genealodzy.pl

Dziękuję za odpowiedź


Gdzieś czytając materiały natknęłam się na nazwisko Juzwa ( ponoć wywodzi się z Czechosłowacji) stąd moje pytanie czy mogę mieć to na uwadze szukając.?

Moje trzy grosze do nazwiska Cydejko.

Według mitologii „chazarskiej” zaczerpniętej z poplątanej mieszanki wpływów greckich i fenickich Cid/Cyd to myśliwy, rybak, bóg rybołówstwa, ale również „Pan miasta” = lokalny bóg lokalnego miasta (za encyklopedią mitologii świata cytowaną w: http://dic.academic.ru/ ) Według tej samej encyklopedii Cid/Cyd to również imię herosa/boga mniej więcej tożsamego z Herkulesem.

Według tradycji ormiańskiej/osetyńskiej cyd (pisany i wymawiany jako cyd) to „omałocozięć”. Dziewosłębowie udający się dla prezentacji przyszłego pana młodego w domu przyszłej panny młodej zachwalali cyda - demonstrując jego cnoty i majątek. (za słownikiem etnografii i mitologii narodów kaukazkich cytowanym w : http://dic.academic.ru/ )

Jest również mniej egzotyczne, swojskie odniesienie. Cyd, cyd, cyd /cydź, cydź, cydź/ cyyyda, cyda, cyda/ cyyydzia, cydzia, cydzia - to głos pasterza przywołującego kozy. (Na Kujawach funkcjonowało - o ile pamiętam - „mecia, mecia, mecia, meć, meć, meć”). Cydzia = koza.

Witam wszystkich

Czy może mi ktoś pomóc w rozwikłaniu etymologii tego nazwiska? Jest rzadko spotykane. Kiedyś było inaczej pisane (chronologicznie do najstarszego znanego mi wariantu):

- Szermański
- Szermansky
- Schermansky
- Żermansky

Mój najstarszy znany przodek - Jakub Żermansky ur. przed 1676 r. - mieszkał (a może też urodził się) w dzisiejszym Frydku. Od czego może pochodzić to nazwisko?

Bardzo dziękuję za wyczerpujące odpowiedzi! Na pewno rozjaśni mi to kilka możliwości. Jeszcze raz dziękuję za pomoc. Pozdrawiam.

Witam

Salos - w grupie nazwisk pochodzących od podstaw sal-, szal-, por. imiona typu Salomon, Salezy, niemiecka nazwa osobowa Sal, szalić ‘oszukiwać, kłamać’, szala ‘część wagi’, szaleć ‘zachowywać się gwałtownie, hulać’, szał ‘atak szaleństwa’.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Witam
Skontaktował się ktoś, noszący to nazwisko, ze mną z prośbą o wyjaśnienie pochodzenia nazwiska. Ten ktoś pochodzi chyba z Niemiec i pisze, że pierwsze zmianki o nazwisku, na które natrafił, pochodzą z około 1700 roku. Wtedy nazwisko było zapisywane Zaydowski. Składam więc uprzejmie nie swoją prośbę
Dziękuję i pozdrawiam
Andrzej
PS nie wiem jak umieścić post przy nazwiskach na S

Witam

Sajdowski - w grupie nazwisk pochodzących od sajdać się ‘kręcić się’, sajda ‘część warsztatu tkackiego’ od wschodniosłowiańskiego sajda, sojda ‘gatunek ryby’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Seide, ta od średnio-wysoko-niemieckiego scheide ‘granica’.


Zajdowski - od zajść, zajdę lub od staropolskiego zajda ‘kosa’, też ‘płachta do noszenia siana’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Seide, ta od apelatywu Seide ‘jedwab’.

Źródło:Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Chciałbym prosić o etymologię nazwisk (najlepiej za Rymutem):

Dura > Durka (takie przejście, oboczność między pokoleniami)
Freykowski, Frajkowski
Ganske
Kajda
Myszor
Olejniczak
Spychała

Myszor jest z G. Śląska, pozostałe - Wielkopolska. Przepraszam, jeśli któreś już było.

Witam

Dura 1487 - od staropolskiego dur ‘szaleństwo’, durować ‘szleć’ lub od dura ‘dziura’.

Durka 1400 - od staropolskiego dur ‘szaleństwo’, durować ‘szleć’ lub od dura ‘dziura’; od staropolskiego Durka ‘dziurka’, od gwarowego durkać ‘padać, lać’.

Frajkowski, Freykowski - od niemieckiej nazwy osobowej Frei, ta od apelatywu frei ‘wolny’.

Ganske - od gęś.

Kajda 1597 - od kajda ‘torebka drewniana do chowania osełki, używana przez kosiarzy’.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Myszor 1477 - w grupie nazwisk pochodzących od mysz, możliwe też od imion ma My-, typu Myślibor lub od myszor, mysior ‘szczur’.

Olejniczak - od olej ‘płynny tłuszcz wyciskany z olowek lub innych roślin oleistych’.

Spychała 1677 - od spychać, też od imion na Spy-, typu Spycigniew.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
[/b]

Moi drodzy proszę o pomoc w znalezieniu odpowiedzi skąd pochodzi nazwisko Goczał lub Gocał. Za pomoc dziekuję.

Wpisz w Google; imię Goczałek
i poczytaj.

Ale "najslodszy " jest wpis na tym Forum Zbigniewa Gawronskiego z 22-01-2016 [wg Google - Genealodzy.PL Genealogia :: serwis genealogiczny];najslodszy, bo w paru zdaniach wyjasnia wszystko.

Jest to jedno z najmniej tysiąca nazwisk "Goczałkopodobnych to znaczy powstałych od imienia męskiego Goczałka. Goczałka to jest święty kościoła katolickiego - męczennik ukatrupiony w 1066 roku na Pomorzu, był księciem pomorskim. Sprawa jest dość trudna, ponieważ imię Goczałka jest spolonizowaną wtórnie wersją łacińskiego Godesclaus = "Boży sługa" mniej więcej, ale aż się chce wprost wypowiedzieć właściwe słowiańskie imię zlatynizowane pierwotnie. To Godzisław czyli "ten, który czyni sławę, gotujący sławę".

Witam

Gocał, Goczał 1411 - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Dokładnie to samo, ale nieco szerzej napisałem już wcześniej

http://genealodzy.pl/index.php?name=PNp ... 966#307966

Fragment powyżej cytował p Władysław.

http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Wad ... s53-72.pdf

Ewa_Szczodruch pisze:Witam

Gocał, Goczał 1411 - od niemieckich nazw osobowych Gottschall (d), Godschalk, te od Gödeoscak ‘sługa boży’.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Nazwisko proste, od imienia Gotschalk (święty Gottschalk, męczennik, książę pomorski, zob. E. Breza, Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany t. I, Gdańsk 2000 s. 273), J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 581, E. Förstemann, Altdeutsches Namenbuch. I Personennamen, München 1966 s. 689, H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München 1967 s. 181, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 2 Nazwy osobowe pochodzenia chrześcijańskiego, opr. M. Malec, Kraków 1995 s. 48, staro-wysoko-niemieckie: got- ‘bóg’ + scalc ‘parobek, giermek, niewolnik, sługa’, H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 120, staro-wysoko-niemieckie Godesscealc, nowo-wysoko-niemieckie Gottschalk, Gottschall, zob. E. Förstemann, Altdeutsches Namenbuch. I Personennamen, München 1966 s. 689, tłumaczenie wyrażenia łacińskiego servus dei, ancilla die, zob. H. Kaufmann, Untersuchungen zu altdeutschen Rufnamen, München 1965 s. 156, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 66, E. Breza, Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany t. I, Gdańsk 2000 s. 273.

http://www.genezanazwisk.pl/content/gotschalk

Etymologia nazwisk - Janusz Stankiewicz. Genealogia

http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=44

pozwolę sobie uzupełnić

Pochodzenie imion i nazwisk
mieszkańców parafii Chocznia

http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Wad ... s53-72.pdf


GOC(Z)AŁ: Gocał, 1706; Grządziel vulgo Goczał, 1789; (por. niem.Godschalk, BS)


Repozytorium Cyfrowe Instytutów Naukowych

Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych

Struktura publikacji: Cz. 5, Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego;

http://rcin.org.pl/publication/42984

strona książki 74/75

Dziękuję wszystkim serdecznie za opinię i pozdrawiam