Pochodzenie nazwisk (cz.4)

Ewa_Szczodruch · Post autor: **Ewa_Szczodruch** » sob 20 sie 2011, 09:52

ciąg dalszy dla Oskara:

Janik 1182 od imienia Jan. Imię pochodzenia hebrajskiego, od Jehöhanan ‘Jahwe jest łaskawy’. W językach słowiańskich adaptowane jako Iwan, Jan. Forma Iwan we wczesnym średniowieczu znana w całej Polsce, później na Kresach Wschodnich. Postać Jan notowana od początku XIII wieku.

Jasak - od imion na Ja-, typu Jan, Jaczemir, Jaromir.

Jaszczyk 1751 - od jażdż, jaszcz ‘gatunek ryby’.

Jonik 1306 - od imienia Jan. Imię pochodzenia hebrajskiego, od Jehöhanan ‘Jahwe jest łaskawy’. W językach słowiańskich adaptowane jako Iwan, Jan. Forma Iwan we wczesnym średniowieczu znana w całej Polsce, później na Kresach Wschodnich. Postać Jan notowana od początku XIII wieku.

Kaliszewski - od nazwy miasta Kalisz lub od kalić.

Koćwin - od kutwa ‘skąpiec’.

Kukla 1366 w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kukl-, por. staropolskie kukla ‘podłużna bułka; kaptur’, kukła ‘lalka, marionetka’, kuklać ‘bić, nękać’.

Kutczycki - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy kucz-, por. staropolskie kuczeć ‘siedzieć w kucki’, staropolskie kucza, kuczka ‘chata, szałas, buda’; może też od kutać ‘otulać, przygarniać ręką’, od staropolskiego kuta ‘habit zakonny’, kuty, kuć.

Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

c. d. n.

Ewa_Szczodruch · Post autor: **Ewa_Szczodruch** » sob 20 sie 2011, 09:53

ciąg dalszy dla Oskara:

Luboń 1447 - od lubić, luby, od imion złożonych typu Lubomir.

Matys 1615 - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Maciej. W języku hebrajskim były dwa warianty imienia: mettithejah (u) i mattanejah (u) ‘dar Jahwe’, przejęte do greckiego jako Matthias, Matthauos, Maththaios, a do łacińskiego jako Matthias, Matthaeus. Z form łacińskich w języku polskim powstały trzy imiona: Maciej, Matyjasz oba pochodzące od wariantu Matthias i Mateusz, utworzone od Matthaeus. W Kościele prawosławnym od form greckich utworzone zostało imię Matwiej, wtórnie Matfiej. Te cztery imiona, a także ich skrócone formy Mat- i Mac- mieszały się w źródłach historycznych.

Miśtal - od niemieckich nazw osobowych Mistal, Mistel, te z średnio-wysoko-niemieckiego mistel ‘jemioła’.

Możdżeń - w grupie nazwisk pochodzących od prasłowiańskiego moždže’ ‘gwóźdź’; też może od prasłowiańskiego mozg’ ‘mózg’.

Nawrot 1584 - od nawracać ‘zawracać’, nawracać się ‘przyjąć inną religię’ (od nawrócić się, nawrot ‘człowiek nawrócony’).

c. d. n.

Ewa_Szczodruch · Post autor: **Ewa_Szczodruch** » sob 20 sie 2011, 09:54

ciąg dalszy dla Oskara:

Ormański - od Ormianin, Ormiańczyk ‘człowiek pochodzący z Armenii’.

Petrykowski 1763 - od imienia Patrycy. Imię genetycznie łacińskie, od patricius ‘szlachetny; patrycjusz’. W języku polskim występuje jako Patrycy, Patryk, a w języku ruskim Patrikij. Forma zlatynizowana Patricius, notowane od XIII wieku, Patryk od wieku XV.

Petrykowski - od nazwy miejscowej Petrykozy (kilka wsi).

Pierzchała 1429 od pierzchać ‘uciekać, znikać’.

Puto 1473 - od podstawy put-, por. puta ‘członek męski’, putać ‘hulać, szastać pieniędzmi’, putny ‘drogowy’, putnia ‘cebrzyk’.

Sater - od szater, szatra, siatra ‘szałas, obóz cygański’, od gwarowego szatrać ‘baczyć, pamiętać’ lub od niemieckiej nazwy osobowej Schatter.

Simlat, Siemlat, Siemlot (pod wpływem ukraińskim) od siódmy.

Smorąg 1381 - od gwarowego smoręga ‘pasmo brudu’.

Stradomski 1389 - od nazwy miejscowej Stradom (część Krakowa).

Suszek 1421 - od suszyć, susza w staropolszczyźnie ‘suchy teren; obumarłe drzewo’, też od suchy ‘pzbawiony wilgoci; chudy’.

Suszek - 1607 - od nazwy miejscowej Sucha (kilka miejscowości), Susk (ostrołęckie, gmina Rzekuń).

Taborek 1731 - od tabor ‘warowny obóz wojskowy; gromada przemieszczających się koczowników’; możliwe też od nazwy góry Tabor, znanej z Pisma Świętego.

c. d. n.

Ewa_Szczodruch · Post autor: **Ewa_Szczodruch** » sob 20 sie 2011, 09:55

ciąg dalszy dla Oskara:

Zapart 1393 - od staropolskiego zaparty ‘zamknięty, zatkany’.

Zegadło- od dawnego zygać ‘drażnić kogoś, dokuczać’, w pochodnych też od Zygmunt, ze staropolskiego Żygmunt.

Zębala - od zięba ‘ptak z rodziny łuszczaków’, też od ziębić ‘chłodzić’.

Ziętal 1539 - od zięć ‘mąż córki’.

Zygadło - od dawnego zygać ‘drażnić kogoś, dokuczać’, w pochodnych też od Zygmunt, ze staropolskiego Żygmunt.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Ewa_Szczodruch · Post autor: **Ewa_Szczodruch** » sob 20 sie 2011, 10:03

Witaj Wojtku

Gremba - od staropolskiego grzęba, grzępa, gręba, grępa ‘wzniesienie, górka, wyspa, miedza’, od gwarowego grzęby ‘pomarszczony’.

Gręba 1391 - od staropolskiego grzęba, grzępa, gręba, grępa ‘wzniesienie, górka, wyspa, miedza’, od gwarowego grzęby ‘pomarszczony’.

Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Mulier - brak formy; prawdopodobnie od niemieckich nazw osobowych Miller, Müller, te od Müller ‘młynarz’.

Skrzypacz - od skrzypieć ‘piszczeć, chrzęścić’, skrzyp ‘odgłos skrzypienia; roślina zielna’.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Ewa_Szczodruch · Post autor: **Ewa_Szczodruch** » sob 20 sie 2011, 10:09

Witam

Koczur 1620 - od kocur ‘samiec kotki’.

Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

Wałęga 1398 - od wałęsać się ‘włóczyć się, tułać’; od wałęgać się ‘wałęsać się’.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

Brozek_Oskar · Post autor: **Brozek_Oskar** » sob 20 sie 2011, 22:02

Jestem pod wrażeniem. Bardzo dziękuję raz jeszcze!

aga28016 · Post autor: **aga28016** » pn 22 sie 2011, 00:10

Witam serdecznie czy mogę prosić o wyjaśnienie pochodzenia nazwisk występujących w mojej rodzinie?:
Łaguna,
Doliński,
Szydłowski,
Ossoliński,
Kalinowski,
Mikoleit,
Lubaszewski,
Petz,
Thiel,
Książek,
Wielgosz,
Słupski.
Grabowski,
Kołakowski,
Z góry bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam Agnieszka Łaguna

Ewa_Szczodruch · Post autor: **Ewa_Szczodruch** » pn 22 sie 2011, 06:54

Witam

Doliński - od nazwy miejscowej Dolina (częste).

Grabowski 1387 - od nazw miejscowych Grabów, Grabowa, Grabówka.

Kalinowski 1400 - od nazw miejscowych Kalinów, Kalinowo (częste).

Kołakowski 1440 - od nazwy miejscowej Kołaki (łomżyńskie, gmina Mały Płock).

Książek 1405 - w grupie nazwisk pochodzących od ksiądz, książę; czasem też od książka.

Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

c. d. n.

Ewa_Szczodruch · Post autor: **Ewa_Szczodruch** » pn 22 sie 2011, 07:00

ciąg dalszy dla aga28016:

Lubaszewski - od lubić, luby, od imion złożonych typu Lubomir.

Łaguna - od staropolskiego łagoda ‘porządek’, łagun ‘kładka’.

Mikoleit - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Mikołaj. Imię pochodzenia greckiego, od Nikólaos, to od nike ‘zwycięstwo’ + laos ‘lud’, do łaciny przejęte jako Nicolaus. Znane w Polsce od XII wieku, adaptowane do języka polskiego jako Mikołaj ( 1369), Mikułaj ( 1399), Nikołaj ( 1203).

Ossoliński 1638-42 - od nazwy miejscowej Ossolin, dawniej Osolin (tarnobrzeskie, gmina Klimontów).

Petz - od pec, peć ‘penis’, od imienia Petrus lub od niemieckiej nazwy osobowej Petz.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

c. d. n.

Ewa_Szczodruch · Post autor: **Ewa_Szczodruch** » pn 22 sie 2011, 07:05

ciąg dalszy dla aga28016:

Słupski 1399 - od nazw miejscowych typu Słupy, Słupcza.

Szydłowski 1408 - od nazwy miejscowej Szydłów, Szydłowo (kilka miejscowości).

Thiel - od niemieckiej nazwy osobowej Tell, ta od imion złożonych na Dal ; w pochodnych też od ukraińskiego tel’ a, czeskiego tele ‘cielę’.

Wielgosz 1491 - od wielki, ze staropolskiego też wieliki, wieligi, wielgi.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

marzenka · Post autor: **marzenka** » pn 22 sie 2011, 07:39

Witam.
Proszę o wyjaśnienie pochodzenia nazwisk:
Frąszczak,
Sikorski,
Ostach,
Kostrzewski,
Kolasa,
Kozielski,
Polak,
Nowak,
Król
Fimiak

Z góry dziękuję i pozdrawiam.
Marzena

Ewa_Szczodruch · Post autor: **Ewa_Szczodruch** » pn 22 sie 2011, 09:37

Witam

Fimiak - od imienia Eufemija, z greckiego Euphémia, od eu ‘dobrze’ + phéme ‘wróżebne słowo, fama’.

Frąszczak - od imienia Franciszek. Imię, znane w Polsce od XIII wieku, wywodzi się od nazwania Jana Bernardone, Francesco, znanego później jako św. Franciszek z Asyżu. Nazwanie pochodzi od franciscus ‘pochodzący z plemienia Franków’.

Kolasa 1414 - od kolasa ‘powóz’.

Kostrzewski 1420 - od nazwy miejscowej Kostrzewice (sieradzkie, gmina Błaszki).

Kozielski 1387 - od nazw miejscowych Koźle, Kozielsko (kilka wsi).

Król 1369 - od król.

Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999

c. d. n.

Ewa_Szczodruch · Post autor: **Ewa_Szczodruch** » pn 22 sie 2011, 09:40

ciąg dalszy dla marzenka:

Nowak 1335 - od nowy; od nowak ‘człowiek nowy, przybysz’.

Ostach - od imienia Eustachy, notowanego w Polsce od XIII wieku. Pochodzi od greckiego Eustáchios, Eustachus, to od eu ‘dobrze’ + stachús ‘kłos zboża, potomstwo’.

Polak 1379 - od Polak, ze staropolskiego Polanin; niektóre formy od polana.

Sikorski 1444 - od nazw miejscowych typu Sikorzyce, Sikorzyn, Sikory.

Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001

marzenka · Post autor: **marzenka** » pn 22 sie 2011, 09:52

Dziękuję bardzo za tak szybką odpowiedź.

Pozdrawiam.
Marzena

Pochodzenie nazwisk (cz.4)

nazwiska?