Posiadanie jakiegoś wyróżnika osobistego lub rodzinnego, w tym: szlachectwa dziedzicznego i osobistego; tytułu honorowego bądź naukowego; herbu, gmerku, exlibrisu, itp. znaków własnościowych, od wieków były i nadal są pożądane w społeczeństwach całego świata:
https://bazhum.pl/bib/article/107488/
Między innymi, właśnie tym u wielu można tłumaczyć pielęgnowanie swojej tradycji szlacheckiej, bądź u innych noszących polskie nazwisko "szlacheckie" chęć udowodnienia, że ich przodkowie należeli do stanu szlacheckiego.
Rzetelnie przeprowadzone badania genealogiczne i oczywiście uczciwie ich zinterpretowanie, czasami potwierdzają to założenie badawcze, ale w wielu przypadkach doprowadzają do fałszerstw genealogicznych na linii herb-szlachectwo. Te zjawiska były już wielokrotnie omawiane, także na tym forum, więc je postawiam bez dalszego komentarza.
Natomiast, starałem się wychwycić w nielicznych publikacjach, co nadal u wielu powoduje tak negatywne nastawienie do tych, którzy zajmują się genealogią szlachecką w Polsce. I raczej, nie chodzi tu o naukowców zajmujących się tematem, ale o osoby nazwijmy je "prywatne". Będą, to ci, którzy podejmują wątek swojego faktycznego bądź domniemanego pochodzenia szlacheckiego na forach, poruszają ten temat wśród znajomych, itd. Najczęściej wytyka się im: poczucie izolacji od społeczeństwa (alienacja), snobizm, egoizm, ciasnotę poglądów, czy chwalipięctwo mające na celu wywyższenie się. Wobec tych osób często dochodzi do: ostracyzmu, niechęci, zazdrości, a nawet nienawiści.
Tego typu zjawiska w obecnej przestrzeni genealogicznej, podobno mają swoje korzenie w walce klasowej, która setkami lat wzrastała na glebie stosunków feudalnych. M.in.: niewolnictwo, poddaństwo, skrajna bieda, czy postponowanie, doprowadziły do:
- rewolucji francuskiej, gdzie w latach 1789-1799 miało zostać straconych do 35 000 osób;
- rzezi galicyjskiej, podczas której wymordowano około 3 000 osób, sprzedając okupantowi głowy złapanych szlachciców;
- rewolucji październikowej, która pochłonęła ponad 250 000 straconych ofiar, poza 15 milionami, które zginęły w trakcie walk. Na bazie ideologii marksistowsko-leninowskiej, piewcy czerwonego terroru głosili "By pozbyć się naszych wrogów, musimy stworzyć własny socjalistyczny terror. W tym celu będziemy musieli pociągnąć za sobą 90 ze 100 milionów Rosjan i mieć ich po swojej stronie. Nie mamy nic do powiedzenia pozostałym 10 milionom; będziemy musieli się ich pozbyć";
- stalinizm poszedł w dorżnięciu watahy jeszcze dalej, gdyż szacuje się, że pochłonął w Rosji do 40 mln ofiar. Jakże niewiele wobec tej liczby, ma się ok. 50 000 osób zmarłych i zamordowanych w wyniku tego terroru w Polsce;
- rewolucji kulturalnej w Chinach, w wyniku której śmierć poniosło ok. 20 ml ludzi, a dziesiątki milionów straciły wolność, majątek lub padły ofiarą tortur i upokorzeń.
Wychodzi więc na to, że likwidując fizyczne lub depcząc psychicznie, dotychczas upokarzani w ten sposób odreagowywali swoje wielowiekowe frustracje wobec uprzywilejowanych. Przy tym można zauważyć, że hitleryzm nie niszczył swojej arystokracji i szlachty, tak jak robił to bolszewizm.
Na fali haseł demokracji, tolerancji i liberalizmu, spójrzmy nieco życzliwszym okiem na tych piewców szlachetczyzny, bo chyba nie są oni groźni dla ideologii internacjonalizmu.
Dlatego nawet, jak ktoś zrobi taki herb dla nazwiska, to nie wiem czy zrobiła to osoba z mojej linii czy nie. Podobno potrzeba zrobić wywód, żeby dostać taki herb i teraz pytanie, jak się skontaktować z tą osobą, która złożyła wniosek o ten herb? 
