genealodzy.pl

Witam, jeżeli inne informacje się zgadzają, to może być ta sam osoba i to nie tylko dlatego, że te dwa imiona mają być tym samym (np. w różnych językach). Ja mam np. w rodzinie Elżbietę, która naprawdę miała na imię Felicja, Blankę, która naprawdę miała na imię Antonina i Irmę, która naprawdę miała na imię Irena.. Poza tym znam kilka osób, które używają zupełnie innych imion, niż te w akcie urodzenia - np. Ewa, która używa imienia Katarzyna. To takie rzeczy, które doprowadzają do szału genealogów

Witam,
Ciekaw jestem czy ktoś może się orientuje jaka jest etymologia imienia Juszko? Spotkałem takie imię w dokumentach z Litwy (XVI w.). Wygląda na jakieś zdrobnienie (od Józefa??).

Na stronie Rady Języka Polskiego znalazłem wytłumaczenie odnoszące się do imienia Joszko (ale nie Juszko).

"Jeden z korespondentów przysłał do Rady list następującej treści: „Zwracam się z ogromną prośbą o wydanie opinii na temat imienia Joszko. Problem polega na tym, że od ponad miesiąca nie jestem w stanie zapisać mojego syna pod tym właśnie imieniem w żadnym Urzędzie Stanu Cywilnego. Jest to dla mnie niezrozumiałe, ponieważ imię to jednoznacznie wskazuje na płeć dziecka, nie jest ani ośmieszające, ani nieprzyzwoite. Poza tym jest to po prostu węgierskie imię Józef. Osobiście uważam, że kulturowo bliżej nam do tradycji węgierskiej niż do np. amerykańskiej (imiona typu Kewin, Denis, Alan itp. funkcjonujące już w naszym języku − niestety). W dodatku korzenie mojej szanownej małżonki sięgają właśnie Węgier i chociażby z tego względu chcielibyśmy, aby nasz syn miał na imię właśnie Joszko. A tak w ogóle to przecież bardzo ładne imię, w pełni zasługujące na wprowadzenie do języka polskiego. Ogromnie proszę o pomoc, ponieważ już ponad miesiąc mój syn urzędowo nadal jest bezimienny, a podobno może otrzymać imię z urzędu, co w tym przypadku byłoby karygodne”. Oto odpowiedź sekretarz Rady na ten list:

[…] imię, które pragnie Pan nadać swemu synowi – Joszko – to przekształcona (spolszczona) forma imienia Joska (wymawianego: „joszko”), będącego zdrobnieniem męskiego imienia József, któremu odpowiada polskie Józef.

W pełni podzielam Pański pogląd, że Polacy mają bliższe związki kulturowe z Węgrami niż np. z Amerykanami, jednak to nie przynależność imienia Joska (w spolszczonej postaci: Joszko) do tradycji węgierskiej przemawia za niemożliwością zaakceptowania go jako imienia noszonego przez osobę mającą polską narodowość i polskie obywatelstwo.

Forma Joszko bowiem, gdyby była polskim imieniem, sprawiałaby wrażenie zdrobniałej, bo przypominałaby tworzone ad hoc formy typu Janko, Maćko oraz regularne zdrobnienia typu Józio, Kazio. Dla Polaków zakończenie imienia męskiego na „-o” jest sygnałem zdrobnienia. Istnieje oczywiście kilka oficjalnych imion zakończonych w ten sposób (Bruno, Hugo, Otto, Iwo), jednak ich budowa wyraźnie się różni od budowy formy Joszko, ponieważ „o” nie jest w nich poprzedzone spółgłoską „k” (a „k” w zakończeniu nazw męskich także wskazuje na zdrobnienie, bo stanowi element przyrostka „-ek”; formy Janko, Maćko powstały od zdrobniałych Janek, Maciek). Ponadto Bruno, Hugo, Otto, Iwo są tak silnie zakorzenione w polskiej tradycji, że ich identyfikacja jako oficjalnych (nie zdrobniałych) imion męskich nie sprawia kłopotów.

Uważam zatem, że Joszko – jako forma sprawiająca wrażenie zdrobniałej (zresztą, będąca spolszczoną wersją zdrobniałego imienia obcego) – nie może być uznana za oficjalne imię męskie osoby mającej polską narodowość i polskie obywatelstwo.

2004 r."
Źródło: http://www.rjp.pan.pl/index.php?option= ... &Itemid=58

Pozdrawiam,
Michał

Witaj Michale!
Cytowana argumentacja jest trudna do podważenia.
Wątpliwość budzi rodowód węgierski tej formy zdrobnienia 'Joszko'. Ta forma nazwy osobowej pochodnej od imienia Józef (na Rusi: Йосип, Осип, Йосиф) zawędrowała na ziemie litewsko- rusko-polskie z Księstwa Mołdawskiego (Wołoskiego), wraz z wędrówkami osadników wołoskich, którzy używali języka z grupy romańskiej z wpływami ruskimi. W języku ukraińskim przetrwały ślady tych zapożyczeń w formach zdrobnień używanych do dziś. Dla tego imienia Józef mamy następujące ludowe formy ukraińskie: Йосипко, Йосифко;Юзько, Юзик, Юзьо; Йоня, Йонька, Йося, Йосько. Jest też forma ludowa na Ukrainie - Йош (czytaj Josz)i jej zdrobnienie Йошко (Joszko),
Wszystkie te formy nie są współcześnie na Ukrainie używane jako formy oficjalne imienia. Obowiązują na Ukrainie 'urzędowe" pełne formy: Йосип, Осип, Йосиф, a na Wegrzech - József.

Czyli zarówno Juszko jak i Joszko są zdrobniałymi formami imienia Józef.

Dziękuję bardzo Jurku za tak wyczerpującą odpowiedź

Pozdrawiam serdecznie,
Mcihał

Witam,

Czy ktoś z Państwa spotkał się z imieniem BRUGARDUS? W takiej formie zostało ono zapisane wielokrotnie w aktach, raz tylko jest zapisane jako BRUGARDIS. Nie wiem skad pochodził ten przodek, wiem tylko, że jego córka Domicella urodziła się w okolicy Lwowa na początku XIX wieku. Nazwisko Brugardusa jest polskie, a mianowicie Krzyżanowski, więc nie daje mi to żadnych wskazówek. Wujek Google też niestety nie pomógł.

Z góry dziekuję za wszelkie wskazówki.

Pozdrowienia,
Justyna

Cwynar_Justyna pisze:Witam,

Czy ktoś z Państwa spotkał się z imieniem BRUGARDUS? W takiej formie zostało ono zapisane wielokrotnie w aktach, raz tylko jest zapisane jako BRUGARDIS. Nie wiem skad pochodził ten przodek, wiem tylko, że jego córka Domicella urodziła się w okolicy Lwowa na początku XIX wieku. Nazwisko Brugardusa jest polskie, a mianowicie Krzyżanowski, więc nie daje mi to żadnych wskazówek. Wujek Google też niestety nie pomógł.

Z góry dziekuję za wszelkie wskazówki.

Pozdrowienia,
Justyna

Jest to zapewne błędny zapis męskiego imienia Burchard. Błąd w wyniku przestawienia kolejnosci liter (inwersja dynamiczna). Pochodzenie z łac. Burchardus, Burcardus. Różne wersje zapisu, np. w wersji holenderskiej - Burghardus (męskie) i Burghardis (żeńskie).

Imię rzeczywiście rzadkie i prawdopodobnie z tego powodu błędnie zapisane.

XII wiek Szwajcaria zakon cysterski
Borchardus Buchardus Burcardus

Burchardus lub Burchardo Vorminientis
biskup z Worms (950-1025)

http://www.ellipsis.cx/~liana/names/swiss/hautcret.html

Obecnie w Europie podobne imiona:
Burchard ,Borchard , Beircheart, Burkard , Burkart , Burkhard , Burkhart,
Beaureguard, Boregard, Brocardo, Burcardo, Burghard.

U Estreichera:

Mellerus Burchardus

http://www.estreicher.uj.edu.pl/staropo ... 28807.html

Anna Grażyna

Witam i dziekuję za odpowiedzi,
Sama podejrzewam, że imie zostało błędnie zapisane. Jednak jedna rzecz, która mnie nurtuje, ten "błędny" zapis występuje w orginalnych księgach chrztu jego dzieci, póżniej również w zapisach w ich ślubów i w ksiegach chrztu jego wnucząt. Jak bardzo jest to prawdopodobne, iż za każdym razem, na przestrzeni około 40 lat, zapisywano imie "błednie" a jednak za każdym razem w ten sam sposób?

Pozdrowienia,
Justyna

Poszukuję informacji nt. imienia Broży. Występuje ono jako imię protoplasty rodu, zapisany wywodzie szlacheckim Skłodowskich - fragment jn.:

wywod szlachetney swoiey rodowitości z którego się okazało: że przodek wywodzących się Broży ze Skłodow Skłodo w używaniu zaszczytow Szlachectwa w posiadaniu ziemskiego na wsi Skłodach Majątku, spłodził syna Jana po którym pozostał urodzony Florian Skłodowski prapradziad wywodzących się, dziedzic na wsi Skłodach jak o tym przekonywają w roku 1628 w sobote przed świętem Ofiarowania Najswiętszey Maryi Panny...

Jak dotychczas nigdzie nie spotkałem tego imienia , a chciałbym wiedzieć coś więcej - o ile to możliwe - o jego pochodzeniu, występowaniu, itp.
Z góry dziękuję za wszelkie informacje
Krzysztof

To jest skrócona forma imienia Ambroży, używana w Polsce jeszcze w XVIII wieku. Od niej pochodzą polskie nazwiska odimienne np.: Broż, Broża, Broż-ak 1431, Broż-yc 1377, 'Abrosio dicto Brożel' 1481. Współczesnie Broży wystepuje w Polsce jako nazwisko.
W innych językach podobne formy: Broosi (estoński), Brogio (włoski), Broos (niemiecki), Broz (serbsko-chorwacki, np. Broz Tito).

Bardzo dziękuję za tak szczegółowe wyjaśnienia
Pozdrawiam,
Krzysztof

Witam,
Proszę o pomoc w ustaleniu pochodzenia tego imienia - JASAFAL.
Imię z polskiego aktu zgonu wystawionego w 1926r. Osoba prawdopodobnie wyznania prawosławnego /syn pochowany na prawosławnym cmentarzu/. W internecie niewiele, prawie nic, co by mnie naprowadziło.
Pozdrawiam,
Stanisław

może ktoś tak odczytał imię Jozefat?
pg

to jak to imię zostało przekręcone może wskazywać na to, że oryginalnie chodziło o imię Josafat (pol. Jozafat) - od imion starohebrajskich "Josafat" i "Jehosafat" - od "Jahwe" - Bóg.

Pozdrowienia

Wiktor

W przedmiotowym akcie zgonu brakuje zarówno miejsca jak i dokładnej daty urodzenia syna Jasafali /60 lat/.
Trudno cokolwiek więcej z tego wywnioskować, może jeszcze jeden szczegół.
Żoną Jasafali była Pelagja Prystup (oryginalna pisownia).