Tłumaczenie imion łacina-Jakie to imię?

[Virg@]

Proszę uprzejmie o pomoc w odczytaniu imienia matki Stanisława Grzybały, w poz. 58 > dokument.
Może to być Paulina?

Pozdrawiam –
Lidia

[Tomek1973]

Paulina.

t.

[Virg@]

Dziękuję za pomoc Tomku. Widać dość mam na dziś wpatrywania się w monitor .

Łączę serdeczności –
Lidia

[nowak]

Witam!
Proszę o podpowiedź jak w aktach pisanych po łacinie odróżnić Mateusza od Macieja?
Raz jest zapis Mathiam a innym razem Mathia wiem że w rodzinie występowało i jedno i drugie imię
Pozdrawiam Grażyna

[bielecki]

Witam!
Proszę o podpowiedź jak w aktach pisanych po łacinie odróżnić Mateusza od Macieja?
Raz jest zapis Mathiam a innym razem Mathia wiem że w rodzinie występowało i jedno i drugie imię
Pozdrawiam Grażyna

To już wałkowane było regularnie

Jak jest napisane MatthAEUs i w przypadkach zależnych MatthAEI -AEUm, to tłumaczymy Mateusz, a jak MatthIAs, MatthIA(M) to Maciej - tyle że trzeba pamiętać, że te dwa imiona w przeszłości uważano często za dwa zapisy tego samego imienia - i tak było już właściwie w czasach apostołów (są to imiona dwóch apostołów z Nowego Testamentu, jakby co ). Oba były wariantami jednego imienia oznaczającego "dar Jahwe".

Istotnie w aktach XIX-wiecznych można zaobserwować, że ta sama osoba raz figuruje jako Mateusz, a raz Maciej. Notabene np. w językach angielskim i francuskim zazwyczaj używa się jednego imienia (Matthew czy Mathieu) i na Mateusza i na Macieja. Więc ten proces różnie w różnych obszarach przebiegał.

Pozdrawiam,
Łukasz

[Bartek_M]

Oj, było, było...

Ale dla przypomnienia:

Formy podstawowe: Matthaeus (Mateusz), Mathias (Maciej).

Żeby zapamiętać oba imiona, wystarczy je prawidłowo wymawiać. Łacińskie Matthaeus czytamy: Mat-te-us, łacińskie Mathias: Ma - ti - jas (kojarzyć z nazwiskiem Matyjas).

"Kanonicznie", podwójne "t" posiadają oba imiona, jednak w praktyce często je skracano do pojedynczego "t" - częściej u Macieja niż u Mateusza. Równie często skracano dyftong "ae" (zapisywany zwykle jako ligatura - patrz niżej) do "e" (Matheus).

Słowniki zwykle podają końcówkę dopełniacza, po której łatwo rozpoznać deklinację słowa.

I tak, Mathias to deklinacja pierwsza, typowo żeńska - imię odmienia się identycznie jak Marianna!
M. Mathias
D. Mathiae
C. Mathiae
B. Mathiam
N. Mathia

Matthaeus - deklinacja druga, typowo męska:
M. Matthaeus
D. Matthaei
C. Matthaeo
B. Matthaeum
N. Matthaeo

Przy czym łaciński narzędnik (ablativus) występuje również po zaimku "ex" ("benedixi infantem natum ex...") oraz w konstrukcji ablativus absolutus (np. po formule "praesentibus" w akcie ślubu).

Jak widać, w żadnym z przypadków nie da się pomylić obu imion - pod warunkiem wszakże, że prawidłowo rozpoznamy formę. Osoby nie znające języka często czytają ligaturę "ae" jak "a", podobnie jak nie rozpoznają (biorą za "błąd" lub w ogóle nie rejestrują) znaków specjalnych zastępujących w piśmie łacińskim końcówkę -um, -am, -m. I tak, zapisy: Mathiae, Mathia z falką (=Mathiam) oraz Mathia z małym "m" kończącym pętelkę wychodzącą nad ostatnie "a" (=również Mathiam) są przez nich czytane jednako: Mathia.


PS. Ponieważ forum nie wyświetla poprawnie ligatury "ae", można ją obejrzeć tutaj: http://pl.wikipedia.org/wiki/%C3%86

[Conan]

Chodzi o imię pana młodego. Niestety karta jest zniszczona i nie mogę sie doczytać. Może ktoś wpadnie na jakiś pomysł.
Z góry dziękuję.

[zelmir]

Witam

Prawdopodobnie chodzi tu imię January.

Pozdrawiam, zelmir

[Pieniążek_Stanisław]

5 January to data ślubu natomiast imię zaczyna się na Theo... (reszta obcięta)
Mógł to być Theodor a równie dobrze Theofil
Pozdrawiam
świątecznie
Staszek

[Christian_Orpel]

Pierwsze trzy litery na pewno Mar a czwarta litera zdaje sie t . Wiec chyba Martinus .

Pozdrawiam

Chrystian Orpel

[zmad]

Rowniez jestem za Martinusem. Litery M i C- z wyrazu powyzej- nakladaja sie na siebie dajac zludzenie Litery T.

Nimal z cala pewnoscia racje ma Chrystian.

Zbyszek Maderski

[Aftanas_Jerzy]

Tak jest: trzy pierwsze litery to Mar, ale może być kilka wariantów dalszej części imienia:
Mar-tinus (Marcin - najpopularniejsze imię w tym czasie i teraz)
Mar-ianus (Marian - też popularne, szczególnie w XIX wieku)
Mar-cianus (Marcjan - rzadko stosowane)

[Christian_Orpel]

Akt ten widocznie nie wygląda na akt 19-tego wieku .

[Aftanas_Jerzy]

Akt ten widocznie nie wygląda na akt 19-tego wieku .

Też racja. Pozostaje więc Marcin.

[Hening]

Proszę o podpowiedź. Bodaj trzykrotnie w XVII w. spotkałem się z imieniem Chilianum (raz zapisano jako Kilianum). O jakie imię w przełożeniu na język polski chodzi?
Dziękuję,
Wojtek