Kubusia210 pisze:Witam!
Dziękuję za poprzednie nazwiska, i proszę jeszcze o sprawdzenie pochodzenia tych:
Zapór
Lejkowski/a
Majka
Krawczyk
Dominik
Papciak
Wójtowicz
Ptaszek
Krówka
Maziarz
Jachym
Sypień
Niklewicz
Włodarczyk
Gadzała
Piela (Pela)
Skocz
Banach
Sankiewicz
Z góry Dziękuję
Pozdrawiam
Jakub
Sankiewicz
Nazwisko powstało przez połączenie San, to zaś od imienia Aleksander lub rzeczownika sanie K. Rymut Nazwiska Polaków t. II
Banch
Nazwisko od odnotowanej przez Słownik staropolskich nazw osobowych formy Banach - ta od gwarowego banach - niezgrabny młodzieniec, 2. niegrzeczny dzieciak, 3. bękart Słownik gwar polskich lub od imienia Benedykt. Zdaniem K. Rymuta Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I
Może się wywodzić z takich źródeł, jak: prasłowiańskie bańati -myć, kąpać , bania/ban namiestnik turecki i niemiecka nazwa osobowa Ban. To nazwisko odnotowuje w swej pracy M. Jaracz Nazwiska mieszkańców Kalisza od XVI do XVIII wieku
opracowanie - dr hab. Alina Naruszewicz-Duchlińska
Skocz - 1766 w grupie nazwisk pochodzących od skok ‘oderwanie się od powierzchni; noga ptaka’, skoki ‘nogi zająca’, skoczyć, skakać ‘odrywać się od ziemi’.
Opracowanie Pani Ewa Szczodruch
Skocz - człowiek ochotny do tańów, tanecznik, fikalski. Słownik warszawski, t. VI,także od nazwy Skocze z byłego powiatu szawelskiego
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich
Pela - od imienia Pelagia, od niemieckiej nazwy osobowej Pell, od słowiańskiego piel
Piela - od staropolskiego pielać spieszyć, gwarowego pielić, pleść, od imienia Pielgrzym.
opracowanie Pani Ewa Szczodruch
Gadzała - 1440 od gadać ‘mówić’ lub od gad ‘zwierzę zimnokrwiste’, przenosnie ‘człowiek nikczemny’.
Opracowanie Pani Ewy Szczodruch
Włodarczyk
Podstawy nazwiska to: I. staropolskie imiona złożone typu Włodzisław, Włodzimir, Władysław w skład których wchodziła cząstka włod- zaczerpnięta z włodać, dziś władać ‘sprawować władzę, być właścicielem czegoś’; II. włodarz, czyli: 1. władca, panujący, pan, zwierzchnik, pierwotnie była to nazwa urzędnika w rodzaju namiestnika książęcego w danym miejscu, 2. rządca w posiadłości ziemskiej, karbowy, kmieć wybrany przez dziedzica do nadzorowania wszelkich robót rolniczych na folwarku - Słownik warszawski, nazwa miejscowa Włodarka z byłego powiatu włocławskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Nazwę osobową Włodarczyk odnotowano na terenie Polski w 1527 roku, K. Rymut, Nazwiska Polaków.
opracowanie - dr hab. Alina Naruszewicz-Duchlińska
Sypień
Nazwisko ma następujące potencjalne podstawy etymologiczne: I. sypać: 1. siać, rzucać, wydawać, łożyć, 3. padać, prószyć, 4. usypywać, iść, chodzić’, II. sypiać: 1. < spać, 2. usypiać kogoś, III. sypień: 1. naczynie do przesypywania, 2. czerpak, zob. tzw. Słownik warszawski
Używaną na Kresach Wschodnich formę imienia Józef: Osyp K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny
Nazwy miejscowe: Sypień z powiatu łowickiego, gmina Nieborów i Sypin z powiatu łęczyckiego, gmina Rogóźno, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich
opracowanie - dr hab. Alina Naruszewicz-Duchlińska
Maziarz- od mazać ‘smarować, namaszczać, nacierać’
Zapór
od nazwy osobowej Zapor, ta od rzeczownika zapor, czyli: przeszkoda, zasuwa w drzwiach K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny
Wójtowicz
Podstawą nazwiska stał się prawdopodobnie rzeczownik wójtowicz oznaczający 'syna wójta' (tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 704) - "Ów Kostiuk Tyszewicz, wójtowiczem przez gmin zwany, ściągnąwszy kupę hultajów, kozackim obyczajem zniszczył dwa ludne miasteczka". To nazwisko można też wywodzić pośrednio od rzeczownika wojt // wójt, który stał się podstawą przezwiska Wójt, na bazie którego ukształtowało się nazwisko. Wyraz wójt definiowano zaś następująco: 1. prezes rady miejskiej, najwyższy z urzędników miejskich, burmistrz, prezydent, 2. zwierzchnik gminy wybierany z grona właścicieli gruntów ("jaki wójt bywa, taka i gromada"), 3. sołtys, przełożony nad gromadą wiejską, sędzia wiejski spośród włościan wybrany, 4. jeden z włościan poddanych, wybrany przez dziedzica, nie mający żadnej władzy sądowniczej, obowiązany tylko do wypełnienia na pańszczyznę, pilnowania robotników i zdawania z nich sprawy przed ekonomem, 5. gumienny,. Karbowy, włodarz, wybierany dawniej z wioski gospodarz do gospodarowania na roli, 6. wójt od świń - chłopak doglądający świń, 7. pewna gra dziecięca (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 703-704). Por. też spokrewnioną etymologicznie nazwę miejscową Wójtowicze - w dawnym powiecie lidzkim, oszmiańskim, wilejskim, brodzkim (Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII, Warszawa 1893, s. 769). L. Dacewicz w Antroponimii Białegostoku w XVII-XVIII wieku (Białystok 2001, s. 259) przytacza następujący wypis: Joannes Woytowicz 1728. To nazwisko zostaje także odnotowane w Słowniku historycznych nazw osobowych Białostoczczyzny (red. Z. Abramowicz, L. Citko, L. Dacewicz, Białystok 1998, t. II, s. 180): Jan Woytowicz 1560, Szczepan Woitwoicz 1560-1563, Matys Woitowcz, Matys Woitowic s. Sannikow 1571, Hriszko a Mikuła Wojtowiczi 1579.
dr hab. Alina Naruszewicz-Duchlińska
Lejkowski - od lejać ‘lać’, lej ‘przyrząd do nalewania płynów’, leja
deszcz
Opracowanie Pani Ewa Szczodruch
Jachym - 1674 od imienia Joachim. Imię pochodzenia hebrajskiego, od Jehojaqim oznaczające pierwotnie ‘Bóg wzmocni, podniesie’. W Polsce znane od XIV wieku. W średniowieczu realizowane jako Joachym, Achym, Jachym, Jochym, na Kresach Wschodnich Jakim, Ochym, Ofim.
Opracowanie Pani Ewa Szczodruch
Majka - od maj ‘nazwa miesiąca’ maić
może pierwotnie określenie osoby urodzonej w tym czasie.
Maj to także: 1. drzewka, gałązki zielone, zieleń, 2. choinka obnoszona przez dziewczęta wiejskie w drugie święto Wielkanocy, 3. figura ludzka ze słomy obnoszona przez chłopców wiejskich podczas Zielonych Świątek Słownik warszawski,
Dominik
pochodzi od imienia pochodzenia lacińskiego Dominik, pochodzącego od przymiotnika dominicus dosłownie znaczącego ‘należący do Boga’. Por. także domin ‘rodzaj tytułu’ i domina ‘lichy dom’ – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 504. K. Rymut (Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 142) podaje, że nazwisko Dominiak zostało odnotowane już w 1650 roku.
opracowanie dr hab. Alina Naruszewicz-Duchlińska
Krówka - 1487 od krowa, krówka.
Opracowanie Pani Ewa Szczodruch
Ptaszek - 1224 od ptak
Opracowanie Pani Ewa Szczodruch
Papciak - od papa ‘papka; gęba, papież’, papać ‘jeść; dźwiękonaśladowcze
Opracowanie Pani Ewa Szczodruch
Krawczyk
od nazwy osobowej Krawiec, ta od rzeczownika krawiec, czyli: 1. rzemieślnik robiący ubrania, 2. żartobliwie rymarz, 3. żałobnik, posługacz pogrzebowy, 4. zabawa dzieci, 5. garderobiany Słownik warszawski także nazwę miejscową Krawce, odnotowaną w byłym powiecie konstantynowskim, tarnobrzeskim i żywieckim Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego
opracowanie dr hab. Alina Naruszewicz-Duchlińska
Niklewicz
Nazwisko pochodzi od imienia pochodzenia greckiego Nikolaos, przyjętego w Polsce jako Mikołaj. Imię pochodzi z greckiego níke
a także nikle - nikły i nikla roślina z rodziny strąkowych Słownik warszawski
Spodziewałam się, że będzie miało związek z "końcem, kończeniem", a tu ciekawostka. 