Witam,
proszę przeczytać,
maria.j.nie pisze:
… przy wydawaniu dowodów osobistych zwłaszcza przez organy KMMO, KPMO … do roku 1975 (Reforma administracyjna).
Wystawiano d.o. na podstawie Ankiety i Wniosku o wydanie dowodu i wówczas wpisane dane osobowe,
nie były potwierdzane dokumentami – aktem stanu cywilnego. (lub były to błędne akty)
Pisownia nazwisk miała różne brzmienie, …..
Wiele rozbieżności wyjaśniano w 1995r., między innymi w pisowni imion, nazwisk w wydawanych dowodach do 1975r, a danymi wprowadzonymi w systemie RCI PESEL (elektroniczna ewidencja) na
podstawie rejestru Ewidencji ludności.
Urzędy wymieniały bardzo dużo dowodów osobistych z błędną pisownią, a nowe dowody wystawiano na podstawie
Odpisu zupełnego aktu stanu cywilnego...
cytat z
Tematu:
Ad. Zmiana nazwiska
ZMIANA IMION I NAZWIK, USTALENIE BRZMIENIA LUB PISOWNI NAZWISKA I IMIENIA :
Osoby ubiegające się o zmianę imienia lub nazwiska oraz ustalenia brzmienia pisowni nazwiska i imienia składają wniosek o ich zmianę w miejscu pobytu stałego, a w przypadku braku takiego miejsca do kierownika urzędu stanu cywilnego właściwego na ostatnie miejsce pobytu stałego. Osoby zamieszkałe poza granicami kraju składają wniosek za pośrednictwem polskiego konsula do kierownika USC ostatniego miejsca pobytu w Polsce, a w przypadku braku takiego miejsca do kierownika USC m.st. Warszawy.
W n i o s k o d a w c ą jest osoba składająca wniosek w swoim imieniu lub małoletniego/przedstawiciel ustawowy, opiekun prawny/.
Do podania należy dołączyć:
odpis skrócony aktu urodzenia wnioskodawcy,
odpis skrócony aktu małżeństwa wnioskodawcy, jeżeli pozostaje on w związku małżeńskim
odpisy zupełne aktów urodzenia małoletnich dzieci,
zgodę rodziców na zmianę imion lub nazwisk dzieci, w przypadku braku zgody, jednego z rodziców na zmianę postanowienie sądu rodzinnego zastępujące zgodę rodzica.
zgodę dziecka na zmianę jego imienia lub nazwiska, jeżeli dziecko ukończyło 14 lat.
Na przykładzie zmiany Imienia:
To sąd bada, czy Czesław to Wiaczesław - Robert Horbaczewski 16-02-2009 Rzeczpospolita
„
Kierownik USC może sprostować w aktach tylko błąd oczywisty i wyłącznie pisarski
W czerwcu 2008 r. kierownik USC w Zwierzyńcu na wniosek córek zmarłego sprostował treść aktu zgonu ten sposób, że imię Czesław zastąpił imieniem Wiaczesław. Uzasadnił, że w 1976 r. akt zgonu sporządzono na podstawie karty zgonu i dowodu osobistego zmarłego. Wnioskodawczynie przedstawiły zaś kilka dokumentów, na których imię ojca widnieje jako Wiaczesław, m.in. akt urodzenia z 1905 r., sporządzony w języku staroruskim, akt małżeński, akty urodzenia trójki dzieci (w aktach urodzenia pozostałych dwojga dzieci i kilku innych dokumentach jest imię Czesław).
Kierownik USC argumentował, że zasadą jest, iż wszystkie akty stanu cywilnego – tj. urodzenia, małżeństwa i zgonu – dotyczące tej samej osoby muszą zawierać takie same dane, a w razie wystąpienia błędów podlegają one sprostowaniu. Dokumentem źródłowym dla później sporządzanych aktów i dokumentów urzędowych jest akt urodzenia, a tam figuruje imię Wiaczesław. Decyzję utrzymał wojewoda lubelski.
Skargę sądową na tę decyzję złożył syn zmarłego, wnosząc o jej uchylenie. Argumentował, że brak było podstaw do przyjęcia, że wpisanie imienia Czesław w akcie zgonu było następstwem oczywistego błędu pisarskiego. Znajdująca się w aktach sprawy dokumentacja wskazuje, że pisownia imienia ojca nie była jednoznacznie ustalona. Używał on zarówno jednego imienia, jak i drugiego. Zatem kierownik USC nie był właściwy do rozstrzygnięcia tej sprawy. Przedmiotem postępowania powinno być ewentualne sprostowanie aktu stanu cywilnego, nie zaś sprostowanie błędu pisarskiego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uznał, że skarga jest zasadna (
sygn. III SA/Lu 362/08) .
Sąd przypomniał,
że prawo o aktach stanu cywilnego dopuszcza możliwość sprostowania aktu stanu cywilnego w trzech sytuacjach:
gdy chodzi o sprostowanie oczywistego błędu pisarskiego (art. 28 zdanie 2)
lub
tzw. sprostowanie małe, niezbędne wówczas, gdy akt stanu cywilnego nie zawiera wszystkich danych, które powinny być w nim zamieszczone (art. 36) oraz
w razie błędnego lub niewłaściwego zredagowania (art. 31). W dwóch pierwszych wypadkach rozstrzyga kierownik USC, w trzecim orzeka sąd powszechny.
Sąd przypomniał, że kierownik USC może sprostować tylko błąd, który jest oczywisty (czyli bezsporny, niebudzący wątpliwości) i wyłącznie błąd pisarski (czy niewłaściwe użycie wyrazu, przeinaczenie, ewidentnie mylną pisownię, niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów, literówkę, błąd ortograficzny lub gramatyczny).”
Podstawa prawna:
– USTAWA z dnia 17 października 2008 r. o zmianie imienia i nazwiska
Pozdrawiam serdecznie Maria