Wladyslaw_Moskal pisze:W nazwisku Tartan-us , przyrostek[sufix] - us, w dawnym języku galijskim i polskim znaczył "nasz", a "tartan" to wełniane nakrycie, koc, płótno, także wspolczesny "tartan szkocki" !, zatem starożytnego tkacza, producenta płótna z wełny nazywano; - Tartan, może ten prapolski, nasz Tartan, tkał na specjalnym warsztacie ?.
Wladyslaw_Moskal pisze:W nazwisku Tartan-us , przyrostek[sufix] - us, w dawnym języku galijskim i polskim znaczył "nasz", a "tartan" to wełniane nakrycie, koc, płótno, także wspolczesny "tartan szkocki" !, zatem starożytnego tkacza, producenta płótna z wełny nazywano; - Tartan, może ten prapolski, nasz Tartan, tkał na specjalnym warsztacie ?.
Tak, naprawdę serio !.
Napisalem;
W nazwisku Tartan-us przyrostek[sufix] -us, w dawnym języku galijskim i polskim znaczył "nasz"......nasz Tartan.
Wiki wskazuje;
-us przyrostek
(1.2) tworzy rzeczowniki pochodne rodzaju męskiego będące nazwami...
podaje Wiki przykład ..krakus
Dodam, ze kiedyś były to nazwania, współcześnie już nazwiska i jest ich bardzo dużo.
Na przyklad;
- polskie nazwisko Ambrosius, celtyckie i polskie nazwanie ambrosi-us = nasz bursztynek, miedzy innymi Świętego Ambrożego, a w Polsce tysiące osób ma nazwiska zaczynające się od rdzenia Ambro-,
- polskie bardzo stare nazwania/nazwiska; Adamus, Andrus, ...Jadamus, Jakobus, Janus, ...Tartanus, Tadeus.
Wladyslaw_Moskal pisze:W nazwisku Tartan-us , przyrostek[sufix] - us, w dawnym języku galijskim i polskim znaczył "nasz", a "tartan" to wełniane nakrycie, koc, płótno, także wspolczesny "tartan szkocki" !, zatem starożytnego tkacza, producenta płótna z wełny nazywano; - Tartan, może ten prapolski, nasz Tartan, tkał na specjalnym warsztacie ?.
Władysław Moskal pisze jak najbardziej serio. Jego rozważania na temat nazwisk to w rzeczywistości parodia językoznawstwa, ale on to traktuje całkiem poważnie.
Zresztą uczone wywody nawet utytułowanych językoznawców to często tylko nie oparte na niczym domysły. Np. jeden dowodzi, że "Wisła" to nazwa o korzeniach słowiańskich, drugi wprost przeciwnie, a obaj mają tytuły profesorskie.
Według danych zawartych w Serwisie Rzeczypospolitej Polskiej, w bazie PESEL, na dzień 19.01.2024 roku osób o nazwisku Redlak występowało 101, w tym 50 mężczyzn i 51 kobiet.
W mojej ocenie nazwa osobowa Redlak została uformowana przy pomocy sufiksu -ak od podstawy słowotwórczej Redl- [ Redl- + -ak = Redlak ].
Przyrostek -ak jest regionalizmem gramatycznym, początkowo występował na Mazowszu i był stosowany na oznaczenie istoty niedorosłej, na przykład źrebak. Następnie rozpowszechnił się na obszar północnej Polski i był bardzo produktywny w gwarach. Później wszedł do języka ogólnego, przede wszystkim jego obecność można zauważyć w słownictwie potocznym. Format ten ma przestrzeni czasu wytworzył wiele funkcji. Generalnie sufiks -ak:
• tworzy nazwy istot niedorosłych,
• tworzy spieszczenia,
• tworzy rzeczowniki osobowe od rzeczowników,
• tworzy rzeczowniki osobowe od przymiotników i imiesłowów przymiotnikowych,
• tworzy rzeczowniki materialne,
• tworzy nazwy narzędzi związanych z wykonywaniem określonych czynności,
• potocznie tworzy nazwy osób od skrótowców,
• w gwarze warszawskie tworzy rzeczowniki od innych części mowy,
• w gwarach tworzy nazwy miejsc.
W mianie Redlak przyrostek -ak został wyjaśniony. Pozostaje zrozumieć co znaczy rdzeń tej nazwy osobowej, to jest człon Redl-. Z dużym prawdopodobieństwem może on pochodzić od wyrazu pospolitego redło.
Biorąc pod uwagę występowanie w nazwie osobowej Redlak formatu -ak skłaniam się do tego, że nazwisko Redlak jest patronimem, to znaczy odojcowską nazwą osobową. Ojciec nazywał się Redło a syn jego Redlak.
Nazwanie Redło [ nazwisko lub przezwisko ] według mnie jest odapelatywną nazwą osobową, która wprost pochodzi od wyrazu pospolitego redło.
Apelatyw redło jest spuścizną z języka staropolskiego. Język staropolski jest etapem rozwoju języka polskiego. W dobie staropolskiej funkcjonował on mniej więcej od X wieku do przełomu XV i XVI wieku. Nadmienić trzeba, że w literaturze staropolskiej język staropolski był używwany dłużej i obejmował czas między X wiekiem a połową XVIII wieku. W języku staropolskim występowało wiele dialektów [ gwar ] różniły one się od siebie pewnymi cechami, które uzależnione były od miejsca i czasu występowania. W dobie staropolskiej między innymi nastąpiło przejście nagłosowego ra- w re-. Gdzieś od XII i XIII wieku ta zmiana zaczęła się rozprzestrzeniać od północy na Wielkopolskę i Mazowsze i północ Małopolski. Nigdy jednak to przejście nagłosowego ra- w nagłosowe re- nie objęło wszystkich dialektów [ gwar ] na obszarze całej Polski. W szczególności język literacki trzymał się pierwotnych form. Z biegiem czasu gwarowa zmiana nagłosowego ra- na re- ustępowała, z wyjątkiem nielicznych słów, z których słowo redło miało największy zasięg.
Wynika z tego, że pierwotnym słowem było radło, które na skutek staropolskiej zmiany ra- na re- zmieniło się na redło. Tym samym wyraz redło jest obocznością apelatywu radło. Można zaryzykować tezę, że nazwa osobowa zapisana pod postacią graficzną Redło jest oboczną formą miana Radło.
Według danych zawartych w Serwisie Rzeczypospolitej Polskiej, w bazie PESEL, na dzień 19.01.2024 roku osób o nazwisku Redło nie odnotowano – co nie wyklucza tego, że wcześniej występowały.
Według danych zawartych w Serwisie Rzeczypospolitej Polskiej, w bazie PESEL, na dzień 19.01.2024 roku osób o nazwisku Radło występowało 460, w tym 238 mężczyzn i 222 kobiety.
Według danych zawartych w Serwisie Rzeczypospolitej Polskiej, w bazie PESEL, na dzień 19.01.2024 roku osób o nazwisku Radlak występowało 555, w tym 276 mężczyzn i 279 kobiet.
Radło [ redło ] to narzędzie rolnicze.
Radło - historyczna miara powierzchni, która obejmuje areał możliwy do uprawiania przy pracy jednym zaprzęgiem wołów lub koni.
Łukaszu, to tylko moja robocza hipoteza o pochodzeniu nazwiska Redlak. Może informacje w niej zawarte pomogą Ci w dalszych badaniach.
Jest taki rząd nocnych ptaków, które mają duże oczy i pohukują. Nazywają się sowy . Sowik wyraźnie pochodzi od sowy. Też np. Wróblik od wróbla , Orlik od orła , Sokolik od sokoła, Żurawik od żurawia.
Częściowo się zgadzam z tym co o pochodzeniu nazwiska Sowik napisał Janusz. Zaproponuję Ci moje spojrzenie na genezę wspomnianego miana.
Rozważania o genezie nazwiska Sowik.
Nazwa osobowa Sowik z jakimś prawdopodobieństwem została urobiona z przyrostka -ik i rdzenia Sow- [ Sow- + -ik = Sowik ].
Format -ik zazwyczaj tworzy:
1. zdrobnienia rzeczowników rodzaju męskiego,
2. nazwę osoby o jakichś cechach lub przypadłości,
3. odojcowskie nazwy osobowe.
Tematem słowotwórczym nazwiska Sowik jest rdzeń sow-. Z dość dużym prawdopodobieństwem może on pochodzić od wyrazu pospolitego sowa:
• drapieżny ptak z rzędu sów,
• potoczne [ regionalne ] określenie grzyba czubajka kania, który należy do rodziny pieczarkowatych.
Wyraz pospolity sowa to rzeczownik rodzaju żeńskiego. Zatem, zdrobnienie wyrazu sowa jest słowo sówka [ sowa + -ka ] albo sóweczka [ sowa + -eczka ]. Skoro format -ik tworzy zdrobnienia rzeczowników rodzaju męskiego to zapewne nazwa osobowa Sowik nie jest zdrobnieniem pochodzącym od apelatywu sowa.
Jak wspomniałem sufiks -ik tworzy nazwę osoby o jakiś cechach lub przypadłości, na przykład gruźlica → gruźlik. Z jakimś prawdopodobieństwem miano Sowik może określać osobę, która ma jakieś cechy sowy [ ptak ] lub sowy [ grzyb ].
W mojej ocenie najbardziej prawdopodobnym jest to, że nazwa osobowa Sowik jest mianem patronimicznym [ nazwą odojcowską ]. Ojciec – Sowa a syn jego Sowik. W takim razie nazwisko Sowik pochodzi od nazwy własnej Sowa.
Według danych zawartych w Serwisie Rzeczypospolitej Polskiej, w bazie PESEL, na dzień 19.01.2024 roku osób o nazwisku Sowik występowało 526, w tym 258 mężczyzn i 268 kobiet.
Według danych zawartych w Serwisie Rzeczypospolitej Polskiej, w bazie PESEL, na dzień 19.01.2024 roku osób o nazwisku Sowa występowało 20600, w tym 10306 mężczyzn i 10294 kobiety.
To moja robocza hipoteza o etymologii nazwiska Sowik.
Dziękuję ci A wyjaśnienie ciekawe ale jestem zdania że to nazwisko pochodzi od miejscowości Sowia Wola to 58 km od Ciemniewka pieszo .
Andrzej Sowik mój 13 x pradziadek jemu rodzi się córka Katarzyna w 1583 r w Ciemniewku moja 12 x prababcia.
Bakuła_Mirosław44 pisze:Jeszcze raz dziękuję wszystkim za pomoc i podzielenie się że mną swoją wiedzą, przed którą chylę czoła.
Z pozdrowieniami
Mirosław
Cieszę się ze krok po kroku pomogliśmy Tobie i dziękuję za powyższy wpis.
Witam Wszystkich.
Mam prośbę o informacje dotyczące pochodzenia nazwiska SARYSZ.
Moi przodkowie pochodzą z miejscowości Chyszowki, powiat Limanowa, Małopolska.
Gdzieś wyczytałem że nazwisko wywodzi się od włoskich osadników, którzy złożyli przysiółek "SARYSZ" "PROROKI" itp.
W innych informacjach że nazwisko wywodzi się z Węgier.
Proszę o informację.
Dziękuję i pozdrawiam.
W północnej Słowacji (Bardejov, Preszov) jest region Szarysz. Podejrzewam pochodzenie od tamtego regionu . Mógł tak być nazwany wołoski osadnik z tamtego regionu. Osadnicy wołoscy w polskich górach nie przychodzili beżpośrednio z Wołoszczyzny , lecz sąsiednich regionów . Przez wieki przesuwali się wzdłuż Karpat zasiedlając górskie tereny . Posiadali odpowiednią "technologię" wykorzystywania tych trudnych terenów. Osadnictwo wołoskie doszło aż do Moraw (okolice Vsetina ).
