Akt zgonu Emilii Kaniewskiej, 1874 - OK.

Tłumaczenia dokumentów pisanych po rosyjsku, proszę sprawdzić Jak napisać prośbę o tłumaczenie metryki

Moderatorzy: elgra, Galinski_Wojciech, maria.j.nie

urluch

Sympatyk
Nowicjusz
Posty: 147
Rejestracja: ndz 31 lip 2016, 23:23

Akt zgonu Emilii Kaniewskiej, 1874 - OK.

Post autor: urluch »

Dzień dobry.

Proszę o pomoc w zrozumieniu paru fragmentów aktu zgonu Emilii Kaniewskiej (akt numer 60):

http://szukajwarchiwach.pl/53/3647/0/6. ... pbx6I7rXIg

1. Nie mogę doczytać się nazwiska pierwszego świadka. Coś mi podpowiada, że chodzi o nazwisko Piasecki, ale raczej nie chodzi o nie.

2. Czy dobrze doczytałem się, że drugi świadek to Ludwik Kanikowski?
Kim on jest z zawodu? Ja widzę tam сянoжник, ale nie ma chyba takiego słowa.

3. Jest napisane, że Emilia Kaniewska zmarła dnia 21.04. o szóstej po południu. Ale między szóstą, a po południem jest jeszcze coś napisane. Co zostało tam napisane?

Pozdrawiam,
Michał
Ostatnio zmieniony pt 19 lip 2019, 15:36 przez urluch, łącznie zmieniany 2 razy.
Awatar użytkownika
Kamiński_Janusz

Sympatyk
Adept
Posty: 3473
Rejestracja: czw 26 mar 2015, 20:17
Lokalizacja: Tomaszów Mazowiecki
Kontakt:

Re: Akt zgonu Emilii Kaniewskiej, 1874.

Post autor: Kamiński_Janusz »

Działo się w mieście Kaliszu 11/23 kwietnia 1874 roku o godzinie 6 po południu (в шесть часов по полудни). Stawili się: Paweł Palencki*** Kościelny lat 49 i Ludwik Kęsikowski obuwnik - szewc (сапожник) lat 45 obaj mieszkający w Kaliszu, i oświadczyli że 9/21 kwietnia tego roku, o godzinie 6.30 (в шесть с полвиною часов) po południu umarła Emilia Kaniewska z Nowackich, urodzona i mieszkająca przy mężu w Kaliszu, córka Wojciecha i Krystyny małżonków Nowackich już nieżyjących, zostawiając po sobie owdowiałego męża Daniela Kaniewskiego, lat 45 mająca. Po naocznym potwierdzeniu zgonu Kaniewskiej, akt ten niepiśmiennym świadkom przeczytany, przez nas tylko podpisany został.
/.../

*** porównaj z aktem nr 55 (lub Pałęcki?)
Janusz

Szukam informacji o polskiej szkole i sierocińcu, zorganizowanych przez Związek Patriotów Polskich w mieście Atbasar w Kazachstanie w latach 1943-1946, oraz o powrocie sierot do Gostynina i Kwidzyna
ODPOWIEDZ

Wróć do „Tłumaczenia - rosyjski”