Nazwisko SCHNOBER jest chyba niemieckie. Znalazłam dzisiaj akt chrztu kobiety o tym nazwisku z 1598 r. z Freiburga oraz akt zgonu z 1679 r. . z terenów Wurttenbergii.
Basta 1563 - od imienia Sebastian, z greckiego Sebastianós, od sebastós ‘czcigodny, dostojny’, w Polsce znane od XII wieku, dawniej jako Sebastyjan, Sabestyjan, Sebastyjan, Sobestyjan i Bastyjan.
Cichorek - od cichy.
Fąferek - od fanfara ‘muzyka podniosła, hejnał’.
Furman1391 - od furman, ze staropolskiego forman ‘woźnica’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Witam ! PANI EWO !!! Proszę o etymologię nazwisk 1] DUMIAK [ tylko 10 osób w Polsce a na Ukrainie 240 w/g Pana Jerzego Aftanasa ] dziadek urodzony 1882 Rychcice pow.Drohobycz a pradziadek pochodził z Podola na Kresach 2] MAGUR babcia urodzona 1884 wieś Hubicze k.Borysławia pow.Drohobycz i w Polsce mało popularne .Pozdrawiam Kazimierz Świerniak
Witam
Góral 1618 - od podstawy gor-, występującej w takich formach, jak góra, gorzeć ‘palić się’, gorzki, w imionach złożonych typu Gorzysław; od góral.
Grędosz - od staropolskiego grąd ‘wzniesienie’, pierwotnie ‘pierś’, też od gwarowego grędzić ‘kręcić się’, od staropolskiego gręda ‘bieg konia, trucht’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Olbrycht 1553 - od imienia Albert, notowanego od XII wieku, z germańskiego Adalbert, pochodzącego od adal ‘szlachetny’ + berht ‘jasny, sławny’.
Śliwka 1373 - od śliwa ‘drzewo lub krzew owocowy’; też od gwarowego śliwać ‘zlewać’; od śliwka ‘owoc śliwy’.
Zacharko 1639 - od imienia Zachariasz, pochodzenia biblijnego, od Zeakharejahu ‘Jahwe pamięta’. W Polsce imię to notowane jest od XII wieku jako Zachryasz i Zacharz.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Poniżej zamieszczam fragment tłumaczenia z języka rosyjskiego (dokonanego przez moją kuzynkę profesjonalistkę) aktu zgonu
We wsi Wilków 8 listopada ( - według kalendarza rosyjskiego, a według naszego 20 listopada) 1897 r. o godzinie dziesiątej rano zjawili się: Józef Wojtowicz, lat 46, mieszkaniec wsi Kępa i Józef Kijak, lat 48, mieszkaniec wsi Zarudki /Zaródki /?/, obydwaj chłopi rolnicy, i oświadczyli, że we wsi Kępa Chotecka 6 listopada (18 listopada) tego roku o dziewiątej wieczorem zmarł Dydak Łyjak w trzy miesiące po urodzeniu, urodzony i zamieszkały we wsi Kępa Chotecka, syn Wiktorii Łyjak, niezamężnej chłopki, służącej /posługaczki?/ , mieszkanki wsi Kępa Chotecka. Naocznym świadkom zgonu Dydaka Łyjaka, niepiśmiennym, Akt ten odczytano i podpisano.
Ks. Adolf Grabowski, Proboszcz Parafii Wilków
I dopisek kuzynki:
PS. Zupełnie nie mam pojęcia skąd ten „Dydak” tutaj. W rosyjskim nie ma takiego słowa. Znalazłam gdzieś w sieci info, że może to być słowo z białoruskiego, oznaczające „sterczący”. Ale głowy nie dam.
Moje pytanie:
Czy ktoś spotkał się z takim imieniem i skąd mogło się wziąć. Na pewno nie jest to błąd odczytania - ten akt napisany jest bardzo starannie i wyraźnie
Pozdrawiam
Krzysztof Łyjak