genealodzy.pl

Przepraszam, już milczę

Moje wspomnienie
Wawrzyńca poznałem kilkanaście lat temu w APW o/ w Pułtusku. Kierownik archiwum zaproponował nam
współpracę w zakresie indeksowania skorowidzów wskazanych przez nas parafii. Wawrzyniec zajął się swoim ukochanym Przasnyszem, a ja moją rodową kolebką czyli Myszyńcem. Jego rekord, to 85 000 wpisów, które zostały umieszczone w wyszukiwarce AP i stanowiły istotną pomoc w poszukiwaniu przodków dla tak wielu.
Po sukcesie projektu w APW w Grodzisku przyszła kolej na Pułtusk. Pan Krzysztof Wiśniewski, kierownik archiwum przystał na naszą ofertę i po kilku sesjach w których uczestniczyli Leszk Ćwikliński, Krzysiek Dławichowski, Jacek Okulus, Wawrzyniec i moją skromną osobą, digitalizacja ruszyła pełną parą.
Po Pułtusku przyszła kolej na Mławę. Wawrzyniec jeździł tam codziennie tak jak do normalnej pracy na etacie. Włożył w to mnóstwo energii oraz swoiej skromnej emerytury
Jego dorobek digitalizacyjny to ponad 2 mln skanów, które zostały umieszczone w Metrykach i Genbazie.
W międzyczasie indeksował parafie mazowieckie. Razem wstawił pod własnym nazwiskiem 158 tys. indeksów plus 50 tys. jako Incognito.
Po rozstaniu się Polskim Towarzystwem genealogicznym, Wawrzyniec szukał nowego pola na ujście swojej niespożytej energii.
Wstąpił do Pomorskiego Towarzystwa Genealogicznego, które udzieliło mu wsparcia logistycznego. Rozpoczął negocjacje z kierownikami USC z pow. przasnyskiego, makowski i ciechanowskiego. jeździł po kilka razy i przekonywał ich o korzyściach płynących z digitalizowania zasobów z lat 1915-1935. Sfotografował księgi w 42 USC. Wszystkie zostały zindeksowane, a skany umieszczono w Genbazie.
W międzyczasie pomógł mi sfotografować księgi kurpiowskiej parafii Lipniki, które przetrwały wiele lat w skrytce w suficie na plebanii. Pomimo pogorszenia stanu zdrowia fotografował ze mną i Mariuszem Momontem dokumenty z teczek spraw spadkowych z terenu Mazowsza w AP w Płocku.

Zawsze gościnny, udzielał schronienia dwójce fotografów z Koszalina gdy wybierali się na sesję do AP.
Będzie mi go bardzo brakowało.
Waldemar

Zostawił nam niezły dorobek , mimo tego ,że ludzie którzy powinni go wspierać ,rzucali mu kłody pod nogi.Ale się nie poddał , wiedział ,że to co robi to dla ogółu a nie dla jednostek.
Wielki pasjonat genealog tak trudno go pożegnać.

Kilka razy spotkaliśmy się w AP Mława, kiedy skanował księgi. Zawsze znalazł chwilę, żeby porozmawiać, pomóc.
Żegnaj.

Adam

Z Wawrzeńcem znam się 4 lata, jesteśmy z tego samego miasta. Gdy tylko dowiedział, że ja również zajmuję się indeksacją odnalazł mnie i tak zaczęła się nasza znajomość. Dwa miesiące temu rozmawiałam z nim telefonicznie. Narzekał że mu zdrowie już nie pozwala dalej indeksować. Był wesoły i chętny do pomocy w każdej sprawie. Bardzo cieszył się z prawnuka. Dzięki Wawrzyńcowi mogłam zindeksować moją parafię Grudusk oraz okoliczne parafię.
Będzie mi jego brakować. Pozostało tylko pamiętać o jego pracy dla genealogii i odwiedzać na cmentarzu.

Izabela

Znałam Wawrzyńca - dzięki Waldkowi - tylko listownie i z forum, ale przede wszystkim dzięki jego ogromnej pracy na rzecz genealogii. Ujmująco grzeczny, rozsądny i bardzo skromny.
Wawrzyńcu, dziękuję Ci szczególnie za cały powiat makowski - USC z lat 1915-1935. Wiem, ile to kosztowało trudu i energii, ile wizyt w każdym urzędzie.
Czuwaj tam z góry nad bracią genealogiczną.
Magda

„ Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych” - ks. Jan Twardowski

Pokój Jego duszy.

Aneta

Wyrazy szczerego żalu i współczucia z powodu śmierci Wawrzyńca Rodzinie i przyjaciołom.

R.I. P.

Witajcie
Dziś jest pierwsza rocznica śmierci naszego kolegi Wawrzyńca , wielkiego pasjonata geneaologii , człowieka , któremu nie tylko ja dużo zawdzięczam.
Wawrek zawsze będziesz z nami w naszych sercach.

Artykuł o Wawrzyńcu


https://drive.google.com/file/d/1uYdQxR ... rLt4__z-Yk

Pozdrawiam

Bożena Prymus

Dzięki Ci Bożenko za pamięć o pierwszej rocznicy śmierci naszego serdecznego Przyjaciela, Wawrka Myślińskiego. A dzięki linkowi do obszernego artykułu przybliżającego Jego postać, Wawrek staje przed nami jak żywy. Zachowuję w sercu pamięć o Nim, wdzięczność za pomoc i współpracę przy digitalizacji w AP Grodzisk Maz., a szczególnie za kontakty telefoniczne i mailowe, gdzie mogliśmy się przed sobą wyżalić na przykrości, które nas spotykały ze strony wielu osób ze środowiska, które spowodowały, że obaj wystąpiliśmy z szeregów PTG. Z tego powodu byliśmy sobie w sposób szczególny bratnimi duszami.
Odszedł niespodziewanie, przedwcześnie, pasjonat bez reszty zaangażowany w pracę pro publico bono na rzecz genealogii. Jego zasług nie da się przecenić. Niech mu Niebiosa wynagrodzą jego poświęcenie, a odzyskane dla pamięci obecnych i przyszłych pokoleń dusze przodków, niech za Nim orędują. Spoczywaj w pokoju.

Przepraszam, już milczę

Bożenko,
dołączam się do podziękowań. Piękny upamiętniający artykuł. Z Wawrkiem miałam przyjemność i zaszczyt się poznać na którychś (nie pamiętam) urodzinach GenPol-u. Podziękowałam za ogrom pracy i tak od słowa do słowa wspomniałam parafie i rodziny, które dzięki Niemu odnalazłam. Tak bardzo żałuję ,że nie miałam dyktafonu, bo "sypał" informacjami jak z rękawa. Miły, serdeczny Człowiek, wielki pasjonat i genealog.

Dziękuję Ci Bożenko za wspomienie o Wawrzyńcu.
Ja mam możność odwiedzić na cmentarzu.
Po śmierci Wawrzyńca odkryłam że możemy mieć wspólnego przodka. Pracowaliśmy w Jednosce Wojskowej, a dopiero po latach poznaliśmy się dzięki genealogii. Dzięki jego pracy mogłam zindeksować parafię z której pochodzę. Uczył mnie jak indeksować księgi po łacinie.
Wielki pasjonat, genalog i uczynny człowiek.

Spoczywaj w pokoju.

Pozdrawiam
Izabela Czaplicka

Dzień dobry!
Aż się wierzyć nie chce, że czas tak szybko "leci". Choć, kto jak nie my - genealodzy winniśmy wiedzieć to najlepiej. Fajnie, że Bożenka przeniosła Nas w tę nieodległą przeszłość. Fajnie przypomnieć sobie to i owo. Pozdrowić rodzinę Wawrka. Myślami wertuję książki stojące u Niego na pierwszym piętrze. Dał mi jedną do sfotografowania. Wydrukowałem ją sobie. Miło > powspominać. Sam jest teraz przodkiem, jak mawiał Stasio Pieniążek. Pewnie teraz obaj, wspólnie poznają osobiście swoich przodków. Wawrzyniec, to po prostu był PORZĄDNY człowiek.
Krzycho z Koszalina