Pochodzenie nazwisk (cz.5)
Moderatorzy: elgra, Galinski_Wojciech, maria.j.nie
nazwisko Lida (lub Leda).
T:"nazwisko LIDA (lub LEDA)."
Interesuje mnie pochodzenie nazwiska Lida lub Leda . Czy to są te same nazwiska czy różne ? Chodzi mi o pochodzenie. Może to pierwsze jest spolszczeniem drugiego. Proszę o jakieś wskazówki, podpowiedzi.
Interesuje mnie pochodzenie nazwiska Lida lub Leda . Czy to są te same nazwiska czy różne ? Chodzi mi o pochodzenie. Może to pierwsze jest spolszczeniem drugiego. Proszę o jakieś wskazówki, podpowiedzi.
- Aftanas_Jerzy

- Posty: 3287
- Rejestracja: śr 15 kwie 2009, 15:52
Re: nazwisko Lida (lub Leda).
Wtrącę tylko stwierdzenie, że to nazwiska różne i o różnym pochodzeniu. Więcej informacji poda Ewa Szczodrych prowadząca ten wątek tematyczny.Jan64 pisze:T:"nazwisko LIDA (lub LEDA)."
Interesuje mnie pochodzenie nazwiska Lida lub Leda . Czy to są te same nazwiska czy różne ? Chodzi mi o pochodzenie. Może to pierwsze jest spolszczeniem drugiego. Proszę o jakieś wskazówki, podpowiedzi.
Ostatnio zmieniony pt 12 kwie 2013, 14:24 przez Aftanas_Jerzy, łącznie zmieniany 1 raz.
Serdeczne pozdrowienia
Jerzy Aftanas
Jerzy Aftanas
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam 
Kijek 1439 – od kij, kijek.
Kociemski - od kociuba, koczuba ‘narzędzie do wygarniania węgla z pieca węglowego; pogrzebacz’.
Krystynas, Krystynus - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pisarski 1391 - od pisać; od przymiotnika pisarski lub od nazwy miejscowej Pisary (krakowskie, gmina Zabierzów).
Rynek 1392 - od niemieckiej nazwy osobowej Rein, ta od imion złożonych na Ragin.
Rynek 1563 - od podstawy ryn (e)k , por. rynek ‘centralny plac w mieście’, rynka ‘płaski rondelek do smażenia’, od niemieckiej nazwy osobowej Rink.
Sobieraj 1548 - w grupie nazwisk pochodzących od imion złożonych typu Sobiesław, od zaimka sobie, niekiedy też od Sobiestian (= Sebastian).
Szambor 1456 - od imienia złożonego Sambor, notowanego w źródłach od XII wieku; w nazwiskach pomieszane z niemiecką nazwą osobową Schamber.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Turek 1397 - od podstawy tur , por. tur, turkać, turcześ, Turek, Turczyn.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Leda - od lada ‘skrzynia; stół sklepowy; kontuar’, także ladaco ‘nicpoń, nic dobrego’; od leda ‘byle co’.
Lida - od nazw osobowych na Lud- z przejściem Lu- w li- lub od niemieckiej nazwy osobowej Lid.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
Kijek 1439 – od kij, kijek.
Kociemski - od kociuba, koczuba ‘narzędzie do wygarniania węgla z pieca węglowego; pogrzebacz’.
Krystynas, Krystynus - od imienia Krystyn, w staropolszczyźnie też Krzysztyn. Imię, notowane w Polsce od XI wieku, jest pochodzenia łacińskiego, od Christinus ‘należący do Chrystusa’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pisarski 1391 - od pisać; od przymiotnika pisarski lub od nazwy miejscowej Pisary (krakowskie, gmina Zabierzów).
Rynek 1392 - od niemieckiej nazwy osobowej Rein, ta od imion złożonych na Ragin.
Rynek 1563 - od podstawy ryn (e)k , por. rynek ‘centralny plac w mieście’, rynka ‘płaski rondelek do smażenia’, od niemieckiej nazwy osobowej Rink.
Sobieraj 1548 - w grupie nazwisk pochodzących od imion złożonych typu Sobiesław, od zaimka sobie, niekiedy też od Sobiestian (= Sebastian).
Szambor 1456 - od imienia złożonego Sambor, notowanego w źródłach od XII wieku; w nazwiskach pomieszane z niemiecką nazwą osobową Schamber.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Turek 1397 - od podstawy tur , por. tur, turkać, turcześ, Turek, Turczyn.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Leda - od lada ‘skrzynia; stół sklepowy; kontuar’, także ladaco ‘nicpoń, nic dobrego’; od leda ‘byle co’.
Lida - od nazw osobowych na Lud- z przejściem Lu- w li- lub od niemieckiej nazwy osobowej Lid.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
Re: nazwisko Lida (lub Leda).
Pani Ewo, bardzo dziękuję za wyjaśnienie pochodzenia nazwisk Turek oraz Lida. Pozdrawiam serdecznie J.
-
Guzowska_Adrianna

- Posty: 31
- Rejestracja: pn 15 kwie 2013, 12:33
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam 
Macniak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Maciej, także od macać.
Szymanik- od imienia Szymon, pochodzenia hebrajskiego, gdzie występowało w dwóch formach: Shime’on, Shim’on i znaczyło pierwotnie ‘Bóg wysłuchał’. Dwie formy hebrajskie przekształciły się w dwa imiona: Simon i Simeon. Pierwsze upowszechniło się w Kościele zachodnim, drugie we wschodnim. W Polsce imię notowano od XII wieku. Obok Szymon występują postaci Szyman, Szymun. Od XIV wieku występują w źródłach staropolskich formy zlatynizowane Simeon, Semeon. W językach wschodniosłowiańskich spotykane są formy Semen, Semien, skąd forma Siemion, używana w średniowieczu na Kresach Wschodnich.
Ziajka - od ziajać ‘dyszeć’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Macniak - w grupie nazwisk pochodzących od imienia Maciej, także od macać.
Szymanik- od imienia Szymon, pochodzenia hebrajskiego, gdzie występowało w dwóch formach: Shime’on, Shim’on i znaczyło pierwotnie ‘Bóg wysłuchał’. Dwie formy hebrajskie przekształciły się w dwa imiona: Simon i Simeon. Pierwsze upowszechniło się w Kościele zachodnim, drugie we wschodnim. W Polsce imię notowano od XII wieku. Obok Szymon występują postaci Szyman, Szymun. Od XIV wieku występują w źródłach staropolskich formy zlatynizowane Simeon, Semeon. W językach wschodniosłowiańskich spotykane są formy Semen, Semien, skąd forma Siemion, używana w średniowieczu na Kresach Wschodnich.
Ziajka - od ziajać ‘dyszeć’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
-
Guzowska_Adrianna

- Posty: 31
- Rejestracja: pn 15 kwie 2013, 12:33
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam 
Frydrychowski 1470-80 - od nazwy miejscowej Frydrychowice, dawniej też Fredrychowice (bielskie, gmina Wieprz).
Gietczak - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.
Grodecki 1438 - od nazw miejscowych Grodków, Grodkowo (kilka wsi).
Kasprowicz 1566 - od imienia Kasper. Imię znane w Polsce od XIV wieku, notowane jako Kasper, Kaspar, Gasper, Gaspar, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może wywodzi się z języka perskiego, od kansbar ‘stróż skarbca’.
Korkowski 1701 - od korek.
Kosatka - od podstawy kos-, por. kos ‘ptak z rodziny drozdów’, kosić, kosa.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pokorski 1664 - od pokora ‘uległość’.
Sipiński - od nazwy miejscowej Sipinie (KrW).
Stokfisz, Stokwisz - od sztokfisz ‘suszona ryba; dorsz’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Frydrychowski 1470-80 - od nazwy miejscowej Frydrychowice, dawniej też Fredrychowice (bielskie, gmina Wieprz).
Gietczak - od niemieckiej nazwy osobowej Get, ta od imion na Gad-.
Grodecki 1438 - od nazw miejscowych Grodków, Grodkowo (kilka wsi).
Kasprowicz 1566 - od imienia Kasper. Imię znane w Polsce od XIV wieku, notowane jako Kasper, Kaspar, Gasper, Gaspar, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może wywodzi się z języka perskiego, od kansbar ‘stróż skarbca’.
Korkowski 1701 - od korek.
Kosatka - od podstawy kos-, por. kos ‘ptak z rodziny drozdów’, kosić, kosa.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pokorski 1664 - od pokora ‘uległość’.
Sipiński - od nazwy miejscowej Sipinie (KrW).
Stokfisz, Stokwisz - od sztokfisz ‘suszona ryba; dorsz’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
-
a_j_wojciechowski

- Posty: 78
- Rejestracja: ndz 14 kwie 2013, 11:22
Nazwisko Dyjakowski
Jakie jest pochodzenie i etymologia nazwiska Dyjakowski nazwisko z Lubelskiego . Dziękuję za opis.pozdrawiam A.J.Wojciechowski
-
a_j_wojciechowski

- Posty: 78
- Rejestracja: ndz 14 kwie 2013, 11:22
Nazwisko Bilakowski
Jakie jest pochodzenie i etymologia tego nazwiska.pozdrawiam A.J.Wojciechowski
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam 
Bilakowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy biał , też biel , bil , por. biały, biel, bielić, bil ‘biel, tłuszcz’, ukraińskie biłyj, białoruskie beły, czeskie bily.
Dyjakowski - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Bilakowski - w grupie nazwisk pochodzących od podstawy biał , też biel , bil , por. biały, biel, bielić, bil ‘biel, tłuszcz’, ukraińskie biłyj, białoruskie beły, czeskie bily.
Dyjakowski - od diak, ze staropolskiego dyjak ‘kleryk w Kościele wschodnim, śpiewak cerkiewny’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch
- Ewa_Szczodruch

- Posty: 4159
- Rejestracja: ndz 10 gru 2006, 17:22
- Lokalizacja: Toruń
Witam 
Chilcher - nie znalazłam. Może od imienia Hilary?
Ganiec - od ganić ‘karcić, narzekać’.
Komosa 1292 - od komosić się ‘robić się butnym, wiercić się’; też od komosa ‘wół z czerwoną pręgą; lebioda’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Świrk - od świerk ‘drzewo iglaste’ lub od świerkać ‘ćwierkać’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Chilcher - nie znalazłam. Może od imienia Hilary?
Ganiec - od ganić ‘karcić, narzekać’.
Komosa 1292 - od komosić się ‘robić się butnym, wiercić się’; też od komosa ‘wół z czerwoną pręgą; lebioda’.
Źródło: Kazimierz Rymut, "Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny", Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1999
Świrk - od świerk ‘drzewo iglaste’ lub od świerkać ‘ćwierkać’.
Źródło: Kazimierz Rymut, 'Nazwiska Polaków. Słownik historyczno - etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001
Pozdrawiam cieplutko, Ewa Szczodruch