Dzień dobry.
Proszę o pomoc w zrozumieniu paru fragmentów aktu zgonu Emilii Kaniewskiej (akt numer 60):
http://szukajwarchiwach.pl/53/3647/0/6. ... pbx6I7rXIg
1. Nie mogę doczytać się nazwiska pierwszego świadka. Coś mi podpowiada, że chodzi o nazwisko Piasecki, ale raczej nie chodzi o nie.
2. Czy dobrze doczytałem się, że drugi świadek to Ludwik Kanikowski?
Kim on jest z zawodu? Ja widzę tam сянoжник, ale nie ma chyba takiego słowa.
3. Jest napisane, że Emilia Kaniewska zmarła dnia 21.04. o szóstej po południu. Ale między szóstą, a po południem jest jeszcze coś napisane. Co zostało tam napisane?
Pozdrawiam,
Michał
Akt zgonu Emilii Kaniewskiej, 1874 - OK.
Moderatorzy: elgra, Galinski_Wojciech, maria.j.nie
Akt zgonu Emilii Kaniewskiej, 1874 - OK.
Ostatnio zmieniony pt 19 lip 2019, 15:36 przez urluch, łącznie zmieniany 2 razy.
- Kamiński_Janusz

- Posty: 3473
- Rejestracja: czw 26 mar 2015, 20:17
- Lokalizacja: Tomaszów Mazowiecki
- Kontakt:
Re: Akt zgonu Emilii Kaniewskiej, 1874.
Działo się w mieście Kaliszu 11/23 kwietnia 1874 roku o godzinie 6 po południu (в шесть часов по полудни). Stawili się: Paweł Palencki*** Kościelny lat 49 i Ludwik Kęsikowski obuwnik - szewc (сапожник) lat 45 obaj mieszkający w Kaliszu, i oświadczyli że 9/21 kwietnia tego roku, o godzinie 6.30 (в шесть с полвиною часов) po południu umarła Emilia Kaniewska z Nowackich, urodzona i mieszkająca przy mężu w Kaliszu, córka Wojciecha i Krystyny małżonków Nowackich już nieżyjących, zostawiając po sobie owdowiałego męża Daniela Kaniewskiego, lat 45 mająca. Po naocznym potwierdzeniu zgonu Kaniewskiej, akt ten niepiśmiennym świadkom przeczytany, przez nas tylko podpisany został.
/.../
*** porównaj z aktem nr 55 (lub Pałęcki?)
/.../
*** porównaj z aktem nr 55 (lub Pałęcki?)
Janusz
Szukam informacji o polskiej szkole i sierocińcu, zorganizowanych przez Związek Patriotów Polskich w mieście Atbasar w Kazachstanie w latach 1943-1946, oraz o powrocie sierot do Gostynina i Kwidzyna
Szukam informacji o polskiej szkole i sierocińcu, zorganizowanych przez Związek Patriotów Polskich w mieście Atbasar w Kazachstanie w latach 1943-1946, oraz o powrocie sierot do Gostynina i Kwidzyna