genealodzy.pl

ja równiez obstawiałam Gotzel ale pewna nie byłam ..na moje nieszczęsci w tej akurat parafi występuje wiele nazwisk z którymi wcześniej przynajmniej ja się akurat nie spotkałam wiec wolałam by ktoś inny też się wypowiedział .Mam przy okazji pytanie -indeksuję poraz pierwszy i nie jestem pewna jak wpisywac nazwiska które ksiądz pisze w róznych formach np: zarówno w akcie jak i w indeksie ksiądz wpisał że zmarł WINCYNTY KOZIEŁ a potem na koniec aktu formułka przekonawszy się o zejści WINCYNTEGO KOZŁA czyli powinno być WINCENTY KOZIOŁ czy jednak WINCENTY KOZIEŁ ? ? Jak traktować takie "gwarowe naleciałosci" To samo formy kobiece np Marianna Gibalszczonka c Franciszki Bieleczczyny [w indeksie figuruje równieź Marianna Gibalszczonka] pisać więc Gibała czy jednak Gibalszczanka ??

Jedno wpisujesz w nazwisku a drugie w Vel Jeśli masz np dziecko - Koziołównę to Koziołównę wpisujesz w kolumnie G - czyli stare formy nazwisk, potem Kozioł w kolumnę H a jeśli jeszcze sobie ksiądz nazwisko udziwnia to resztę udziwnień wpisujesz w Vel czyli w kolumnę I. W kolumnie I możesz wpisać wiecej niż jedną formę ale wtedy oddzielasz te formy tylko spacją bez żadnych innych znaków. Tak mnie uczono indeskować
Odmiany od stanu cywilnego czy płci czy też stare formy pisane np przez y zamiast j czy przez x zamiast ks zawsze w kolumnę G
Ja osobiście też G wpisuję gdy ksiądz pisał Majeska a wiem, że nazwisko w parafii jest Majewska wtedy to drugie jest w kolumnie H jako współczesna forma.

Kochani mam problem z rozczytaniem nazwiska w akcie nr 19. Jakie macie propozycje?

http://szukajwarchiwach.pl/62/195/0/1/1#tabSkany

Podobne do Koknić lub Kokniś.

Ja bym powiedziała Kobieć, ale bardzo trudne do odczytania. Sugeruję się bardziej nazwiskiem towarzyszącego Piotra Kobcia.

A Gibalszczonka z wcześniejszego postu to chyba niekoniecznie wyłącznie od Gibały, ale też od Gibalski. Chyba, że wiesz jak dokładnie brzmiało nazwisko ojca.

Dominiko bardzo Ci dziekuje za w wszystkie wskazówki !!
W związku z tym że dziś Wielki Piątek więc Radosnych i Pogodnych Świąt Wielkanocnych Tobie oraz Wszystkim Forumowiczom życzę:)

W tym akcie 19 jest że stawił się Bartłomiej K ..... Rolnik. Zobaczcie na K w rolniku takie samo jak to w środku nazwiska. Raczej to nie jest Kobieć zatem. To nazwisko jest tam pięc razy bo świadek i chrzestny też ma to nazwisko ale ksiądz strasznie bazgrolił....

Może warto po prostu w Vel wpisać warianty, które mogą być podobne i tyle. Szukarka sobie poradzi. A może w kolejnych latach to nazwisko się powtórzy i wtedy w indeksacji sobie poprawisz

Za życzenia bardzo dziękuję i wzajemnie życzę dobrych i pogodnych świąt

Ewo tu akurat był Gibała - tak przynajmniej brzmi nazwisko ojca zgłaszającedgo śmierć córki w tym konkretnym akcie ale oczywiście masz rację tych form może być kilka i jak słusznie zauważyła Dominika muszę te najbardziej prawdopodobne wpisac w odpowiednie kolumny [archaiczna G , współczesna H ew. I czyli vel]

Sundari pisze:Kochani mam problem z rozczytaniem nazwiska w akcie nr 19. Jakie macie propozycje?

http://szukajwarchiwach.pl/62/195/0/1/1#tabSkany

Jeśli matka to Anna z Tarasinków
to

Stawił się Bartłomiej Kokieć …..
Tudzież Piotra Kokcia…
Wspomniany Michał Kokieć…
Drugie „k” jak w słowach…. roku, zamieszkały, .rolników...

___
Krystyna

http://www.szukajwarchiwach.pl/58/172/0 ... /#tabSkany
Szanowni moi, czy w akcie 20 dobrze odczytuję nazwisko Jach?

D.

Stawiałabym na Juch, może w indeksie jest wyraźniej ?
Jola

Dziękuję za odpowiedź! Faktycznie ksiądz bazgrał okropnie. Myślałam, że teksty po rosyjsku są ciężkie do rozczytania, ale polskie czasami też przyprawiają o frustrację

Pozdrawiam!
Karolina

Witam.
Z lewej strony metryki(góra) ksiądz wyraźnie napisał ,,a" w nazwisku Jach.
Dla spokoju sumienia możesz zapisać obie wersje w kolumnie ,,H" Jach,a do
kolumny I -,,VEL" wpisz Juch.Możesz zawsze tak wpisywać przy wątpliwościach.Do kolumny I ,,vel" wpisujesz nawet kilka nazwisk przedzielonych spacją,bez żadnych przecinków,kropek etc.
Waldemar

Dziękuje za podpowiedzi Waldku, przecież to właśnie od Ciebie nauczyłam się intensywnie używać vel
Dziękuję raz jeszcze i pozdrawiam

ps. Karolino, ja robię teraz parafię koszmarną właściwie - od soboty trzy lata Mimo, że to jakieś 260 aktów tylko. Mimo, że polskie to odmiany nazwisk koszmarne a charakter pisma straszliwy

Do spraw poruszanych w tym wątku chciałbym dołożyć swoje trzy grosze .
Otóż w wielu postach jest zgłaszany problem rozczytania jakiegoś niewyraźnie zapisanego nazwiska w konkretnym akcie. Pytający usiłują, może nieco "na siłę", ustalić jego prawidłowe brzmienie, mając w gruncie rzeczy bardzo ograniczone możliwości. Zgłaszając problem na forum mają nadzieję, że ktoś im pomoże.
Mając pewne doświadczenie w indeksacji i weryfikacji chcę zwrócić uwagę na to, że nikt od indeksujących nie wymaga, aby indeksy były absolutnie kompletne, bez miejsc wątpliwych.
Jak są pisane akty, każdy wie. Wątpliwości i niejasności zawsze będą. Najtrudniej je wyjaśnić, jeśli się dysponuje tylko konkretnym jednym aktem. Bywają sytuacje, że nawet najtęższe i najbardziej doświadczone osoby w takich przypadkach sobie nie poradzą.
Osobiście proponuję nieco inne podejście. Wymaga ono współpracy indeksującego z weryfikującym. Proponuję, aby w porozumieniu z weryfikującym na arkuszu roboczym w trudnych przypadkach ograniczać się do ich oznaczania w umowny sposób, np. znakiem zapytania na końcu lub praktyczniej jakimś kolorem, bo potem łatwiej wyszukać takie miejsca.
Weryfikujący ma większe możliwości wyjaśnienia miejsc wątpliwych. Po pierwsze, ma większe doświadczenie, które tutaj się bardzo liczy. Po drugie, może zastosować pewne tricki, które ułatwiają zadanie, jeśli się dysponuje dużym zbiorem indeksów z wielu roczników danej parafii, najlepiej po zakończonej indeksacji.
Osobiście wykorzystuję pewną dwu lub trzyetapową procedurę opartą na analizie kopii arkuszy z indeksami posortowanych w odpowiedni sposób. Nie miejsce tu na obszerniejsze opisywanie tej procedury. Wspomnę tylko, że dzięki niej udaje mi się wyjaśnić znaczną część miejsc wątpliwych, a przy okazji wychwycić tzw. błędy grube, które również się zdarzają.
Reasumując, proponuję, aby indeksujący nie starali się kurczowo, na siłę, wyjaśniać na bieżąco wszystkich miejsc wątpliwych podczas indeksacji, tylko ograniczali się do ich oznaczania w umowny sposób uzgodniony z weryfikującym. Potrzebna jest zatem między nimi współpraca od samego początku. Z tego wypływa również logiczny wniosek, że rozsądniej jest indeksować większymi partiami, nie przesyłać małych zbiorów indeksów do bazy. Najlepiej by było, jeśli weryfikacja następowałaby po całkowitym zakończeniu indeksacji.
Każdy weryfikujący wypracowuje sobie własną ścieżkę postępowania. W rezultacie to spod jego ręki wychodzi ostateczna postać arkusza z indeksami i na nim spoczywa odpowiedzialność za występowanie w nim jak najmniejszej ilości miejsc wątpliwych i błędów.
Na koniec trzeba oddać sprawiedliwość licznym indeksującym, którzy doskonale opanowali umiejętność samodzielnego radzenia sobie z tego rodzaju problemami. Ale to przychodzi wraz z doświadczeniem .
Pozdrawiam
Bronisław