hniew pisze:Witam,
Jerzy, dziękuję za nieocenioną pomoc.
Wrodzona ciekawość każe jednak dalej drążyć temat.
Nadal otwarta dla mnie pozostaje np. potencjalna możliwość bliższego określenia pochodzenia owego słowiańskiego –ski w nazwisku czy też spotkana w literaturze kwalifikacja Ladomirskich do szlachty ugro-ruskiej (угорско-русские дворяне). Ugro-ruskiej czyli jakiej? Rusinów karpackich? Czy na terenach łemkowskich była szlachta rusińska? Jak wygląda tam sprawa szlachty narodowości słowackiej XVI i XVII w w kontekście "-ski"?
Co do Ładomirskich z dworu carskiego to zupełnie inna i nadzwyczaj ciekawa historia. Tu nie miejsce na nią, więc tylko sprostuję krótko to, co napisałeś za wiki.
Dzieci Ivana Nikolajevicha Rimskago-Korsakova i Ekateriny Petrovny Stroganovoj z domu Trubetskoj było czworo (2 synów i 2 córki). Byli to potomkowie z nieprawego łoża. Nazwisko Ładomirskich wraz ze szlachectwem rosyjskim i prawem do używania otczestwa ojca nadał im Paweł I 15.11.1798 r. Z tego otczestwa Nikolajevich a nie Ivanovich wynika wiele błędów w genealogii tej rodziny. Herb „Łada” zatwierdził im zaś Aleksander I 16.03.1805 r. Tak nazwisko jak i herb nie były stworzone na tą okazję tylko jak to opisują źródła należały do wygasłego polskiego rodu. Prawdopodobnie chodzi tu o Ładomirskich z Mazowsza, o których pozostały wzmianki np. w „Bonieckim” i „Uruskim”.
Pozdrawiam
Hubert
PS. Dla klarowności prośbę o tłumaczenie wyrzucam do osobnego postu.
Witaj Hubercie!
Nie udało mi się odpowiedzieć w dniu wczorajszym (miałem kłopoty z dostępem do internetu). Umieszczam teraz część informacji, które udało mi się odszukać. Nie chce się rozpisywać, licząc na dodatkowe pytania.
1. Słowa "Ładomir, Ładomiry" jako nazwa osobowa i miejscowa zostało wprowadone jako neologizm na poczatku XX wieku do literatury rosyjskiej przez poetę Chlebnikowa (twórczy pseudonim : Wielimir). Ten proces zastosowania fikcji literackiej miał swoje
historyczno-geograficzne potwierdzenie w źródłach, co zebrał i omówił w swoim artykule jeden z krytyków literackich. Oto wyliczenie (w skrócie) tych źródeł i faktów:
a) Niedaleko źródeł Wołgi (rejon Demianowski) znajduja się dwie wsie
Stare i Nowe Ładomiry (Старые и Новые Ладомири) nad rzeczką Ładomirką. Źródło informacji: «Списке населенных мест Новгородской губернии» (Вып. II. Демянский уезд. Новгород, 1909, с. 40–43);
b)Nazwa zlatynizowana "Ladomiria" występuje w pracy Gołowackiego: Головацкий Я.Ф. Народные песни Галицкой и Угорской Руси, ч. I. M.: В университет. типографии (М. Катков), 1878, str. 688.
Z tego dzieła własnie pochodzi wiadomość o arcybiskupie Ladomerze,
miasteczku Ładomirowa i szlachcie Ladomirskich. Cytat z tekstu rosyjskiego: "...
в Угорской Руси был известен остригомский (т.е. эстергомский) архиепископ Ладомер, что в Земненском жупанстве существовало местечко Ладомирова, с которым, очевидно, связан род угорско-русских дворян Ладомирских."
Historię i opis krainy nazywanej Карпа́тская Русь, Уго́рская Русь, Карпа́тская Руте́ния, Карпа́тская Украи́на (укр. Карпатська Русь, Карпатська Україна, czeski i słowacki Podkarpatská Rus, polski Zakarpacie, Podkarpacie, Ruś Zakarpacka, Ruś Podkarpacka) dostępna jest w Wikipedii
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zakarpacie
c)Inne źródła potwierdzające sprawdzane przez Chlebnikowa:
-- Słownik Encyklopedyczny Brokhauza i Efrona , wyd. 1892 i 1896 (jest reprint całości): Энциклопедический словарь / Изд. Ф.А. Брокгауз, И.А. Ефрон т. VI. СПб., 1892, с. 642; т. VII, с. 902, 909; т. V, с. 890; т. XVII, 1896, с. 908/.
Cały 'Słownik' można ściągnąć za darmo ze strony:
http://www.zipsites.ru/slovari/brokgauz ... nc_slovar/
-- Dzieło Stupnickiego «Geograficzno-statystyczny opis Królewstwa Galicyi i Lodomeryi» (Lwów, 1864)
[b
]2.[/b] W "Słowniku etymologiczny-motywacyjnym staropolskich nazw osobowych" cz. 3 Odmiejscowe nazwy osobowe oprac. Zofia Kaleta (wyd. PAN, Kraków 1997) wymienia sie nazwiska pokrewne z Lodomirskimi (str. 218) pochodzące od miejscowosci zlokalizowanych na Kresach południowo wschodnich (historyczna Ruś Czerwona, ale chyba bez całej Rusi Zakarpackiej):
Wołodymierec(s)ki i
Wołodymierski - od miejscowosci
Włodzimiercze, Włodzimirce (kresy południowo-wschodnie)
Nazwy odmiejscowe zostały wyodrębnione przez zespół Zofii Kalety ze "Słownika staropolskich nazw osobowych" pod red W. Taszyckiego, t. I-VII, Wrocław 1965-1987. z opracowaniem "
Aneksu materiałowego"(autorstwa Z. Kowalik-Kalety w 1981 r.),
w którym podane są szczegóły dot. m. in. lokalizacji miejscowości w XIV i XV-wiecznych parafiach , dawnych powiatów, daty pierwszego występowania nazwisk, liczby nosicieli poszczególnych nazw osobowych. Aneks ten
nie został opublikowany do roku 1997 i znajduje sie w postaci maszynopisu (ss. 360)
w Instytucie Języka Polskiego PAN w Krakowie. Dotarcie do informacji tam zawartych jest możliwe za pośrednictwem specjalistów-onomastyków z naszego środowiska (np.
Ewa Szczodruch) lub przez internet w Poradni Językowej w Krakowie.
Przez
kresy południowo-wschodnie rozumie sie obszar leżący na wschód od dawnych województw lubelskie, sandomierskiego i krakowskiego. Jest to historycznie
Ruś Czerwona.
3. Czy to była szlachta czerwonoruska? Sądzę, że w części tak. Do niej zaliczają się głównie: cała grupa herbowa Sas z odmianami, a także część
rodzin herbowych Korczak i Korwin, a także szlachta bez zidentyfikowanego herbu i bez kompletnej dokumentacji wywodowej.
O szczegóły dot. szlachty z krainy
'Карпатська Русь' zapytać heraldyka ukraińskiego pana Strelbyckiego na forum Ukraińskiego Towarzystwa Heraldycznego (UHT) we Lwowie (link do forum
http://uht.org.ua/forum/viewtopic.php?f=24&t=68).
O
czerwonoruskiej szlachcie herbu Sas zamieściłem onegdaj link do ciekawego artykułu z ukraińskiego pisma emigracyjnego.
Aby nie przedłużać postu, na tym kończę. Odpowiem na szczegółowsze pytania.
