Strona 19 z 95

: czw 17 lip 2014, 02:54
autor: zbbudzik
Ewa_Szczorduch pisze:

Gideon - nie znalazłam :(
Gideon imię biblijne i pewnie od tego imienia

Zbyszek

: czw 17 lip 2014, 06:26
autor: Ewa_Szczodruch
Witam :)

Cędrowski - od nazwy miejscowej Cedrowice (warszawskie, gmina Góra Kalwaria).

Hołociński - od holota ‘pospólstwo’ dawniej ‘ubogi’.

Stawski 1396 - od nazw miejscowych Stawowice (piotrkowskie, gmina Paradyż), Staw, Stawy (częste).

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Pochodzenie nazwiska Partyka

: ndz 20 lip 2014, 14:07
autor: algaa
Witam

Zwracam się z prosba o etymologie nazwiska Partyka?


Zakrzów Tarnobrzeg niegdyś wieś.

Bedę wdzieczna za info.


Pozdr Agnieszka.

: ndz 20 lip 2014, 14:29
autor: historyk1920
Witaj Agnieszko !

Partyka - 1609 od staropolskiego partyka, parteka ‘część czegoś; kromka chleba’.
Oto etymologia nazwiska :)

Pozdrawiam
Marek

: ndz 20 lip 2014, 19:31
autor: algaa
Witaj Marku

Bardzo dziekuję za info. :-)

Pozdr Agnieszka.

: ndz 20 lip 2014, 23:12
autor: Edmunda
Witam!
Proszę uprzejmie o podanie pochodzenia nazwisk:
Jerwoński
Jeżowicz
Jopek
Juzof
Kadłubiec
Kałuszka
Kantor
Kapsia
Kędzior
Kisiała
Klimaszewski
Klimczak
Klimek
Klonoowicz
Kowalczyk
Kozłowski
Krężelok
Kretek
Krzymucki
Kuchejda
Kukuczka

Pozdrawiam
Edmunda

: pn 21 lip 2014, 06:08
autor: Ewa_Szczodruch
Witam :)

Jerwoński - nie znalazłam :( może od ros. jewriej - Żyd?

Jeżowicz 1492- od jeż ‘zwierzę’.

Jopek 1599 - od imienia Hiob, w staropolszczyźnie realizowane też jako Job, na Kresach Wschodnich Jow. Imie pochodzenia hebrajskiego, od iijoib ‘doświadczony przez Boga’.

Juzof - od imienia Józef. Imię pochodzenia hebrajskiego Joseph, oznaczające pierwotnie ‘niech Bóg pomnoży’. W Polsce imię popularne od średniowiecza. Adaptowane jako Ożep, Jożep, Jożef, na Kresach Wschodnich też jako Josyp, Hosyp, Jesyp, Josyf.

Kadłubiec 1508 - od kadłub ‘tułów’.

Kałuszka XV w. - od kalać, ze staropolskiego kalić ‘brudzić, plamić, okrywać hańbą’; od kał ‘odchody ludzkie lub zwierzęce; błoto, brud’.

Kantor 1388 - od kantor ‘śpiewak kościelny’, też ‘biuro’.

Kapsia - od kapsa, kabza, od gwarowego kabsa ‘sakiewka, kieszeń’.

Kędzior 1695 - od podstawy kędr-, por. gwarowe kędry ‘włosy panny młodej po obcięciu’, kędzior ‘lok’, kędzierzawy.

Kisiała - od kisieć, kisić, dawniej też od kisać ‘kwasić, fermentować’, w pochodnych też od imion na Ki-, typu Kilian.

Klimaszewski 1456 od nazw miejscowych Klimasze, Klimaszewnica (Maz).

Klimaszewski - od imienia Klemens. Imię, notowane w Polsce od początku XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od clemens, entis ‘łagodny, spokojny, cichy’.

Klimczak 1786 - od imienia Klemens. Imię, notowane w Polsce od początku XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od clemens, entis ‘łagodny, spokojny, cichy’.

Klimek 1385 - od imienia Klemens. Imię, notowane w Polsce od początku XIII wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od clemens, entis ‘łagodny, spokojny, cichy’.

Klonowicz - od klon ‘gatunek drzewa liściastego’.

Kowalczyk 1427 - w grupie nazwisk pochodzących ze staropolskiego kować ‘kuć metal’, kowal.

Kozłowski 1386 - od nazw miejscowych Kozłów, Kozłowo (częste).

Krężelok - od staropolskiego krężel, krężel, krędzel ‘część prząślicy’.

Kretek 1464 - od kret, może też od staropolskiego kreta ‘kreda’.

Krzymucki - od krzemień ‘rodzaj skały osadowej’, z gwarowego i staropolskiego też krzem, krzemię.

Kuchejda - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kuch-, por. staropolskie kuch ‘rodzaj placka’, kuchnia, kuchta

Kukuczka 1633 - od gwarowego kukuczka ‘kukułka’.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

: pn 21 lip 2014, 13:35
autor: UMINSKA_IWONA
Witam!
Proszę uprzejmie o podanie pochodzenia nazwisk:
Zajfert
Glińska
Pikuła
Wilczyńska\i
Kuibera
Kacprzak
Sadowski\a
Umińska\i
von Uminsky
Chachaj


Z góry ogromnie dziękuję :)

: pn 21 lip 2014, 16:20
autor: Edmunda
Witam :)
Pani Ewo z całego sercca dziękuję :k: :k: :k:
Pozdrawiam
Edmunda

: pn 21 lip 2014, 19:16
autor: Ewa_Szczodruch
Witam :)

Zajfert - od niemieckich nazw osobowych Siegfried, Sigifrith.

Gliński 1391 - od nazw miejscowych Gliny, Glinki, Glinik, Glińsk.

Pikuła 1384 - od staropolskiego pikać ‘oddawać mocz’, też ‘uderzać’, pika ‘broń o długim drzewcu’ lub od Pikuła ‘karzeł; pół centa’.

Wilczyński 1441 - od nazwy miejscowej Wilczyn (konińskie, gmina Wilczyn).

Kuibera - nie znalazłam :(

Kacprzak - od imienia Kasper. Imię znane w Polsce od XIV wieku, notowane jako Kasper, Kaspar, Gasper, Gaspar, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może wywodzi się z języka perskiego, od kansbar ‘stróż skarbca’.

Sadowski 1390 - od nazw miejscowych typu Sadowo, Sadowie, Sady, Szadów, Szady.

Umiński 1673 - od nazwy miejscowej Umienino (płockie, gmina Bielsk).

von Uminsky - jak wyżej

Chachaj 1673 - od nazwy miejscowej Umienino (płockie, gmina Bielsk); od chachać.

Wszystkie etymologie wg Kazimierza Rymuta

: czw 24 lip 2014, 21:22
autor: marymary22
Jeszcze raz odwiedzam to forum:) pytałam kiedyś o nazwisko Dąchór, ale nie udalo się odnależć pochodzenia, może sprobuję nakierować, bo wydaje mi się że te nazwisko mają ze sobą coś wspólnego, a przecież często je spotkać można w Polsce. podobne nazwiska to Stąpor, Stąpór, Stompor, Donchor, Bąchor, pisownia różna, ale to chyba zależy tylko od zapisu. Skąd taka forma?

: pt 25 lip 2014, 06:09
autor: Ewa_Szczodruch
Witam :)

Stąpor 1403, Stąpór, Stompor - od stąpor ‘tłuczek’.

Donchor - nie znalazłam :(

Bąchor - od staropolskiego, gwarowego bachorz, bachór, bachórz, bachur ‘brzuch, coś napęczniałego’, od prasłowiańskiego bachoriti ‘paplać, gadać, czarować’, od bachor ‘dziecko z nieprawego łoża; nieznośne dziecko’.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

: pn 28 lip 2014, 18:25
autor: marlena1206
Witam :)

od pewnego czasu nurtuje mnie temat etymologii mojego nazwiska panieńskiego a mianowicie SZUDRA Kilka lat temu dr Alina Naruszewicz-Duchlińska napisała :
"Nazwisko ma następujące potencjalne podstawy etymologiczne: 1. niemiecką nazwę osobową Suder, pochodzącą ze średniowysokoniemieckiego sūter ‘szewc, krawiec’ lub średniodolnoniemieckiego suder ’południowy, po południowej stronie’, 2. od niemieckiej nazwy osobowej Schuder, ta od średniowysokoniemieckiego schudden ‘potrząsać, głównie głową’; 3. od czasownika sudrać/szudrać ‘drapać’ (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 505). "

natomiast wpisując w Google SZUDRA dowiaduję się ,ze jest diament o tej nazwie "Wajra Szudra, połyskujący jak ostrze miecza."

http://www.polskijubiler.com/drukuj.php?id=781
natomiast na str
http://yogin.pl/wszystko-o-jodze/wedy/8 ... ml?start=1
w słowniczku;
Szudra – klasa robotnicza w wedyjskim systemie warnaszrama.

i teraz mam mętlik :( i po co szperałam po necie ?

: wt 29 lip 2014, 05:43
autor: Ewa_Szczodruch
Witam :)

Szudra - w grupie nazwisk pochodzących od niemieckiej nazwy osobowej Suder, Sudor, te od średniowysoko-niemieckiego süter ‘szewc, krawiec’ lub od średnioniemieckiego suder ‘południowy, po południowej stronie’ albo od sudra, sudro ‘zniszczona odzież’, sudrać, szudrać ‘drapać’; może też od niemieckiej nazwy osobowej Schuder, a ta od średnio-niemieckiego schudden ‘potrząsać, głównie głową’.

Źródło:Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

: wt 29 lip 2014, 06:39
autor: marlena1206
pani Ewo serdecznie dziękuję :)