzam, to są przemyślenia dodatkowe, trzeba w badaniu pochodzenia danego nazwiska wykonać szczegółowy wywód genealogiczny, pokolenie po pokoleniu - i na to nie ma innej rady.
Tadeusz