genealodzy.pl

Skomentuj <A HREF="modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=403&ez=2 target=_top">ten artykuł</A> w tym wątku

Aniu i Elizko!

Gratuluję!
Chciało by się rzec: "jaki ten świat mały."
Najpierw pokrewieństwo dusz, teraz i ciał.

Cieszę się razem z Wami.

gratuluję odnalezienia rodziny!!!!

Wczoraj był dzień sensacyjnych znalezisk - ja też znalazłam powiązania z moimi znajomymi, w tym bardzo bliską mi niegdyś osobą - jesteśmy 3. kuzynami, mamy wspólnych prapradziadków:) No i historia zatoczyło koło... o mały włos rodzina (obecnie daleka bądź co bądź) jeszcze raz by się spotkała na wspólnej uroczystości:):):)

pozdrawiam
Kasia

Miło usłyszeć o tak interesującej i budującej historii, która co ciekawe dotyczy naszych koleżanek.
Wielu z nas szuka, szuka ,a później znajduje swoich krewnych, wśród znanych sobie osób , bo nigdy nie wiadomo, co nam przyniesie następny akt.
Serdeczne pozdrowienia dla Ani i Elizy.
Pozdr
Mariusz

Też przesyłam gratulację.
Ja miałem podobny przypadek. Rozpocząłem przygodę z poszukiwaniami od najrzadszego nazwiska i poprzez portale społecznościowe skontaktowałem się z pewną osobą z zapytaniem o rodowych przodków. Polecił mi swojego stryja jako bardziej obeznanego z tematem. Jakie było moje zaskoczenie, gdy stryj przesłał mi wywód przodków po mieczu, do pokolenia praprapradziadków włącznie. Niestety z interesującego mnie nazwiska żadne z imion nie pasowało. Pasowały miejscowości i pewna historia o wujku z ameryki, co do którego obaj mieliśmy pewność, że są dla nas jakąś rodziną. Ponieważ ja nie znałem jeszcze swoich praprapra więc nie wykluczyłem, że są nimi osoby z drzewka. Pozostało cierpliwie drążyć w górę po swojej stronie, aby to potwierdzić. Tuż przed wakacjami udało mi się potwierdzić swoje przypuszczenie, a tuż po wakacjach wysłałem kuzynowi informacje o kolejnym już pokoleniu wspólnych przodków.
Do pewnej refleksji skłania fakt, że osoba która mnie skierowała do swojego stryja, powróciła do nazwiska rodowego zaledwie 2 lata wcześniej. Dziś zarówno on jak i stryj nie mają kont w serwisie społecznościowym, tak więc wstrzeliłem się w okienko.

Ja to bym się też chętnie z Elizką skoligacił.

tomek

Nie tak dawno i ja "znalazłem" rodzinę w Łodzi.
Jest to Ciocia Ania Stręgiel , która również interesuje się genealogią
i nie jest to aż taka daleka rodzina
Oczywiście , to znalazłem jest w cudzysłowie , bo to nie ja , a Ciocia
zauważyła iż poszukiwany przeze mnie akt małżeństwa dotyczy
brata prababci

Teraz szukam z Bartkiem Czyżewskich wspólnych przodków, bo nazwisk
wspólnych i parafii mamy kilka

Ja tak odnalazłem osoby pochodzące od rodzeństwa przodka z 1785 roku.
Stefan

Dzień dobry!
"Warto szukać swoich korzeni pośród pożółkłych kart przeszłości, przysypanych kurzem zapomnienia."
Wspaniala puenta.
Krzycho z Koszalina

Mnie Eliza też pomagała, bo to jest taka dobra dusza. I nigdy nie wiadomo co znajdziemy w papierach. Może więc ... A nawet jak nie to i tak pozdrawiam serdecznie Was obie.

Czy wierzycie w przeznaczenie? Ja tak ostatnio padł mi komputer i straciłam bardzo dużo danych ze swojego drzewka, początkowo podłamałam się ale myślę sobie no nic trzeba zacząć na nowo zabierać się do pracy. Ostatnio bardzo zaniedbałam swoje drzewko i przodkowie chyba się upomnieli. Zaczęłam na nowo przeszukiwać i właśnie dzięki temu znalazłam rodzinkę w Zielonej Górze.
Aniu witam w rodzinie

Jeszcze raz ja.

Z Elizką szukam wspólnych korzeni od dwóch lat.
Ściślej mówiąc to powiązań wspólnych przodków jej i mojego męża.
Może kiedyś.....

Pozdrawiam serdecznie.
Donata

Eliza napisała / pisze: […] ostatnio padł mi komputer i straciłam bardzo dużo danych ze swojego drzewka […]

Chyba (na pewno) za to, że przed wyjazdem na wakacje nie wszystko chciało mi się zarchiwizować, przodkowie też pogrozili mi palcem. Po powrocie z wakacji „padł” mój dysk twardy. Pomna przestrogi, teraz efekty pracy każdego dnia utrwalam w dwóch kopiach. Mądra Polka po szkodzie .

Miło się czyta takie sensacje genealogiczne, które dają nadzieję dla zmagających się z tropieniem śladów po przodkach.
Dzięki „odnalezieniu się” z kilkoma Kuzynami, o istnieniu których dowiedziałam się dzięki naszej wspólnej pasji, również moje poszukiwania korzeni, przez wzajemną motywację i drobne sukcesy, stały się i łatwiejsze i przyjemniejsze.

Szczęściary, Anię i Elizę, pozdrawiam bardzo serdecznie –
Lidia

Czyli świat jest bardzo mały! Cieszę się razem z Wami.

Mnie również , jeszcze na genpolu udało się odnaleźć kuzyna Piotra . Mieliśmy wspólnego pradziadka , ale inne prababcie Z rodzinnych przekazów wiem ,że po wojnie dziadek Piotra i moja babcia / rodzeństwo przyrodnie/ poszukiwali się przez Czerwony Krzyż - nie udało się , udało się nam po 70 latach. Pozdrawiam
Jola