genealodzy.pl

Pani Ewo,
uprzejmie prosze o sprawdzenie dwoch nazwisk: Idzikowski i Kwapisz
Z gory serdecznie dziekuje
Pozdrawiam
Anna

Witam

Idzikowski 1398 - od nazwy miejscowej Idzikowice (sieradzkie, gmina Dalików).

Kwapisz 1470-80 - od kwapić się ‘być skorym do czego’, od staropolskiego kwap ‘puch’.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Pieknie dziekuje Pani Ewo i zycze milego dnia
Pozdrawiam
Anna

Pani ewo proszę o sprawdzenie nazwisk: Para, Curyło, Kasprzyk z góry dziękuję

Witam Pani Ewo,

Bardzobym prosił o sprawdzenie nazwisk Czerwiakowski i Zgraja.

pozdrawiam,
Aleksy

Witam

Czerwiakowski - od staropolskiego czerw ‘larwa owada; robak; pasożyt toczący drzewa, zwierzęta owoce’.

W odmiejscowych - brak.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Zgraja - od zgraja ‘ tłum, gromada; stado’.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Serdecznie dziękuję za odpowiedź!

Witam,
Prosiłabym o pochodzenie nazwisk Dadzibowski, Chrościcki, Dyło, Świder i Ciupalski.
Dziękuję bardzo i pozdrawiam.
Maria

Witam

Chrościcki XV w. - od nazwy miejscowej Chrościce, dziś Chruścice (kieleckie, gmina Pińczów).

Ciupalski - od ciupa ‘niedołęga, niezdara’, ciupać ‘lekko ciąć, uderzać’.

Dadzibowski - brak w słowniku; może od dada w języku dziecinnym ‘dziadek, babaka’ lub od gwarowego dadać ‘paplać, gaworzyć’.

Dyło - od dyl, ze staropolskiego del ‘gruba deska, bal’, był też słowiański rdzeń dyl- oznaczający ‘coś długiego’.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Świder 1376 - od świder ‘narzędzie do wiercenia otworów’.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Proszę o sprawdzenie nazwisk:
*Marynicz
*Młodawski
*Sadzewicz
*Gmiterek

Witam

Gmiterek - od imienia Dymitr, notowanego w Polsce od XIII wieku jako Demetr 1264, Demitr 1419, Dmetr 1439, Dmitr 1446, Dymetr 1357, Dometr 1491, Domitr 1490. Imię pochodzi od greckiego Demétrios ‘należący do bogini płodów rolnych Demeter’.


Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Marynicz 1428 - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.

Młodawski 1406 - od nazwy miejscowej Młodawsko, dziś Młodasko (poznańskie, gmina Kaźmierz).

Sadzewicz - w nazwiskach na Sad-, Szad- nastąpiło pomieszanie dwu baz: sad ‘ogród owocowy’, sadzać ‘pomagać komuś usiąść’, osad ‘resztki substancji osadzające się na dnie naczynia lub zbiornika’ i staropolskie szady ‘siwy; pokryty pleśnią; rozczochrany’.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Dziękuję bardzo

Ewa_Szczodruch pisze:
Marynicz 1428 - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Marcin. Imię pochodzi od łacińskiego Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII wieku. Obok formy Macin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn.

Czyli ja rozumiem, że ja w średniowieczu nazywałbym się Marcin Marcin ?

Pozdrawiam,
Marcin Marynicz

proszę o sprawdzenie nazwisk :
Kisielewski
Pacyniak
Głuszek
Kobalczyk
Dróżdż
Golubiński

Witam

Dróżdż - od drozd ‘ptak śpiewający’ lub od drożdża, dawniej drożdże.

Głuszek 1269 - od głuchy, też od głuszyć lub od głuszek ‘człowiek przygłuchy’.

Golubiński (pod wpływem czeskim) - od gołąb. Może być odmiejscowe.

Kisielewski - od nazwy miejscowej Kisiele (piotrkowskie, gmina Rozprza), Kisielewo (płockie, gmina Sierpc).

Kobalczyk - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kob-, ta od prasłowiańskiego koba ‘wróżba z lotu ptaka’ lub od kob ‘chlew’ lub od imienia Jakob, dziś Jakub.

Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Pacyniak - od staropolskiego paczyna ‘wiosło’; ster’; forma mazurzona od paczyna lub od gwarowego pecyna ‘odrobina’.

Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Bardzo dziękuję pani Ewo.Pozdrawiam